Het HondenForum

aman.en.don schreef:
Daro heeft 1 keer mijn dochter in haar gezicht gehapt. Geen opezettelijke aanval. Hij lag diep te slapen en zij gaf hem ondanks tig waarschuwingen een kus op zijn hoofd. Hij schrok en reageerde daarop maar was in mijn ogen geen echte beet. Ze had 1 heel klein tandje in haar gezicht staan en als het echt een beet was geweest was de schade veel erger. Uiteraard werd de hond gelijk boos de bench in gestuurd maar ook op mijn dochter werd ik kwaad want ze wist dat ze eerst even zijn naam moest zeggen zodat hij weet dat zij het is voor ze hem slapend benaderd of gewoon helemaal met rust moet laten. Inslapen is echter geen seconde in me opgekomen. Beide waren fout. Ik zal ze alleen nooit alleen samen laten. Als ik even boodschappen doe en de kids alleen thuis zijn gaan de honden, zeker daro kayla doet geen vlieg kwaad, in de bench.

en daar vind ik niets uiteraard aan.
Ik gaf vermoedelijke de hond een aai met de woorden 'het is goed' en liet de hond voor wat hij was.
Kind ging er nog een deftige snauw van mij bijkrijgen ook.

Een hapje of een duw krijgen ze hier ook wel eens van onze grote lomperik.
Meestal als ongelukje tijdens een spelletje. Tsja ze kennen de regels wat betreft spelen met de hond, die regels zijn er niet voor niks want onze hond is groot en sterk en hun niet klaar!
Dus niet mauwen als het misgaat!
Ook kinderen die op bezoek komen vertel ik deze regels. Het is een lieve hond maar....
En nu heb ik het over een sociale hond (mensenvriend).
Onze vorige hond zou ik echt niet zo bij kinderen hebben durven laten lopen, hij zou er opgedoken zijn en begonnen met scheuren.
En dat noem ik dus echt agressie. En hoe die agressie is ontstaan zal me eerlijk gezegd worst wezen, hij is er en valt niet te combineren met mijn leefwijze.
Als de agressie ook niet om te vormen is, betekent dat eenmalig ritje naar de dierenarts.
Bij herplaatsen zou ik me om eerder genoemde redenen al niet goed voelen.
Of een dergelijke hond gewenst is in de maatschappij waarin we toch meestal hutje, mutje op elkaar wonen is een tweede.
Ik kan eerlijk zeggen dat ik er niet blij mee ben. Hoe goed een baas ook zegt zijn hond onder controle te hebben, een ongeluk zit in een klein hoekje.
En dan kan er gezegd worden dat kinderen niet plots naar de hond toe moeten komen maar dat zal en kan altijd gebeuren, ik ken zelfs volwassenen die op iedere hond afgaan alsof het een knuffelbeest is!
En wat als een kind de hoek om komt rennen, recht in de kaken van een agressieve hond? Ik heb het zelf laatst meegemaakt, vrouw met hond en ik willen elkaar passeren en hond vliegt me aan omdat ze hem niet kon houden en de 2 m. lange lijn hem alle ruimte gaf. Gevolg, twee flinke bijtwonden in mijn buik. Voor mij mijn buik maar voor een kind zijn hoofd.
Onze hond/mesagressieve hond lieten wij alleen aan een korte riem en met muilkorf uit en dan kun je je dus afvragen of dit een gewenste situatie voor de hond is, is dit een hondeleven? Dat heeft ook meegeteld bij onze beslissing hem te laten inslapen.
Maar nogmaals dan heb ik het over honden die aanvallen voor de kill, die geen kruimeltje heel zullen laten van een andere hond of zelfs een kind.
Honden die flink uitvallen moeten over het algemeen beter worden opgevoed maar dat is natuurlijk weer het moeilijke, of men wil het niet (want het is stoer) of men weet niet hoe (en heel veel zogenaamde deskundigen ook niet).
En met alle respect er zijn ook eigenaren die weten wat voor hond ze hebben en die hier op zeer verantwoorde wijze mee omgaan (aangelijnd laten, strak onder appel hebben, situaties ontwijken etc.)

Wanneer onze hond echter zonder directe aanleiding (dus kinderen hebben niet getreiterd ofzo) zou bijten en echt zou doorbijten dan is het einde oefening.

maart schreef:

aman.en.don schreef:
Daro heeft 1 keer mijn dochter in haar gezicht gehapt. Geen opezettelijke aanval. Hij lag diep te slapen en zij gaf hem ondanks tig waarschuwingen een kus op zijn hoofd. Hij schrok en reageerde daarop maar was in mijn ogen geen echte beet. Ze had 1 heel klein tandje in haar gezicht staan en als het echt een beet was geweest was de schade veel erger. Uiteraard werd de hond gelijk boos de bench in gestuurd maar ook op mijn dochter werd ik kwaad want ze wist dat ze eerst even zijn naam moest zeggen zodat hij weet dat zij het is voor ze hem slapend benaderd of gewoon helemaal met rust moet laten. Inslapen is echter geen seconde in me opgekomen. Beide waren fout. Ik zal ze alleen nooit alleen samen laten. Als ik even boodschappen doe en de kids alleen thuis zijn gaan de honden, zeker daro kayla doet geen vlieg kwaad, in de bench.

en daar vind ik niets uiteraard aan.
Ik gaf vermoedelijke de hond een aai met de woorden 'het is goed' en liet de hond voor wat hij was.

Nou inderdaad zeg! Ik heb 2 zinnetjes ff rood gemaakt waar het mi om draait.... Als de hond sliep is hem in deze NIETS te verwijten. Het is een hele natuurlijke reactie die helemaal niets te maken heeft met agressie naar mijn mening. Afhankelijk vd leeftijd vh kind ligt daar een deel van de verantwoordelijkheid. Ook die zou ik trouwens niet straffen om zoiets, dat heeft ze al voldoende gehad denk ik. Wel zou ik er even een lesje hondengedrag en regels aan toevoegen (waarsch voor de zoveelste keer ) Maar in de eerste plaats zou ik waarsch mezelf voor mn kop slaan.

Ik ga hiermee akkoord...ik heb altijd meer vertrouwen gehad in MIJN honden als in de bezoekers, groot en klein.
En als ik diep slaap en je maakt me onverwachts wakker, heb je idd. ook een dreun te pakken...ik spreek uit ervaring
Er zijn dan ook altijd duidelijke regels te volgen....kinderen mogen niet weglopen, men laat slapende honden met rust etc...
Wie niet luisterde kreeg van mij al de les gespeld alvorens er iets fout zou kunnen hebben gaan..want ik zag het al gebeuren...
Hoezeer ik ook mijn dieren vertrouw...zijn het de anderen (kids & ouders zonder veel ervaring met dieren) die ik niet vertrouw... Ja ik leef ook in een land met weinig respect hé

duitse herder schreef:

aman.en.don schreef:Daro heeft 1 keer mijn dochter in haar gezicht gehapt. Geen opezettelijke aanval. Hij lag diep te slapen en zij gaf hem ondanks tig waarschuwingen een kus op zijn hoofd. Hij schrok en reageerde daarop maar was in mijn ogen geen echte beet. Ze had 1 heel klein tandje in haar gezicht staan en als het echt een beet was geweest was de schade veel erger. Uiteraard werd de hond gelijk boos de bench in gestuurd maar ook op mijn dochter werd ik kwaad want ze wist dat ze eerst even zijn naam moest zeggen zodat hij weet dat zij het is voor ze hem slapend benaderd of gewoon helemaal met rust moet laten. Inslapen is echter geen seconde in me opgekomen. Beide waren

Waarom word je boos op de hond? Ik heb ook zoiets meegemaakt, neefje is thuis Tuana gewend, een DH waar je alles bij kan doen. Noah niet die is nogal van haar eigen ruimte. Noah lag op de mat en neefje wilde gezellig bij Noah zitten. Die deed hap en ging weg. Geen schade, wel een boze mama. Op neefje, want die wilde niet luisteren na tig waarschuwingen. Nu kan Noah stukken beter met kinderen, ze vindt ze steeds leuker worden gelukkig Alleen als ze moe is heeft ze kortere lont, dus gaat ze op de gang waar ze alle rust heeft.

Ik werd op beide boos omdat beide fout waren. Mijn dochter omdat ze wist dat ze zich eerst kenbaar moest maken en op daro omdat hij op de bank lag en als hij op de bank ligt mag hij niet corrigeren, dat recht heb ik alleen. Bank is mijn eigendom en niet die van hem. Als hij in zijn bench ligt word hij totaal niet gestoord, nooit niet door niemand niet. 1 Van de hoofdregels wat de honden betreft hier in huis. Als de honden dus ongestoord willen slapen kunnen ze in hun bench gaan liggen. Kiezen ze voor de bank moeten ze die delen. Toen het gebeurde hadden we Daro ook nog niet zo heel lang. Inmiddels weten beide honden die regel heel duidelijk.

Ter aanvulling, de kinderen kennen die regels ook dondersgoed en houden zich daaraan. Af en toe daagt de oudste Kayla uit om te spelen en als ze te enthousiast word en een schammetje veroorzaakt word mijn oudste ook echt niet getroost of wat ook. Eigen schuld dikke bult verhaal. Ik eis alleen wel van mijn honden dat ze respect hebben voor de kinderen en dat zij dus niet bepalen wie waar mag zitten of slapen, dat bepaal ik alleen. Daar tegen over eis ik net zo hard van de kinderen dat zij respect hebben voor de honden en ze dus geen pijn doen, treiteren, voer bot of speeltje afpakken of ze storen terwijl ze op HUN plek liggen. Deze regels hebben harmonie gecreeerd voor iedereen en de kinderen kunnen nu dan ook veilig op de bank gaan zitten als de honden er liggen en andersom gaan de honden bij de kinderen op de bank liggen. De honden respecteren het als de kinderen een keer nee tegen ze zeggen en de kinderen respecteren de honden door ze rustig te benaderen en rustig naast ze gaan zitten zonder ze lastig te vallen. Hebben de honden geen zin in de kinderen lopen ze rustig zonder morren weg en gaan elders liggen.

Aangezien je de hond toen nog niet zo lang had kende hij die regel toen dus nog niet.

Bovendien kan een hond in diepe slaap altijd schrikken bij zo'n actie.
Dus ik zou het de hond ook absoluut niet aanrekenen.
Alleen zorgen dat die situatie zich niet kan voor doen.

een duidelijke uuuuhhhhh en bench vind ik nou niet bepaald een zware straf. Ik liet duidelijk merken er niet van gedient te zijn en dat hij toch echt de gene is die weg moet lopen van de bank en kon een overstuur kind gaan troosten en verwonding goed bekijken. Zoals sommige hier zeggen, aai over de bol en rustig maar, is voor mij toch echt absoluut geen optie wanneer een hond uithaalt. Nog even en je moet het goed gaan keuren van je hond?! Dat hij uit zijn slaap op schrok en een reactie gaf ala, straf hem daar niet zwaar voor laat staan vergaande maatregelen maar belonen met een aai, no way! Wat word dan het volgende? Mooi verhaal word dat dan. JA sorry mevrouw, uw kind kwam onverwacht de hoek om terwijl hij net de andere kant op keek en schrok en toen gaf hij een hap. Tja het arme dier kan er niks aan doen want hij schrok. Nou echt niet. Een hap mag je nooit rechtvaardigen laat staan belonen/bevestigen.

Doet me denken aan een voormalig stalgenoot. Zij liet me iets zien bij mijn paard en tikte zacht onder zijn buik aan. Reactie van mijn paard was met achterbenen naar hand onder zijn buik slaan. Mijn reactie daarop was een goed gemikte schop tegen zijn kont, op een vlezig gedeelte waar je absoluut zeker weten geen schade maakt! Ze vroeg me waarom ik dat deed, nou heel simpel, als hem iets niet bevalt mag hij een stap op zij doen, van mijn part zijn oren dreigend plat in zijn nek leggen maar nooit schoppen! Volgende keer trapt hij iemand het ziekenhuis in als hem iets niet bevalt en ik het af doe met ja ach, hij vind het nou eenmaal niet leuk en dan schopt hij. Nee ik leer hem nooit naar mensen te mogen schoppen en maak hem daarbij veilig voor zijn omgeving. Een schop van mij terug geeft een duidelijke boodschap namelijk de taal die hij met soortgenoten spreekt en hij begrijpt. Hij ging te ver en de leider corrigeert op een manier die hij begrijpt.

Geld voor honden imo ook. Honden schoppen mekaar niet maar corrigeren elkaar ook. Het gaat me alleen te ver om een beet te geven, flossen die ik niet graag met vacht. Hij kreeg een duidelijke uuuuhhhhh (grom) en werd weg gestuurd. Ook al schrok hij, geeft hem niet het recht om uit te halen.

Ranetje, klopt was toen inderdaad nog niet voldoende bevestigd. Inmiddels wel. Hond had er van geleerd, kind had er van geleerd. Ongelukken gebeuren nu eenmaal, hoe je er mee omgaat.......................

Lastig hoor, zelf nooit meegemaakt. Maar als ik zie hoe 1 van mijn nichtjes met asta omgaat als ze de kans krijgt schat ik de kans wel in dat die een keer tegen een beet aanloopt als ik haar erbij laat maar die heeft asta al heel lang niet meer gezien en dat houden we zo. En waarom, bewust schoppen, slaan, in de ogen prikken, snorharen trekken en aan de oren trekken maar kinderen zijn heilige huisjes he dus het is altijd de hond zijn/haar schuld.

Asta schreef:Lastig hoor, zelf nooit meegemaakt. Maar als ik zie hoe 1 van mijn nichtjes met asta omgaat als ze de kans krijgt schat ik de kans wel in dat die een keer tegen een beet aanloopt als ik haar erbij laat maar die heeft asta al heel lang niet meer gezien en dat houden we zo. En waarom, bewust schoppen, slaan, in de ogen prikken, snorharen trekken en aan de oren trekken maar kinderen zijn heilige huisjes he dus het is altijd de hond zijn/haar schuld.

Je hebt een groep mensen die bij voorbaat overal een kind de schuld van geeft en een groep mensen die overal de hond bij voorbaat de schuld van geeft. Maar tegelijkertijd roepen juist die mensen nog het hardst dat de honden net kinderen van ze zijn. Weinig mensen kijken eerlijk naar een situatie en leggen de shuld neer waar die hoort!
Waar je van houd bescherm je. Zowel je kinderen als je honden/katten etc etc etc. Zowel mens als dier hoort gedragscodes bijgebracht te worden zodat beide in harmonie samen kunnen leven. Als er hier ouders met kinderen binnen zouden komen die mijn dieren met opzet pijn doen is daarbij de aller eerste keer de keus heel duidelijk. Of je straft je kind en maakt die heeeeeeeel snel duidelijk dat die met zijn poten van mijn dieren af moet blijven, of je komt er gewoon nooit meer in. Zelfde zou ik zeggen wanneer andere kinderen mijn kinderen met opzet pijn doen. (Helaas heb ik dat ook mee moeten maken en moeder zei alleen maar, ja laat.... maar lekker gaan. Als je er op reageert word hij alleen maar agresiever. Dat jong was zwaar agressief en sadistisch en daar zaten een beetje te veel steekjes bij los. Zowel moeder als kind moeten nu ook ver uit mijn buurt blijven want ik hoef mijn kinderen door niks of niemand af te laten ranselen en er dan nog goedkeurend bij blijven kijken ook want anders word hij nog bozer terwijl ik ondertussen werd aangevallen, gebeten, gekrapt, geschopt, geslagen en bespuugd.)

aman.en.don schreef:

Asta schreef:Lastig hoor, zelf nooit meegemaakt. Maar als ik zie hoe 1 van mijn nichtjes met asta omgaat als ze de kans krijgt schat ik de kans wel in dat die een keer tegen een beet aanloopt als ik haar erbij laat maar die heeft asta al heel lang niet meer gezien en dat houden we zo. En waarom, bewust schoppen, slaan, in de ogen prikken, snorharen trekken en aan de oren trekken maar kinderen zijn heilige huisjes he dus het is altijd de hond zijn/haar schuld.

Je hebt een groep mensen die bij voorbaat overal een kind de schuld van geeft en een groep mensen die overal de hond bij voorbaat de schuld van geeft. Maar tegelijkertijd roepen juist die mensen nog het hardst dat de honden net kinderen van ze zijn. Weinig mensen kijken eerlijk naar een situatie en leggen de shuld neer waar die hoort!
Waar je van houd bescherm je. Zowel je kinderen als je honden/katten etc etc etc. Zowel mens als dier hoort gedragscodes bijgebracht te worden zodat beide in harmonie samen kunnen leven. Als er hier ouders met kinderen binnen zouden komen die mijn dieren met opzet pijn doen is daarbij de aller eerste keer de keus heel duidelijk. Of je straft je kind en maakt die heeeeeeeel snel duidelijk dat die met zijn poten van mijn dieren af moet blijven, of je komt er gewoon nooit meer in. Zelfde zou ik zeggen wanneer andere kinderen mijn kinderen met opzet pijn doen. (Helaas heb ik dat ook mee moeten maken en moeder zei alleen maar, ja laat.... maar lekker gaan. Als je er op reageert word hij alleen maar agresiever. Dat jong was zwaar agressief en sadistisch en daar zaten een beetje te veel steekjes bij los. Zowel moeder als kind moeten nu ook ver uit mijn buurt blijven want ik hoef mijn kinderen door niks of niemand af te laten ranselen en er dan nog goedkeurend bij blijven kijken ook want anders word hij nog bozer terwijl ik ondertussen werd aangevallen met een pijpijzer.)

Wat moet ik met deze reactie ik reageerde niet op jou maar op het topic.

amber81 schreef:... En laat ik daar nou net geen risico mee nemen. We zijn eens gaan trainen, rond gaan vragen wie ons kon helpen: niemand durfde dat aan hier in de buurt waar wij vertrouwen in hadden. Gedragsdeskundigen vonden de kruising een te groot risico en geloofden er niet zo in. DA's gebeld, alle in de regio: niemand wilde ons helpen, hoewel ze het wel eens waren met ons besluit dat het genoeg was geweest voor deze jongen en eigenlijk een spuit beter was, maar ja, die gedragsdeskundigen...oordeel....blablabla. Alles wat voorgevallen was, tja, moeilijk, lastig en vervelend.

Gelukkig heb ik het zelf nog nooit meegemaakt met eigen honden, maar merk het momenteel wel in onze nabije omgeving. Het gaat om een ras dat al niet bekend staat om sociaal gedrag, vecht met de andere hond des huizes, op straat nu ook uitvalt en echt wil gaan jagen op kinderen of 'rare' mensen (die definitie wordt steeds ruimer). Eigenaar naar de DA gebeld omdat ze het risico niet wil lopen dat het een keer echt mis is, en die werkt er niet aan mee. Herplaatsen vindt ze onverantwoordelijk en gedragstherapeuten zien allerlei therapieën wel zitten, maar niemand die in de tussentijd de verantwoordelijkheid wil, want ondertussen zijn er wel twee kinderen in huis. En dat snap ik dus niet, dan wil je als eigenaar de verantwoording nemen, hond is goed bekend bij de DA, eigenaar heeft net ruim 500 euro aan een operatie uitgegeven dus je kunt ook echt niet stellen dat ze er zomaar vanaf willen en dan gewoon weigeren.

Wellicht komen ze eruit hoor met haar, maar zoals Cash hier ook al zei, hond-agressief daar is mee te leven. Mens-agressief vind ik een no-go. Maar wat moet je als de DA niet meewerkt?

Asta schreef:

aman.en.don schreef:

Asta schreef:Lastig hoor, zelf nooit meegemaakt. Maar als ik zie hoe 1 van mijn nichtjes met asta omgaat als ze de kans krijgt schat ik de kans wel in dat die een keer tegen een beet aanloopt als ik haar erbij laat maar die heeft asta al heel lang niet meer gezien en dat houden we zo. En waarom, bewust schoppen, slaan, in de ogen prikken, snorharen trekken en aan de oren trekken maar kinderen zijn heilige huisjes he dus het is altijd de hond zijn/haar schuld.

Je hebt een groep mensen die bij voorbaat overal een kind de schuld van geeft en een groep mensen die overal de hond bij voorbaat de schuld van geeft. Maar tegelijkertijd roepen juist die mensen nog het hardst dat de honden net kinderen van ze zijn. Weinig mensen kijken eerlijk naar een situatie en leggen de shuld neer waar die hoort!
Waar je van houd bescherm je. Zowel je kinderen als je honden/katten etc etc etc. Zowel mens als dier hoort gedragscodes bijgebracht te worden zodat beide in harmonie samen kunnen leven. Als er hier ouders met kinderen binnen zouden komen die mijn dieren met opzet pijn doen is daarbij de aller eerste keer de keus heel duidelijk. Of je straft je kind en maakt die heeeeeeeel snel duidelijk dat die met zijn poten van mijn dieren af moet blijven, of je komt er gewoon nooit meer in. Zelfde zou ik zeggen wanneer andere kinderen mijn kinderen met opzet pijn doen. (Helaas heb ik dat ook mee moeten maken en moeder zei alleen maar, ja laat.... maar lekker gaan. Als je er op reageert word hij alleen maar agresiever. Dat jong was zwaar agressief en sadistisch en daar zaten een beetje te veel steekjes bij los. Zowel moeder als kind moeten nu ook ver uit mijn buurt blijven want ik hoef mijn kinderen door niks of niemand af te laten ranselen en er dan nog goedkeurend bij blijven kijken ook want anders word hij nog bozer terwijl ik ondertussen werd aangevallen met een pijpijzer.)

Wat moet ik met deze reactie ik reageerde niet op jou maar op het topic.

En ik reageer op het geen jij schrijft. Daar is een forum toch voor?

aman.en.don schreef:

Asta schreef:

aman.en.don schreef:

Asta schreef:Lastig hoor, zelf nooit meegemaakt. Maar als ik zie hoe 1 van mijn nichtjes met asta omgaat als ze de kans krijgt schat ik de kans wel in dat die een keer tegen een beet aanloopt als ik haar erbij laat maar die heeft asta al heel lang niet meer gezien en dat houden we zo. En waarom, bewust schoppen, slaan, in de ogen prikken, snorharen trekken en aan de oren trekken maar kinderen zijn heilige huisjes he dus het is altijd de hond zijn/haar schuld.

Je hebt een groep mensen die bij voorbaat overal een kind de schuld van geeft en een groep mensen die overal de hond bij voorbaat de schuld van geeft. Maar tegelijkertijd roepen juist die mensen nog het hardst dat de honden net kinderen van ze zijn. Weinig mensen kijken eerlijk naar een situatie en leggen de shuld neer waar die hoort!
Waar je van houd bescherm je. Zowel je kinderen als je honden/katten etc etc etc. Zowel mens als dier hoort gedragscodes bijgebracht te worden zodat beide in harmonie samen kunnen leven. Als er hier ouders met kinderen binnen zouden komen die mijn dieren met opzet pijn doen is daarbij de aller eerste keer de keus heel duidelijk. Of je straft je kind en maakt die heeeeeeeel snel duidelijk dat die met zijn poten van mijn dieren af moet blijven, of je komt er gewoon nooit meer in. Zelfde zou ik zeggen wanneer andere kinderen mijn kinderen met opzet pijn doen. (Helaas heb ik dat ook mee moeten maken en moeder zei alleen maar, ja laat.... maar lekker gaan. Als je er op reageert word hij alleen maar agresiever. Dat jong was zwaar agressief en sadistisch en daar zaten een beetje te veel steekjes bij los. Zowel moeder als kind moeten nu ook ver uit mijn buurt blijven want ik hoef mijn kinderen door niks of niemand af te laten ranselen en er dan nog goedkeurend bij blijven kijken ook want anders word hij nog bozer terwijl ik ondertussen werd aangevallen met een pijpijzer.)

Wat moet ik met deze reactie ik reageerde niet op jou maar op het topic.

En ik reageer op het geen jij schrijft. Daar is een forum toch voor?

Tuurlijk maar nogmaals, wat moet ik ermee dat je alles perfect doet ofzo, nou gefeliciteerd wil ik best zeggen hoor

aman.en.don schreef:een duidelijke uuuuhhhhh en bench vind ik nou niet bepaald een zware straf. Ik liet duidelijk merken er niet van gedient te zijn en dat hij toch echt de gene is die weg moet lopen van de bank en kon een overstuur kind gaan troosten en verwonding goed bekijken. Zoals sommige hier zeggen, aai over de bol en rustig maar, is voor mij toch echt absoluut geen optie wanneer een hond uithaalt. Nog even en je moet het goed gaan keuren van je hond?! Dat hij uit zijn slaap op schrok en een reactie gaf ala, straf hem daar niet zwaar voor laat staan vergaande maatregelen maar belonen met een aai, no way! Wat word dan het volgende? Mooi verhaal word dat dan. JA sorry mevrouw, uw kind kwam onverwacht de hoek om terwijl hij net de andere kant op keek en schrok en toen gaf hij een hap. Tja het arme dier kan er niks aan doen want hij schrok. Nou echt niet. Een hap mag je nooit rechtvaardigen laat staan belonen/bevestigen.

Doet me denken aan een voormalig stalgenoot. Zij liet me iets zien bij mijn paard en tikte zacht onder zijn buik aan. Reactie van mijn paard was met achterbenen naar hand onder zijn buik slaan. Mijn reactie daarop was een goed gemikte schop tegen zijn kont, op een vlezig gedeelte waar je absoluut zeker weten geen schade maakt! Ze vroeg me waarom ik dat deed, nou heel simpel, als hem iets niet bevalt mag hij een stap op zij doen, van mijn part zijn oren dreigend plat in zijn nek leggen maar nooit schoppen! Volgende keer trapt hij iemand het ziekenhuis in als hem iets niet bevalt en ik het af doe met ja ach, hij vind het nou eenmaal niet leuk en dan schopt hij. Nee ik leer hem nooit naar mensen te mogen schoppen en maak hem daarbij veilig voor zijn omgeving. Een schop van mij terug geeft een duidelijke boodschap namelijk de taal die hij met soortgenoten spreekt en hij begrijpt. Hij ging te ver en de leider corrigeert op een manier die hij begrijpt.

Geld voor honden imo ook. Honden schoppen mekaar niet maar corrigeren elkaar ook. Het gaat me alleen te ver om een beet te geven, flossen die ik niet graag met vacht. Hij kreeg een duidelijke uuuuhhhhh (grom) en werd weg gestuurd. Ook al schrok hij, geeft hem niet het recht om uit te halen.

Ranetje, klopt was toen inderdaad nog niet voldoende bevestigd. Inmiddels wel. Hond had er van geleerd, kind had er van geleerd. Ongelukken gebeuren nu eenmaal, hoe je er mee omgaat.......................

Degene die gefaald heeft ben jij zelf, jij hebt het tot deze situatie laten komen.
Honden die nog niet zo lang bij iemand zijn door een herplaatsing staan onder stress, door stress kunnen ze heftiger reageren.
Je had een rustig hoekje voor je hond moeten creeren en er voor zorgen dat hij daar zijn rust ook daadwerkelijk krijgt.

Uit je stuk tekst lees ik iemand die de hond te veel vermenselijkt, het is een hond die zich niet in een mens kunnen verplaatsen, maar jij kunt je wel in de hond verplaatsen.

Just two my cents ....

Als je nu schrijft dat je uit emotie hebt gehandeld begrijp ik dat beter, het is gewoon schrikken als dat gebeurd maar probeer daarna te verklaren waarom dat kon gebeuren en hoe je het in de toekomst kan verkomen.

En ik heb het ook meegemaakt, het was in mijn ogen geen bijtincident maar sneppen. Hond lag te slapen en neefje stond op haar als een opstapje om uit het raam te kijken. ze snepte in de lucht maar toch .... uit emotie heeft ze op haar kop gekregen en mijn neefje ook. Het heeft mij aan het denken gezet en ik wilde dit gedrag voorkomen als ze bij ons zou komen wonen. Wat ook gelukt is.
Later toen ze bij ons was en echt ons vertrouwen had gevonden reageerde ze compleet anders nadat mijn neefje haar met een houten treintje op haar kop ramde. Ze knipperde met haar ogen en keek naar mij; Regel dat! Wat ik ook heb gedaan. Neefje weet dat jij dat nooit meer mag doen.

MirandaH schreef:

amber81 schreef:... En laat ik daar nou net geen risico mee nemen. We zijn eens gaan trainen, rond gaan vragen wie ons kon helpen: niemand durfde dat aan hier in de buurt waar wij vertrouwen in hadden. Gedragsdeskundigen vonden de kruising een te groot risico en geloofden er niet zo in. DA's gebeld, alle in de regio: niemand wilde ons helpen, hoewel ze het wel eens waren met ons besluit dat het genoeg was geweest voor deze jongen en eigenlijk een spuit beter was, maar ja, die gedragsdeskundigen...oordeel....blablabla. Alles wat voorgevallen was, tja, moeilijk, lastig en vervelend.

Gelukkig heb ik het zelf nog nooit meegemaakt met eigen honden, maar merk het momenteel wel in onze nabije omgeving. Het gaat om een ras dat al niet bekend staat om sociaal gedrag, vecht met de andere hond des huizes, op straat nu ook uitvalt en echt wil gaan jagen op kinderen of 'rare' mensen (die definitie wordt steeds ruimer). Eigenaar naar de DA gebeld omdat ze het risico niet wil lopen dat het een keer echt mis is, en die werkt er niet aan mee. Herplaatsen vindt ze onverantwoordelijk en gedragstherapeuten zien allerlei therapieën wel zitten, maar niemand die in de tussentijd de verantwoordelijkheid wil, want ondertussen zijn er wel twee kinderen in huis. En dat snap ik dus niet, dan wil je als eigenaar de verantwoording nemen, hond is goed bekend bij de DA, eigenaar heeft net ruim 500 euro aan een operatie uitgegeven dus je kunt ook echt niet stellen dat ze er zomaar vanaf willen en dan gewoon weigeren.

Wellicht komen ze eruit hoor met haar, maar zoals Cash hier ook al zei, hond-agressief daar is mee te leven. Mens-agressief vind ik een no-go. Maar wat moet je als de DA niet meewerkt?

pesies en waarin zit dat verschil? En om het dan maar bij een vreemde te doen...
Maar ook dat over die deskundigen...ik kon daar gewoon niet over uit. Eentje zei zelfs dat ik het dan maar een poosje uit moest zingen en dan keektie wel wanneer hij ' een gaatje' had. Dat ik blij mocht zijn hij er wel energie in wilde steken, misschien, al moest hij er nog wel even over nadenken want eigenlijk vond hij dat ik er wel om gevraagd had, de situatie. Dat hier ook kinderen rondliepen, tja, eigen schuld, dikke bult. En die staat hier dan vrij hoog aangeschreven.

Maarja, ik hou op, want ik zit me er weer kwaad over te maken en dalijk plemp ik weer eens alles neer

aman.en.don schreef: Je hebt een groep mensen die bij voorbaat overal een kind de schuld van geeft en een groep mensen die overal de hond bij voorbaat de schuld van geeft. Maar tegelijkertijd roepen juist die mensen nog het hardst dat de honden net kinderen van ze zijn. Weinig mensen kijken eerlijk naar een situatie en leggen de shuld neer waar die hoort!

Grappig dat je dit zelf schrijft. De schuldige in deze ituatie was jij namelijk i.m.o. zelf. Maar dat schijn je niet te willen inzien geloof ik... Het wel of niet straffen vd hond in deze kwestie staat los van hoe ik mijn hond of mijn kind zie, maar des te meer waar de fout ligt en wie wat dat betreft verantwoordelijk is voor het incident. DAT is volgens mij eerlijkheid. Maar een hond straffen omdat hij lastig gevallen wordt in zijn slaap en daarom hapt vind ik allesbehalve eerlijk Ik zou mijn kinderen heel simpel leren "je mag geen slapende honden wakker maken". Juist omdat ik (zo denk ik me in, heb zelf geen kids) heel veel van mijn kind hou. Wel zo duidelijk voor iedereen, en het schept geen irreeele verwachtingen van je kind of de hond. En dat lijkt me wel zo eerlijk. Tot die tijd (dat de kinderen deze regel kennen en je kunt verwachten dat ze deze ook opvolgen) ben JIJ degene m.i. die er altijd voor moet zorgen dat er niks kan gebeuren. Ik denk dat je nu irreeel verwachtingen schept met jouw regels (hond moet het maar pikken lastiggevallen te worden als hij op de bank slaapt). Je weet wat honden kunnen doen in deze situatie, dus waarom een slapende hond uberhaupt op de bank laten liggen bij de kids? Dat zou ik onder vragen om problemen scharen Dat het jouw bank is heeft er im.o. evenmin iets mee te maken. Een hond die in deze situatie bijt doet dit niet omdat hij de bank wil claimen ofzo Evenmin is het een gerichte bijt naar je kinderen geweest. Het had net zo goed jou (of ieder ander) kunnen overkomen als jij hem had gestoord in zijn slaap. En daar draait het m.i. om. Het was geen bewuste afweging van de hond in kwestie. Dat kan nooit bewust zijn tijdens slaap. Wie of wat hem lastig valt is voor hem onmogelijk te overzien. En dus potentieel gevaar. Ieder normaal dier reageert daar in principe met een vergelijkbare reflex op (bijten dus in geval van een hond, of het schoppen van een paard wat je er bij haalde ), uit zelfbehoud Wederom, niet eerlijk om te verwachten dat een hond dat maar even moet onderdrukken omdat hij nou eenmaal toevallig op JOUW bank ligt

Melanie 74 schreef:

aman.en.don schreef:een duidelijke uuuuhhhhh en bench vind ik nou niet bepaald een zware straf. Ik liet duidelijk merken er niet van gedient te zijn en dat hij toch echt de gene is die weg moet lopen van de bank en kon een overstuur kind gaan troosten en verwonding goed bekijken. Zoals sommige hier zeggen, aai over de bol en rustig maar, is voor mij toch echt absoluut geen optie wanneer een hond uithaalt. Nog even en je moet het goed gaan keuren van je hond?! Dat hij uit zijn slaap op schrok en een reactie gaf ala, straf hem daar niet zwaar voor laat staan vergaande maatregelen maar belonen met een aai, no way! Wat word dan het volgende? Mooi verhaal word dat dan. JA sorry mevrouw, uw kind kwam onverwacht de hoek om terwijl hij net de andere kant op keek en schrok en toen gaf hij een hap. Tja het arme dier kan er niks aan doen want hij schrok. Nou echt niet. Een hap mag je nooit rechtvaardigen laat staan belonen/bevestigen.

Doet me denken aan een voormalig stalgenoot. Zij liet me iets zien bij mijn paard en tikte zacht onder zijn buik aan. Reactie van mijn paard was met achterbenen naar hand onder zijn buik slaan. Mijn reactie daarop was een goed gemikte schop tegen zijn kont, op een vlezig gedeelte waar je absoluut zeker weten geen schade maakt! Ze vroeg me waarom ik dat deed, nou heel simpel, als hem iets niet bevalt mag hij een stap op zij doen, van mijn part zijn oren dreigend plat in zijn nek leggen maar nooit schoppen! Volgende keer trapt hij iemand het ziekenhuis in als hem iets niet bevalt en ik het af doe met ja ach, hij vind het nou eenmaal niet leuk en dan schopt hij. Nee ik leer hem nooit naar mensen te mogen schoppen en maak hem daarbij veilig voor zijn omgeving. Een schop van mij terug geeft een duidelijke boodschap namelijk de taal die hij met soortgenoten spreekt en hij begrijpt. Hij ging te ver en de leider corrigeert op een manier die hij begrijpt.

Geld voor honden imo ook. Honden schoppen mekaar niet maar corrigeren elkaar ook. Het gaat me alleen te ver om een beet te geven, flossen die ik niet graag met vacht. Hij kreeg een duidelijke uuuuhhhhh (grom) en werd weg gestuurd. Ook al schrok hij, geeft hem niet het recht om uit te halen.

Ranetje, klopt was toen inderdaad nog niet voldoende bevestigd. Inmiddels wel. Hond had er van geleerd, kind had er van geleerd. Ongelukken gebeuren nu eenmaal, hoe je er mee omgaat.......................

Degene die gefaald heeft ben jij zelf, jij hebt het tot deze situatie laten komen.
Honden die nog niet zo lang bij iemand zijn door een herplaatsing staan onder stress, door stress kunnen ze heftiger reageren.
Je had een rustig hoekje voor je hond moeten creeren en er voor zorgen dat hij daar zijn rust ook daadwerkelijk krijgt.

Uit je stuk tekst lees ik iemand die de hond te veel vermenselijkt, het is een hond die zich niet in een mens kunnen verplaatsen, maar jij kunt je wel in de hond verplaatsen.

Just two my cents ....

Als je nu schrijft dat je uit emotie hebt gehandeld begrijp ik dat beter, het is gewoon schrikken als dat gebeurd maar probeer daarna te verklaren waarom dat kon gebeuren en hoe je het in de toekomst kan verkomen.

En ik heb het ook meegemaakt, het was in mijn ogen geen bijtincident maar sneppen. Hond lag te slapen en neefje stond op haar als een opstapje om uit het raam te kijken. ze snepte in de lucht maar toch .... uit emotie heeft ze op haar kop gekregen en mijn neefje ook. Het heeft mij aan het denken gezet en ik wilde dit gedrag voorkomen als ze bij ons zou komen wonen. Wat ook gelukt is.
Later toen ze bij ons was en echt ons vertrouwen had gevonden reageerde ze compleet anders nadat mijn neefje haar met een houten treintje op haar kop ramde. Ze knipperde met haar ogen en keek naar mij; Regel dat! Wat ik ook heb gedaan. Neefje weet dat jij dat nooit meer mag doen.

De hond had een rustige eigen plek namelijk zijn bench waar hij altijd in kan en iedereen hem met rust laat.

Hoe het kon gebeuren, heel simpel. Hond slaapt op de bank, terwijl ik mijn veters strik loopt dochter langs de bank en geeft gelijk een kusje op zijn kop. 2 Seconde dus die ik te langzaam reageer

Irta, als het compleet zou kloppen wat jij zegt, waarom weet de hond dan nu wel dat hij in zijn bench moet als hij complete rust wil? Omdat hij inmiddels geleerd heeft dat hij op de bank niks te bepalen heeft. In zijn bench wel en dat doet hij dan ook. Kayla mocht van hem bijvoorbeeld ook niet van hem bij hem op de bank. Gevolg was dat niet zij maar hij werd weg gestuurd van de bank. De bank moet hij delen met mens en dier en ik ben de gene die bepaald wie daar op mag en niet hij. Hij heeft een hele grote bench met een heerlijk dik kussen en er ligt naast de bank ook een heel lekker kussen. Hij heeft dus de keuze tussen complete rust of moeten delen als dat zo uit komt.

Uiteraard heb ik mijn kinderen geleerd om slapende honden met rust te laten, net als geen pijn doen, geen speeltjes afpakken, geen ruige spelletjes, niet bij het voer of botten komen etc etc etc. Ook al laat de hond het 9 van de 10 keer toe, 1 keer shago zijn en het gaat wel fout. Helaas zijn kinderen nog wel eens impulsief en doen ze soms eerst voor ze denken. Tje, ongelukjes zijn dan snel gebeurt. Voorkomen kan je dat niet want ik weiger om de honden op te gaan sluiten als de kinderen thuis zijn of andersom en de hond muilkorfen in huis gaat me te ver. wie niet horen wil moet maar voelen denk ik dan en beide leren daarvan. Mijn aandeel in het verhaal is er in dit geval bijna niet want ik heb mijn kinderen altijd gedragsregels geleerd wbt omgang met honden maar ook kinderen zijn net als honden nou eenmaal geen robots. Het is een ander verhaal als mijn kinderen nooit geleerd hebben hoe je met honden om moet gaan want dan had ik wel alle schuld gehad! Denk maar aan het incident van macho, daar lag vind ik de schuld bij de ouders van het kindje. mijn kinderen weten dat ze altijd eerst moeten vragen of ze een hond mogen aaien en weten dat ze ze ook met toestemming rustig moeten benaderen.

Niet elk incident of ongelukje is altijd maar de schuld van de eigenaar en zoals ik al eerder schreef, ook niet altijd maar van het kind waarbij de hond heilig word verklaard of andersom.

aman.en.don schreef:Irta, als het compleet zou kloppen wat jij zegt, waarom weet de hond dan nu wel dat hij in zijn bench moet als hij complete rust wil? Omdat hij inmiddels geleerd heeft dat hij op de bank niks te bepalen heeft.

En met deze aanname ga je m.i. dus al de fout in. Hij heeft helemaal niet geleerd dat hij op de bank niks te bepalen heeft, hij heeft geleerd dat hij op de bank toch geen rust krijgt Je had m.i dus beter meteen je hond kunnen leren dat hij als hij wil rusten een bepaalde (door jouw aangewezen, zoals bv zijn bench) plek opzoekt waar je kinderen niet bij kunnen/mogen komen (ipv hem dit zelf te laten verzinnen, en daarmee de verantwoordelijkheid bij hem proberen te leggen). Dan was er wat dit aangaat sowieso geen risico was geweest.

Edit: nog iets toegevoegd en aangepast, en wat schrijffouten verbeterd

Asta schreef:Lastig hoor, zelf nooit meegemaakt. Maar als ik zie hoe 1 van mijn nichtjes met asta omgaat als ze de kans krijgt schat ik de kans wel in dat die een keer tegen een beet aanloopt als ik haar erbij laat maar die heeft asta al heel lang niet meer gezien en dat houden we zo. En waarom, bewust schoppen, slaan, in de ogen prikken, snorharen trekken en aan de oren trekken maar kinderen zijn heilige huisjes he dus het is altijd de hond zijn/haar schuld.

Dat klopt inderdaad ik hou zielsveel van mijn hond maar een hond is een hond en het kind staat hier altijd boven.
Ik heb zelf een dochter van 6 en zij gaat met respect om met onze dieren maar als de hond/paard/pony/kat/cavia (laatste lijkt me wat vreemd ) ben ik daar zacht gezegd niet blij mee en zal dat zeker niet belonen.
kinderen kunnen rare dingen doen en hier zal de hond aan moeten wennen.
Daarom vind ik het ook fijn als je je hond vanaf dag 1 zelf opvoed(of als dit gebeurt in een gezin met kleine kinderen) zij wennen er dan al aan dat kinderen ze oppakken en aaien op de meest rare moment of als de puppy's slapen nog even een kusje krijgen.

Verder sluit ik mij helemaal aan bij het bench verhaal bench is een no no gebied voor kinderen in de bench is hij de baas daar slapen ze eten ze en kunnen ze in alle rust slapen zonder dat iemand hun lastig valt.

aman.en.don schreef:Daro heeft 1 keer mijn dochter in haar gezicht gehapt. Geen opezettelijke aanval. Hij lag diep te slapen en zij gaf hem ondanks tig waarschuwingen een kus op zijn hoofd. Hij schrok en reageerde daarop maar was in mijn ogen geen echte beet. Ze had 1 heel klein tandje in haar gezicht staan en als het echt een beet was geweest was de schade veel erger. Uiteraard werd de hond gelijk boos de bench in gestuurd maar ook op mijn dochter werd ik kwaad want ze wist dat ze eerst even zijn naam moest zeggen zodat hij weet dat zij het is voor ze hem slapend benaderd of gewoon helemaal met rust moet laten. Inslapen is echter geen seconde in me opgekomen. .

Ik begrijp die boosheid op hond en kind niet. Jij moet erop anticiperen dat je beide in huis hebt en een hond op een bank ligt op een hoger geplaatste positie. Hond ligt te slapen en wordt gestoord door kind, i.p.v. tig waarschuwingen aan kind te geven had je kind onmiddelijk uit die positie moeten halen en dan kan je daarna boos worden op kind
Met kinderen in huis zou ik de hond een vaste plek geven waarvan je ook redelijk zeker kan zijn dat de hond daar absoluut niet gestoord word door grijpgrage vingertjes
De hond heeft recht op veiligheid maar het kind ook.

aman.en.don schreef:Uiteraard heb ik mijn kinderen geleerd om slapende honden met rust te laten, net als geen pijn doen, geen speeltjes afpakken, geen ruige spelletjes, niet bij het voer of botten komen etc etc etc. Ook al laat de hond het 9 van de 10 keer toe, 1 keer shago zijn en het gaat wel fout. Helaas zijn kinderen nog wel eens impulsief en doen ze soms eerst voor ze denken. Tje, ongelukjes zijn dan snel gebeurt. Voorkomen kan je dat niet want ik weiger om de honden op te gaan sluiten als de kinderen thuis zijn of andersom en de hond muilkorfen in huis gaat me te ver. wie niet horen wil moet maar voelen denk ik dan en beide leren daarvan. Mijn aandeel in het verhaal is er in dit geval bijna niet want ik heb mijn kinderen altijd gedragsregels geleerd wbt omgang met honden maar ook kinderen zijn net als honden nou eenmaal geen robots. Het is een ander verhaal als mijn kinderen nooit geleerd hebben hoe je met honden om moet gaan want dan had ik wel alle schuld gehad! Denk maar aan het incident van macho, daar lag vind ik de schuld bij de ouders van het kindje. mijn kinderen weten dat ze altijd eerst moeten vragen of ze een hond mogen aaien en weten dat ze ze ook met toestemming rustig moeten benaderen.

Sorry, had dit nog niet gelezen
Een hond kan idd een keer chagrijnig zijn (wat in dit geval overigens NIET relevant is), kinderen kunnen idd ook soms niet doen wat ze geleerd is. Dat weet je, en juist daarom dus ligt bij jou (als volwassene) de verantwoordelijkheid een situatie te creeeren die voor iedereen veilig is en waarbij iedereen in zijn waarde wordt gelaten. Ongelukjes (waar je m.i., nogmaals, een hond niet voor zou moeten straffen) kun je m.i. beter voorkomen namelijk En dat is helemaal niet zo moeilijk hoor. Waar lees jij dat je jouw hond volgens mij altijd op moet sluiten als de kinderen thuis zijn Als pup (of iig als je de hond net hebt) breng je hem/haar gewoon naar zijn (door jou aangewezen) plek wanneer je ziet dat hij of zij moe wordt. Dat kan een bench zijn, maar hoeft helemaal niet (daarom zeg ik ook "door jou aangewezen" ). Dat wordt voor je hondje dan al heel snel normaal hoor Net als dat een kind leert in zijn bed te slapen.
Je kind leren dat hij/zij de hond met rust moet laten en ireeele/onduidelijke regels opstellen voor de hond pleit je i.m.o geenszins vrij van schuld. Dat zou pas zo zijn als je je alles zou doen wat in je vermogen ligt om dergelijke volstrekt logische ongelukken te voorkomen, en dat doe je wat mij betreft op de manier die je hier beschrijft zeker niet. Je kunt niet van een hond (geen enkele hond dus!) verwachten dat hij jouw regels volgt op het moment dat hij zich niet bewust is van wat er gebeurd. De hond in deze situatie straffen is net zo nutteloos en kwalijk als je kind straffen omdat hij of zij in bed heeft geplast

Niet elk incident of ongelukje is altijd maar de schuld van de eigenaar en zoals ik al eerder schreef, ook niet altijd maar van het kind waarbij de hond heilig word verklaard of andersom.

En je punt is? Dit verkondigde je al eerder, en daar ben ik in mij eerdere post al even op ingegaan

aman.en.don je praat onzin en je begrijpt nog steeds niks van het wezen hond.

je hond sliep en schrikt: dat hij beet is hem niet aan te reken maar het feit dat het gebeuren kon jou wel.
dat je hond een bench heeft om rustig in te liggen doet niks af aan het feit dat ie daar nou eenmaal niet lag en wel op die bank.
een veilige plek voor hem dus, die jij daar voor hem gecreeerd hebt door hem toestemming te geven.

Irta schreef:

aman.en.don schreef:Irta, als het compleet zou kloppen wat jij zegt, waarom weet de hond dan nu wel dat hij in zijn bench moet als hij complete rust wil? Omdat hij inmiddels geleerd heeft dat hij op de bank niks te bepalen heeft.

En met deze aanname ga je m.i. dus al de fout in. Hij heeft helemaal niet geleerd dat hij op de bank niks te bepalen heeft, hij heeft geleerd dat hij op de bank toch geen rust krijgt Je had m.i dus beter meteen je hond kunnen leren dat hij als hij wil rusten een bepaalde (door jouw aangewezen, zoals bv zijn bench) plek opzoekt waar je kinderen niet bij kunnen/mogen komen (ipv hem dit zelf te laten verzinnen, en daarmee de verantwoordelijkheid bij hem proberen te leggen). Dan was er wat dit aangaat sowieso geen risico was geweest.

En hoe het beter had gekund ook

renee-uk schreef:aman.en.don je praat onzin en je begrijpt nog steeds niks van het wezen hond.

je hond sliep en schrikt: dat hij beet is hem niet aan te reken maar het feit dat het gebeuren kon jou wel.
dat je hond een bench heeft om rustig in te liggen doet niks af aan het feit dat ie daar nou eenmaal niet lag en wel op die bank.
een veilige plek voor hem dus, die jij daar voor hem gecreeerd hebt door hem toestemming te geven.

wat een bull shit allemaal zeg. sorry hoor maar alsof jullie de hele god ganse dag kijken als je hond op de bank ligt, wat bij de meeste van jullie gewoon mag, of het dier zijn ogen sluit en jullie kinderen lopen dan ook natuurlijk nooit langs de hond en jullie zijn dan natuurlijk al helemaal nooit even met het huishouden bezig, drinken pakken uit de keuken of bukken om je veters te strikken. laat staan dat er dan tegen jullie gezegt word dat je het wezen hond niet begrijpt. heb pas 31 jaar honden, halloooo.
ondertussen zijn er zo veel verhalen hier op het forum van eigenaren wiens honden toch wel regelmatig met elkaar vechten. begrijp je dan het wezen hond wel goed? raar dat dat hier in huis dan niet gebeurt en als er hier uberhaubt gesnauwd word is een hey al genoeg om de rust weder te doen keren. nee dan snap ik echt totaal niks van het wezen hond. o nee wacht, dat komt vast omdat ik 2 doetjes van honden heb, dat komt natuurlijk totaaal niet omdat ik wel degelijk na 31 jaar honden hebben wel degelijk iets van honden begrijp. ik maak wel degelijk fouten maar ook daarbij ben ik natuurlijk de enige hier op het forum.

Martijn32, jij snapt het!

als jij van je hond verwacht dat ie in zn bench gaat liggen ipv met toestemming lekker op de bank, heb je geen inzicht in het wezen hond.
als jij van je hond verwacht dat ie niet bijt als ie schrikt omdat ie wakker gemaakt wordt, heb je geen inzicht in het wezen hond
als jij je hond straft voor bovenstaand 'vergrijp' en niet beseft dat die hond gewoon honds reageert doordat jij je kind in de fout laat gaan, heb je geen inzicht in het wezen hond.

hoe moeilijk of beter hoe makkelijk wil je het hebben

Martijn32 schreef:

Asta schreef:Lastig hoor, zelf nooit meegemaakt. Maar als ik zie hoe 1 van mijn nichtjes met asta omgaat als ze de kans krijgt schat ik de kans wel in dat die een keer tegen een beet aanloopt als ik haar erbij laat maar die heeft asta al heel lang niet meer gezien en dat houden we zo. En waarom, bewust schoppen, slaan, in de ogen prikken, snorharen trekken en aan de oren trekken maar kinderen zijn heilige huisjes he dus het is altijd de hond zijn/haar schuld.

Dat klopt inderdaad ik hou zielsveel van mijn hond maar een hond is een hond en het kind staat hier altijd boven.
Ik heb zelf een dochter van 6 en zij gaat met respect om met onze dieren maar als de hond/paard/pony/kat/cavia (laatste lijkt me wat vreemd ) ben ik daar zacht gezegd niet blij mee en zal dat zeker niet belonen.
kinderen kunnen rare dingen doen en hier zal de hond aan moeten wennen.
Daarom vind ik het ook fijn als je je hond vanaf dag 1 zelf opvoed(of als dit gebeurt in een gezin met kleine kinderen) zij wennen er dan al aan dat kinderen ze oppakken en aaien op de meest rare moment of als de puppy's slapen nog even een kusje krijgen.

Verder sluit ik mij helemaal aan bij het bench verhaal bench is een no no gebied voor kinderen in de bench is hij de baas daar slapen ze eten ze en kunnen ze in alle rust slapen zonder dat iemand hun lastig valt.

Hier ben ik het dus niet mee eens. Als een kind mijn hond slaat/schopt en door blijft gaan en ze hapt een keer is het toch echt eigen schuld van het kind. Tuurlijk hoop ik dat het kind niks heeft maar dan is het toch echt niet de hond haar schuld hoor. Maar de schuld van kind & ouder die het kind niet goed opgevoed heeft.
Maar laat ik mijn nichtje hier mooi de kans niet voor geven, die komt gewoon niet meer in de buurt van mijn hond punt. Probeert ze het wel kan ze linea recta naar huis. Want opgevoed zijn ze wat dat betreft nog steeds niet. Oudstje nichtje wel, die jongste is gewoon een beetje sneaky, maar zo heeft ze wel meer van die trekjes.

Kan je nog volhouden dat het kind boven een hond staat, als een kind stelselmatig een dier pest en niet door de ouders gecorrigeerd wordt/ het voorkomen wordt mag dat dier best voor zichzelf op komen. En wat jij zegt, dan zou mijn hond schoppen en slaan en alle andere gemene kutgeintjes maar zonder pardon moeten accepteren omdat het kinderen zijn martijn32, niemand komt aan mijn hond zonder mijn toestemming. Dus mijn hond hoeft niet te wennen aan kinderen die alles mogen doen omdat ze heilig zijn. Gewoon met je tengels van mijn hond afblijven. En dat je kinderen aanleren. NIET op dieren afgaan zonder toestemming van eigenaar

En juist met een labrador hangen er steeds kinderen aan echt strontvervelend

Cleva schreef:

aman.en.don schreef: Doet me denken aan een voormalig stalgenoot. Zij liet me iets zien bij mijn paard en tikte zacht onder zijn buik aan. Reactie van mijn paard was met achterbenen naar hand onder zijn buik slaan. Mijn reactie daarop was een goed gemikte schop tegen zijn kont, op een vlezig gedeelte waar je absoluut zeker weten geen schade maakt! Ze vroeg me waarom ik dat deed, nou heel simpel, als hem iets niet bevalt mag hij een stap op zij doen, van mijn part zijn oren dreigend plat in zijn nek leggen maar nooit schoppen! Volgende keer trapt hij iemand het ziekenhuis in als hem iets niet bevalt en ik het af doe met ja ach, hij vind het nou eenmaal niet leuk en dan schopt hij. Nee ik leer hem nooit naar mensen te mogen schoppen en maak hem daarbij veilig voor zijn omgeving. Een schop van mij terug geeft een duidelijke boodschap namelijk de taal die hij met soortgenoten spreekt en hij begrijpt. Hij ging te ver en de leider corrigeert op een manier die hij begrijpt.

Jezus wat een onzin.
Het heeft helemaal niets met het onderwerp van doen maar zelfs daarbuiten is het ook nog eens onzin. En dom.
Paarden schoppen en slaan maakt ze op geen enkele manier veiliger, alleen maar nerveus wat nog meer reden om voor het paard om te trappen is.

Geen discussie, de hordes getikte knollen getuigen van de imbeciliteit van jouw aanpak.

Geld voor honden imo ook.

Het enige wat honden en paarden met elkaar gemeen hebben is jou als eigenaar.

Honden die elkaar corrigeren hebben kennelijk geen of een verstoorde gezagsverhouding.
Mijn honden hoeven maar zeer zelden gecorrigeerd te worden, juist omdat ik de baas ben.
Een hond die jou niet respecteert neemt kennelijk geen deel aan de gezagsverhouding die jij aanhaalt om je losse handjes en voetjes te verantwoorden. In het beste geval vertrouwt je hond je niet meer en in het slechtste geval hangt hij aan je uitgestoken poot.

Als je allerlei wapengekletter nodig hebt ben je de baas niet dus moet je verdere logica ook niet op de baas zijn baseren.

Met duidelijkheid en het feit dat je 30 keer zo intelligent bent behoor je allang de baas te zijn. Daar heb je geen geweld voor nodig. Misschien dat je tijdens de opvoeding een of twee keer een punt moet maken maar bij zowel paarden als honden heeft schoppen en slaan helemaal niets met een kundige opvoeding te maken.
Dat is iets van mensen die geen flauw benul hebben waar ze mee bezig zijn.

Niet alleen heb je het niet nodig, het lukt ook domweg niet als je losse handjes hebt.

hahahahaha mag ik even lachen. waar heb jij gelezen dat ik mijn honden schop of sla? en daarbij, ik doe het zo slecht dat mijn paard gek genoeg 1 van de best opgevoede van stal is, waar er overigens dik in de 40 staan, waar ik werkelijk alles mee kan, mensen regelmatig met open mond toe kijken "nou dat hoef ik bij die van mij niet te doen want dat accepteerd hij noooit( en dan heb ik het niet over pijn doen maar acties uit voeren waar vertrouwen voor nodig is) en dat komt niet omdat hij zo'n doetje is want hij is alles behalve dat. maar hey, jij weet het altijd beter dus ook nu.

man man, nu weet ik weer waarom ik hier al lang niet meer was geweest. het verandert hier ook nooit

Asta schreef:

Martijn32 schreef:

Asta schreef:Lastig hoor, zelf nooit meegemaakt. Maar als ik zie hoe 1 van mijn nichtjes met asta omgaat als ze de kans krijgt schat ik de kans wel in dat die een keer tegen een beet aanloopt als ik haar erbij laat maar die heeft asta al heel lang niet meer gezien en dat houden we zo. En waarom, bewust schoppen, slaan, in de ogen prikken, snorharen trekken en aan de oren trekken maar kinderen zijn heilige huisjes he dus het is altijd de hond zijn/haar schuld.

Dat klopt inderdaad ik hou zielsveel van mijn hond maar een hond is een hond en het kind staat hier altijd boven.
Ik heb zelf een dochter van 6 en zij gaat met respect om met onze dieren maar als de hond/paard/pony/kat/cavia (laatste lijkt me wat vreemd ) ben ik daar zacht gezegd niet blij mee en zal dat zeker niet belonen.
kinderen kunnen rare dingen doen en hier zal de hond aan moeten wennen.
Daarom vind ik het ook fijn als je je hond vanaf dag 1 zelf opvoed(of als dit gebeurt in een gezin met kleine kinderen) zij wennen er dan al aan dat kinderen ze oppakken en aaien op de meest rare moment of als de puppy's slapen nog even een kusje krijgen.

Verder sluit ik mij helemaal aan bij het bench verhaal bench is een no no gebied voor kinderen in de bench is hij de baas daar slapen ze eten ze en kunnen ze in alle rust slapen zonder dat iemand hun lastig valt.

Hier ben ik het dus niet mee eens. Als een kind mijn hond slaat/schopt en door blijft gaan en ze hapt een keer is het toch echt eigen schuld van het kind. Tuurlijk hoop ik dat het kind niks heeft maar dan is het toch echt niet de hond haar schuld hoor. Maar de schuld van kind & ouder die het kind niet goed opgevoed heeft.
Maar laat ik mijn nichtje hier mooi de kans niet voor geven, die komt gewoon niet meer in de buurt van mijn hond punt. Probeert ze het wel kan ze linea recta naar huis. Want opgevoed zijn ze wat dat betreft nog steeds niet. Oudstje nichtje wel, die jongste is gewoon een beetje sneaky, maar zo heeft ze wel meer van die trekjes.

Kan je nog volhouden dat het kind boven een hond staat, als een kind stelselmatig een dier pest en niet door de ouders gecorrigeerd wordt/ het voorkomen wordt mag dat dier best voor zichzelf op komen. En wat jij zegt, dan zou mijn hond schoppen en slaan en alle andere gemene kutgeintjes maar zonder pardon moeten accepteren omdat het kinderen zijn martijn32, niemand komt aan mijn hond zonder mijn toestemming. Dus mijn hond hoeft niet te wennen aan kinderen die alles mogen doen omdat ze heilig zijn. Gewoon met je tengels van mijn hond afblijven. En dat je kinderen aanleren. NIET op dieren afgaan zonder toestemming van eigenaar

En juist met een labrador hangen er steeds kinderen aan echt strontvervelend

ik lees nergens in zijn post dat hij vind dat zijn kind, of andere, zijn hond bewust pijn mogen doen