Jachthonden, lopende, staande en retrievers!

[ranetje]

Gewoon de andere kant op lopen als Vera ergens gaat liggen met het speeltje?

Dan laat ze het speeltje hoogswaarschijlijk liggen (of neemt het mee maar ik gok eigenlijk toch wel op laten liggen) en komt als een speer acher me aan.
Komt ze nou MET speeltje achter me aan kan ik het aanpakken en dat belonen denk ik?

Ja
En als ze het laat liggen, zelf oppakken en wegbergen.

[ranetje]

zo, heb ik eindelijk ook wat te vertellen, en het mag in dit topic want het gaat over apporteren .

net voor de eerste keer enkele minuutjes geoefend met crunchje met een voerdummy en ze pakt hem al mooi op en legt hem in mijn hand .

en dat was het dan .

En dat bij de eerste keer oefenen?

[ranetje]

zo, heb ik eindelijk ook wat te vertellen, en het mag in dit topic want het gaat over apporteren .

net voor de eerste keer enkele minuutjes geoefend met crunchje met een voerdummy en ze pakt hem al mooi op en legt hem in mijn hand .

en dat was het dan .

En dat bij de eerste keer oefenen?

ja hoor, als ik dat niet had verwacht was ik er ook (nog) niet aan begonnen .
magisch ding, zo'n pennenzakje.

daarna 'mocht' attackje ook nog een keer enkele (goed afgewerkte) apportjes en zoekapporten met de voerdummy doen. zij heeft het ook op die manier geleerd dus als ze nog maar een pennenzakje ziet flipt ze al, al is het een eeuw geleden dat ze het gezien heeft .

Zulke pennezakjes blijven ijzersterk in het geheugen hangen
Op grond waarvan verwachtte je dat Crunch aan het pennezakje toe was?

[Moos]

waarom niet? het is toch een speeltje? zoals ik er tegenaan kijk mag niet alles in het teken van training (of het effect erop) staan, dus niet laten knabbelen op de dummy, oké, maar dat kan je toch niet naar alle speeltjes gaan uitbreiden? het zou niet mijn keuze zijn iig .

Oke.

nee, ik zou niet roepen - áls ik zou roepen zou ik dat doen meteen als ze het water uitkomt. heb je dat overigens al geprobeerd?

Min of meer. Maar dat kan wel jubelender denk ik. Ga ik nog eens extra mijn best op doen

[ranetje]

Zulke pennezakjes blijven ijzersterk in het geheugen hangen

jaaahh ! ik kan me nog herinneren dat we drie jaar terug praktijkweek hadden met de studenten (hondjes waren mee) en dat ik op een gegeven ogenblik iets had uitgelegd over beloning en motivatie en ik had dat getoond met doetje + pennenzakje als voorbeeld.

daarna legde ik het een heel eind verder weg, in een uithoek van het veld, bovenop een grote ton. we zaten in het gras nog over één en ander na te praten - kwam attack daar ineens aangesloft met dat zakje, op haar dooie gemakjes, met zo'n blik van 'zocht je dit toevallig baasje? ik dacht, ik breng het toch maar mee, voor de zekerheid '.

Op grond waarvan verwachtte je dat Crunch aan het pennezakje toe was?

omdat ik had gemerkt tijdens onze heel zeldene en superkorte oefensessietjes (zit, af, staan) dat ze er echt wel eventjes met haar kopje bij is, met zo'n blik van 'en wat nu, baasje ?'
daarbij vindt ze apporteren op zich wel leuk, áls ze er zelf zin in heeft (maar alleen op die voorwaarde probeer ik ook een apportspelletje ).
niet moeilijk dan om haar zin te doen krijgen met een voerdummy .

tijd voor wat nieuws dus .

Wat mooi van Attack
Het beste bewijs dat het een interessant oefeningetje is

Goeie uitleg over Cruch en haar tijd van apporteren
Ik snap wat je bedoelt.

[ranetje]

De laatste dinsdagavond-training gehad met Ita.
Er was bij de trainers en de organisatie een klein onderling misverstand.
De andere groepen begonnen al om 6 uur en de trainers van de puppygroep wilden ook om 6 uur beginnen. Alleen had de organisatie een mail rondgestuurd dat de puppen om 7 uur begonnen.
Dus op één na kwam iedereen om 7 uur

Ach ja, toch nog vodoende gedaan hoor en die ene cursist heeft lekker privé les gehad

Verder was het het standaard rondje trainen.
Een 8 lopen aangelijnd en los. Dat deed ze keurig en we kregen een complimentje
Daarna een blijf oefening op een rij.
Dat ging bij een aantal hondjes waaronder Ita prima
Ook weer het op een rijtje blijven zitten (los) en dan één voor één binnen fluiten.
Ik zag het niet zitten.
Ben dichter bij blijven staan en heb er eerst even een oefeningetje zit en blijf van gemaakt. Ita blijft n.l. niet zitten,. die gaat direct liggen.
Dus dat oefeningetje doen we eerst maar eens.
Ging uiteindelijk redelijk goed.

Ik zei dat ze nog niet toe was aan een rij zittende hondjes die één voor één werden ingefloten.
Een paar anderen kunnen dat wel en daar werd ik even op gewezen
Nou ja, Ita kan dat nog niet en ik kan dat door de week ook niet oefenen.
Ik ga me daar niet druk om maken hoor.
Dat komt dan later wel.
Eerst maar eens een beetje gaan oefenen op blijven zitten zonder dat ze gaat liggen
Komt vast wel goed t.z.t.

Vooruitsturen was weer prima (met een dummy op afstand door mij neergelegd)

Het markeren ging niet slecht.
Ze moest een dummy met een mooie vacht markeren en apporteren.
Grappig was dat alle hondjes, die kunnen apporteren, eventjes afremden bij een paar modderkluiten die halverwege de afstand lagen.

Daarna wilden de trainers nog een "over water" gaan oefenen, maar de oudere honden waren met een onderlinge proef/wedstrijd bezig en het enige nog beschikbare water was daardoor bezet.
Alle andere sloten stonden droog.
Dus helaas geen zwemmen. Jammer want het was best warm en Ita was zeker graag in het water gegaan.

Vanaf nu gaan we op zondag ochtend een keer in de maand op een andere locatie trainen met dezelfde groep.
Dat blijft totdat we weer starten met de volgende KNJV cursus.
Ik had wel vaker willen trainen, maar dat is niet mogelijk.
Ik bof al dat er een vervolgtraining is geloof ik

Wat ik erg leuk en goed geregeld vond was deze afsluitende avond voor alle groepen met aansluitend een BBQ
Leuk om even met elkaar te blijven praten en eten
Voor de puppen was er een puppycertificaat. Dus een bewijs dat je had deelgenomen aan de puppycursus.
Daarop een foto van ons tweeën toen we met de cursus begonnen.
Wat was Ita nog kleinnnnnnnnnnnnnnnnnn toen

Voor de oudere groepen was er per niveau een eerste, tweede en derde prijs (een mooie beker) en er stond ook nog een hele grote beker.
Die zal wel voor de best van de hele cursus zijn geweest.
Wij waren al onderweg naar huis toen die werd uitgereikt

[ranetje]

Ook weer het op een rijtje blijven zitten (los) en dan één voor één binnen fluiten.
Ik zag het niet zitten.
Ben dichter bij blijven staan en heb er eerst even een oefeningetje zit en blijf van gemaakt. Ita blijft n.l. niet zitten,. die gaat direct liggen.
Dus dat oefeningetje doen we eerst maar eens.
Ging uiteindelijk redelijk goed.

Ik zei dat ze nog niet toe was aan een rij zittende hondjes die één voor één werden ingefloten.
Een paar anderen kunnen dat wel en daar werd ik even op gewezen
Nou ja, Ita kan dat nog niet en ik kan dat door de week ook niet oefenen.
Ik ga me daar niet druk om maken hoor.
Dat komt dan later wel.
Eerst maar eens een beetje gaan oefenen op blijven zitten zonder dat ze gaat liggen
Komt vast wel goed t.z.t.

:N: als dat nu nog niet lukt komt dit natuurlijk nooit meer goed, nettie ....

Nee ik vrees dat ik het noooooooit meer voor elkaar krijg
Wat moet ik nou?
Terug naar de fokker vanwege een verborgen gebrek?
Hoewel.................dat verborgen gebrek kan ook bij mij zitten

Ach ik houd haar maar gewoon.
We zien wel
Dan maar niet naar de NIMROD

[ranetje]

Dan maar niet naar de NIMROD

wat een drama - ondertussen zit je wel zoveel jaren met haar opgescheept .

zou toch maar dat verborgen gebrek proberen .

Welke?
Het mijne?

De ellende is dat ik een beetje verliefd ben geworden op monsterita
.
Ik vrees dat ik dus de komende jaren met haar zit opgescheept

[ranetje]

Ik vrees dat ik dus de komende jaren met haar zit opgescheept

kom achteraf niet huilen dat ik je niet gewaarschuwd heb .

Dat zal ik dan maar niet doen
Beloofd

[ranetje]

Vandaag voor het eerst de zomertraining van onze KNJV groep gehad.
Er zijn veel mensen die graag door trainen en ik moet zeggen dat de trainers er toch ook maar tijd voor vrij maken

Gelukkig was het vanmorgen droog toen ik thuis weg reed en we hebben gelukkig een droge en vrij zonnige ochtend gehad.

De training ging verder met waar we gebleven waren.
Dus appèl training en apporteren.

Eerst de appèl training.
Ik had wat moeite met het veld omdat er gemaaid was, maar het gras lag nog te drogen dus een beetje ongemakkelijk lopen.
Ita moest ook even wennen aan het veld dus het volgen ging niet helemaal geweldig.
Ik heb het toch nog maar even over gedaan en toen liep ze redelijk mee.

Daarna een apportje ophalen dat werd opgegooid op vrij ruime afstand.
Ik weet eigenlijk niet of het als markeren was bedoeld, maar markeren doet Ita in ieder geval nog niet goed.
Toch nog even beter op letten volgende keer, want markeren wil ik toch iets anders oefenen.
Wat me wel op viel, is dat ze nu haar neus wel meer gaat gebruiken en ze vond de dummy op verwaaiing. Dus de neus is goed

Ook werd het op een rij zitten en dan een voor een voor roepen/fluiten geoefend.
Ik ben halverwege blijven staan en toen iemand zijn hond floot heb ik snel "zit" gezegd en omdat Ita bleef zitten ben ik naar haar toe gegaan om haar te belonen.
Dat heb ik bij elke volgende fluit zo vol gehouden tot ik aan de beurt was om haar in te fluiten.
Dit beviel me beter dan de vorige keren.
Ita kon ik iedere keer belonen voor het blijven zitten omdat ik wat dichter bij stond.
Het influiten heb ik wel op grotere afstand gedaan.
De trainer dacht dat ik ook op korte afstand wilde influiten. Hij had niet begrepen waarom ik eerst op korte afstand voor Ita bleef staan

Maar hij stelde heeeel voorzichtig voor of ik Ita niet toch over een grotere afstand wilde proberen in te fluiten?
Dat deed ik dus ook en dat ging goed

Vervolgens had de trainer een konijn in een stukje terrein met hoog gras en struikgewas en jonge boompjes gelegd.
Deze verloren zoek deed Ita prima en ze kwam heel trots met het konijntje tevoorschijn
Ook het kort apport met konijn dat we daarna deden ging prima. Ze pakte heel goed in het midden van het konijn op.
Ze is nog zo zacht in de bek dat het konijn er uit viel toen ze bij me was, maar dat komt wel.
Ik vond dat ze het keurig had gedaan.
Er is toch echt wel een aantal honden dat met het apport linksaf slaat dus niet naar de baas.
Lastig hoor!
Ita doet dat (tot nu toe? ) niet en brengt gewoon bij mij.
Dat is met Rana ook nooit een probleem geweest.
Wat de oorzaak is van het verdwijnen met het wild weet ik niet??????
Ik heb er wel vaker over gehoord en het ook wel gezien.

Daarna zouden we gaan vooruit sturen.
Op dat moment kwam er een trekpaard het terrein op met een hooimachine er achter om te gaan hooien.
De honden stonden meteen allemaal met de kop nog maar één richting op........................................ en dat was niet de richting die wij wilden

De trainers besloten om met de oefening te stoppen.
We zijn toen naar het water gegaan voor een "over water apport".
Ik zag in het meertje ook wat (nep) lokeenden liggen.
Toen Ita over moest keek ze even opzij naar die lokeenden en verandere van richting................................
Een kort "nee over" van mij was voldoende om de juist richting weer aan te nemen en ze heeft nu wat verder op het land moeten zoeken voor ze haar apportje had gevonden.
Ze deed het keurig en kwam in een rechte lijn weer over het water terug.

Een goede afsluiting van de dag

[ranetje]

De training van vandaag met mijn trainingsmaatje zet ik hier ook maar bij.
Ita en Rana waren beiden mee.
Voor Ita had ik op 20 meter een nepduifje weggelegd om te zoeken en voor de andere twee honden had ik een nepeend en een nepfazant weggelegd op veel grotere afstand.
Ita haalde haar duifje keurig op.
Daarna wat verder doorgelopen en de andere honden ingezet.
Beiden kwamen met het apport terug, dus dat ging goed

Daarna heb ik de eend en fazant weer ergens anders weggelegd waarbij de honden tijdens het zoeken een pad over moesten steken.
Dat maakt het extra moeilijk.
Voor Ita wat dichterbij nog een duifje weggelegd.

Ita dus eerst ingezet, zodat de grote honden echt het pad over moesten omdat er geen duif meer gevonden kon worden ...................
En waar komt Ita mee aan?.......................................
Met de eend !!
Ze had dus duidelijk heel ver gezocht en was ook het pad over gestoken
Wat een verrassing.
Ik had niet gedacht dat ze al zo ver zou zoeken.
Heb haar kennelijk behoorlijk onderschat
Ik heb Rana het duifje laten halen (op richting ingezet) en de andere hond (Toller) heeft de fazant gevonden.
De Toller gaat twee KNJV proeven lopen dus voor hem is het belangrijk dat hij goed ver gaat zoeken.
Dat was eerst een probleem bij hem.

Markeren ging goed voor alle drie (Ita dichterbij en met een witte dummy).
Vooruitsturen ging met Ita helemaal niet.
Ik had een wit paaltje neergezet, maar ik kon haar er niet op richten.
Ze snapte de bedoeling niet.
Pas nadat we samen vooruit waren gegqaan om bij het paaltje te komen begon ze iets te snappen.
Dat was dus kennelijk een stap te ver.
Eerst maar weer wat dichterbij oefenen denk ik.

Op training vinden ze dat de puppy's al zonder een richtpunt vooruit moeten kunnen
Dat lijkt me wat veel gevraagd.
In ieder geval lukt dat bij Ita nog niet.

[ranetje]

even een vraagje over die nepbeesten : wat voor waarde hebben die eigenlijk in de training? dat wij zo dom zijn om dat als duif of eend te zien, alla, maar zo gek is een hond gelukkig toch niet ?

en, hoe gaat dat opzoeken eigenlijk? als ik het goed begrijp kunnen die overal en nergens liggen, of er is toch een systeem waardoor de hond zich op een bepaalde manier kan richten?

Nee hoor ze weten wel dat het niet echt is, er zitten n.l. geen veren op
Het model is aardig getroffen en de koppen van die beestjes bungelen.
Die twee dingen helpen om een hond:
1. het beest op de juiste manier op te pakken
2. te wennen aan een bungelende kop
Daarvoor heb ik ook nog een slappe zelfgemaakte dummy met een apart zakje met zand met een touwtje er aan. Dat is een eend met een lange nek

Je stuurt de honden een bepaalde richting op (vaag) en dus gaat de hond in die richting zoeken.
Ze gaan daarvoor meestal zelf zo lopen dat ze dwars op de wind door het bos jagen. Al zigzaggend komen ze dan de verwaaiing van hun apport tegen.
Als het apport verder weg ligt steken ze na het uitkammen van het eerste deel van het bos dieper in om daar weer opnieuw op de wind te zoeken.
Ik heb liefst dat ze eerst diep gaan en dan terug zoeken.
Door vaak apport diep (ver weg) te leggen en af en toe ook dichterbij kan je ze een heel stuk snel af laten zoeken, zodra de hond het zoeken op de wind heeft begrepen. En dat gaat vlot hoor.
Een paar "toevallige" vondsten omdat de wind goed stond en de neus gaat aan de gang
Ita had het zelf al redelijk vlot door.
In het begin zocht ze echt met haar ogen.
In hoger gras heb je daar niets aan en dan ontdekt de hond dat hij met zijn neus heel wat kan
Zo was het bij haar ook.

Het diep zoeken kan je ze leren door in het begin iemand te laten verstoppen vlak bij het apport.
Neemt de hond niet genoeg diepte (en dat is meestal zo in het begin) dan kan je ze met een geluidje (prrrrt) dieper het bos in lokken.
Ze hebben het snel door.

Vooruitsturen ging met Ita helemaal niet.
Ik had een wit paaltje neergezet, maar ik kon haar er niet op richten.
Ze snapte de bedoeling niet.
Pas nadat we samen vooruit waren gegqaan om bij het paaltje te komen begon ze iets te snappen.
Dat was dus kennelijk een stap te ver.
Eerst maar weer wat dichterbij oefenen denk ik.

Op training vinden ze dat de puppy's al zonder een richtpunt vooruit moeten kunnen
Dat lijkt me wat veel gevraagd.
In ieder geval lukt dat bij Ita nog niet.

:N: :N: wat een rarerds zeg, die trainingmannen . natuurlijk heb jij ook net de pech dat ita het zo slecht doet, ik neem aan dat al die andere hondjes daar het veel beter doen .

Nou................................... nee
Er gaat één hondje redelijk vooruit.
Niet geweldig, maar toch.
De houding van dat hondje is tijdens het vooruitlopen wel een beetje van

Wat ik hier moet? geen idee

[ranetje]

Jouw Duitse Staandertje zou het zeker prima geleerd hebben, voor zover het leren nog nodig was.
Heel veel van de honden die voor dit werk zijn gefokt (Retrievers dus ook) hebben het voor een groot deel ingebakken meegekregen en voor de rest kunnen ze het sneller leren dan wij ons kunnen voorstellen.

Misschien is dat ook wel een van de oorzaken dat veel nieuwe ("verse") eigenaren in het begin behoorlijk moeite kunnen hebben met het jachtgedrag van hun hond.
De hond leert het sneller dan de baas

Hierbij

Je stuurt de honden een bepaalde richting op (vaag) en dus gaat de hond in die richting zoeken.

Hoort natuurlijk wel een speciaal commando. Hij moet wel weten wat je van hem wilt in dat bos
Dat commando is "zoek apport".

[ranetje]

Hierbij

Je stuurt de honden een bepaalde richting op (vaag) en dus gaat de hond in die richting zoeken.

Hoort natuurlijk wel een speciaal commando. Hij moet wel weten wat je van hem wilt in dat bos
Dat commando is "zoek apport".

daar kon ik me nog iets bij voorstellen .

hoewel : ook dit zal je neem ik aan eerst dichterbij oefenen, maar leer je hem daarbij dan niet denken dat het in de buurt moet liggen? ik kan me voorstellen dat je dat gradueel opbouwt, maar toch : in de praktijk kan het toch overal (in een bepaalde richting) liggen : heel dichtbij of heel ver weg?

Ja ik heb dat eerst een paar keer dichtbij geoefend.
Dan kon ik eventueel wat stemondersteuning geven om door te zoeken.
Daarna komt dit deel van mijn voor vorige posting aan de orde

Het diep zoeken kan je ze leren door in het begin iemand te laten verstoppen vlak bij het apport.
Neemt de hond niet genoeg diepte (en dat is meestal zo in het begin) dan kan je ze met een geluidje (prrrrt) dieper het bos in lokken.

En als dat goed gaat, ga je daarna variëren. Dan eens dicht bij en dan weer ver weg. Dan houd ik nog wel rekening met de windrichting (meestal zijwind).

Als ze heel goed zijn houd ik minder rekening met de windrichting bij het in sturen.
Dan zoeken ze hun eigen verwaaiing wel

[ranetje]

Hierbij Hoort natuurlijk wel een speciaal commando. Hij moet wel weten wat je van hem wilt in dat bos
Dat commando is "zoek apport".

daar kon ik me nog iets bij voorstellen .

hoewel : ook dit zal je neem ik aan eerst dichterbij oefenen, maar leer je hem daarbij dan niet denken dat het in de buurt moet liggen? ik kan me voorstellen dat je dat gradueel opbouwt, maar toch : in de praktijk kan het toch overal (in een bepaalde richting) liggen : heel dichtbij of heel ver weg?

Ja ik heb dat eerst een paar keer dichtbij geoefend.
Dan kon ik eventueel wat stemondersteuning geven om door te zoeken.
Daarna komt dit deel van mijn voor vorige posting aan de orde

Het diep zoeken kan je ze leren door in het begin iemand te laten verstoppen vlak bij het apport.
Neemt de hond niet genoeg diepte (en dat is meestal zo in het begin) dan kan je ze met een geluidje (prrrrt) dieper het bos in lokken.

En als dat goed gaat, ga je daarna variëren. Dan eens dicht bij en dan weer ver weg. Dan houd ik nog wel rekening met de windrichting (meestal zijwind).

Als ze heel goed zijn houd ik minder rekening met de windrichting bij het in sturen.
Dan zoeken ze hun eigen verwaaiing wel

je zal maar jachthond zijn zeg .

Ik kan me beroerdere acties voorstellen
Die twee van mij worden al helemaal vrolijk als ik een dummy mee neem
En ze genieten er van als het wat (niet te veel in eens) moeilijker wordt.

[Gaia]

Ik ben eens gaan spitten op internet, maar ik kan geen reglement vinden voor de KNJV, weten jullie waar ik die kan vinden?

[Moos]

Vera demonstreert even haar nieuwe apport-speeltje:



En het is altijd leuk om beginners (leek) fouten te laten zien, dus bij deze
Saar is nu zo vertrouwd met Vera dat ze gaat proberen Vera onderuit te halen tijdens het apporteren waarop Vera het apport voor Saar heen en weer gaat zwaaien van "pak 'm dan als je kan "
Maar na wat aanmoedigen van mijn kant kwam ze uiteindelijk toch



Toch maar Saar even vastgemaakt dus:



Dat gaat beter

[ranetje]

Ik ben eens gaan spitten op internet, maar ik kan geen reglement vinden voor de KNJV, weten jullie waar ik die kan vinden?

Welke reglementen bedoel je?
Van de proeven?
Op www.knjv.nl >jachthonden > orweja > regelementen.

[ranetje]

Vera demonstreert even haar nieuwe apport-speeltje:



En het is altijd leuk om beginners (leek) fouten te laten zien, dus bij deze
Saar is nu zo vertrouwd met Vera dat ze gaat proberen Vera onderuit te halen tijdens het apporteren waarop Vera het apport voor Saar heen en weer gaat zwaaien van "pak 'm dan als je kan "
Maar na wat aanmoedigen van mijn kant kwam ze uiteindelijk toch

Ik snap wel wat je bedoelt
Dat aanmoedigen duurde niet lang. Ze kwam toch snel

Bij het tweede filmpje stond Saartje eigenlijk nog wat dichtbij en kon zich zo tussen Vera en jou wringen als ze had gewild.
Dat is ook nog een risico

Je blijft in ieder geval positief aanmoedigen

Mooie dummy trouwens!!

[Moos]

Ik snap wel wat je bedoelt
Dat aanmoedigen duurde niet lang. Ze kwam toch snel

Bij het tweede filmpje stond Saartje eigenlijk nog wat dichtbij en kon zich zo tussen Vera en jou wringen als ze had gewild.
Dat is ook nog een risico

Saar is niet van het tussen wringen, da's meer Vera's stijl
Maar je hebt helemaal gelijk hoor, ga ik onthouden!

Je blijft in ieder geval positief aanmoedigen

Ik sta als een halve malloot op de filmpjes is het meer he?

Mooie dummy trouwens!!

Het is een heel licht ding, lijkt qua vorm en gevoel verder niet op haar andere dummy ook. Waarom ze hem wit gemaakt hebben is mij een raadsel want hij is na 1 keertje meenemen al echt niet wit meer

[ranetje]

Nee je staat niet als een mallot op de filmpjes, maar als iemand die een pup aanmoedigt.
(tenzij ik ook een malloot ben? )
Witte dummy's blijven niet lang wit
Maar dat geeft toch niet?
Het lijkt me een beetje een harige dummy. Of lijkt dat maar zo?

Ik heb af en toe (vooral bij het leren markeren) een witte dummy nodig.
Dus witte sokken, gewassen in de OMO , en die om de gewone groene dummy heen
Die sokken kan je regelmatig wassen

[Moos]

Nee je staat niet als een mallot op de filmpjes, maar als iemand die een pup aanmoedigt.
(tenzij ik ook een malloot ben? )

Kijk met jou kan ik praten
Het was nogal druk op het veld met voetballende mensen aan de ene kant, paarden aan de overkant, en kofferbakmarkt naast ons.
Pas toen ik klaar was met Vera en omkeek zag ik dat we niet geheel onopvallend gebleven waren :N:

Witte dummy's blijven niet lang wit
Maar dat geeft toch niet?
Het lijkt me een beetje een harige dummy. Of lijkt dat maar zo?

Geeft niks hoor dat hij vies wordt inderdaad. Het is geen harige dummy Hij is van canvas, en heeeeeel licht qua gewicht.
Ik wist eigenlijk niet eens dat het ook echt een dummy was

Ik heb af en toe (vooral bij het leren markeren) een witte dummy nodig.
Dus witte sokken, gewassen in de OMO , en die om de gewone groene dummy heen
Die sokken kan je regelmatig wassen

Haha, goed bedacht!

[ranetje]

Het is een echte puppydummy

Kijk met jou kan ik praten
Het was nogal druk op het veld met voetballende mensen aan de ene kant, paarden aan de overkant, en kofferbakmarkt naast ons.
Pas toen ik klaar was met Vera en omkeek zag ik dat we niet geheel onopvallend gebleven waren :N:

Je hebt een knap hondje
Als ze in al die herrie en onrust nog zo blij en vrolijk een dummy komt brengen

Laat de rest maar kijken en kletsen hoor

[Moos]

Het is een echte puppydummy

Echt waar? Nou, dan doen we het daar maar even mee dan

Je hebt een knap hondje
Als ze in al die herrie en onrust nog zo blij en vrolijk een dummy komt brengen

Laat de rest maar kijken en kletsen hoor

Ik heb wel even staan kijken eerst hoe ze reageerde toen ik dat ding tevoorschijn haalde Ik had niet verwacht dat het zo druk zou zijn.
Maar ze is nogal van het "gooien! en de wereld kan vergaan" zo ongeveer.
Het gaat niet steeds helemaal feilloos hoor uiteraard, maar heel vaak toch wel. Ik heb het gevoel dat ze er vaak ook even 'in moet komen'. De eerste twee keer is vaak wat minder (dan moet ik extra lokken, of haar min of meer 'vangen' soms), en daarna komt ze hem dan wel gewoon brengen.

[ranetje]

nettie, wat zou jij doen met een pup die tijdens een (overigens net apport) het apport een paar keer laat vallen doordat ze het zo slordig vasthoudt?

Grappig dat je dat vraagt, ik ben er net met Ita mee bezig geweest

Is het slordigheid of is het apport wat zwaar en de beet van de hond erg zacht? (of het bekkie nog wat klein voor de omvang van het apport)

Ita heeft een hele zachte beet en een dummy van 500 gram liet ze tot voor kort nog wel eens vallen als de afstand wat groter (verder dan 5 meter)werd.

Ik wil niet dat het een slordigheid gaat worden.
Dus zwaardere en dikke apporten hoeft ze maar over kleine afstand te dragen. Het laten vallen vermijd ik daardoor. Als dat goed gaat kan ik per meter de afstand groter maken.
Met een dummy van 500 gram kan Ita nu zonder problemen lopen over een afstand van 20 tot 30 meter (meer hoeft voorlopig ook niet )
Met een konijntje haalt ze krap 20 meter. Dus ik zorg dat ik net iets dichter bij sta.
Dan apporteert ze dus prima
En succes levert een beloning op

[ranetje]

het is uit speelsigheid - ze hapt onderweg in het apport (voertjesetui) waardoor hij soms gewoon uit haar bek valt. te zwaar is hij dus zeker niet.

het moeilijke vind ik dat ze de fout onderweg maakt - ze geeft hem wel goed af, dus ik kan me niet voorstellen dat ze zou kunnen snappen waarom ze niet beloond zou worden, wat haar fout was niet haar laatste aktie.
er zelf iets over zeggen op het ogenblik van de fout kan ik ook niet, want ze is zo snel met terug oppikken dat mijn timing gegarandeerd fout zou zijn.

ik kan de afstand weer verkorten (nu zo ongeveer maximaal 10 meter), maar ook dan zal ik op een gegeven moment weer tegen een afstand aanlopen waarbij ze de fout maakt en blijf ik met hetzelfde vraagteken zitten .

Het etuitje is min of meer plat vermoed ik?
Dan gebeurt dat overpakken wel vaker.
Eigenlijk zou ik er met een pup geen echt probleem van maken
Dat ze iets brengt is al prima
Corrigeren zou ik nog niet doen

Als je na het wisselen een beetje oefent met "vast" en "los" met een gewone dummy (klein of groter) dan kan je van daar uit het vasthouden verbeteren.
Het zou ook nog kunnen dat ze nu al een gewone (puppy)dummy wel goed vast houdt?
Dat kan je ook nog testen.

Dan zou je daarna samen (aangelijnd) een stukje kunnen lopen waarbij zij het apport vast houdt. En dan maar stimuleren dat ze het echt gewoon vast blijft houden.

Sommige honden gaan juist happen en overpakken uit enthousiasme, of uit spanning als ze het apport aanbieden.
Een van mijn Teckels deed dat laatste.
Dan wachtte ik tot hij ophield met happen voor ik het apport aan nam
Maar toen was hij al wel wat ouder hoor!
Bij een pup maak ik er geen probleem van.

[ranetje]

misschien niet zo makkelijk om begrijpelijk uit te leggen, maar de minder will-to-pleaserige wartjes, zoals attack en sette (van crunch kan ik het nog niet helemaal inschatten) kunnen echt soms een oefening beginnen te weigeren alleen maar omdat ze merken dat jij het belangrijk vindt. ik heb met attack echt vaak gehad dat ze meteen geen interesse meer had als ze (verbaal) beloond werd - 'ohh, dit is dus de bedoéling?? pffff, dan vind ik er geen zak meer aan' - zoiets .
klinkt allemaal heel menselijk qua redenering en ik weet ook niet wat er dan in dat hondenhoofd omgaat, maar de feiten zijn er wel.
bij crunch mag ik goddank wel aanmoedigen en belonen .

Ik geloof dat ik wel snap wat je bedoelt met dat mindere will-to-pleaserige
Volgens een Setter kenner zijn veel Setters een ramp wat apporteren betreft, dus dat je daar problemen mee had kan ik me goed voorstellen
Misschien kan je het vast en los op de clickermethode aanleren?
Ik doe bij Ita ook geen dwang hoor.
Gewoon eerst met de neus de dummy aan laten raken en dan als ze dat zelf al spontaan gaat doen even wachten en kijken of ze zelf toehapt.
Dat is dan natuurlijk geweldig
Doet ze het niet dan leg je de dummy gewoon weer weg.
Volgende keer beter.
Druk leg je zelf op, of niet

Stop een dummy in een zweetsok voor een week dan ruikt hij lekker.
Het aangelijnd lopen met het apport kan je ook eventueel combineren met de dummy op de grond.
Er langs lopen met de aangelijnde hond en een vriendelijke aanmoediging geven om te opakken, maar niet blijven staan.
Als je zelf doorloopt grissen ze het wel eens snel van de grond om het toch mee te kunnen nemen
Als dat goed gaat kan je als volgende stap in het oefenen, snel een paar stapjes achteruit doen, als ze het apport van de grond gepakt heeft en weer bij je loopt, zodat de hond moet omkeren en naar je toe gelokt wordt.

[ranetje]

OK, dan oefen ik dus met oppakken en dragen, aangelijnd. maar dan zit ik nog steeds met de vraag wat ik dan doe als ze hapt en loslaat ?

De eerste keer dat ze hapt en loslaat is ok.
De tweede keer reageer je niet.
Als ze dat de derde keer weer doet kan je na het vastpakken (aan de lijn bedoel je toch?) snel een sprintje met haar trekken.
Dat leidt even af en dat willen ze nog wel eens langer vasthouden.

Het werkt per hond verschillend (dat weet jij allang ) en dat is dus uittesten wat het beste werkt
Ik heb een aardige "trukendoos", maar ik kan/weet meer als ik het zie of zelf met een hond bezig ben

[Gaia]

Ik ben eens gaan spitten op internet, maar ik kan geen reglement vinden voor de KNJV, weten jullie waar ik die kan vinden?

Welke reglementen bedoel je?
Van de proeven?
Op www.knjv.nl >jachthonden > orweja > regelementen.

Tjeetje zeg, dat is geen misselijk reglementje. Zit nu de Jachthondenproeven door te werken en heb een paar vragen, kan ik ze hier stellen?

[ranetje]

Ik ben eens gaan spitten op internet, maar ik kan geen reglement vinden voor de KNJV, weten jullie waar ik die kan vinden?

Welke reglementen bedoel je?
Van de proeven?
Op www.knjv.nl >jachthonden > orweja > regelementen.

Tjeetje zeg, dat is geen misselijk reglementje. Zit nu de Jachthondenproeven door te werken en heb een paar vragen, kan ik ze hier stellen?

Natuurlijk
Of ik het antwoord weet is niet zeker natuurlijk