Jachthonden, lopende, staande en retrievers!

[drent.lover]

Een paar weken geleden kreeg ik van een jager van een ander forum een kraai om er met Kyra mee te gaan trainen.
De volgende dag gelijk bij het kanaal wezen oefen in het hoge gras.
Kyra moest zitten en wachten, ik gooide de kraai op en dan ging ze als een speer er naar toe om vervolgens aan de kraai te ruiken en weer weg te lopen.
Ik ben toen een beetje met de kraai gaan bewegen en verrek ze apporteerde hem zelfs een keer.
Daarna gelijk gestopt en vandaag de kraai opnieuw meegenomen, nu ook met camera.
Kyra moest zitten en wachten ik gooide hem in het water en ja hoor
ze ging het kanaal in zwom erop af, pakte hem en kwam hem brengen.
En dus een tweede keer en nu foto's er van maken (dat had ik die jager beloofd)













Kyra was het kanaal bij een klein steigertje voor kano's ingegaan en daar wilde ze er ook weer uit, maar dat lukte haar niet.



Nadat ik haar had meegeholpen eruit te komen wilde ze de kraai toch nog voorzichtig aan een veer vastpakken en naar me brengen.



Daarna nog 1x de kraai in het water gegooid nu verderop waar ze er beter uit kon komen en toen heb ik hem weer weggestopt.

[ranetje]

Goed zo Sonja en Kyra
Kraaien kunnen best moeilijk zijn vanwege hun geur.
Fijn dat Kyra zo vlot over haar aarzeling is heen gestapt.

[miemot]

Ik zit met een vraagje. Gisteren bij het verloren zoeken hoorde ik dat er bij duiven maar één duif per keer 'verstopt' wordt en bij eenden (of ander wild) er meerdere tegelijk verstopt wordt. Geen van de andere cursisten kon me vertellen waarom en toen ik aan de beurt was, ben ik het natuurlijk vergeten te vragen aan de trainer. Iemand enig idee waarom? Is daar een reden voor? Of was het toevallig omdat ze maar één duif voor handen hadden? Dat denk ik eigenlijk niet, want er waren toch meer duiven 'in omloop'.

Het markeren was trouwens weer in de 'juiste' opstelling (met de wachtenden langs mij ipv achter mij), maar toch ging het fout. Guus maakte er weer een spelletje van. Bij het oversteken, het apporteren uit water, het verloren apport doet hij dat niet en komt hij nog altijd rechtstreeks naar me toe. Daar is al die aantrekkelijke, vrije ruimte ook niet.
Na de les mijn wanhoop even voorgelegd aan één van de trainers (de hondenfluisteraar in eigen persoon, echt een tovenaar volgens mij) en hij heeft ons even meegenomen voor wat bijles
Helemaal alleen op de wei dus en Guus ging inderdaad weer paraderen met de eend. Die man heeft dan Guus even overgenomen en met hem (ongeveer 2 minuten of zo) 'zit voor' aan de lijn geoefend. Dan opnieuw geprobeerd, op korte afstand markeren. En Guus kwam terug. In één rechte lijn. Op de gewone afstand hetzelfde. Zonder aarzelen kwam hij netjes naar me terug.
Volgens 'de tovenaar' moet ik hem voor het markeren (of als het fout gegaan is) even het 'zit voor' duidelijk maken. Beetje extra onder appèl zetten dus.
Mijn god. Iets waar ik al drie maanden zit mee te sukkelen, loste hij in twee minuten op

[ranetje]

Ik ben benieuwd of die oplossing definitief is.
Dat zou wel mooi zijn natuurlijk
Anders zou ik echt voorlopig het markeren op kortere afstand doen en verder weg van de andere honden. Wachtenden "langs" jou zijn ook aantrekkelijk om langs te paraderen
Maar dat is een persoonlijke mening van mij
Dat hij ook gaat paraderen als de andere honden op dat veld er niet zijn zou voor mij betekenen dat zijn gedrag "plaatsgebonden" is geworden. Als hij het bij jou door de week niet doet tenminste?
Ik zie vaker mensen de hond "even onder appèl" zetten voor een oefening.
Op zich niets op tegen als het maar niet uit de hand gaat lopen.
Let je daar wel op?

Geen idee waarom maar één duif en meerdere eenden.
In een groep die nog niet zo bedreven is zou ik nooit meer dan één stuk wild weg leggen om het risico dat de hond gaat "wisselen" te voorkomen.

edit:typo

[miemot]

Ik ben benieuwd of die oplossing definitief is.
Dat zou wel mooi zijn natuurlijk
Anders zou ik echt voorlopig het markeren op kortere afstand doen en verder weg van de andere honden. Wachtenden "langs jou zijn ook aantrekkelijk om langs te paraderen
Maar dat is een persoonlijke mebning van mij
Dat hij ook gaat paraderen als de andere honden op dat veld er niet zijn zou voor mij betekenen dat zijn gedrag "plaatsgebonden" is geworden. Als hij het bij jou door de week niet doet tenminste?
Ik zie vaker mensen de hond "even onder appèl" zetten voor een oefening.
Op zich niets op tegen als het maar niet uit de hand gaat lopen.
Let je daar wel op?

Geen idee waarom maar één duif en meerdere eenden.
In een groep die nog niet zo bedreven is zou ik nooit meer dan één stuk wild weg leggen om het risico dat de hond gaat "wisselen" te voorkomen.

Ik let er zeker weten op dat het niet uit de hand loopt, daar hoef je je absoluut geen zorgen over te maken. Ik ben helemaal geen voorstander van de harde aanpak en het ligt ook helemaal niet in mijn aard. Daarbij, het zou ook helemaal niet werken met Guus. Hij is soms een ongelooflijke draak, maar erg gevoelig voor correcties. Daar pas ik wel voor op! Het is ook niet de bedoeling om dit te blijven doen, dan haal je volgens mij het plezier helemaal uit de oefening (zowel voor jezelf als voor de hond). Voorlopig, een aantal keer, tot het goed loopt en dan weer zonder die extra oefening.
Of het definitief zal helpen weet ik natuurlijk ook nog niet, time will tell...
Plaatsgebonden? Ja en nee. Ja, want hij doet het enkel op de les (blijkbaar dus ook zonder andere honden in de buurt) en nee, want we markeren toch ook in een aantal verschillende weien (stuk of vier). Ik denk dat ik het maar hou op die geweldig grote ruimte die dan voor hem ligt (en natuurlijk de afleiding van de andere honden en mensen). Het is gewoon speeltijd voor hem. Bij het oefenen is hij veel meer gefocused op mij en minder afgeleid.

Wat die duif betreft, er is dus niet meer kans dat een hond gaat wisselen bij duiven dan bij ander wild? In het begin werd er inderdaad altijd maar één stuk gelegd, maar zo ongeveer alle honden doen het intussen prima.

[ranetje]

Nee volgens mij is het risico van wisselen bij de ene soort niet groter dan bij de andere.
Honden kunnen soms wat eerder bijten in duif omdat de veren zo los zitten (bij houtduif geloof ik) en ze hebben dus al snel een bek vol veren.
Dan kunnen ze dan op gaan kauwen. Dan heb je duivenpuree met veertjes als apport :N:
Maar voor een verloren zoek zie ik het verschil niet tussen eenden en duiven voor wat het wisselen betreft.

Zijn gedrag kan dus niet plaatsgebonden zijn, maar misschien situatiegebonden?

Zoals Rana op een gegeven moment blokkeerde op jachttraining (later zelfs op terreinen waar we met de trainingsgroep waren geweest :N: ).
Het begint nu weer een heel klein beetje te verbeteren zo lang ik maar niet in een jachtgroep train.

[Moniek B.]

Op basis van een post van Ranetje van een week geleden (oeps, te lang hier niet geweest) - te lang om te quoten hoor - : Ita doet het goed zeg! Hartstikke leuk...

Hier met Ean ook steeds meer vorderingen; afgelopen zaterdag tijdens de jachttraining een hoop nieuwe dingen gedaan. Het eerste begin van volgen, met maar een paar pasjes en lokken met brokjes. Ben een beetje eigenwijs en doe het zelf net iets anders (te ingewikkeld om hier uit te leggen, zie www.synalia.com en www.ericabokelmann.nl) maar het feit dat er geen geruk en getrek aan de riem is vind ik wel een verademing.

Verder zitten op de fluit, gecombineerd met mondeling commando natuurlijk nog. Omdat Ean eigenlijk al gelijk reageert op de fluit (denk dat de fokker goed werk heeft verricht?) mag ik er al een handcommando bij gebruiken. Wel een gedoe als je enigszins motorisch gestoord bent zoals ik Fluitje in de mond, brokje linkerhand, rechterhand opsteken en dan ook nog alles zo timen dat het goed komt. Gelukkig is Ean slim

Eerste keer sleepspoor gedaan met een stukje pens in een panty. Ongeveer tien meter in een rechte lijn. Het eerste stukje mocht hij zien, daarna moesten we uit zicht. Hij pakte het heel goed op, bleef ook rustig en geconcentreerd en ik kon al bij het begin blijven staan; het deed het helemaal zelfstandig zonder door de dolle heen te zijn. Helemaal goed dus

Ook nog begonnen met vooruitsturen; in een wit bakje op een paar meter afstand werden een paar brokjes gedaan. Ik moest naast Ean gaan zitten met mijn hand stil naast zijn hoofd en vooruit steken. Ik kende de oefening al een beetje en wat me opviel is dat je de hand stil moest houden, niet naar voren zwaaien wat eigenlijk de eerste reflex was van de meesten (mijne dus ook). Maar door die beweging zijn ze zo gefocust op je hand dat ze het brokje vergeten. Door de hand rustig te houden geef je wel richting maar zonder ze af te leiden. Ean ging nog niet als een speer moet ik zeggen, tweede keer al ietsie beter. Nu doen we het thuis met de voerbak, gecombineerd met de steady-oefening en dat gaat heel goed. Er is duidelijk vooruitgang.

En als laatste (maar het leukste); waterwerk! Er was een klein watertje, meter of 4 vier denk ik. Voor de pups diep genoeg om te zwemmen, voor de instructeur ondiep genoeg om in te staan. Wij aan de ene kant, Ean en instructeur aan de andere kant en maar roepen. Ging goed, hij kwam gelijk! Hij zwemt wel wat onrustig, met veel gespartel van de voorpoten.. maar dat zal vast nog beter worden (hoop ik...). Hij vond het in elk geval erg leuk

Verder nog geapporteerd (het met de dummy lopen gaat steeds beter!), komen op de fluit, begin met netjes links naast zitten (vind ik niet zo belangrijk dus oefen niet veel. Zal vast als ik ooit een wedstrijd ga lopen punten gaan kosten maar dat interesseert me niet zo heel erg veel) en natuurlijk aandachtsoefeningen. Weer een heleboel dus!

[ranetje]

Jullie zijn ook goed bezig Moniek!
het vooruitstuur bakje gebruiken jullie dus ook op de training en het volgen zonder geruk aan de riem is zeker een verademing denk ik.
Ik zie dat jij ook al beschikt over een dosis eigenwijzigheid
Ik heb die linkjes al een bekeken en moet me er nog verder in verdiepen.
Maar ik vermoed dat we niet erg ver uit de pas lopen wat onze manier van trainen betreft.

Ik pik er een zin uit (ook te veel om het geheel te quoten )

en natuurlijk aandachtsoefeningen.

Doen jullie die aandachtoefeningen op de training? Wordt dat door de trainer geadviseerd en aangeleerd en welke oefeningen doen jullie?
Ik had het er toevallig gisteren nog met iemand over die mij bezig zag met aandachtoefeningen.
Het viel hem op dat hij en ik de enigen waren die die oefeningen deden.
Maar dat is niet zo gek als de trainer alleen een keer heeft gezegd "dat je de aandacht van je hond nodig hebt" zonder daar verder oefeningen voor te adviseren.
Vooral als er nogal wat mensen zitten die voor het eerst een hond trainen..........

Voor wat het zwemmen betreft:
Het is me opgevallen bij Ita, dat zij meteen veel beter en heel netjes zwemt, als ik het vergelijk met haar zusjes en broertje en veel van de andere hondjes op les. En ook als ik het vergelijk met mijn vorige honden.
Met haar heb ik voor het eerst in praktijk gebracht wat ik ook altijd op de puppycursussen doe met de puppy's.
Ik leg een ladder op de grond op een aantal stokken en dan leid ik de pup daar overheen.
In het begin trappen ze nog vaak met de achterpoten op een stok of op een sport van de ladder.
Na een paar weken zetten ze ook de achterpoten goed bedachtzaam neer tussen de stokken of de laddersporten.
Deze truuk wordt ook toegepast als voorbereiding op behendigheidstraining (Agility).
De redenering is dat de hond zich daardoor veel bewuster wordt van het feit dat hij vier poten heeft.
Bovendien komt hij daardoor beter in balans.
Ik heb het idee dat dat bij Ita sterk heeft meegeholpen om meteen zo goed en gelijkmatig te zwemmen. Ze gebruikt haar achterpoten veel beter dan de andere honden.
Misschien ook nog een ideetje voor Ean?
Makkelijk zat als je een ladder hebt of anders gewoon een paar stokken nemen (6 stuks dikte van een bezemsteel ongeveer).
Die stokken kan je ook nog op ongelijke afstand leggen, dus nog meer training voor de hond.

[ranetje]

Gisteravond weer een training. De een na laatste van deze sessie. Voor de liefhebbers is er een zomercursus een keer per maand op een zondagochtend.
Daar heb ik me ook voor opgegeven. Mooi trainingsterrein (ergens anders dan nu) dus geschikt om weer wat te kunnen varieren.

Gisteravond:
Volgen in een 8 (aangelijnd en los) en als slalom
Apporteren van een dummy met konijnenvacht en daarna heeft Ita kennisgemaakt met een reeënvel om een apporteerblok.
Dat laatste was buitengewoon interessant.
Nieuw luchtje dus een extra opgewonden hondje.
Uit voorzorg wel aangelijnd gedaan, maar ze kwam het netjes brengen Misschien wel omdat ze wist dat er een lijn aan zat, maar dat doet er niet toe. Ze kon er niet mee weg
Daarna was de bedoeling dat alle hondjes bleven zitten (los) en dat ze dan één voor één ingefloten zouden worden.
Uiteraard een puinhoop maar ik kan zeggen dat Ita in ieder geval wel naar mij toe kwam en daar ben ik tevreden mee. Voor de rest een dwaasheid om dit te doen met puppy's van 5 maanden dus ik heb er maar een geintje van gemaakt.
Over water was weer keurig en daarna als klap op de vuurpijl een verloren zoek met een echte eend.
Er werd een geluidje in het bos gemaakt om de honden het bos in te lokken.
Voor Ita niet nodig denk ik, want volgens mij heeft ze daar totaal niet op gereageerd. Ze ging gewoon meteen zoeken, vond de eend en met een extra vrolijke aanmoediging van mij ("vast") kwam ze apetrots met die eend uit het bos
Ze had de smaak te pakken en wilde nog wel een paar keer
Dat hebben we niet gedaan, een keer is genoeg voor de eerste keer

Ze was op de terugweg naar huis diep in slaap

[ranetje]

crunch heeft dit hier net allemaal met blozende wangetjes gelezen .

Wil ze ook een eendje apporteren?
Of heeft ze nog een paar andere ideetjes voor die eend

[Moniek B.]

Ik zie dat jij ook al beschikt over een dosis eigenwijzigheid

Euh... ja..

Ik heb die linkjes al een bekeken en moet me er nog verder in verdiepen.
Maar ik vermoed dat we niet erg ver uit de pas lopen wat onze manier van trainen betreft.

Denk dat je het wel wat vindt.. als je echt geinteresseerd bent; ik haal Kayce Cover (de bedenkster van de SATS-methode) in november samen met Erica naar Nederland; dan geeft ze twee dagen een workshop (15 en 16 november). Als je meer wilt weten moet je het maar zeggen..

Ik pik er een zin uit (ook te veel om het geheel te quoten )

en natuurlijk aandachtsoefeningen.

Doen jullie die aandachtoefeningen op de training? Wordt dat door de trainer geadviseerd en aangeleerd en welke oefeningen doen jullie?

Ja zeker, meestal begint ze er mee. Het is de let op-oefening, dus het oogcontact maken. Het wordt al redelijk snel uitgebouwd naar een seconden of 20 en dat vind ik eigenlijk wel veel maar het gaat bij de meeste pups eigenlijk wel goed. Ken het fenomeen dat de trainer zegt dat je de aandacht moet hebben maar hoe je dat dan doet? Dat wordt er vaak niet bij gezegd. Hier gelukkig wel..

Dank voor de tip over de ladder! Maar... ik kende hem al. Ik krijg op school TTouch en daar wordt een heleboel grondwerk aangeleerd. Ik gebruik in de puppycursus bijvoorbeeld ook de ladder, maar ook een deel van het labyrinth bijvoorbeeld. Heb er voor de aankomende Hondenmanieren een artikel over geschreven Neemt dus niet weg dat het een goede gedachte is.
Heb bij Ean niet het idee dat het een algemeen onbewustzijn van zijn achterlichaam is; met de ladder en het labyrinth loopt ie namelijk keurig en bedachtzaam. Denk dat het nog de onwennigheid is?

[ranetje]

Dank voor de tip over de ladder! Maar... ik kende hem al. Ik krijg op school TTouch en daar wordt een heleboel grondwerk aangeleerd. Ik gebruik in de puppycursus bijvoorbeeld ook de ladder, maar ook een deel van het labyrinth bijvoorbeeld. Heb er voor de aankomende Hondenmanieren een artikel over geschreven Neemt dus niet weg dat het een goede gedachte is.
Heb bij Ean niet het idee dat het een algemeen onbewustzijn van zijn achterlichaam is; met de ladder en het labyrinth loopt ie namelijk keurig en bedachtzaam. Denk dat het nog de onwennigheid is?

Kan dan inderdaad onwennigheid zijn of hij is te veel "bezig"met het zwemmen zelf (in wezen ook onwennigheid natuurlijk ).
Soms helpt het dan om de hond te laten zwemmen met iets vast in de bek. Een dummy o.i.d. als hij dat al goed vast wil houden tenminste

[ranetje]

crunch heeft dit hier net allemaal met blozende wangetjes gelezen .

Wil ze ook een eendje apporteren?
Of heeft ze nog een paar andere ideetjes voor die eend

neenee, ze wil helemaal geen eendje apporteren, ze bloost van schaamte omdat zij nog maar op de kleuterschool zit .

gisteren heeft ze wel al een eendenveertje uit het water geapporteerd, was toch al een beginnetje .

Ik vind het heel knap dat ze al een eendeveertje apporteert uit het water
Volgens mij is dat voor een wartje een prachtprestatie zeker als ze nog zo jong is als Crunch

[Moniek B.]

Weer een verslagje van les vier van (een verregende) puppytraining.

Eerst komen op de fluit in een open weiland, ging prima bij iedereen. Daarna zit=zit.. met andere woorden de 'vroegere' blijf-oefening zonder het extra commando blijf met als idee; als je eenmaal zit gezegd hebt moet de hond dat doen totdat je het commando vrij of een ander commando gegeven hebt. Heel kort en klein begonnen; hond zit, beetje bewegen naar links en rechts en als het goed gaat een paar stapjes verzetten. Deze oefening is perfect voor het toepassen van de SATS-techniek en daardoor kan ik al redelijk wat heen en weer bewegen als Ean zit. Gaat goed dus!
Klein stukje volgen erna, in een vierkant en dat ging eigenlijk ook prima, niets te klagen...

Bij het vooruit sturen was duidelijk te zien dat we afgelopen week twee van de vier keer dat er er dag gevoerd wordt hadden geoefend. Zet dan de voerbak een paar meter voor Ean's neus, en hij moet wachten totdat hij een druk meer geeft tegen mijn hand die voor zijn borstkas ligt. Mijn rechterhand hou ik dan stil bij zijn hoofd en zeg vooruit.. Ging vandaag op een afstandje van zo'n 20 meter met een witte bak al heel goed. Alleen het terugroepen ging niet heeeeel snel; hij moest even checken of er echt niet meer iets in de bak zat

Apporteren ging deze keer iets minder Heb afgelopen week niet veel kunnen oefenen doordat het apportje dat we van de training hadden meegekregen op miraculeuze wijze is verdwenen (ik denk dat ie per ongeluk in de vuilnisbak terecht is gekomen... ) We deden deze keer een stapje verder; hond neerzetten en van de riem en op een afstandje van een meter of vijf wordt dummy met een prrrr gegooid. Ean rende er enthousiast naar toe maar dat was het dan ook.. Geen zin om iets op te pakken. Nog een keer geprobeerd en toen even gestopt.
Nadat twee anderen eerst geweest waren kwam de dummy met een elastiek eraan tevoorschijn. De trainster trekt elke keer de dummy weg als de pup het wil pakken, waardoor de proodrift wordt geactiveerd. Dat ging een stuk beter, alhoewel we nog wel goed moeten oefenen.

Hoop dat ik hem er nog wat enthousiaster voor kan maken... Nu loopt hij thuis wel veel met dingen in zijn mond en daar beloon ik hem ook wel voor, dus het komt vast goed. Maar vond het wel even een dompertje moet ik zeggen..
Daarna voor het eerst een apportje met een stukje vacht eromheen. Dat wilde hij wel pakken, alleen nog niet terugbrengen. Maar goed, wel iets enthousiaster in elk geval.

De rest van de groep ging daarna voor het eerst de dummy verloren zoeken. Dat heb ik nog maar niet gedaan. Ik ga hem thuis de voerbak en speeltjes en zo laten zoeken, zodat hij in elk geval wel het commando zoek gaat leren. Voor de rest van de groep werd uit zicht door de trainer een dummy in wat lage dekking gelegd, en de eigenaar en pup gingen er samen naar toe dus aangelijnd om te voorkomen dat de pup met de dummy wegloopt en ook zodat de eigenaar nog een beetje kan begeleiden en de pup steunt.

Daarna als laatste het waterwerk, hetzelfde als de vorige keer. Ging eigenlijk ook goed.

Ben weer tevreden, weten nu waar we deze week het meeste aan moeten werken namelijk het apporteren. Nou ja, dat is relatief natuurlijk. Wil niet meer dan 4 apportjes verspreid over de dag doen want het moet wel leuk blijven natuurlijk...

[ranetje]

Moniek?
Als ik het goed heb is Ean nu 12 weken ongeveer?
Ik hoop toch dat je je geen zorgen maakt omdat Ean even geen zin had in apporteren?
Trouwens.............................. als liggen er 10 apportjes in de vuilnisbak....................... dan maak je er toch eentje zelf?
Wat maakt dat nou uit?
Bovendien kan Ean ook heel goed apporteren met een balletje o.i.d. hoor
Als ik in mijn puppygroepen kijk, krijg ik soms de indruk dat puppy's vroeger gaan wisselen dan een aantal jaren geleden. Ita was ook al voor de 16 weken goed bezig.
Dus pas even op met het commando.
Laat maar brengen wat hij zelf heeft gevonden

Ik heb op een moment wat speeltjes buiten op het terras neergelegd en ben in een stoel er bij gaan zitten met het doosje met beloningskoekjes.
Als Ita iets zelf vastpakje dan riep ik haar (geen commando's) en rammelde even met het doosje. Werkte best goed bij haar.
Ik zeg niet dat het altijd lukt, maar het lijkt me het proberen waard.
Anders laat je voor zijn ogen een van je andere honden apporteren.
Dat helpt ook nog wel eens.

Nog één tip:
Stel je strategisch op. Zodat hij niet langs je weg kan en er zelf met zijn "buit" vandoor gaat

Oh ja, dat komen op de fluit.
Houdt iemand hem dan vast tot je fluit?

En die bak bij het vooruitsturen.
Ita gaf de trainer steeds bijna een opdracht om nog maar een stukje voer in de bak te gooien
Ik zie nu precies het zelfde gebeuren in mijn G&G puppy groepen. Daar doe ik die oefening tegenwoordig ook.
Gaat heel leuk

[Moniek B.]

Moniek?
Als ik het goed heb is Ean nu 12 weken ongeveer?
Ik hoop toch dat je je geen zorgen maakt omdat Ean even geen zin had in apporteren?

Euh....
Wel dus

Maar dat is zo heerlijk van dit forum; wordt je af en toe even goed weer met beide benen op de grond gezet want je hebt eigenlijk gewoon hartstikke gelijk... Het slaat eigenlijk nergens op me er al zorgen over te maken. Ik word alleen even een beetje onzeker als ik de abjes alles als een speer zie apporteren
Hij is inderdaad net 12 weken en hij doet het eigenlijk verder hartstikke super. Ben vooral wel erg blij met zijn zelfbeheersing en concentratie maar dan knaagt er een klein beetje dat hij misschien wel wat enthousiaster mag zijn? Ach ja, dat krijg je als perfectionist..

Trouwens.............................. als liggen er 10 apportjes in de vuilnisbak....................... dan maak je er toch eentje zelf?
Wat maakt dat nou uit?
Bovendien kan Ean ook heel goed apporteren met een balletje o.i.d. hoor

Weer gelijk! Maar...
Apporteren met een speeltje of zo doet hij wel, alhoewel ik nog nergens een commando voor gebruik. Het gaat echt helemaal spelenderwijs zodat er ook niets fout kan gaan. Daar nu zo over nadenkend zou het misschien wel kunnen zijn dat dat misschien de oorzaak is? Dat hij het teveel als een spelletje ziet? Wil er ook nog geen druk op gaan leggen dus dat vind ik wel lastig als dat zo zou zijn.
Terugbrengen doet hij dan nog niet, dan moet ik inderdaad echt alles in de strijd gooien en me strategisch opstellen zodat hij wel mijn kant opkomt en dat gaat dan eigenlijk wel weer goed...
Als ik in mijn puppygroepen kijk, krijg ik soms de indruk dat puppy's vroeger gaan wisselen dan een aantal jaren geleden. Ita was ook al voor de 16 weken goed bezig.
Dus pas even op met het commando.
Laat maar brengen wat hij zelf heeft gevonden

Ik heb op een moment wat speeltjes buiten op het terras neergelegd en ben in een stoel er bij gaan zitten met het doosje met beloningskoekjes.
Als Ita iets zelf vastpakje dan riep ik haar (geen commando's) en rammelde even met het doosje. Werkte best goed bij haar.
Ik zeg niet dat het altijd lukt, maar het lijkt me het proberen waard.

Dat is een goed idee, ga ik proberen!

Anders laat je voor zijn ogen een van je andere honden apporteren. Dat helpt ook nog wel eens.

Zat ik ook al aan te denken; afgelopen week al een keertje eerder gedaan, eerst Aisha en daarna was hij er wel erg geinteresseerd in...

Oh ja, dat komen op de fluit.
Houdt iemand hem dan vast tot je fluit?

Ja, en hij moet eerst rustig zitten. Als ze voelt dat er geen druk meer zit op de halsband (nou ja, in Ean's geval een tuigje) dan steekt ze haar hand omhoog en moeten we influiten. Doen jullie dat anders?

[ranetje]

Moniek?
Als ik het goed heb is Ean nu 12 weken ongeveer?
Ik hoop toch dat je je geen zorgen maakt omdat Ean even geen zin had in apporteren?

Euh....
Wel dus

Maar dat is zo heerlijk van dit forum; wordt je af en toe even goed weer met beide benen op de grond gezet want je hebt eigenlijk gewoon hartstikke gelijk... Het slaat eigenlijk nergens op me er al zorgen over te maken. Ik word alleen even een beetje onzeker als ik de abjes alles als een speer zie apporteren
Hij is inderdaad net 12 weken en hij doet het eigenlijk verder hartstikke super. Ben vooral wel erg blij met zijn zelfbeheersing en concentratie maar dan knaagt er een klein beetje dat hij misschien wel wat enthousiaster mag zijn? Ach ja, dat krijg je als perfectionist..

Let op dat je je perfectionisme even thuis laat als je naar de puppytraining gaat
Ik heb van Jaap* het wijze advies gekregen om me niet te laten opjutten door eventuele prachtprestaties van andere hondjes op de training.
En daar houd ik me aan
Hoe komt Ean zo beheerst?
Veel geoefend op zelfbeheersing?
Dat is het gevoel dat ik een beetje krijg, maar dat kan ik mis hebben natuurlijk.
Laat hem maar eens lekker inspringen zodat hij er meer lol in gaat krijgen.
Dan komt het enthousiasme misschien ook wel weer.
heel vroeg op steadynes trainen remt te veel. Daardoor kan je ook te veel druk op hem leggen. (denk ik )

Trouwens.............................. als liggen er 10 apportjes in de vuilnisbak....................... dan maak je er toch eentje zelf?
Wat maakt dat nou uit?
Bovendien kan Ean ook heel goed apporteren met een balletje o.i.d. hoor

Weer gelijk! Maar...
Apporteren met een speeltje of zo doet hij wel, alhoewel ik nog nergens een commando voor gebruik. Het gaat echt helemaal spelenderwijs zodat er ook niets fout kan gaan. Daar nu zo over nadenkend zou het misschien wel kunnen zijn dat dat misschien de oorzaak is? Dat hij het teveel als een spelletje ziet? Wil er ook nog geen druk op gaan leggen dus dat vind ik wel lastig als dat zo zou zijn.
Terugbrengen doet hij dan nog niet, dan moet ik inderdaad echt alles in de strijd gooien en me strategisch opstellen zodat hij wel mijn kant opkomt en dat gaat dan eigenlijk wel weer goed...

Darmee ben je dus al een heel eind in de goed richting
Het commando "apport" gebruik ik nog maar net, maar eigenlijk is dat al erg vroeg naar mijn smaak
Het is dat Ita er geen problemen mee heeft anders zou ik het rustig nog even laten wachten.
Naar mijn idee komt het serieuze apporteren pas later.
Een spelletje lijkt me voor de eerst komende tijd ruimschoots voldoende
Dat blauw gemaakte is eigenlijk het enige dat nu belangrijk is.

Oh ja, dat komen op de fluit.
Houdt iemand hem dan vast tot je fluit?

Ja, en hij moet eerst rustig zitten. Als ze voelt dat er geen druk meer zit op de halsband (nou ja, in Ean's geval een tuigje) dan steekt ze haar hand omhoog en moeten we influiten. Doen jullie dat anders?

Ik heb het met Ita wel zo gedaan. Hand voor de borst van de pup, niet tegenhouden aan de halsband of tuig.
De anderen gingen al heel snel over op een zelfstandig blijven zitten van de pup en dan influiten.
Dat vond ik niet geschikt.
Eerst steady blijven zitten en naar de hond terug gaan voor een beloning en pas daarna beginnen met zelfstandig blijven zittten.

[Moniek B.]

Moniek?
Als ik het goed heb is Ean nu 12 weken ongeveer?
Ik hoop toch dat je je geen zorgen maakt omdat Ean even geen zin had in apporteren?

Euh....
Wel dus

Maar dat is zo heerlijk van dit forum; wordt je af en toe even goed weer met beide benen op de grond gezet want je hebt eigenlijk gewoon hartstikke gelijk... Het slaat eigenlijk nergens op me er al zorgen over te maken. Ik word alleen even een beetje onzeker als ik de abjes alles als een speer zie apporteren
Hij is inderdaad net 12 weken en hij doet het eigenlijk verder hartstikke super. Ben vooral wel erg blij met zijn zelfbeheersing en concentratie maar dan knaagt er een klein beetje dat hij misschien wel wat enthousiaster mag zijn? Ach ja, dat krijg je als perfectionist..

Let op dat je je perfectionisme even thuis laat als je naar de puppytraining gaat
Ik heb van Jaap* het wijze advies gekregen om me niet te laten opjutten door eventuele prachtprestaties van andere hondjes op de training.
En daar houd ik me aan

Het is allemaal de onzekerheid, dat is het gewoon (weet ik ook weer wat de gewone puppycursisten doormaken bij mij op cursus)En dan met name over de dingen waarvan ik bang ben dat ik het niet aanleren, omdat het 'er gewoon in moet zitten'. De dingen die ik kan trainen vind ik niet zo erg als dat niet goed gaat, dat kan ik wel weer veranderen uiteindelijk. Maar het stukje wat er in moet zitten vind ik zo vervelend omdat ik het idee heb dat ik dat niet kan beinvloeden. Nu is dat natuurlijk ook weer niet zo want met goede (!) training kan dat wel maar ik heb daar de kennis en ervaring niet voor. En dan word ik dus onzeker en perfectionistisch (snap je deze kronkel nog? )
Op het moment dat ik tik weet ik ook wel dat het eigenlijk nergens op slaat want het zit er best in, dat apporteren.. Hij loopt continu met dingen in zijn bek dus hij wil best. Nu komt het aan op goede training!

Hoe komt Ean zo beheerst?
Veel geoefend op zelfbeheersing?
Dat is het gevoel dat ik een beetje krijg, maar dat kan ik mis hebben natuurlijk.

Dat zou ik ook denken als ik jou was! Maar.. ik heb het niet getraind maar beloond als je begrijpt wat ik met dat nuanceverschil bedoel. Zal het wat verduidelijken; met 9 weken had ik de eerste puppyles. De labjes dansten en sprongen heen en weer, zoals pupjes dat doen. Ean ging zitten (brokje) en bekeek alles eens. Keek mij aan (brokje), ging liggen (brokje) en bleef alles bekijken.. Het zit er dus in; het kijken en niet gelijk reageren en ik heb dat beloond. Maar dus niet getraind als een oefening door er commando's of druk op te zetten, maar wel beloond en gevangen als het zich voordeed.

Hij pikt het wel snel op en misschien dat zelfs de manier waarop we de steadyness-oefening met voer doen (dus hand voor de borst, als hij er niet meer tegenaan drukt mag hij naar zijn bak) zelfs al te veel is? Want hij bleef gisteren met apporteren inderdaad eerst zitten en ik moest toe maar zeggen voordat hij ging. Ik denk dat ik die steadyness oefening maar even laat voor wat ie is, lijkt me beter....Kan ik later wel weer oppakken.

Oh ja, die conclusie had jij ook al getrokken

[Laat hem maar eens lekker inspringen zodat hij er meer lol in gaat krijgen.
Dan komt het enthousiasme misschien ook wel weer.
heel vroeg op steadynes trainen remt te veel. Daardoor kan je ook te veel druk op hem leggen. (denk ik )

]

Oh ja, dat komen op de fluit.
Houdt iemand hem dan vast tot je fluit?

Ja, en hij moet eerst rustig zitten. Als ze voelt dat er geen druk meer zit op de halsband (nou ja, in Ean's geval een tuigje) dan steekt ze haar hand omhoog en moeten we influiten. Doen jullie dat anders?

Ik heb het met Ita wel zo gedaan. Hand voor de borst van de pup, niet tegenhouden aan de halsband of tuig.
De anderen gingen al heel snel over op een zelfstandig blijven zitten van de pup en dan influiten.
Dat vond ik niet geschikt.
Eerst steady blijven zitten en naar de hond terug gaan voor een beloning en pas daarna beginnen met zelfstandig blijven zittten.

Dat ga ik ook zeker niet doen, zelfstandig laten zitten en dan influiten. Maar als ik de trainster zo inschat staat dat ook niet bij haar op het programma. Dus wel het begin van de blijf-oefening.

Dank voor je meedenken! Werkt voor mij in elk geval ook weer erg verhelderend

[Moos]

Deze vraag/opmerking past het beste hier denk ik.

Vera vindt het ge-wel-dig om haar waterspeeltje te apporteren (uit het water dus ). Paar keer in de week neem ik het mee als we gaan wandelen en zodra ik hem tevoorschijn haal rent ze al stuiterend naar het water "jaaaa, gooien! gooien! gooien!"
Wat ze ietssss moelijker vindt is het direct netjes bij mij brengen Ik stel me dus strategisch op, lok haar een beetje bij me en pak dan het speeltje vast wat ze in haar bek heeft waarop ze hem direct loslaat. Maar soms lijkt het meer op dat ik min of meer het speeltje bij haar kom halen dan dat zei het komt brengen, ehum.

Nu ben ik een paar dagen geleden toch eens gaan kijken of ik dat bij me komen en loslaten kon belonen met een koekje (vreetschuur als ze is), en ze het zo meer uit zichzelf zou gaan doen (bij me komen dan). Zou ze door dat koekje het speeltje te snel uitkwatten was er ook snel weer mee gestopt.
Maar ze wil dat hele koekje niet als ze apporteert Ze pakt het amper aan, en doet ze dat wel dan kwat ze het koekje meteen uit om weer naast me te gaan springen "gooien! gooien! gooien!". Kortom, ze lijkt te denken "stik in je koekje, ik vind het spelletje veel leuker".
Is dat een goed teken?

[Moos]

Is dat een goed teken?

wat denk je zelf ?

Haha, nou lijkt me wel Alleen ik ben zo gewend haar te trainen met koekjes dat ik nu dus even niet zo goed weet of ik hier verder nog iets mee moet, en zo ja, hoe
En ik twijfelde even omdat ze dan dus alleen aandacht heeft voor het te apporteren speeltje en minder voor mij

[Moniek B.]

Hoe komt Ean zo beheerst?
Veel geoefend op zelfbeheersing?
Dat is het gevoel dat ik een beetje krijg, maar dat kan ik mis hebben natuurlijk.
Laat hem maar eens lekker inspringen zodat hij er meer lol in gaat krijgen.
Dan komt het enthousiasme misschien ook wel weer.
heel vroeg op steadynes trainen remt te veel. Daardoor kan je ook te veel druk op hem leggen. (denk ik )

ben ik het helemaal mee eens . dat is hier ook de hoofdreden dat ik steeds nogal laat begin met trainen in wat voor vorm ook (en nu in het geval van crunch zelfs extra laat).
ik kon op jonge leeftijd wel al redelijk veel hoor met mijn wartepupjes, maar moest keer op keer vaststellen dat de fut er ook heel snel uitging.
nu zijn hovawarten daar toch al heel gevoelig aan omdat ze maar zeer beperkt 'werklustig' zijn, maar ik zou met een hondje van wat voor ras ook dat enige reserve toont, vooral bij het apport (beetje een graadmeter voor werklust), totaal niks meer vragen op dat gebied.

crunch is nu 4,5 maand en heeft tot nu toe alleen geapporteerd als zíj er behoefte aan had - ze kent het spelletje maar weet (nog) totaal niet dat ik dat ook van haar verwacht. op dit ogenblik wordt haar interesse in apporteren zelfs minder ipv. meer, ook daar maak ik me geen zorgen over want ze heeft daar een hele goede reden voor : kwiebus en zij hebben elkaar ontdekt als speelkameraadje en racen en worstelen zowat de hele dag door, ze heeft mij dus niet zo nodig bij haar spelletjes.
dat bemoeilijkt de zaak even, maar dat komt wel weer.

ben nu wel van plan om te gaan beginnen oefenen met de pennenzak (voertjesapport), daar is qua interesse en concentratie wel zo ongeveer aan toe.

Hmmm.... tja.... Nu ben ik sterk in dubio wat te doen met de dummy. Ik zie een aantal opties:

- even helemaal niets meer mee doen. Vind ik eigenlijk wel jammer omdat je toch nu wel een basis legt. De lust om dingen vast te houden zit er wel enigszins in en vind het jammer te wachten totdat hij straks gewisseld heeft voordat ik er weer verder mee zou kunnen. Niet alleen voor mezelf (ook natuurlijk) maar ook voor Ean. Ben bang dat ik het risico loop dat het dan straks juist minder goed gaat...

- het 'trucje' met het elastiekje en de dummy, zoals de trainster dat aangeraden heeft waarmee de prooidrift wordt gestimuleerd en daardoor het enthousiasme ook. In combinatie daarmee geen steadyness oefeningen meer en gewoon lekker laten inspringen, ook niet zitten of zo eerst..

- de snoepjesdummy, misschien ook een goede optie.

- Hmmm... zo typend; misschien is een combinatie van snoepjesdummy met elastiek ook een optie?

Wat zouden jullie doen?

Denk trouwens dat ik niet teveel train of teveel vraag om eerlijk te zijn. Eigenlijk gaat alles wat met jacht te maken heeft nog niet met een commando dus echt vragen doe ik het niet van hem. Verwachten en hopen wel, maar als hij het niet doet zijn er voor hem geen consequenties..

[Moniek B.]

Deze vraag/opmerking past het beste hier denk ik.

Vera vindt het ge-wel-dig om haar waterspeeltje te apporteren (uit het water dus ). Paar keer in de week neem ik het mee als we gaan wandelen en zodra ik hem tevoorschijn haal rent ze al stuiterend naar het water "jaaaa, gooien! gooien! gooien!"
Wat ze ietssss moelijker vindt is het direct netjes bij mij brengen Ik stel me dus strategisch op, lok haar een beetje bij me en pak dan het speeltje vast wat ze in haar bek heeft waarop ze hem direct loslaat. Maar soms lijkt het meer op dat ik min of meer het speeltje bij haar kom halen dan dat zei het komt brengen, ehum.

Nu ben ik een paar dagen geleden toch eens gaan kijken of ik dat bij me komen en loslaten kon belonen met een koekje (vreetschuur als ze is), en ze het zo meer uit zichzelf zou gaan doen (bij me komen dan). Zou ze door dat koekje het speeltje te snel uitkwatten was er ook snel weer mee gestopt.
Maar ze wil dat hele koekje niet als ze apporteert Ze pakt het amper aan, en doet ze dat wel dan kwat ze het koekje meteen uit om weer naast me te gaan springen "gooien! gooien! gooien!". Kortom, ze lijkt te denken "stik in je koekje, ik vind het spelletje veel leuker".
Is dat een goed teken?

Hihi, ruilen van hond?
Grapje natuurlijk maar denk dat je inderdaad blij mag zijn met al dat enthousiasme. Ik zou wel kijken of ze op het vaste land ook zo enthousiast is en dan gaan oefenen in een gang of zo zodat ze dus eigenlijk geen andere keuze heeft dan naar je toe te komen. Is toch altijd wat lastiger om dat aan de waterkant te oefenen dan op het vaste land vind ik...

[Moos]

Deze vraag/opmerking past het beste hier denk ik.

Vera vindt het ge-wel-dig om haar waterspeeltje te apporteren (uit het water dus ). Paar keer in de week neem ik het mee als we gaan wandelen en zodra ik hem tevoorschijn haal rent ze al stuiterend naar het water "jaaaa, gooien! gooien! gooien!"
Wat ze ietssss moelijker vindt is het direct netjes bij mij brengen Ik stel me dus strategisch op, lok haar een beetje bij me en pak dan het speeltje vast wat ze in haar bek heeft waarop ze hem direct loslaat. Maar soms lijkt het meer op dat ik min of meer het speeltje bij haar kom halen dan dat zei het komt brengen, ehum.

Nu ben ik een paar dagen geleden toch eens gaan kijken of ik dat bij me komen en loslaten kon belonen met een koekje (vreetschuur als ze is), en ze het zo meer uit zichzelf zou gaan doen (bij me komen dan). Zou ze door dat koekje het speeltje te snel uitkwatten was er ook snel weer mee gestopt.
Maar ze wil dat hele koekje niet als ze apporteert Ze pakt het amper aan, en doet ze dat wel dan kwat ze het koekje meteen uit om weer naast me te gaan springen "gooien! gooien! gooien!". Kortom, ze lijkt te denken "stik in je koekje, ik vind het spelletje veel leuker".
Is dat een goed teken?

Hihi, ruilen van hond?
Grapje natuurlijk maar denk dat je inderdaad blij mag zijn met al dat enthousiasme. Ik zou wel kijken of ze op het vaste land ook zo enthousiast is en dan gaan oefenen in een gang of zo zodat ze dus eigenlijk geen andere keuze heeft dan naar je toe te komen. Is toch altijd wat lastiger om dat aan de waterkant te oefenen dan op het vaste land vind ik...

Op het vaste land komt ze wel in 1 streep naar me toe Buitenshuis zelfs beter en rechter dan binnen (daar wil ze nog weleens kijken of ze haar mand kan halen haha) Maar dat doe ik eigenlijk voornamelijk met de dummy, omdat ze daar het allerwildst op is, en ze is nu volop aan het wisselen dus die laten we even voor wat het is nu

Waterkant vind ik inderdaad wat lastiger omdat ze dan bijna al terugzwemmend lijkt te overdenken waar ze eens heen zal gaan met dat speeltje. Zal niet echt zo zijn natuurlijk
Op het vaste land twijfelt ze dan weer helemaal niet en komt het meteen brengen bij me.

Ruilen zullen we maar niet doen

[Moos]

om die reden maak ik ook een totaal onderscheid tussen 'terugbrengen' als spel en apporteren als ik het vraag . bij spel mogen ze voor mij in principe doen wat ze willen : ze worden wel beloond als ze het terugbrengen en het spelletje gaat ook door, maar doen ze dat niet, nou, prima dan...................maar dan stopt het spelletje ook .

heb je dat al eens uitgeprobeerd op vera?

Ehm, dan gaat ze in haar eentje met 'de buit' spelen denk ik

Of moet ik het dan zodra ze ermee wegloopt afpakken en wegstoppen?

[Moos]

om die reden maak ik ook een totaal onderscheid tussen 'terugbrengen' als spel en apporteren als ik het vraag . bij spel mogen ze voor mij in principe doen wat ze willen : ze worden wel beloond als ze het terugbrengen en het spelletje gaat ook door, maar doen ze dat niet, nou, prima dan...................maar dan stopt het spelletje ook .

heb je dat al eens uitgeprobeerd op vera?

Ehm, dan gaat ze in haar eentje met 'de buit' spelen denk ik

Of moet ik het dan zodra ze ermee wegloopt afpakken en wegstoppen?

denk je dat ze dat spelen in haar eentje leuker blijft vinden dan het (zwemmend) ophalen?

Hmm, goede vraag. Ik denk dat als ik haar de kans geef met het speeltje ergens op haar gemakkie te gaan liggen dat ze dat zo leuk vindt toch wel dat ze niet de link legt tussen dat doen en "niet meer zwemmend apporteren". In die zin dat ze dat zodanig erg zou vinden dat ze niet meer zelf het speeltje mee gaat willen nemen.

Ze zal 'de buit meenemen en zelf ermee spelen' en 8.5 geven en het apporteren en 9.5 denk ik. Maar dat zelf meenemen vindt ze echt ook wel erg leuk

[Moos]

maar dat kan je niet weten voor je het eerst enkele dagen (minimaal) hebt uitgeprobeerd. ze moet er zelf achterkomen dat er een voordeel aan zit, aan dat terugbrengen.

Nee, da's waar Maar dan zou ik het dus de eerste keer weggooien, ze haalt het zwemmend op, en gaat er dan ergens zelf mee liggen spelen.
En dan? hahahaha.

maar goed, ik denk eerlijk gezegd dat, hoe je het ook wel of niet aanpakt met vera, het waarschijnlijk toch een mega-apporteerstertje wordt .

Scheelt weer, kan ik mooi wat fouten maken

[ranetje]

maar dat kan je niet weten voor je het eerst enkele dagen (minimaal) hebt uitgeprobeerd. ze moet er zelf achterkomen dat er een voordeel aan zit, aan dat terugbrengen.

Nee, da's waar Maar dan zou ik het dus de eerste keer weggooien, ze haalt het zwemmend op, en gaat er dan ergens zelf mee liggen spelen.
En dan? hahahaha.

Gewoon de andere kant op lopen als Vera ergens gaat liggen met het speeltje?

maar goed, ik denk eerlijk gezegd dat, hoe je het ook wel of niet aanpakt met vera, het waarschijnlijk toch een mega-apporteerstertje wordt .

Scheelt weer, kan ik mooi wat fouten maken

Zo lang je tijdens lolletjes een foutje maakt kan er weinig mis gaan met Vera geloof ik
Alleen het opvreten van speeltjes zou ik denk ik proberen te voorkomen.

[Moos]

Gewoon de andere kant op lopen als Vera ergens gaat liggen met het speeltje?

Dan laat ze het speeltje hoogswaarschijlijk liggen (of neemt het mee maar ik gok eigenlijk toch wel op laten liggen) en komt als een speer acher me aan.
Komt ze nou MET speeltje achter me aan kan ik het aanpakken en dat belonen denk ik?

Zo lang je tijdens lolletjes een foutje maakt kan er weinig mis gaan met Vera geloof ik
Alleen het opvreten van speeltjes zou ik denk ik proberen te voorkomen.

Nee dat knagen/opvreten is iig met de dummy een hele grote . Maar dat is ook niet echt 'haar ding' hoor. Als ik haar het speeltje mee zou laten nemen en zelf mee spelen gaat ze het ook niet stuk knagen, dan sabbelt ze er waarschijnlijk wat op, kauwt misschien even, maar heel fanatiek erop gaan ligeen knagen zal ze niet doen. Doet ze nooit met speeltjes eigenlijk.

[Moos]

en dan......niks .
al die honden die tot vervelens toe zelf met apportjes komen aanzeulen zijn er heus niet op getraind dat het zo moét hoor - die hebben alleen zelf ontdekt dat het wat oplevert (leuk spelletje) als je je baasje tot gooimachine bombardeert.

maar je moet hen wel de kans geven om dat te ontdekken, door een poos niks te doen, tenzij na een apportaktie van hun kant.

Maar dan laat ik haar er dus gewoon op sabbelen/beetje kauwen?
Kan ik haar dan na een minuutje of wat bij me roepen, hopen dat ze het speeltje meeneemt , en dat dan belonen?

Zo'n type dat tot vervelens toe met apportjes aan komt zeulen hoef ik ook niet hoor :N: Als je me ergens gek mee kan maken :N:

[ranetje]

Hij pikt het wel snel op en misschien dat zelfs de manier waarop we de steadyness-oefening met voer doen (dus hand voor de borst, als hij er niet meer tegenaan drukt mag hij naar zijn bak) zelfs al te veel is? Want hij bleef gisteren met apporteren inderdaad eerst zitten en ik moest toe maar zeggen voordat hij ging. Ik denk dat ik die steadyness oefening maar even laat voor wat ie is, lijkt me beter....Kan ik later wel weer oppakken.

Oh ja, die conclusie had jij ook al getrokken

De steadyness-oefening kan je inderdaad beter even laten met een hondje als Ean
Op zich de rust belonen zoals je hebt gedaan kan geen kwaad, maar laat hem nu even wat enthousiaster worden.
Hij lijkt me een "kat-uit-de-boom" kijkertje.
En zoals je zelf al zegt, hij sjouwt met van alles dus het oppakken en dragen zit er prima in.
Als hij zo rustig is denk ik dat het neerleggen van wat speeltjes en zelf met een doosje met lekkers er bij in de buurt gaan zitten mijn eerste optie zou zijn.
Als tweede keuze, als er helemaal niets verandert de voerdummy, maar dan inderdaad zoals Inge zei niet met een elastiekje.
Gewoon zelf mee spelen en iets er uit geven.
Alleen even opletten dat hij de "prooi" niet kan meenemen naar zijn "hol" (mand of bench).
Maar ga niet te veel wisselen van methode.
Je maakt jezelf en Ean in de war.
Al is een voertjesdummy nog de beste oplossing als je verschillende dingen wil proberen.


Ik snap wel wat je bedoelt met onzekerheid of je iets er in kan trainen wat er van nature in hoort te zitten.
Maar bedenk dat Ean nog een hele ontwikkeling door moet maken.
Het ene hondje gaat in het begin sneller dan het andere.
Ik zou me daar absoluut geen zorgen over maken als ik jou was.