Geplaatst: 16 jul 2005 22:30
Hahaha, weet ik veel of je in het bos je mond moet houdenpuk schreef:stom ik heb op het verkeerde moment een commando gegeven.
normaal loopt birka vrijwel alleen los in de schaapskooien hier in de buurt, omdat die veilig zijn.
daar luistert ze dan ook steeds een ietsje pietsje beter.
vanaf een meter of 2 komt ze perfect.
en dan is op een afstand van 10 m in een bos (zoals vrijdag) natuurlijk te veel van het goede gevraagd.
dus dan maar weer een stapje terug in de schaapskooien oefenen, niet te veel, (vaak geef ik daar geen commando, omdat ze aan het hek op mij staat te wachten).
en in het bos mijn mond houden?? :sst:
Je moet het inschatten, weten wanneer Birka wel of niet zal komen. In zo'n situatie als je beschreef, kan je er vergif op innemen dat ze niet komt en wat doe je? hierroepen. Wat doet Birka? zoeffff, verdwijnen.
Wat heeft ze hiervan geleerd? Dat ze gewoon pleitte kan gaan, want het maakt toch niks uit

Ik ben van mening dat als je een commando geeft, wat voor commando dan ook (dus ook bij 'zit' of 'af', enz. enz.) dat dit opgevolgd MOET worden. Daarbij geef ik echte commando's dus ook zelden, maar wat er ook voor moet gebeuren, het zal en moet opgevolgd worden.
Even een voorbeeldje van onlangs: Kaya is loops, loopt los maar moet vrij dicht in de buurt blijven uiteraard. 's Avonds laat zag ze iets (geen idee wat) en ze fixeerde op zo'n 15 meter afstand van mij met d'r kont naar me toe. Als ze fixeert kan ze ergens op af stevenen en dat mag nu zeker natuurlijk niet tijdens haar loopsheid.
Dus ik riep haar, geen reactie, ik riep haar streng, geen reactie.
Dan is het over wat mij betreft: ik sluip naar haar toe, pak de riem en geef haar hiermee een tik voor haar billen. Ze schrikt zich rot, weet volgens mij niet eens waar het vandaan komt. Ik neem afstand, een meter of 5/10 en roep haar weer en ze komt direct (logisch, want ze is geschrokken). Dan beloon ik haar.
Voorlopig, en dan praat ik zeker over maanden, weet ze weer exact dat ze echt MOET luisteren.
Ik roep nooit voor niks, ze mogen heerlijk loslopen, zwemmen, rennen en spelen en dan laat ik ze ook echt gaan. Dus op zich ben ik echt helemaal niet streng in de dagelijkse praktijk, eerder heel makkelijk.
Dus eigenlijk zou ik je aanraden om inderdaad te roepen in situaties waarvan je weet dat ze komt en dan belonen. Maar neem daarnaast ook situaties waarin je roept, weet dat ze geen kant uit kan maar ze komt niet, dus dat je consequenties kan verbinden aan het niet luisteren.
Pas dat ook toe bij andere commando's: zeg je binnen 'af' en ze doet het niet, ga dan net zolang door totdat ze het wel doet.
Pieter wil het ook weleens laten versloffen, is veel makkelijker in dat soort dingen en Kaya luistert ook echt slechter naar hem.
Het was zelfs zo dat hij even met Kaya ging oefenen voor het laatste examen en ik dat de keer daarop direct doorhad en aan hem vroeg wat hij met haar uitgespookt had: hij had dus 'blijf' gezegd, zij was direct achter hem aangelopen en hij reageerde toen met 'ach, kom ook maar' en feilloos onthield ze dit en deed dit de keer daarop ook bij mij.
Ze hebben ontzettend snel door of ze MOETEN luisteren of vrijblijvend naar keuze KUNNEN luisteren.
Maar goed, alleen als je het erg vindt hoor, want er zijn zat mensen die het niet zo erg vinden als de hond niet altijd komt. En altijd is ook een erg groot woord, het blijven natuurlijk honden met een eigen willetje.
Maar als je er echt mee aan de slag wilt, dan ben ik dus van mening dat je met commando's echt streng moet zijn; enorm leuk aanleren, altijd belonen en een feestje bouwen als ze het doen, maar doen ze het niet, dan consequenties eraan verbinden.