Zit jij er wel eens doorheen?

[Manuma]

Wij wonen in een drive in woning. Gisterochtend lagen we nog op bed te luieren met de honden erbij.
Er wordt aangebeld en beide honden schieten met het allerhoogste tempo al loeiend naar beneden. Uma kon nauwelijks meer traplopen door die zwiepende kont. Normaal stiert ze als een woest blaffende Rottweiler kwaad rond met al haar haren omhoog Onze slaapkamer is aan de achterkant van het huis, alle ramen waren dicht, de voordeur is 2 etages naar beneden. En ik zag aan ze dat het wel mijn zus moest zijn die aan de deur stond. En inderdaad
Ik vind het toch knap.

[dagmar88]

Ik vind het toch knap.

Niko is retedom en toch kan hij motoren van auto's van elkaar onderscheiden.
Hij weet al wie er komt als ze de straat in rijden.

[Charlotte*]

Zo, net terug van een weekend Landal met vrienden + kinderen. Het was lang geleden al gepland en Ziva ging gewoon mee. En dat ging best redelijk, ze heeft het best goed gedaan en ze was zelfs blij dat we weer thuis waren.

Ik vind de discussie over wel/geen verlatingsangst interessant en vraag me af wat het nou is met Ziva. Dat ze een berg stress opbouwt als ze maar het idee heeft dat je weg gaat is duidelijk. Ze gaat dan als een malle om je heen springen, aan je handen likken/happen heen en weer rennen, tegen je op springen en uiteindelijk blaffen. Mijn vriend moet haar 1x per week alleen laten als hij ons zoontje naar school brengt, hij is dan 20 minuten weg en als hij terug komt blaft ze niet meer maar staat ze alert in de woonkamer. Als ik mijn zoontje naar school breng doe ik dat met de auto, dat slaat eigenlijk nergens op want de school is 600 meter lopen en ik ben ook nog langer onderweg en nu helemaal omdat ik ook nog de ruiten met krabben. Maar dat doe ik zodat ze dus niet alleen hoeft te zijn maar na het lezen van deze discussie twijfel ik wel of ik dit nog moet doorzetten want het is echt onhandig rn het is een terugkerend ritueel, 4x per week 20 minuten alleen. Ik zal haar eens gaan observeren met de camera want die staat tot nu toe werkeloos in de kast.

Ik kan me ook vinden in het niet teveel ontwijken van stress situaties, al vind ik dat dus lastig. Ik zie niet graag een hele angstige hond en ik heb best wat cursussen gedaan over hondengedrag en het is er ingestampt dat teveel stress niet goed is en dat je alles stap voor stap moet opbouwen. Maar rationeel gezien snap ik het wel en zie ik aan Ziva dat het ook zo werkt dus die momenten prent ik maar bij mezelf in. Als ik nu naar bed ga gaat ze al vanzelf in haar mand liggen terwijl ze twee weken terug nog trillend op de trap stond. En buiten op straat gaat het ook al een stuk beter.

Het achterna lopen doet ze nog wel veel al is het nu ook vaak uit nieuwsgierigheid maar als ze schrikt doet ze het echt om steun te zoeken. Als het te lang duurt vind ik het vervelend worden en ook onhandig, ik ben al tig keer op haar poten gaan staan of ben half struikelend de kamer door gegaan. Hoe ik dat moet oplossen vind ik lastig, ik begeleid haar vaak naar haar mand maar dat werkt niet meer, hoe vaker ik het doe hoe nerveuzer ze wordt hoe meer ze achter me aan gaat lopen. Een kluifje of koekje helpt dat niet meer, iets duidelijker en resoluter worden ook niet want dat schiet ze helemaal in de stress en wordt dan heel kruiperig en nerveus.
En onze woonkamer is erg overzichtelijk, vanuit haar mand kan ze precies zien waar ik ben, ze ziet de trap, de achterdeur, de keuken en als de gangdeur open staat ook de voordeur.

Wel hebben we besloten dat ze vanaf nu naar de oppas gaat met andere honden, het hele idee van rustig wennen bij mijn moeder werkte blijkbaar niet. Vandaag is ze een paar uur geweest en dat ging redelijk goed, al is ze buiten wel los geschoten van de riem omdat ze achter de oppas honden wilde aanrennen. Als ze enthousiast is kan ze al een debiel een sprint trekken en op het eind van de lijn klappen (ook een aandachts puntje) Morgen gaat ze de hele dag en ik hoop maar dat ze zich een beetje gedraagt en dat de oppas het ziet zitten.

[Charlotte*]

Ze heeft het leuk gehad bij de oppas, ze heeft los gelopen met de andere twee honden en ik kreeg een heel blij filmpje.
Helaas ziet ze het niet zitten omdat Ziva te sterk is voor haar Buiten aan de riem is ze schijnbaar een paar keer flink geschrokken en dan wil ze in paniek weg.
Echt k*t. Het was de ideale oplossing, andere honden, dicht in de buurt en nog spot goedkoop ook. Het weg brengen ging goed en toen mijn vriend met haar thuis kwam was ze lekker ontspannen en blij.
Nou moet ik als de wiedeweerga op zoek naar een andere oplossing.

[Johnny Jones]

Tjemig zeg, wat balen van de oppas.

[Alfilillo]

Oh, dat is balen. Maar op zich ook goed nieuws dat ze het fijn vindt bij een oppas met meerdere honden.

[laeken]

Dat van de oppas is echt balen! Want juist elke dag die sociale interactie met de andere honden kan haar veel geestelijke voldoening en stabiliteit geven. Wel erg fijn dat het zo goed ging. Want dan kan ze dat dus en ze vindt het prettig ook nog.
Dat achterna lopen in huis gaat ook vanzelf wel over na een tijdje zolang je haar niet stimuleert in dat achterna lopen. Natuurlijk lopen nieuwe honden je achterna. Dat hoort erbij. Die willen alles weten wat je doet.

Wij hebben Guus nu denk ik zo'n 6 weken. Hij liep in het begin ook overal achter me aan. En ja, ik heb ook wel eens gefoeterd. En ja, dan schrikt hij en dan wordt hij ook kruiperig en dat vind ik ook niet fijn. Dat leert je waar de grens ergens zit. Van te heftig en precies goed gedoseerd. Ik wil ook niet dat de honden schrikken of erg deemoedig worden. Dat vind ik niet passend in hoe ik met ze om wil gaan. Als ik echter schrik of val of mezelf pijn doe om niet op een van de honden te trappen foeter ik toch. KIJK NOU EENS UIT ZEG! VERDORIE! NU IS HET AFGELOPEN MET DIT GEZEIK! en weg zijn ze. Ik kan het bv echt niet hebben als ik de afwasmachine uitruim en met een stapel borden loop dat de honden voor mijn voeten lopen en om me heen kronkelen. Dat weten ze ook nu. Dus foeteren en daardoor een deemoedige reactie helpt wel. En als het sporadisch is is het niet eens on-honds. Immers, als Bas Guus uit haar mand grauwt is hij net zo deemoedig. En als Guus Bas verbiedt op de bank te komen door te grommen en te staren komt ze echt niet eens in de buurt.

Het is nu bijna 8 uur. Mijn partner heeft om 7 uur de honden gevoerd en ik stond om 0730 op. De honden zijn allebei in hun mand blijven liggen en weten dat ik een kopje koffie ga zetten en daarna even op de laptop ga. Dus niets achterna lopen en niets van druk gedoe. Ze worden pas weer druk als ik straks in beweging kom en jas en schoenen aan doe. Dus al heel snel zal ze gaan leren wat je wanneer doet en wanneer er wel en wanneer er niet wat te halen of te bereiken is met jou opzoeken en achterna lopen. Dat is tenminste mijn ervaring. En als je zo nu en dan als het echt irritant is ook een keer uit je slof schiet is dat helemaal niet zo erg. Dat doen ze onderling ook. Guus mag ook Bas niet voor de voeten lopen. En als Bas op de bank ligt en Guus loopt over haar heen dan vliegt ze toch uit haar plaatje. Hij schiet van schrik weg als een raket en zij haalt met veel kabaal uit. Maar tegenwoordig gaat hij echt niet meer op haar staan en loopt heel bescheten met een boog om haar heen. Toch zijn het beste maatjes. Dus als je een keer uitvliegt zal je hond je dat echt niet kwalijk nemen. Zolang je eerlijk blijft en het echt alleen doet als je iets absoluut niet wil zien of kan hebben.

En inderdaad, geen 600 meter met de auto gaan om je hond zo kort mogelijk alleen te laten.

Ik draai dat soort zaken altijd om. Je schrijft dat bij je vriend ze stil was na een half uur. Dat zou bij mij meteen het doorpak moment zijn en een overwinning waarop ik verder ga bouwen. Zo van yesss, dat ging goed. Morgen een half uurtje er aan vast. En gaan slapen gaat ook al goed. Ze heeft echt geen grote verlatingsangst zo te horen en hoe sneller ze leert hoe het gaat hoe eerder ze in de routine mee draait zonder enig gepruttel of tegensputteren.

Volgens mij komt het heel snel goed.

[M@scha]

Hier weten ze het al als ik mijn bureaustoel naar achteren schuif. Of ik boodschappen ga doen of de meute laat pissen.
Volgens mij zien ze het helemaal niet aan grote gebaren maar al aan de kleinste dingetjes. Die monsters hebben de hele dag tijd om je te bestuderen. Beweeg een enkele snorhaar en ze weten al wat er staat te gebeuren.

Ik vind het vreselijk fascinerend hoe goed die beesten onze dingetjes kennen. Het zijn net seriemoordenaars die je wel op bezoek wil.

Ik ben ziekjes dus vanochtend deed meneer de wandeling. Ze waren gelijk van slag, de autisten. Dat hóórt niet! Dat kán dus ook niet! We wandelen 's middags met de baas! Totdat hij de riemen pakt, dan is het duidelijk.

Ze kunnen ook klokkijken. Als meneer om 2 uur 's middags zijn bureaustoel naar achteren schuift is dat alleen interessant als er een hond achter ligt, die maakt dan schielijk dat 'ie wegkomt. Is het na 3 uur dan hoeft hij maar op een bepaalde toon te zuchten en de heren zitten al bij de achterdeur.

hahaha herkenbaar! als pascal 's avonds eens gaat lopen ipv dat ik ga staat willem midden in de kamer van baas naar mij naar baas te kijken. error! klopt niet!!

[Charlotte*]

Ik denk dat je gelijk gaat hebben Afgelopen vrijdag ben ik met haar bij de homeopaat geweest en het middel wat ze krijgt heeft volgens mij echt effect. Ze speelt meer en kan ineens heel diep slapen en ze hersteld ook sneller van schrik.
Het in de ochtend alleen laten gaat al iets beter al is ze nog helemaal niet ontspannen, maar extreme angst zie ik niet. Vandaag was wel een vuurproef want ik moest een aantal keer weg en ze waren voor de deur bezig met de reparatie van de ondergrondse container.
In de ochtend had ze haar eten opgegeten die ik haar gaf voordat ik weg ging en toen ik terug kwam lag ze op de bank met een giraf nek naar buiten te turen.

Ik zie het weer positief in en ik denk dat ze meer aankan dan ik denk.

[Zamunda]

Ik denk dat je gelijk gaat hebben Afgelopen vrijdag ben ik met haar bij de homeopaat geweest en het middel wat ze krijgt heeft volgens mij echt effect. Ze speelt meer en kan ineens heel diep slapen en ze hersteld ook sneller van schrik.
Het in de ochtend alleen laten gaat al iets beter al is ze nog helemaal niet ontspannen, maar extreme angst zie ik niet. Vandaag was wel een vuurproef want ik moest een aantal keer weg en ze waren voor de deur bezig met de reparatie van de ondergrondse container.
In de ochtend had ze haar eten opgegeten die ik haar gaf voordat ik weg ging en toen ik terug kwam lag ze op de bank met een giraf nek naar buiten te turen.

Ik zie het weer positief in en ik denk dat ze meer aankan dan ik denk.

Fijn!

[DeDiana]

Ik denk dat je gelijk gaat hebben Afgelopen vrijdag ben ik met haar bij de homeopaat geweest en het middel wat ze krijgt heeft volgens mij echt effect. Ze speelt meer en kan ineens heel diep slapen en ze hersteld ook sneller van schrik.
Het in de ochtend alleen laten gaat al iets beter al is ze nog helemaal niet ontspannen, maar extreme angst zie ik niet. Vandaag was wel een vuurproef want ik moest een aantal keer weg en ze waren voor de deur bezig met de reparatie van de ondergrondse container.
In de ochtend had ze haar eten opgegeten die ik haar gaf voordat ik weg ging en toen ik terug kwam lag ze op de bank met een giraf nek naar buiten te turen.

Ik zie het weer positief in en ik denk dat ze meer aankan dan ik denk.

Mooi dat je toch al wat verbetering ziet! Zo zie je maar dat als ze wat beter zijn gewend, ze vaak ook wat meer aankunnen

[Izzie_Anneke]

Ik denk dat je gelijk gaat hebben Afgelopen vrijdag ben ik met haar bij de homeopaat geweest en het middel wat ze krijgt heeft volgens mij echt effect. Ze speelt meer en kan ineens heel diep slapen en ze hersteld ook sneller van schrik.
Het in de ochtend alleen laten gaat al iets beter al is ze nog helemaal niet ontspannen, maar extreme angst zie ik niet. Vandaag was wel een vuurproef want ik moest een aantal keer weg en ze waren voor de deur bezig met de reparatie van de ondergrondse container.
In de ochtend had ze haar eten opgegeten die ik haar gaf voordat ik weg ging en toen ik terug kwam lag ze op de bank met een giraf nek naar buiten te turen.

Ik zie het weer positief in en ik denk dat ze meer aankan dan ik denk.

Ha, wat fijn!
Je weet het natuurlijk allang maar zo lang is ze er natuurlijk nog niet. Ze kan nog zo ontzettend bijtrekken. Izzie is hier nu 3 jaar en nog steeds zie ik elke keer meer ontspanning en minder angst. Sommige dingen (angst voor bezoek) zullen nooit helemaal weggaan maar het is nu al zo veel beter te hanteren. Ik denk dat je er op den duur gewoon een hele fijne hond aan gaat hebben.

[mijke]

Ik denk dat je gelijk gaat hebben Afgelopen vrijdag ben ik met haar bij de homeopaat geweest en het middel wat ze krijgt heeft volgens mij echt effect. Ze speelt meer en kan ineens heel diep slapen en ze hersteld ook sneller van schrik.
Het in de ochtend alleen laten gaat al iets beter al is ze nog helemaal niet ontspannen, maar extreme angst zie ik niet. Vandaag was wel een vuurproef want ik moest een aantal keer weg en ze waren voor de deur bezig met de reparatie van de ondergrondse container.
In de ochtend had ze haar eten opgegeten die ik haar gaf voordat ik weg ging en toen ik terug kwam lag ze op de bank met een giraf nek naar buiten te turen.

Ik zie het weer positief in en ik denk dat ze meer aankan dan ik denk.

Wat heerlijk! Vaak worden dingen ook gewoon vanzelf beter over tijd. Ik wil meer foto's van je hond trouwens! Volgens mij is het een leukerd.