Moderator: moderatorteam
Stapper schreef:Grappig, ik lees al de reacties en kan bijndommigrnallleen maar denken; "zo kritisch als ze zijn met hun honden heb ik alleen maar bij het kiezen van mijn partner gehad".
Precies.renee-uk schreef:het is gewoon niet uit te leggen: je klikt of je klikt niet is denk ik nog de eenvoudigste verklaring
Als er een klik is gaat bij mij juist alle kritiek de deur uitStapper schreef:Grappig, ik lees al de reacties en kan bijndommigrnallleen maar denken; "zo kritisch als ze zijn met hun honden heb ik alleen maar bij het kiezen van mijn partner gehad".
Haha, exact. Nou heb ik ook de ideale vrouw getrouwd, maar zo niet dan toch, hemijke schreef:Als er een klik is gaat bij mij juist alle kritiek de deur uitStapper schreef:Grappig, ik lees al de reacties en kan bijndommigrnallleen maar denken; "zo kritisch als ze zijn met hun honden heb ik alleen maar bij het kiezen van mijn partner gehad".
Dat vind ik dan weer gek geen klik op uiterlijk. Ging toch over honden die je al hebt . Gaat toch allemaal over een karakter en gedrag wat niet bij het jouwe past net als sommige mensen niet bij je passen ongeacht hoe ze er uit zien of jij niet bij hun.Heavy schreef:Ik snap eigenlijk niet hoe je geen klik zou kunnen hebben met je eigen hond . Die hond woont bij je je kent elkaar je weet wat hij leuk vind wat hij lekker vind . Ik neem aan dat je er liefde van krijgt en dat de hond blij is je te zien .
Dat zou toch genoeg moeten zijn voor een klik? Dat een hond moeilijk kan zijn in de omgang met andere honden ( zoals Jip ) of moeilijk alleen kan blijven ( zoals Jip ) dat zijn dingen waar je aan kan werken . Geen reden om geen klik meer te hebben met mijn hond voor mij in ieder geval .
Al mijn honden die ik uit het asiel heb gehaald of bij een fokker daar had ik een klik mee anders had ik ze niet mee naar huis genomen . En die klik verdwijnt niet als iets niet helemaal lekker loopt .
De enige reden waarom ik geen klik zou kunnen hebben met een hond is als het uiterlijk me niet aanstaat . Maar is het een hele leuke hond en zoekt hij me elke keer op dan ben ik ook om hoor
Gelukkig veranderde dat, het hondje had mij veel minder gepast. Ik denk dat de klik met Millie deels ook ligt aan het feit dat zij zó op mij gefocust is. Ze luistert vanaf het begin naar me en reageert op alles wat ik doe. Als ik zin krijg om even gek te doen is zij er al mee begonnen. Ze is de ideale hond voor mij, maar het is ook meer dan dat.
Dat denk ik niet eigenlijk, want een klik is - voor mij iig - iets dat zich vrij snel openbaart. Het is er of het is er niet. Voor blijkt of die pup makkelijk of moeilijk is weet je allang of die klik er wel of niet is. Overigens zou dat voor mij wel een belangrijke reden zijn om nooit een pup bij een fokker te halen. Ik wil mijn hond zelf uitkiezen, want die klik moet er zijn. Een hond toebedeeld krijgen zou voor mij absoluut niet werken.Leonie. schreef:Ik denk wel dat je moeilijker een klik krijgt met een pup die echt moeilijk is. Hangt er vanaf op welke manier natuurlijk, maar toch.
Winni was vele malen makkelijker dan dat Tay was als pup. Maar toch heb ik die klik wel met Tay en niet met Winni. Die klik was er al voordat hij lastig bleek en die klik was er bij Winni in het nest al niet.Leonie. schreef:Ik denk wel dat je moeilijker een klik krijgt met een pup die echt moeilijk is. Hangt er vanaf op welke manier natuurlijk, maar toch.
er zijn ook heus wel fokkers waar je zelf mag kiezen hoormijke schreef:Dat denk ik niet eigenlijk, want een klik is - voor mij iig - iets dat zich vrij snel openbaart. Het is er of het is er niet. Voor blijkt of die pup makkelijk of moeilijk is weet je allang of die klik er wel of niet is. Overigens zou dat voor mij wel een belangrijke reden zijn om nooit een pup bij een fokker te halen. Ik wil mijn hond zelf uitkiezen, want die klik moet er zijn. Een hond toebedeeld krijgen zou voor mij absoluut niet werken.Leonie. schreef:Ik denk wel dat je moeilijker een klik krijgt met een pup die echt moeilijk is. Hangt er vanaf op welke manier natuurlijk, maar toch.
Ik heb al mijn pups zelf uitgezocht hoormijke schreef:Dat denk ik niet eigenlijk, want een klik is - voor mij iig - iets dat zich vrij snel openbaart. Het is er of het is er niet. Voor blijkt of die pup makkelijk of moeilijk is weet je allang of die klik er wel of niet is. Overigens zou dat voor mij wel een belangrijke reden zijn om nooit een pup bij een fokker te halen. Ik wil mijn hond zelf uitkiezen, want die klik moet er zijn. Een hond toebedeeld krijgen zou voor mij absoluut niet werken.Leonie. schreef:Ik denk wel dat je moeilijker een klik krijgt met een pup die echt moeilijk is. Hangt er vanaf op welke manier natuurlijk, maar toch.
of het waren de laatste uit het nest, bouviers of andere mensen wilden showen en Freek had een onderbeet, zwarte rus, Baco was de laatste, Kaukaas, de rest zijn herplaatsers maar heb met allemaal wel een klik gehad of heb ik, ze hebben allemaal hun dingetjes leuk en soms niet 
Was toch ook een keus. Laten zitten of nemen.billy schreef:Ik heb nog nooit een hond zelf gekozen
Ja, zo ervaar ik het ook. Er zijn vast honden die zo opportunistisch zijn dat ze zonder noemenswaardige problemen van de ene baas naar de andere gaan. Maar er zijn er ook die herplaatsen slecht trekken, zeker als ze van huis naar huis gaan. Zoals mijn vroegere Golden die met negen maanden al drie bazen 'versleten' had.Tineke schreef:Beter nadenken waar je aan begint vind ik een betere optie.Nanna schreef:Doen veel mensen makkelijk hun hond weg? Ja. Maar beter afstaan aan een meer passend huis dan zelf houden en er geen plezier aan beleven. Dat is ook niet eerlijk naar de hond.
En een hoop honden die herplaatst worden is niet met het idee dat het dier een beter leven moet krijgen maar de eigenaar er gewoon vanaf wil.
En natuurlijk is herplaatsen bij een ongewenste hond altijd beter maar hoe je het ook wendt en keert een herplaatsing is een enorm ingrijpende gebeurtenis in een hond zijn of haar leven, ook als ze er wel op vooruit gaan.
Tash zat niet meer op haar plaats toen wij haar kregen maar ondanks dat ze op weg ging naar een beter leven zal ik haar gehuil toen wij haar ophaalde nooit vergeten.
Dat ging echt door merg en been heen , want ze werd hoe dan ook uit een voor haar vertrouwde omgeving en situatie gehaald.
En ondanks dat ze ging van veel thuis zitten zonder baas wel samen met haar zoon naar bijna niet meer alleen zitten en meerdere honden om zich heen heeft ze acuut verlatingsangst gekregen na haar plaatsing bij ons.
Dat is weer goed gekomen maar dat geeft toch wel aan dat herplaatsen best ingrijpend is.
Daar mag best wel beter over worden nagedacht voor je aan een hond begint.
Hm, die behoefte heb ik zelf dan weer wel, alhoewel dat misschien anders is als wat jij bedoelt. Ik zou Willem namelijk dolgraag veranderen, in een hond die zich op zijn gemak voelt bij alle dagelijkse dingen in en om huis, ipv in de basis altijd op scherp te staan en zoveel dingen nog steeds zo eng vinden. Maar goed, dat heeft misschien wel te maken met die tweede zin, namelijk de verwachting/wens dat ze in harmonie kunnen leven, want zolang Willem zo anstig reageert vind ik het voor hem niet harmonieus en dat maakt dat ik hem zou willen veranderen.DeDiana schreef:Inderdaad. Een hond kan alleen maar zijn wie hij is, ik wil helemaal niets aan hem veranderen. De enige verwachting of zo je wilt harde eis die ik heb, is dat ze in harmonie kunnen leven met mij, elkaar en met de katten. Het heeft voor mij ook niets te maken met elkaar niet goed begrijpen, maar met eigenschappen waar jij als persoon wel eens moeite mee hebt of die je lastig vindt, ook al begrijp je ze prima (bijvoorbeeld de jachtpassie van Amy: daar valt niets aan te begrijpen, maar het is wel een eigenschap waar ik altijd rekening mee moet houden en die ik ook wel eens lastig vind). Dat staat voor mij volledig los van het hebben van een klik; al mijn honden hebben namelijk wel eigenschappen waar ik wel eens moeite mee heb of die ik in bepaalde situaties lastig vind. Maar al hun eigenschappen maken ze tot wie ze zijn, dus dat neem ik er met alle liefde bij. Het gaat mij dus zeker niet om voldoening halen uit het veranderen van de hond, want daar streef ik helemaal niet naar.
Tja ik vind het dan weer pure armoe om een hond aan te schaffen en hem vervolgens om zijn raseigenschappen weer weg te doen. Die had je namelijk van te voren kunnen weten.bouvierpoedel schreef:Werkt voor mij net als bij vriendschappen/relaties met andere dieren/mensen . Ze zijn allemaal verschillend en hebben allemaal hun eigen persoonlijkheid van moeilijk tor vreselijk makkelijk met hun eigen onhebbelijkheden.
Daar kun je mee door 1 deur of niet en daar heb je een klik mee of niet. Ga je ook niet mee aan blijven modderen want dan doe je elkaar te kort. Die hond , mens ,paard , poes, papegaai , ...... mag ook wat van mij verwachten dan alleen maar ach het is een lief ding maar heb er niets mee maar je begint eraan dus moet je het afmaken.
Klinkt ook als pure armoe en een beetje triest.
Zou ik ook niet willen dat mensen zo met mij omgingen in relaties/vriendschappen.Het is een tekort in iets en daar kun je beide niets aan doen dus moet je het elkaar ook gunnen om verder te gaan.
Dat is inderdaad iets anders dan wat ik bedoel. Willem mag bij jou zijn wie hij is, het is niet zo dat je geen klik met hem hebt omdat hij angstig is of dat hij daarom weg moet of móet veranderen. Natuurlijk wil je hem helpen zodat hij minder angstig hoeft te zijn, en dat lijkt mij opgaan voor iedereen die een angstige hond heeft, maar je accepteert ook dat het voor een deel bij hem hoort. Angst is natuurlijk niet zozeer een karaktereigenschap, maar een emotie. De ene hond zal wel sneller geneigd zijn tot angstig gedrag dan de andere en daaraan willen werken vind ik zelf niet echt vallen onder de hond willen veranderen, maar hem begeleiden om om te gaan met situaties die hij lastig vindt.Zamunda schreef:Hm, die behoefte heb ik zelf dan weer wel, alhoewel dat misschien anders is als wat jij bedoelt. Ik zou Willem namelijk dolgraag veranderen, in een hond die zich op zijn gemak voelt bij alle dagelijkse dingen in en om huis, ipv in de basis altijd op scherp te staan en zoveel dingen nog steeds zo eng vinden. Maar goed, dat heeft misschien wel te maken met die tweede zin, namelijk de verwachting/wens dat ze in harmonie kunnen leven, want zolang Willem zo anstig reageert vind ik het voor hem niet harmonieus en dat maakt dat ik hem zou willen veranderen.DeDiana schreef:Inderdaad. Een hond kan alleen maar zijn wie hij is, ik wil helemaal niets aan hem veranderen. De enige verwachting of zo je wilt harde eis die ik heb, is dat ze in harmonie kunnen leven met mij, elkaar en met de katten. Het heeft voor mij ook niets te maken met elkaar niet goed begrijpen, maar met eigenschappen waar jij als persoon wel eens moeite mee hebt of die je lastig vindt, ook al begrijp je ze prima (bijvoorbeeld de jachtpassie van Amy: daar valt niets aan te begrijpen, maar het is wel een eigenschap waar ik altijd rekening mee moet houden en die ik ook wel eens lastig vind). Dat staat voor mij volledig los van het hebben van een klik; al mijn honden hebben namelijk wel eigenschappen waar ik wel eens moeite mee heb of die ik in bepaalde situaties lastig vind. Maar al hun eigenschappen maken ze tot wie ze zijn, dus dat neem ik er met alle liefde bij. Het gaat mij dus zeker niet om voldoening halen uit het veranderen van de hond, want daar streef ik helemaal niet naar.
Het staat trouwens ook voor mij wel los van een klik, de klik heb ik met Willem namelijk zeker. Ik hoop wel dat we elkaar steeds beter zullen gaan begrijpen en dat hij ons en zijn thuis nog steeds meer zal durven vertrouwen.
Zoals Renée trouwens ook zei is voor mij de klik wel echt iets anders dan die speciale hond, Lais is echt mijn once-in-a-lifetime-hond.
Een hond is meer dan alleen zijn raseigenschappen natuurlijk. En je koopt geen hond om hem daarna gewoon weg te doen . Maar er zijn altijd uitzonderingen waar je niets aan kan doen.Tineke schreef:Tja ik vind het dan weer pure armoe om een hond aan te schaffen en hem vervolgens om zijn raseigenschappen weer weg te doen. Die had je namelijk van te voren kunnen weten.bouvierpoedel schreef:Werkt voor mij net als bij vriendschappen/relaties met andere dieren/mensen . Ze zijn allemaal verschillend en hebben allemaal hun eigen persoonlijkheid van moeilijk tor vreselijk makkelijk met hun eigen onhebbelijkheden.
Daar kun je mee door 1 deur of niet en daar heb je een klik mee of niet. Ga je ook niet mee aan blijven modderen want dan doe je elkaar te kort. Die hond , mens ,paard , poes, papegaai , ...... mag ook wat van mij verwachten dan alleen maar ach het is een lief ding maar heb er niets mee maar je begint eraan dus moet je het afmaken.
Klinkt ook als pure armoe en een beetje triest.
Zou ik ook niet willen dat mensen zo met mij omgingen in relaties/vriendschappen.Het is een tekort in iets en daar kun je beide niets aan doen dus moet je het elkaar ook gunnen om verder te gaan.
Ik ben niet tegen herplaatsen op zich , is voor de hond tenslotte altijd beter maar de reden waarom zegt voor mij toch wel iets over mensen in de regel.
Je hebt daarin imo valide reden tot herplaatsen en je hebt de doorgangshuizen waar het schering en inslag is.
Angst kan ook een onderdeel van een karakter zijn en helaas heb je dan niet alleen met die hond rekening te houden maar ook met alle factoren waar die angst in stand blijft . Als het zo uitkomt dat hij ergens anders beter op zijn plaats zou zitten dan heb je toch het beste voor met hem om met minder stress en angst door het leven te kunnen gaan.DeDiana schreef:Dat is inderdaad iets anders dan wat ik bedoel. Willem mag bij jou zijn wie hij is, het is niet zo dat je geen klik met hem hebt omdat hij angstig is of dat hij daarom weg moet of móet veranderen. Natuurlijk wil je hem helpen zodat hij minder angstig hoeft te zijn, en dat lijkt mij opgaan voor iedereen die een angstige hond heeft, maar je accepteert ook dat het voor een deel bij hem hoort. Angst is natuurlijk niet zozeer een karaktereigenschap, maar een emotie. De ene hond zal wel sneller geneigd zijn tot angstig gedrag dan de andere en daaraan willen werken vind ik zelf niet echt vallen onder de hond willen veranderen, maar hem begeleiden om om te gaan met situaties die hij lastig vindt.Zamunda schreef:Hm, die behoefte heb ik zelf dan weer wel, alhoewel dat misschien anders is als wat jij bedoelt. Ik zou Willem namelijk dolgraag veranderen, in een hond die zich op zijn gemak voelt bij alle dagelijkse dingen in en om huis, ipv in de basis altijd op scherp te staan en zoveel dingen nog steeds zo eng vinden. Maar goed, dat heeft misschien wel te maken met die tweede zin, namelijk de verwachting/wens dat ze in harmonie kunnen leven, want zolang Willem zo anstig reageert vind ik het voor hem niet harmonieus en dat maakt dat ik hem zou willen veranderen.DeDiana schreef:Inderdaad. Een hond kan alleen maar zijn wie hij is, ik wil helemaal niets aan hem veranderen. De enige verwachting of zo je wilt harde eis die ik heb, is dat ze in harmonie kunnen leven met mij, elkaar en met de katten. Het heeft voor mij ook niets te maken met elkaar niet goed begrijpen, maar met eigenschappen waar jij als persoon wel eens moeite mee hebt of die je lastig vindt, ook al begrijp je ze prima (bijvoorbeeld de jachtpassie van Amy: daar valt niets aan te begrijpen, maar het is wel een eigenschap waar ik altijd rekening mee moet houden en die ik ook wel eens lastig vind). Dat staat voor mij volledig los van het hebben van een klik; al mijn honden hebben namelijk wel eigenschappen waar ik wel eens moeite mee heb of die ik in bepaalde situaties lastig vind. Maar al hun eigenschappen maken ze tot wie ze zijn, dus dat neem ik er met alle liefde bij. Het gaat mij dus zeker niet om voldoening halen uit het veranderen van de hond, want daar streef ik helemaal niet naar.
Het staat trouwens ook voor mij wel los van een klik, de klik heb ik met Willem namelijk zeker. Ik hoop wel dat we elkaar steeds beter zullen gaan begrijpen en dat hij ons en zijn thuis nog steeds meer zal durven vertrouwen.
Zoals Renée trouwens ook zei is voor mij de klik wel echt iets anders dan die speciale hond, Lais is echt mijn once-in-a-lifetime-hond.
Toch denk ik dat er bij Willem nog veel winst is te behalen met natuurlijke middelen. Misschien eens Aminocalm proberen? Hij is bang zeg je, en dat wordt niet (veel) beter (meer). Niet zoals het nu gaat. Met een goed gekozen fytotherapeutisch middel, of met speciaal samengestelde bloesemremedies of zo, kan dat echt nog een stuk verbeteren. Hoeft niet, maar de kans is er in elk geval.Zamunda schreef: Hm, die behoefte heb ik zelf dan weer wel, alhoewel dat misschien anders is als wat jij bedoelt. Ik zou Willem namelijk dolgraag veranderen, in een hond die zich op zijn gemak voelt bij alle dagelijkse dingen in en om huis, ipv in de basis altijd op scherp te staan en zoveel dingen nog steeds zo eng vinden. Maar goed, dat heeft misschien wel te maken met die tweede zin, namelijk de verwachting/wens dat ze in harmonie kunnen leven, want zolang Willem zo anstig reageert vind ik het voor hem niet harmonieus en dat maakt dat ik hem zou willen veranderen.
Het staat trouwens ook voor mij wel los van een klik, de klik heb ik met Willem namelijk zeker. Ik hoop wel dat we elkaar steeds beter zullen gaan begrijpen en dat hij ons en zijn thuis nog steeds meer zal durven vertrouwen.
Zoals Renée trouwens ook zei is voor mij de klik wel echt iets anders dan die speciale hond, Lais is echt mijn once-in-a-lifetime-hond.
