Het HondenForum

Heel veel sterkte

Ik ken jou, de baas en Mistertje niet maar ik ben geroerd door jullie verhaal, sterkte

Zamunda schreef:Ik had eigenlijk niet verwacht dat zoveel mensen het zouden lezen en reageren aangezien ik er natuurlijk weer eens een gigantische lap tekst van gemaakt had (en ook moeilijk kon kiezen uit alle foto's)... Maar dit is hoe het in mij opkwam, het kwam recht uit mijn hart en dit is wat ik nu over hem wilde vertellen en laten zien, het achteraf inkorten had er afbreuk aan gedaan. Een beetje sorry dus voor de lengte van zijn IM, maar dit is hoe het voor mij goed voelde.

Het was prachtig zoals het was--weliswaar lang maar heel leesbaar en ontroerend.

Zamunda schreef:De timing is inderdaad bizar. Soms dachten we dat die hond het eeuwige leven zou hebben, hij leek echt niet stuk te krijgen.

Dat doet me ook ergens aan denken..

Zamunda schreef:Ik had het niet helemaal duidelijk beschreven zie ik, maar naar alle waarschijnlijkheid is er inderdaad een tumor van de lever of milt geknapt.

Dat had ik er bij eerste lezing wel degelijk uitgehaald.

Zamunda schreef:Goh wat bijzonder Crutz dat je zaterdag Mister's oproep voorbij zag komen op Miranda's FB (of in je herinneringen, weet niet precies hoe dat werkt ).

Facebook wil nogal eens suggesties doen over wat er een bepaald aantal hele jaren geleden ook alweer gebeurd was.

Zamunda schreef:Mister is bijna vijftien geworden en bijna drie jaar bij ons geweest. Hij is van 13 juni 2002, is 15 juni 2014 bij ons gekomen en nu dus 5 juni 2017 overleden.

Miranda begon haar fameuze thread in de vethoek op 11 juni 2014..

Zamunda schreef:Lais heeft heel bewust afscheid genomen van Mister, ze heeft meermaals aan zijn bek staan ruiken en heeft ook nog even bij hem gelegen. Ze weet echt dat hij er niet meer is volgens mij, ze is hem ook niet aan het zoeken.

Daar ben ik van overtuigd.

Bedankt voor je prachtige verslag en de herinneringen, en heel veel sterkte.

Ach, mooie blackbeauty Mister

Veel mensen lezen je post hoor Zamunda, je schrijft ontzettend liefdevol over Mister. Het spat er aan alle kanten vanaf, de liefde voor jouw vent en jouw jongen.

Ik heb genoten (ja vreemd, ik weet) van je IM van Mister. Ik werd echt gegrepen door de liefde en de kleine dingetjes die je zo aan hem kon waarderen, dat ik vervolgens mij veel meer bewust werd van die kleine dingen bij mijn honden. Ik heb echt even 10 minuutjes met tranen in mijn ogen vol liefde naar mijn honden gekeken en de tijd genomen hun kleine onbenuligheidjes te waarderen.

Nowah pakt trouwens ook altijd een speeltje als ie blij is dat ik weer thuis ben , ik geniet er net zo van als jij.

Heel veel sterkte met het verlies van Mister!

Wat een verhaal. Mooi geschreven. Sterkte.

Ook ik heb het met veel ontroering gelezen.
Die regenboog, dat lijkt mij bijna een teken van Miranda om jullie te zeggen dat Mister bij haar en Cayuga is aangekomen, misschien sentimenteel maar zo ervaar ik het een beetje.

Heel erg veel sterkte!

Wat heb je prachtig over hem geschreven
Heel veel sterkte!

Wat heb jij een mooi eerbetoon geschreven.
Dag Mister, rust zacht.
Heel veel sterkte gewenst.

Verdrietig dat Mister er niet meer is en dat hij zo'n pijn heeft gehad.
Wat heeft hij een goed en liefdevol thuis gehad bij jullie zijn laatste jaren!
Sterkte

Wat heb je mooi geschreven over Mister.
Heel veel sterkte

Ach jullie Mister, jouw puntoorman :'(

Heel veel sterkte

Verstuurd vanaf mijn EVA-L09 met Tapatalk

Van begin tot eind gelezen, en aardig wat tranen gelaten. Wat prachtig geschreven. Zo verschrikkelijk veel liefde voor een zwart puntoortje
Het kwam hier aardig binnen, de afgelopen dagen toch in mijn hoofd rondgedwaald. De manier waarop je het schreef raakte veel punten in mijn eigen verdriet.
Nu is het een beetje gezakt en kan ik reageren.
Ik wil je heel veel sterkte wensen, gelukkig heb je nog 2 andere draken om je af te leiden. Merken zij enig verschil in het huishouden?

Wat verdrietig, maar tegelijk zo mooi dat hij zijn laatste jaren zo'n fijn leven bij jullie heeft gehad. Heel veel sterkte samen.

Ach lieve Mister toch. Wat ontzettend verdrietig dat jullie hem moeten missen.
Wat heeft hij toch een fantastisch "tweede" leven bij jullie gehad. De liefde straalt ook uit je tekst, wat heb je dat prachtig geschreven.
Mister een mand van goud en jullie een hond van goud.

Heel veel sterkte met het gemis!

Jeroen Jan-Willem schreef:

Zamunda schreef:De timing is inderdaad bizar. Soms dachten we dat die hond het eeuwige leven zou hebben, hij leek echt niet stuk te krijgen.

Dat doet me ook ergens aan denken..

''Onkruid vergaat niet'' zei Miran daar een paar weken geleden nog over.

Jeroen Jan-Willem schreef:

Zamunda schreef:Mister is bijna vijftien geworden en bijna drie jaar bij ons geweest. Hij is van 13 juni 2002, is 15 juni 2014 bij ons gekomen en nu dus 5 juni 2017 overleden.

Miranda begon haar fameuze thread in de vethoek op 11 juni 2014..

Ik weet nog goed dat Miran net dat topic had geopend inderdaad (net nadat we besloten hadden dat Mister hier mocht komen en een paar dagen voordat jullie hem kwamen brengen). Ik was in het begin (en later ook nog wel) nog behoorlijk zoekende in hoe ik Mister bereikbaar kon houden en anders weer bereikbaar kon krijgen als hij helemaal over de rooie ging en had Miranda graag een keer gevraagd om een keer langs te komen om wat te observeren en mij wat aanwijzingen te geven vanuit haar jarenlange ervaring met herders. Toen jullie hier waren zag Miranda er echter zo ontzettend moe uit en liep ze (vond ik) behoorlijk slecht dus wachtte ik op het moment dat het weer beter zou gaan met Miranda... Dat moment is nooit meer gekomen want in al die jaren is het nooit meer echt beter gegaan, het ging maar door en er kwamen steeds meer klachten bij. Ik heb het haar dan ook nooit gevraagd (ik vermoed dat ze het in het begin wel gedaan zou hebben als ik het gevraagd had en dat wilde ik niet).

Jeroen Jan-Willem schreef:Bedankt voor je prachtige verslag en de herinneringen, en heel veel sterkte.

Erg bedankt voor je reactie, ik vind het bijzonder dat je daar in deze moeilijke tijd zo de moeite voor genomen hebt .

Sentimentele dozen als we zijn kijken mijn man en ik (ook onafhankelijk van elkaar) vaak even in het topic. We hebben het IM een aantal maal gelezen, de foto's bekeken en meermaals jullie reacties gelezen. Nu lezen we het IM niet meer maar kijken we even de foto's en lezen dan vaak jullie reacties weer even over, het doet ons beide erg goed .


De meeste tranen zijn wel gedroogd gelukkig, we halen samen vooral ontzettend veel herinneringen op met meestal een (glim)lach en soms een traan. We hebben echt een fijn gevoel overgehouden aan onze tijd met Mister en inmiddels toch ook wel aan zijn afscheid.



Anniek, heel fijn dat je genoten hebt van het IM en wat heerlijk om te lezen dat je naar aanleiding hiervan zo bewust en geraakt naar je eigen honden gekeken hebt om al hun kleine onbenulligheidjes te waarderen .
Ah wat mooi dat Nowah ook altijd een speeltje pakt bij je thuiskomst!



StellaViolet, mooi dat het je raakte en fijn dat je nu kon reageren, sterkte met jouw eigen verdriet.
Aan de andere twee merk ik niet heel duidelijk iets. Lais heeft wel twee dagen heel erg veel bij Willem op de blauwe bank gelegen, terwijl zij normaal gesproken daar niet ligt dus dat was wel erg opvallend. Sinds gisteravond zoekt ze weer meer haar vaste plekjes op (bij mij op de bank of op haar stapel prinsessenkussens). Nu is het dan wel weer vreemd om Willem in zijn eentje op die grote bank te zien liggen, daar hoort nog een lang lang zwart gevaarte bij...
Hoe Willem het verder ervaart vind ik lastig te lezen. Hij vond het heerlijk met Lais op de bank, maar nu zij daar niet meer ligt ligt hij er ook prima in zijn eentje lijkt het. Sommige momenten denk ik dat hij die Zwarte mist naast hem op de bank (op de vaste momenten dat ze alledrie een koekje kregen bijvoorbeeld) en ik denk dat dat ook wel zo is (hij ervoer altijd veel steun aan de aanwezigheid van Mister naast hem) maar hij heeft sowieso wel vaker van dat soort momenten (dat hij een koekje niet aanpakt omdat hij te onzeker/gespannen is om en mij niet direct bekende reden) dus heel eenduidig vind ik het nog niet.
Ik ben wel blij dat ze in ieder geval niet zoekende zijn (niet letterlijk in elk geval), ze gaan eigenlijk gewoon door met z'n tweetjes.

petra1 schreef:Die regenboog, dat lijkt mij bijna een teken van Miranda om jullie te zeggen dat Mister bij haar en Cayuga is aangekomen, misschien sentimenteel maar zo ervaar ik het een beetje.

Zo had ik het nog niet bekeken/bedacht maar dat vind ik een ontzettend mooi beeld.

Sterkte! lieve oude vent

ach jullie prikoor, heel veel sterkte met dit verlies.
jullie hebben hem in elk geval hele mooie laatste jaren gegeven.

ellen

Wat mooi en geschreven en wat zal het een gemis zijn. ...sterkte

Wat een mooi en bijzonder verhaal om te lezen. Het droevige einde maar wat bij mij overheerst is de warmte, het begrip en het plezier dat Mister in de afgelopen 3 jaar heeft mogen beleven. Jullie zijn bijzondere hondenbaasjes. Heel veel sterkte.

Ach wat zijn dit toch verdrietige dingen.
Heel veel sterkte!

Wat een enorm mooi eerbetoon. Heel veel sterkte voor jou en je man

Heel veel sterkte voor jullie. Heb ook genoten van de verhalen die Mister met zijn crew heeft meegemaakt.

Heel veel sterkte!! Wat een mooi en ontroerend eerbetoon.

Wat heb je dit mooi en liefdevol geschreven...
Heel veel sterkte!

Veel sterkte

Wat moeilijk voor je nadat je zo lang nog voor hem hebt mogen zorgen>
Die prikoren waar je in het begin zo aan moest wennen en die je later zo lief vond.
Wat heb je goed voor hem gezorgd.
Wat zag hij er schitterend uit!

Heel veel sterkte voor jullie.
Ik hoop dat Mister bij Miranda en Cayuga is aangekomen.
Rust zacht oude man, het voorportaal van de hemel heb je hier op aarde al mogen aanschouwen.

ranetje schreef:Wat moeilijk voor je nadat je zo lang nog voor hem hebt mogen zorgen>
Die prikoren waar je in het begin zo aan moest wennen en die je later zo lief vond.
Wat heb je goed voor hem gezorgd.
Wat zag hij er schitterend uit!

Heel veel sterkte voor jullie.
Ik hoop dat Mister bij Miranda en Cayuga is aangekomen.
Rust zacht oude man, het voorportaal van de hemel heb je hier op aarde al mogen aanschouwen.

Dankjulliewel weer voor de fijne reacties en jeetje Ranetje, wat een mooie woorden .

Ondanks dat we nog twee 'jonkies' rond hebben lopen is het wel een beetje stil. Voor velen vast heel erg herkenbaar, ook het missen op specifieke momenten. In Mister's geval 's ochtends en bij thuiskomst (dan gooiden we snel de deur naar de tuin open, want bij opwinding kon hij zijn ontlasting vaak niet ophouden - hoeft nu dus niet meer en dat is raar - ), bij het voeren (dat kan nu weer eenmaal daags als het zo uitkomt, Mister's kreeg last van zijn maag dus deden we het tweemaal daags), ook vreemd met voeren dat het nu zo weinig is (Mister at ongeveer net zoveel als de andere twee samen). Uiteraard bij elke keer dat ze iets krijgen tussendoor of op vaste momenten is het vreemd dat we er nu maar twee hoeven te pakken... we staan nog weleens met een derde in de hand. Zijn mand in de keuken is akelig kaal.
Ook het wandelen is een beetje vreemd, geen stoïcijns hobbelende Mister meer die zo heerlijk voor ons uit in zijn eigen wereldje liep.
Ik mis ook het speciale aaien met mijn vingertoppen op zijn neusrug/stop/tussen zijn ogen, dat vond hij heerlijk en rustgevend en ik vond het echt heerlijk om te doen. Ik heb het van de week een keer bij Willem gedaan, maar nee, dat was het niet. Het was echt iets van Mister.

Ik mis toch ook wel mijn schaduw. Ik dacht eigenlijk dat Lais dat meer was, maar hij zocht me toch ook wel erg vaak op (en ik hem) en dan kroelden we altijd wel even, dat soort momenten mis ik nu wel. Met Lais is dat echt anders, Lais wil eigenlijk altijd ook nog wat anders en met Mister ging het meestal gewoon echt om het kroelen zelf. Heel ander gevoel.

Het is momenteel vooral weemoed, het harde verdriet is al een stuk zachter (alhoewel ik het IM momenteel niet durf te lezen: ik wil het nu graag even bij de fijne herinneringen houden). Vandaag zou zijn verjaardag geweest zijn.
Het is fijn om hem gehad te hebben, zoveel fijne herinneringen aan hem.

Een genot om je oude dagen te mogen slijten bij jullie en wat een goede vriend was Mister. Heel veel sterkte bij dit verlies.