Het HondenForum

billy schreef:Nou ik loop met mijn pas sinds 2 weken nieuwe terrier Dirk die katten ook schijnt te haten dus echt wel door de wijk ook Truus de andere terrier is er geen fan van, maar er wordt hier niet getrokken aan de riem, gewoon niet.
Dirk moet dat allemaal nog leren en Truus maakt er nu soms een beetje misbruik van, maar we gaan niets vermijden, sterker nog we zoeken het juist op, mooie oefenmomenten

Natuurlijk is het goed om met het gedrag te oefenen, dat doe ik ook. Maar wel gedoseerd en tot op het punt wat de hond aankan. Als er net vijf katten voorbij zijn geschoten, is het emmertje wel een keer vol en dan kan Amy dan de zelfbeheersing niet meer opbrengen bij kat nummer 6. Dan weet ik dat ze de fout in zal gaan en mijn insteek van trainen is altijd om te stoppen als het (nog) goed gaat. Van situaties helemaal vermijden leert een hond niets, maar van steeds de fout ingaan ook niet.
Het is natuurlijk niet altijd te managen. Gisteren kwamen we tijdens een wandeling achtereenvolgens eerst een konijn tegen, toen een muis die vlak voor ons het pad overstak en daarna nog een eekhoorn. Dan is Amy de hele rest van de wandeling in opperste staat van paraatheid en reageert op elk miniem geluidje en wapperend blaadje. Dan ga ik dus niet verder los trainen (we waren aan het trainen met loslopen en op het pad blijven). Dan is het gewoon aanlijnen, doorstappen en volgende keer beter, want dan heb ik zo'n malloot aan de lijn en zou ze zeker de fout in zijn gegaan en ervandoor gaan: https://youtu.be/IXInPFjybQ4

DeDiana schreef:

billy schreef:Nou ik loop met mijn pas sinds 2 weken nieuwe terrier Dirk die katten ook schijnt te haten dus echt wel door de wijk ook Truus de andere terrier is er geen fan van, maar er wordt hier niet getrokken aan de riem, gewoon niet.
Dirk moet dat allemaal nog leren en Truus maakt er nu soms een beetje misbruik van, maar we gaan niets vermijden, sterker nog we zoeken het juist op, mooie oefenmomenten

Natuurlijk is het goed om met het gedrag te oefenen, dat doe ik ook. Maar wel gedoseerd en tot op het punt wat de hond aankan. Als er net vijf katten voorbij zijn geschoten, is het emmertje wel een keer vol en dan kan Amy dan de zelfbeheersing niet meer opbrengen bij kat nummer 6. Dan weet ik dat ze de fout in zal gaan en mijn insteek van trainen is altijd om te stoppen als het (nog) goed gaat. Van situaties helemaal vermijden leert een hond niets, maar van steeds de fout ingaan ook niet.
Het is natuurlijk niet altijd te managen. Gisteren kwamen we tijdens een wandeling achtereenvolgens eerst een konijn tegen, toen een muis die vlak voor ons het pad overstak en daarna nog een eekhoorn. Dan is Amy de hele rest van de wandeling in opperste staat van paraatheid en reageert op elk miniem geluidje en wapperend blaadje. Dan ga ik dus niet verder los trainen (we waren aan het trainen met loslopen en op het pad blijven). Dan is het gewoon aanlijnen, doorstappen en volgende keer beter, want dan heb ik zo'n malloot aan de lijn en zou ze zeker de fout in zijn gegaan en ervandoor gaan: https://youtu.be/IXInPFjybQ4

Nou ik schrijf het ook even kort neer he we gaan niet op zoek naar katten, maar ik ga ze ook niet vermijden en ik ben met Dirk nu ook veel aan het oefenen op een doodlopende weg waar niets gebeurt, maar waar wel watervogels zitten.
Zo ben ik ook met Truus begonnen en die kan altijd wel los, maar dat is geen jager.
Wel leuk om het filmpje te zien, zal Dirk morgen eens filmen hoe hij doet.

DeDiana schreef:

billy schreef:Nou ik loop met mijn pas sinds 2 weken nieuwe terrier Dirk die katten ook schijnt te haten dus echt wel door de wijk ook Truus de andere terrier is er geen fan van, maar er wordt hier niet getrokken aan de riem, gewoon niet.
Dirk moet dat allemaal nog leren en Truus maakt er nu soms een beetje misbruik van, maar we gaan niets vermijden, sterker nog we zoeken het juist op, mooie oefenmomenten

Natuurlijk is het goed om met het gedrag te oefenen, dat doe ik ook. Maar wel gedoseerd en tot op het punt wat de hond aankan. Als er net vijf katten voorbij zijn geschoten, is het emmertje wel een keer vol en dan kan Amy dan de zelfbeheersing niet meer opbrengen bij kat nummer 6. Dan weet ik dat ze de fout in zal gaan en mijn insteek van trainen is altijd om te stoppen als het (nog) goed gaat. Van situaties helemaal vermijden leert een hond niets, maar van steeds de fout ingaan ook niet.
Het is natuurlijk niet altijd te managen. Gisteren kwamen we tijdens een wandeling achtereenvolgens eerst een konijn tegen, toen een muis die vlak voor ons het pad overstak en daarna nog een eekhoorn. Dan is Amy de hele rest van de wandeling in opperste staat van paraatheid en reageert op elk miniem geluidje en wapperend blaadje. Dan ga ik dus niet verder los trainen (we waren aan het trainen met loslopen en op het pad blijven). Dan is het gewoon aanlijnen, doorstappen en volgende keer beter, want dan heb ik zo'n malloot aan de lijn en zou ze zeker de fout in zijn gegaan en ervandoor gaan: https://youtu.be/IXInPFjybQ4

Erg herkenbaar dat filmpje, Rani doet het alleen nog iets woester. Ik heb dan echt twee handen nodig om de lijn vast te houden

Gollum schreef:

DeDiana schreef:

billy schreef:Nou ik loop met mijn pas sinds 2 weken nieuwe terrier Dirk die katten ook schijnt te haten dus echt wel door de wijk ook Truus de andere terrier is er geen fan van, maar er wordt hier niet getrokken aan de riem, gewoon niet.
Dirk moet dat allemaal nog leren en Truus maakt er nu soms een beetje misbruik van, maar we gaan niets vermijden, sterker nog we zoeken het juist op, mooie oefenmomenten

Natuurlijk is het goed om met het gedrag te oefenen, dat doe ik ook. Maar wel gedoseerd en tot op het punt wat de hond aankan. Als er net vijf katten voorbij zijn geschoten, is het emmertje wel een keer vol en dan kan Amy dan de zelfbeheersing niet meer opbrengen bij kat nummer 6. Dan weet ik dat ze de fout in zal gaan en mijn insteek van trainen is altijd om te stoppen als het (nog) goed gaat. Van situaties helemaal vermijden leert een hond niets, maar van steeds de fout ingaan ook niet.
Het is natuurlijk niet altijd te managen. Gisteren kwamen we tijdens een wandeling achtereenvolgens eerst een konijn tegen, toen een muis die vlak voor ons het pad overstak en daarna nog een eekhoorn. Dan is Amy de hele rest van de wandeling in opperste staat van paraatheid en reageert op elk miniem geluidje en wapperend blaadje. Dan ga ik dus niet verder los trainen (we waren aan het trainen met loslopen en op het pad blijven). Dan is het gewoon aanlijnen, doorstappen en volgende keer beter, want dan heb ik zo'n malloot aan de lijn en zou ze zeker de fout in zijn gegaan en ervandoor gaan: https://youtu.be/IXInPFjybQ4

Erg herkenbaar dat filmpje, Rani doet het alleen nog iets woester. Ik heb dan echt twee handen nodig om de lijn vast te houden

Ja, Rani is ook wel wat groter en zwaarder dan Amy natuurlijk We waren aan het oefenen met op het pad blijven, dat doet ze hier eigenlijk ook nog best netjes en je ziet dat ze niet echt aan de lijn trekt (want dat mag ook al niet), maar dan gaat ze dus maar zo heen en weer rennen en op haar achterpoten hupsen. Als ze los was geweest, was ze uiteraard wel de bosjes in geschoten en dan had ik wel het nakijken gehad hoor
Ze blijft dan ook makkelijk nog uren in zo'n opperste staat van paraatheid, waarbij ze nog wel enigszins bereikbaar is voor mijn commando's, maar niet meer uit die jaagmodus raakt.

wauw Diana, dit vind ik al een hele prestatie zeg! Dat ze gewoon NIET trekt, ondanks dat ze niets lievers wil dan erachteraan.
Toen ik nog met 2 kattenhatende honden in NL liep (gezamenlijk gewicht 50 kg) moest ik ook alle zeilen bijzetten om ze te houden, alleen bleven zij er niet inhangen gelukkig. Ik vond 'gewoon' doorlopen dan ook genoeg, dan werden ze zo weer kalm.

lucie schreef:wauw Diana, dit vind ik al een hele prestatie zeg! Dat ze gewoon NIET trekt, ondanks dat ze niets lievers wil dan erachteraan.
Toen ik nog met 2 kattenhatende honden in NL liep (gezamenlijk gewicht 50 kg) moest ik ook alle zeilen bijzetten om ze te houden, alleen bleven zij er niet inhangen gelukkig. Ik vond 'gewoon' doorlopen dan ook genoeg, dan werden ze zo weer kalm.

Dat is het laatste beetje zelfbeheersing dat ze dan nog wel heeft. Ze loopt ook nog wel enigszins mee en gaat zitten op mijn commando, dus helemaal onbereikbaar is ze niet, maar je ziet dat ze in haar koppie alleen maar bezig is met beestjes zoeken, ook al voert ze het commando braaf uit. Dat maakt het misschien ergens ook lastiger, dat ze tegelijk ook zo braaf is en dus niet mijn commando's negeert, ze is gewoon aan het multitasken

Overigens is dit wel typisch gedrag na het spotten van een paar 'prooien'. Als dat niet gebeurt, kan ze veel beter ontspannen meelopen hoor.

*Wolf* schreef:

Gollum schreef:

ellen en de birmanen schreef:

Gollum schreef:Sinds Rani weer eens mijn arm uit de kom getrokken heeft ben ik ook reuze benieuwd. Gisteren volstond een schop onder haar hol maar erg diervriendelijk is dat natuurlijk niet.

waarom moet het diervriendelijk zijn al ze jou pijn doet? ik vind het zieliger dat ik pijn heb door haar trekken als dat zij pijn heeft door mijn holpunter. moet ze maar niet trekken.
ellen

Ja daar vraag je me wat. Ik denk door druk van buitenaf? Dat mensen me zien als een hondenmishandelaar?
De buurvrouw liet haar hondje uit hier in de buurt en de poes liep mee. Rani werd woest toen ze de poes zag en sprong, trok en draaide als een wilde. Op mijn nee reageerde ze niet waarop ze dus een schop onder haar hol kreeg. De buurvrouw keek heel afkeurend en liep toen snel door.
Ik denk dat ze nog afkeurender had gekeken als Rani de poes door de hele buurt had gejaagd maar toch

Een hond doet jou niet met opzet pijn, het is z'n instinct. Ga met een felle jager in een wildrijk bos wandelen en je wordt gemangeld. Je kunt de hond dan zowat dood schoppen maar hij leert er niets van (indien echt fors jachtinstinct hè). Vermijd het wildrijke bos daarentegen en geen centje pijn.

Als ik met mijn kattenhatende hond door kattenrijke straten loop is dat een ware verschrikking voor mij. Ik kan mijn hond dan half dood schoppen maar de volgende keer zal hij exact hetzelfde gedrag vertonen bij het zien van een kat. Dus vermijd ik straten waar katten zitten zo veel mogelijk.

en het is mijn instinct om die hond een holpunter te verkopen. daarom heb ik ook honden die niet trekken en niet jagen ondanks dat het jachthonden zijn duidelijkheid en geen oetsiekoetsie gedoe.
ellen

Weer even een update van ons

We zijn op dit moment met een paar zaken druk aan het oefenen: Amy moet op het pad blijven, ze mag niet te veel ruimte nemen, ik laat haar weten dat ze door moet lopen als ze in de bosjes gaat staan spieden om te kijken of daar wat beweegt en ik corrigeer haar met mijn stem (of geef een waarschuwing) als ze wil gaan jagen.
Voorheen loste ik al deze zaken op door haar bij me te roepen en concentreerde ik me heel erg op het betrouwbaar hierkomen. Dat heeft ook echt wel wat opgeleverd, maar wat zij hier niet van leerde, behalve bij mij komen als ik haar roep, is wat ik dan precies wel van haar verwachtte tijdens een wandeling. Ze kwam dan keurig als ik haar riep, om vervolgens meteen weer de bosjes in te duiken of beestjes in het gras te gaan zoeken.

Het op het pad blijven vindt ze soms nog best moeilijk (gaat wel steeds beter en steeds meer vanzelf), maar het maakt een enorm verschil, samen met het in de buurt moeten blijven. Ik kan haar nu met sleeplijn los laten lopen omdat ze op het pad en in de buurt blijft; zo'n sleeplijn heeft geen enkele zin als je hond in de bosjes loopt of 30 meter bij je vandaan. Ik moest haar in het begin vrij veel sturen, maar ik merk dat het steeds meer vanzelf gaat, dat ze er ook steeds meer zelf voor kiest om gewoon door te lopen in plaats van actief op zoek te gaan naar beestjes en 95% van de wandeling uit zichzelf al netjes op het pad blijft en in de buurt. Ze loopt meer ontspannen mee en eigenlijk voorkom ik zo dat ze echt volledig in jachtmodus raakt, waardoor alles een stuk hanteerbaarder wordt. Het is een gewoonte die ze moet doorbreken en dat kost natuurlijk tijd, maar het verbaast me hoe snel ze dit oppikt.

We hadden vorige week ook weer een juichmomentje toen ze tijdens de wandeling met Malou van Shibby in de verte een wegrennende haas spotte, even stil bleef staan om te kijken en toen toch besloot zich naar mij om te draaien om te melden dat ze een beestje had gezien. Als de haas heel dichtbij was geweest, was dit absoluut nog niet gelukt, maar op deze afstand lukte het net. Dus ik blijf ook oefenen met dat melden bij mij, want dat zet ook echt zoden aan de dijk.

Kortom, we hebben weer wat stappen gemaakt waardoor de wandelingen meer ontspannen verlopen, ze los goed meeloopt zonder dat ik haar steeds moet entertainen en ik denk dat we op deze manier weer een stuk verder komen, aangezien ze steeds minder sturing nodig heeft en het kwartje nu ook lijkt te vallen dat ik niet wil dat ze gaat jagen.

DeDiana schreef:Weer even een update van ons

We zijn op dit moment met een paar zaken druk aan het oefenen: Amy moet op het pad blijven, ze mag niet te veel ruimte nemen, ik laat haar weten dat ze door moet lopen als ze in de bosjes gaat staan spieden om te kijken of daar wat beweegt en ik corrigeer haar met mijn stem (of geef een waarschuwing) als ze wil gaan jagen.
Voorheen loste ik al deze zaken op door haar bij me te roepen en concentreerde ik me heel erg op het betrouwbaar hierkomen. Dat heeft ook echt wel wat opgeleverd, maar wat zij hier niet van leerde, behalve bij mij komen als ik haar roep, is wat ik dan precies wel van haar verwachtte tijdens een wandeling. Ze kwam dan keurig als ik haar riep, om vervolgens meteen weer de bosjes in te duiken of beestjes in het gras te gaan zoeken.

Het op het pad blijven vindt ze soms nog best moeilijk (gaat wel steeds beter en steeds meer vanzelf), maar het maakt een enorm verschil, samen met het in de buurt moeten blijven. Ik kan haar nu met sleeplijn los laten lopen omdat ze op het pad en in de buurt blijft; zo'n sleeplijn heeft geen enkele zin als je hond in de bosjes loopt of 30 meter bij je vandaan. Ik moest haar in het begin vrij veel sturen, maar ik merk dat het steeds meer vanzelf gaat, dat ze er ook steeds meer zelf voor kiest om gewoon door te lopen in plaats van actief op zoek te gaan naar beestjes en 95% van de wandeling uit zichzelf al netjes op het pad blijft en in de buurt. Ze loopt meer ontspannen mee en eigenlijk voorkom ik zo dat ze echt volledig in jachtmodus raakt, waardoor alles een stuk hanteerbaarder wordt. Het is een gewoonte die ze moet doorbreken en dat kost natuurlijk tijd, maar het verbaast me hoe snel ze dit oppikt.

We hadden vorige week ook weer een juichmomentje toen ze tijdens de wandeling met Malou van Shibby in de verte een wegrennende haas spotte, even stil bleef staan om te kijken en toen toch besloot zich naar mij om te draaien om te melden dat ze een beestje had gezien. Als de haas heel dichtbij was geweest, was dit absoluut nog niet gelukt, maar op deze afstand lukte het net. Dus ik blijf ook oefenen met dat melden bij mij, want dat zet ook echt zoden aan de dijk.

Kortom, we hebben weer wat stappen gemaakt waardoor de wandelingen meer ontspannen verlopen, ze los goed meeloopt zonder dat ik haar steeds moet entertainen en ik denk dat we op deze manier weer een stuk verder komen, aangezien ze steeds minder sturing nodig heeft en het kwartje nu ook lijkt te vallen dat ik niet wil dat ze gaat jagen.

wat fantastisch eigenlijk net als wat ik met Kailen heb gedaan: duidelijk laten merken welk gedrag je niet wilt hebben icm belonen van gedrag dat je wel wilt zien. Het lijkt zo simpel, maar het is bizar hoeveel verschil het kan maken!

Ja, klopt. Het is ook heel simpel eigenlijk. Dat wil echt niet zeggen dat ze zich zou kunnen beheersen als er iets recht voor haar neus wegschiet, maar op het pad is die kans alweer wat kleiner dan in de bosjes en hoe minder heftig ze al in die jachtmodus zit, hoe minder heftig ze ook in die situaties reageert.

Ik denk dat Amy nu begint te snappen dat ik dat gejaag niet wil. En aangezien ze ook gewoon een braaf hondje is dat graag luistert, helpt dat bij haar dus goed.

Een hele mooie vooruitgang
Je mag trots zijn op jezelf en op je hondje.
Al zal je denk ik waakzaam moeten blijven.

ranetje schreef:Een hele mooie vooruitgang
Je mag trots zijn op jezelf en op je hondje.
Al zal je denk ik waakzaam moeten blijven.

Dank je!
En ja, dat laatste besef ik ook hoor. En dat is ook geen probleem, ik ben al heel blij met hoe het gaat en Amy komt zo ook prima aan haar trekken. Maar ik wil er wel uithalen wat erin zit. Soms kan een ander inzicht of iets waar je nog helemaal niet aan had gedacht dan net hetgeen zijn waarmee je toch weer stappen kunt maken.

Vind het fijn om daarom bepaalde topics te lezen en soms vanuit een eigen ervaring iets neer te zetten in de hoop dat iemand er iets aan heeft. En andersom vind ik het dus ook fijn om dingen te lezen van anderen, over hoe zij met bepaalde honden iets "aanpakken".
Geen enkele hond is hetzelfde immers en soms kunnen hele kleine veranderingen al helpen met bepaalde dingen.

blondie schreef:Vind het fijn om daarom bepaalde topics te lezen en soms vanuit een eigen ervaring iets neer te zetten in de hoop dat iemand er iets aan heeft. En andersom vind ik het dus ook fijn om dingen te lezen van anderen, over hoe zij met bepaalde honden iets "aanpakken".
Geen enkele hond is hetzelfde immers en soms kunnen hele kleine veranderingen al helpen met bepaalde dingen.

Ik vind dat ook altijd fijn Ook als ik er met mijn hond niet direct iets mee kan, kan het je evengoed wel aan het denken zetten of kan het soms juist helpen om te ontrafelen waarom iets bij jouw hond niet werkt, waardoor ook duidelijker wordt wat dan wel zou werken.
Het mooie is ook juist dat elke hond en elke baas anders zijn. Daardoor kan het echt wel even zoeken zijn, maar dat traject vind ik wel veel interessanter dan je hond het commando 'zit' leren (hoewel ik moet zeggen dat dat met Amoz ook een interessant traject was).

Cleva schreef:Fijn dat het de goede kant op gaat!
Ik vind een hond met jachtpassie helemaal niet vervelend maar de praktijk moet niet uit de klauwen lopen. Dan wordt het doodeng.

Ik had een paar jaar geleden nooit gedacht dat ik dit zou zeggen, maar ik vind het ook helemaal niet vervelend en juist iets moois. Dat het in onze huidige leefwereld niet handig en veilig is als het uit de klauwen loopt, maakt natuurlijk wel dat je er iets mee moet. Maar als het aan Amy zelf had gelegen, had ze met alle liefde haar eigen kostje bij elkaar gescharreld en waarschijnlijk ook de rest van de roedel van voedsel voorzien

DeDiana schreef:

blondie schreef:Vind het fijn om daarom bepaalde topics te lezen en soms vanuit een eigen ervaring iets neer te zetten in de hoop dat iemand er iets aan heeft. En andersom vind ik het dus ook fijn om dingen te lezen van anderen, over hoe zij met bepaalde honden iets "aanpakken".
Geen enkele hond is hetzelfde immers en soms kunnen hele kleine veranderingen al helpen met bepaalde dingen.

Ik vind dat ook altijd fijn Ook als ik er met mijn hond niet direct iets mee kan, kan het je evengoed wel aan het denken zetten of kan het soms juist helpen om te ontrafelen waarom iets bij jouw hond niet werkt, waardoor ook duidelijker wordt wat dan wel zou werken.
Het mooie is ook juist dat elke hond en elke baas anders zijn. Daardoor kan het echt wel even zoeken zijn, maar dat traject vind ik wel veel interessanter dan je hond het commando 'zit' leren (hoewel ik moet zeggen dat dat met Amoz ook een interessant traject was).

Cleva schreef:Fijn dat het de goede kant op gaat!
Ik vind een hond met jachtpassie helemaal niet vervelend maar de praktijk moet niet uit de klauwen lopen. Dan wordt het doodeng.

Ik had een paar jaar geleden nooit gedacht dat ik dit zou zeggen, maar ik vind het ook helemaal niet vervelend en juist iets moois. Dat het in onze huidige leefwereld niet handig en veilig is als het uit de klauwen loopt, maakt natuurlijk wel dat je er iets mee moet. Maar als het aan Amy zelf had gelegen, had ze met alle liefde haar eigen kostje bij elkaar gescharreld en waarschijnlijk ook de rest van de roedel van voedsel voorzien

Zeg dit nu eens in Jip en Janneke taal, aub

nyckle schreef:

DeDiana schreef:

blondie schreef:Vind het fijn om daarom bepaalde topics te lezen en soms vanuit een eigen ervaring iets neer te zetten in de hoop dat iemand er iets aan heeft. En andersom vind ik het dus ook fijn om dingen te lezen van anderen, over hoe zij met bepaalde honden iets "aanpakken".
Geen enkele hond is hetzelfde immers en soms kunnen hele kleine veranderingen al helpen met bepaalde dingen.

Ik vind dat ook altijd fijn Ook als ik er met mijn hond niet direct iets mee kan, kan het je evengoed wel aan het denken zetten of kan het soms juist helpen om te ontrafelen waarom iets bij jouw hond niet werkt, waardoor ook duidelijker wordt wat dan wel zou werken.
Het mooie is ook juist dat elke hond en elke baas anders zijn. Daardoor kan het echt wel even zoeken zijn, maar dat traject vind ik wel veel interessanter dan je hond het commando 'zit' leren (hoewel ik moet zeggen dat dat met Amoz ook een interessant traject was).

Cleva schreef:Fijn dat het de goede kant op gaat!
Ik vind een hond met jachtpassie helemaal niet vervelend maar de praktijk moet niet uit de klauwen lopen. Dan wordt het doodeng.

Ik had een paar jaar geleden nooit gedacht dat ik dit zou zeggen, maar ik vind het ook helemaal niet vervelend en juist iets moois. Dat het in onze huidige leefwereld niet handig en veilig is als het uit de klauwen loopt, maakt natuurlijk wel dat je er iets mee moet. Maar als het aan Amy zelf had gelegen, had ze met alle liefde haar eigen kostje bij elkaar gescharreld en waarschijnlijk ook de rest van de roedel van voedsel voorzien

Zeg dit nu eens in Jip en Janneke taal, aub

Huh
Er staat toch niets ingewikkelds?

blondie schreef:Vind het fijn om daarom bepaalde topics te lezen en soms vanuit een eigen ervaring iets neer te zetten in de hoop dat iemand er iets aan heeft. En andersom vind ik het dus ook fijn om dingen te lezen van anderen, over hoe zij met bepaalde honden iets "aanpakken".
Geen enkele hond is hetzelfde immers en soms kunnen hele kleine veranderingen al helpen met bepaalde dingen.

zo heb ik aan jouw ervaring veel gehad en daarom heb ik die van mij ook neergezet. Jagen is tenslotte iets waar velen mee te maken krijgen.

Het gaat hartstikke goed hier
Amy snapt nu goed dat ze op het pad moet blijven en niet steeds de bosjes in mag als ze denkt iets interessants te zien/ruiken/horen. Ik hoef haar daar nauwelijks nog in te sturen. Ik moet natuurlijk wel alert blijven, want als er een konijn of een ree vlak voor haar neus zou lopen, zou ze zich ongetwijfeld nog niet kunnen beheersen. Maar doordat ze uit die ergste jachtmodus blijft, is ze veel kalmer en bereikbaarder en kan ik met de sleeplijn op tijd ingrijpen als het nodig is.
Voorheen liep ze constant met heel veel opwinding door het bos en altijd te zoeken naar beestjes, maar nu loopt ze veel meer ontspannen mee. Die constante spanning in haar lijf, altijd klaar om in actie te schieten, is nu ook weg. Als ze wil rennen, doet ze dat nu keurig op het pad
Ze reageert nu ook veel minder op andere honden als we die tegenkomen, waarschijnlijk omdat ze veel kalmer en minder opgewonden is.

Amy gisteren: https://www.youtube.com/watch?v=5-zUqi9 ... e=youtu.be

Overigens mag ze nog steeds een paar keer per wandeling wel in het gras naar beestjes zoeken, maar dan geef ik dat aan (met een commando en door zelf een stukje mee van het pad af te lopen) en beëindig ik het ook weer na een minuut of tien. Dat werkt prima, ze snapt uitstekend dat het dan weer klaar is en blijft dan niet in die jacht-/zoekmodus hangen. https://www.facebook.com/DeDiana/videos ... =2&theater

Goed zo Amy

Dat is echt verschrikkelijk knap. Zowel van Amy als van jou.

Wat ontzettend knap van jullie, dat je zo'n verstandhouding samen op hebt kunnen bouwen

Dank je wel allemaal, ik ben er ook heel blij mee!
Ik verwacht niet dat ik ooit totaal gedachteloos met Amy kan wandelen, ik zal haar heus wel in de smiezen moeten houden, maar zo lopen we allebei al veel meer ontspannen.

Super van jullie, gaat goed zeg

Wow, wat goed!

Het gaat nog steeds hartstikke goed hier. Tegenwoordig loopt Amy bijna altijd aan een losse sleeplijn mee in het bos. Ik hoef niet meer echt te sturen of in te grijpen, haar hooguit eens te zeggen dat ze moet wachten als ze wat te ver gaat. Ze blijft nu eigenlijk zonder sturing gewoon netjes in zicht en mag dus ook weer wat meer naast het pad lopen, zolang ze maar niet echt in de bosjes verdwijnt. Op overzichtelijke plekken mag ze wat meer ruimte nemen en komt dan netjes als ik haar roep. Het is heerlijk ontspannen wandelen zo voor ons allebei en het is het afgelopen jaar niet meer voorgekomen dat ze hem gepeerd is, dus ik ben heel tevreden

https://www.youtube.com/watch?v=2aRToakgdK8

goed om te lezen!

Mijn vriend had laatst een goede actie, gaat niet écht om jagen in het bos of in duin, maar het geeft wel aan hoe nauw het soms luistert (letterlijk en figuurlijk).
Laatste rondje gehad en hij komt met de honden terug de slop in. Aki spot een kat aan het einde van de slop. Mijn vriend merkt dat omdat de lijn wat strakker ging staan, en hij zag toen dat Aki in de verte tuurde waar de kat zat.
"Nee, vriend, dat gaan we niet doen!". "Pak je bal maar." hij doet de halsband en riem af, opent de poortdeur, kijkt niet meer naar Aki, die blijkbaar wel de bal pakte, maar ook de kat in de gaten hield
"Toe maar!!"
Hop, weg was Aki richting de kat
Nu doet hij ze gelukkig niets, maar Aki neemt bepaalde commando's erg letterlijk.
Mijn vriend bedoelde toe maar, om naar binnen te gaan, maar ja.. Aki keek niet naar de plaats, maar nog steeds naar de kat in de slop

Hahaha, ja, begrijpelijk misverstand
Ik gebruik om die reden bij Amy op de renbaan ook 'go!' (gebruik ik ook bij behendigheid als startsein) en niet mijn gewone vrij-commando 'ga maar'. Het zal zo'n vaart niet lopen, maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat ze in het bos denkt dat ze op mijn 'ga maar' als een razende overal achteraan moet vliegen.

DeDiana schreef:Hahaha, ja, begrijpelijk misverstand
Ik gebruik om die reden bij Amy op de renbaan ook 'go!' (gebruik ik ook bij behendigheid als startsein) en niet mijn gewone vrij-commando 'ga maar'. Het zal zo'n vaart niet lopen, maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat ze in het bos denkt dat ze op mijn 'ga maar' als een razende overal achteraan moet vliegen.

Niet iedereen staat daar bij stil
Ben zelf op een bepaald moment ook goed gaan nadenken over mijn woorden bij bepaalde dingen, ook op straat. Hij neemt het écht letterlijk.
Tijdens de vakantie sprong hij bijna in het vossenverblijf in het wildpark omdat mijn vriend "hoog" zei.. Hij wilde hem met de voorpoten op de rand laten staan om te kijken. Maar hij kon dus net op tijd Aki uit de lucht plukken
Adrenaline van mijn vriend zat zeer hoog, en ik wachtte even.. maar bij het berenhol vroeg ik hem vriendelijk niet nog een keer dat "hoog" te opperen
Maar goed, Bluf was ook zo. Daar had ik al van geleerd dat ik niet zomaar iets kon zeggen, die kon ook ineens letterlijk iets opvolgen waarvan ik dacht "zo bedoelde ik het helemaal niet ".

blondie schreef:

DeDiana schreef:Hahaha, ja, begrijpelijk misverstand
Ik gebruik om die reden bij Amy op de renbaan ook 'go!' (gebruik ik ook bij behendigheid als startsein) en niet mijn gewone vrij-commando 'ga maar'. Het zal zo'n vaart niet lopen, maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat ze in het bos denkt dat ze op mijn 'ga maar' als een razende overal achteraan moet vliegen.

Niet iedereen staat daar bij stil
Ben zelf op een bepaald moment ook goed gaan nadenken over mijn woorden bij bepaalde dingen, ook op straat. Hij neemt het écht letterlijk.
Tijdens de vakantie sprong hij bijna in het vossenverblijf in het wildpark omdat mijn vriend "hoog" zei.. Hij wilde hem met de voorpoten op de rand laten staan om te kijken. Maar hij kon dus net op tijd Aki uit de lucht plukken
Adrenaline van mijn vriend zat zeer hoog, en ik wachtte even.. maar bij het berenhol vroeg ik hem vriendelijk niet nog een keer dat "hoog" te opperen
Maar goed, Bluf was ook zo. Daar had ik al van geleerd dat ik niet zomaar iets kon zeggen, die kon ook ineens letterlijk iets opvolgen waarvan ik dacht "zo bedoelde ik het helemaal niet ".

Haha, heel herkenbaar, Mila is ook zo'n hond, dus ik ben gewend om er héél goed op te letten.