Het HondenForum

hewi schreef: Mijn onderkin ! Hij heet annie

Klinkt als een gezelligerd! Mijne is nog in de groei

Manuma schreef:

hewi schreef: Mijn onderkin ! Hij heet annie

Klinkt als een gezelligerd! Mijne is nog in de groei

Je mag die van mij wel lenen. Alleen is die van mij dan weer geen empathieloze meningen toegedaan, dus ik weet niet of dat wel past bij het beeld dat je voor ogen had

hewi schreef:Nee er werd gezegd dat er minder empathie voor opgebracht werd.
En zoals mercedes zegt , ja het is erg , ja het is stom en dat mag ook best gezegd worden toch of moeten we met zijn allen ach koetsiekoetsie geeft niet dat je je net aangekomen hond niet dubbel zekerder met vuurwerk.
ik bedoel als we nou toch dingen uit verband gaan trekken....


En verdomme ik heb onderkin. Maar ik ben wel aan werk maakt dat dan verschil ? Mag ik hem dan wel ?

Nou ik vond dit niet vallen onder minder empathie:

jacq1970 schreef:
Helemaal niet maar die klote smoesjes ben ik gewoon zat.. je let niet op. dus laat dan je grote krokodillen tranen ook maar achterwege.

En ik denk dat op dit soort teksten het meest gereageerd werd.

En voor wat betreft die onderkin, wat mij betreft mag je m houden

mijke schreef:

Manuma schreef:

hewi schreef: Mijn onderkin ! Hij heet annie

Klinkt als een gezelligerd! Mijne is nog in de groei

Je mag die van mij wel lenen. Alleen is die van mij dan weer geen empathieloze meningen toegedaan, dus ik weet niet of dat wel past bij het beeld dat je voor ogen had

Heb je een vormeloze trui met opdruk van een dier en fuchsia pluche pantoffels? Dan mag je alsnog wel in mijn hokje.

Manuma schreef:

mijke schreef:

Manuma schreef:

hewi schreef: Mijn onderkin ! Hij heet annie

Klinkt als een gezelligerd! Mijne is nog in de groei

Je mag die van mij wel lenen. Alleen is die van mij dan weer geen empathieloze meningen toegedaan, dus ik weet niet of dat wel past bij het beeld dat je voor ogen had

Heb je een vormeloze trui met opdruk van een dier en fuchsia pluche pantoffels? Dan mag je alsnog wel in mijn hokje.

Helaas

Hoe kwamen we van wijn op bank nou naar hokje?

Door onderkinnen? Als je een beetje goed in je kin hangt kun je het beste wijn hijsen. Vind ik.

Kruimel53 schreef:

Heavy schreef:Sorry hoor maar als je je hond met oud en nieuw los laat lopen dan wéét je dat de kans heel groot is dat er ineens een rotje naast je wordt gegooid . De andere 364 dagen is die kans er ook maar veel kleiner. En als je bezoek hebt en die lopen in en uit dan wéét je dat je hond of kat kan wegglippen als je hem niet in het oog hebt .

Iedereen moet voor zichzelf weten of inschatten of ze dat risico willen lopen hoor maar dan vind ik het wel vreemd dat je dan achteraf nog verbaasd bent dat je hond weg is .

Midden op de hei? Waar je iedereen van mijlenver kunt zien aankomen?
Helemaal achterin het bos?
Sterk verhaal dat. Ik heb het iig nog niet meegemaakt in de 27 jaar dat ik hier woon, rotjes op de hei of in het bos. Wél in de wijk ja. Dat lijkt me logisch. Als iemand daar willens en wetens zijn hond los laat lopen is dat nogal stom ja.

Hier in het dorp zal er niemand een rotje naar een hond gooien, maar dat wil niet zeggen dat honden niet kunnen schrikken van harde knallen een eindje verderop. Toen ik op oudjaarsdag met Zoey hardliep, liep ik vanuit het bos een zandpad in door de weilanden. Ik zag een groepje jongelui naar een aanhanger lopen en was toen wel zo slim om meteen om te keren. Ja hoor: carbid! Nou, dat hoor je een paar km verderop ook nog flink, hoor, en zo hard ren ik niet.Zoey keek me even aan, ik heel blij 'leuk hè' en kwispel kwispel, ze vond het prima. Gelukkig.

Ik snap die frustratie ook wel. Ik dacht 1 januari ook van 'wat zijn het er weer veel'.
Maar dan denk ik ook weer dat niemand zijn hond bewust laat ontsnappen in deze periode (of uberhaupt). Mensen zijn zich niet bewust van het gevaar, denken dat het wel meevalt of doen juist wel hun stinkende best en er gaat alsnog iets mis.

En dan ben je vervolgens dagen achter elkaar van 's morgens vroeg tot ver in de nacht je hond aan het zoeken, krijg je eindelijk de melding dat je hond gevonden is en moet je daarna alsnog de keuze maken om hem in te laten slapen omdat hij te erg gewond is. Nou, dan huil ik van binnen met je mee hoor. Ongeacht de reden waarom je hond dan kwijt is geraakt, of het nu door nalatigheid is geweest of door dikke vette pech.

Shibby schreef:Ik snap die frustratie ook wel. Ik dacht 1 januari ook van 'wat zijn het er weer veel'.
Maar dan denk ik ook weer dat niemand zijn hond bewust laat ontsnappen in deze periode (of uberhaupt). Mensen zijn zich niet bewust van het gevaar, denken dat het wel meevalt of doen juist wel hun stinkende best en er gaat alsnog iets mis.

En dan ben je vervolgens dagen achter elkaar van 's morgens vroeg tot ver in de nacht je hond aan het zoeken, krijg je eindelijk de melding dat je hond gevonden is en moet je daarna alsnog de keuze maken om hem in te laten slapen omdat hij te erg gewond is. Nou, dan huil ik van binnen met je mee hoor. Ongeacht de reden waarom je hond dan kwijt is geraakt, of het nu door nalatigheid is geweest of door dikke vette pech.

Amen

Zo'n 10 min geleden werd hier een lawinepijl afgestoken... daar kun je toch ook geen rekening meer mee houden. Bijna elke avond is t overigens nog raak... de ene keer een cobra de andere lawinepijlen...

Shibby schreef:Ik snap die frustratie ook wel. Ik dacht 1 januari ook van 'wat zijn het er weer veel'.
Maar dan denk ik ook weer dat niemand zijn hond bewust laat ontsnappen in deze periode (of uberhaupt). Mensen zijn zich niet bewust van het gevaar, denken dat het wel meevalt of doen juist wel hun stinkende best en er gaat alsnog iets mis.

En dan ben je vervolgens dagen achter elkaar van 's morgens vroeg tot ver in de nacht je hond aan het zoeken, krijg je eindelijk de melding dat je hond gevonden is en moet je daarna alsnog de keuze maken om hem in te laten slapen omdat hij te erg gewond is. Nou, dan huil ik van binnen met je mee hoor. Ongeacht de reden waarom je hond dan kwijt is geraakt, of het nu door nalatigheid is geweest of door dikke vette pech.

Zo is het. Ik denk ook weleens, hoe kunnen mensen hun hond nou kwijt raken. Maar dan denk ik er vlak achteraan: Pas maar op, dadelijk overkomt het jezelf een keer.

Je weet tenslotte maar nooit.

Heb vanochtend weer even gekeken of de vermiste honden al thuis zijn, en dan lees je dat een hond is gevonden maar ingeslapen moest worden omdat hij zijn rug gebroken had. Toch heel erg rot voor die bazen. Voor de hond natuurlijk ook, maar die weet nu niks meer.

gonnie schreef:

Shibby schreef:Ik snap die frustratie ook wel. Ik dacht 1 januari ook van 'wat zijn het er weer veel'.
Maar dan denk ik ook weer dat niemand zijn hond bewust laat ontsnappen in deze periode (of uberhaupt). Mensen zijn zich niet bewust van het gevaar, denken dat het wel meevalt of doen juist wel hun stinkende best en er gaat alsnog iets mis.

En dan ben je vervolgens dagen achter elkaar van 's morgens vroeg tot ver in de nacht je hond aan het zoeken, krijg je eindelijk de melding dat je hond gevonden is en moet je daarna alsnog de keuze maken om hem in te laten slapen omdat hij te erg gewond is. Nou, dan huil ik van binnen met je mee hoor. Ongeacht de reden waarom je hond dan kwijt is geraakt, of het nu door nalatigheid is geweest of door dikke vette pech.

Zo is het. Ik denk ook weleens, hoe kunnen mensen hun hond nou kwijt raken. Maar dan denk ik er vlak achteraan: Pas maar op, dadelijk overkomt het jezelf een keer.

Je weet tenslotte maar nooit.

Heb vanochtend weer even gekeken of de vermiste honden al thuis zijn, en dan lees je dat een hond is gevonden maar ingeslapen moest worden omdat hij zijn rug gebroken had. Toch heel erg rot voor die bazen. Voor de hond natuurlijk ook, maar die weet nu niks meer.

Dat is de hond waar ikin mijn berichtje ook naar verwees. Omdat hij in mijn dorp was gesignaleerd, heb ik de afgelopen dagen helpen zoeken en via WhatsApp gezien hoe wanhopig hun baasjes waren. Hoe meneer tot 2 uur 's nachts aan het zoeken was, hoe mevrouw 's ochtends alweer op de been was met haar kinderen. En dan de blijdschap gisteren toen hun hond gevonden was en het verdriet 2 uur later om hem in te moeten laten slapen.
En ja, misschien is die hond wel door onzorgvuldig handelen ontsnapt, maar de baasjes hebben daarna in ieder geval alle verantwoordelijkheid genomen en zijn wel heel heel hard gestraft voor het weglopen van hun hond.

Echt erg voor die mensen.

Shibby schreef:

gonnie schreef:

Shibby schreef:Ik snap die frustratie ook wel. Ik dacht 1 januari ook van 'wat zijn het er weer veel'.
Maar dan denk ik ook weer dat niemand zijn hond bewust laat ontsnappen in deze periode (of uberhaupt). Mensen zijn zich niet bewust van het gevaar, denken dat het wel meevalt of doen juist wel hun stinkende best en er gaat alsnog iets mis.

En dan ben je vervolgens dagen achter elkaar van 's morgens vroeg tot ver in de nacht je hond aan het zoeken, krijg je eindelijk de melding dat je hond gevonden is en moet je daarna alsnog de keuze maken om hem in te laten slapen omdat hij te erg gewond is. Nou, dan huil ik van binnen met je mee hoor. Ongeacht de reden waarom je hond dan kwijt is geraakt, of het nu door nalatigheid is geweest of door dikke vette pech.

Zo is het. Ik denk ook weleens, hoe kunnen mensen hun hond nou kwijt raken. Maar dan denk ik er vlak achteraan: Pas maar op, dadelijk overkomt het jezelf een keer.

Je weet tenslotte maar nooit.

Heb vanochtend weer even gekeken of de vermiste honden al thuis zijn, en dan lees je dat een hond is gevonden maar ingeslapen moest worden omdat hij zijn rug gebroken had. Toch heel erg rot voor die bazen. Voor de hond natuurlijk ook, maar die weet nu niks meer.

Dat is de hond waar ikin mijn berichtje ook naar verwees. Omdat hij in mijn dorp was gesignaleerd, heb ik de afgelopen dagen helpen zoeken en via WhatsApp gezien hoe wanhopig hun baasjes waren. Hoe meneer tot 2 uur 's nachts aan het zoeken was, hoe mevrouw 's ochtends alweer op de been was met haar kinderen. En dan de blijdschap gisteren toen hun hond gevonden was en het verdriet 2 uur later om hem in te moeten laten slapen.
En ja, misschien is die hond wel door onzorgvuldig handelen ontsnapt, maar de baasjes hebben daarna in ieder geval alle verantwoordelijkheid genomen en zijn wel heel heel hard gestraft voor het weglopen van hun hond.

Het is ontzettend moeilijk natuurlijk... iedereen heeft weleens een onoplettend moment en iedereen heeft weleens een 'black out' en doet iets stoms.
Maar goed, dat gezegd hebben, snap ik ook niet waarom je met Oudjaar niet extra goed oplet ivm vuurwerk.

Maar niemand kan je harder veroordelen dan jezelf. Wij zijn ooit een pupje verloren door pure domheid: ijs, laagje sneeuw over het ijs en een pupje van 4 maanden die we (met onze stomme kop) los lieten lopen, niet beseffend hoe gevaarlijk dit is.
Het pupje dacht dat het land was, zette een poot op de sneeuw met daaronder een dun laagje ijs... een ijzige gil van mij (ineens drong het tot me door) en pup duikt zo voorover het ijskoude water in en is op slag dood
Geloof me, niemand kon mij zo veroordelen als ik zelf deed.

misschien is het wel zo dat juist mensen met honden die bang zijn voor vuurwerk beter opletten tijdens oud en nieuw? Mijn honden geven er niets om, en de enige reden waarom ze niet loslopen in de wijk is omdat ze op iedereen afjoekeren. Deden ze dat niet, liet ik ze op geschikte stukken best los. Zaterdag ontplofte er een container, recht voor onze neus, ze gaven amper een reactie. Ik verwacht gewoon niet dat ze zo erg zouden schrikken dus ik houd er ook niet zoveel rekening mee.

Kruimel53 schreef:

sbientje schreef:misschien is het wel zo dat juist mensen met honden die bang zijn voor vuurwerk beter opletten tijdens oud en nieuw? Mijn honden geven er niets om, en de enige reden waarom ze niet loslopen in de wijk is omdat ze op iedereen afjoekeren. Deden ze dat niet, liet ik ze op geschikte stukken best los. Zaterdag ontplofte er een container, recht voor onze neus, ze gaven amper een reactie. Ik verwacht gewoon niet dat ze zo erg zouden schrikken dus ik houd er ook niet zoveel rekening mee.

Dat had ik ook met mijn vorige honden. Het was dat er rotjochies liepen die rotjes en zwaarder spul naar honden gooiden, anders liepen ze ook gewoon los in de wijk. De IJzen zijn anders en dat was bepaald wennen.

nee hoor mijn Bowie heeft ook nergens last van, dus ik denk niet dat dat zo is, ik denk dat de meeste mensen denken dat het zo een vaart niet zal lopen, niet nadenken of denken dat het allemaal wel mee zal vallen, het onderschatten van de angst en paniek van een hond en het dan niet meer bereikbaar zijn.

sbientje schreef:misschien is het wel zo dat juist mensen met honden die bang zijn voor vuurwerk beter opletten tijdens oud en nieuw? Mijn honden geven er niets om, en de enige reden waarom ze niet loslopen in de wijk is omdat ze op iedereen afjoekeren. Deden ze dat niet, liet ik ze op geschikte stukken best los. Zaterdag ontplofte er een container, recht voor onze neus, ze gaven amper een reactie. Ik verwacht gewoon niet dat ze zo erg zouden schrikken dus ik houd er ook niet zoveel rekening mee.

Precies dat. Tobi heb ik ook alleen maar aangelijnd omdat hij in zijn (pup) enthousiasme nog wel eens op mensen af gaat. En kinderen/jongeren zijn helemaal favoriet. Zag al helemaal voor me dat Tobi blij naar een groep jongens rent en zij net een rotje weggooien

Een hond kan ook uit je zicht rennen hoor. Dat ze in zicht lopen geeft geen garantie dat ze nooit weg zullen lopen

Heavy schreef:

sbientje schreef:misschien is het wel zo dat juist mensen met honden die bang zijn voor vuurwerk beter opletten tijdens oud en nieuw? Mijn honden geven er niets om, en de enige reden waarom ze niet loslopen in de wijk is omdat ze op iedereen afjoekeren. Deden ze dat niet, liet ik ze op geschikte stukken best los. Zaterdag ontplofte er een container, recht voor onze neus, ze gaven amper een reactie. Ik verwacht gewoon niet dat ze zo erg zouden schrikken dus ik houd er ook niet zoveel rekening mee.

Ik heb er eentje die bang is en eentje die niet bang is en toch ben ik extra voorzichtig met allebei
Gewoon het idee al om niet te weten waar mijn hond is maakt me gek .
Ook tijdens een gewone wandeling trouwens . Ik heb ze altijd in het zicht .

Ik heb dat niet zo, ik wist dat ze toch wel terug kwamen dus als ze uit zicht waren liep ik gewoon door.
Ze kwamen altijd wel terug, kon soms weleens een kwartier duren. Ik wachtte op het aanlijn plekje en dan kwamen ze daar naar toe. En als Nikkie me weleens kwijt was dan ging ze huilen en ik huilde dan terug of floot op mijn vingers en dan kwam ze er aangerend.

Er moest alleen geen barbecue afval liggen dan kon ik weleens langer wachten op Jarah.
Ik ben weleens naar haar toe gelopen als ze stond te vreten, maar dan duurde het alleen maar langer want als ze me zag rende ze keihard met een kippenkarkas weg. Dus na een paar keer dat meegemaakt te hebben ben ik gewoon weg gelopen en dan kwam ze redelijk snel achter me aan.

Als ik bleef staan waar ze verdwenen waren kon ik langer wachten, dus ik liep gewoon door.

sbientje schreef:misschien is het wel zo dat juist mensen met honden die bang zijn voor vuurwerk beter opletten tijdens oud en nieuw? Mijn honden geven er niets om, en de enige reden waarom ze niet loslopen in de wijk is omdat ze op iedereen afjoekeren. Deden ze dat niet, liet ik ze op geschikte stukken best los. Zaterdag ontplofte er een container, recht voor onze neus, ze gaven amper een reactie. Ik verwacht gewoon niet dat ze zo erg zouden schrikken dus ik houd er ook niet zoveel rekening mee.

Ik ben niet bang voor vuurwerk maar heb absoluut extra voorzorgen genomen met Muts, mede ook door het forum, dubbel gezekerd, niet los en op bepaalde tijdstippen niet gewandeld. Ben ik te voorzichtig? Misschien wel maar ik denk dat het beter is dan de hond als vermist te moeten opgeven. Feit is wel dat ik dit allemaal misschien niet had gedaan als ik niet zoveel hier gelezen had

Ik ga bij niemand op een stoeltje zitten zeker niet met een fles wijn er staan ondertussen te veel stoeltjes en als iedereen aan de wijn is is het overzicht snel weg.
Ik heb de verantwoording over mijn honden mensen moeten zich in mijn huis aanpassen aan mijn regels zo niet gaan ze maar in hun eigen huis,
Het is 1 korte periode in het jaar dus let je gewoon maar op, de rest van het jaar natuurlijk ook.
Maar ik denk dat een ongelukje in een klein hoekje zit, je ruit schiet er misschien uit door vuurwerk ploep hond er door en weg en weet ik wat voor ongelukkig toeval maar ik denk toch dat veel onoplettendheid is

twinkeltje schreef: Maar ik denk dat een ongelukje in een klein hoekje zit, je ruit schiet er misschien uit door vuurwerk ploep hond er door en weg en weet ik wat voor ongelukkig toeval maar ik denk toch dat veel onoplettendheid is

Maar wat maakt dat uit wat de oorzaak is? Het verdriet wordt er niet minder om.

Als ik met Toots loop moet ik altijd opletten en toch is er voor hem altijd een risico. Ik kan hem alleen beschermen door hem altijd achter een hek te houden waar geen andere honden komen. Daar pas ik voor. Net als dat mensen die oud jaar vieren op hun manier niet angstvallig de deur dicht houden. Maar hun visite ontvangen of per ongeluk een tuinhekje open laten staan of iets dergelijks. Het gebeurd niet expres en de mensen kunnen zich achteraf wel voor de kop slaan.

Heavy schreef:

toots schreef:

twinkeltje schreef: Maar ik denk dat een ongelukje in een klein hoekje zit, je ruit schiet er misschien uit door vuurwerk ploep hond er door en weg en weet ik wat voor ongelukkig toeval maar ik denk toch dat veel onoplettendheid is

Maar wat maakt dat uit wat de oorzaak is? Het verdriet wordt er niet minder om.

Als ik met Toots loop moet ik altijd opletten en toch is er voor hem altijd een risico. Ik kan hem alleen beschermen door hem altijd achter een hek te houden waar geen andere honden komen. Daar pas ik voor. Net als dat mensen die oud jaar vieren op hun manier niet angstvallig de deur dicht houden. Maar hun visite ontvangen of per ongeluk een tuinhekje open laten staan of iets dergelijks. Het gebeurd niet expres en de mensen kunnen zich achteraf wel voor de kop slaan.

Soms is het ook gewoon door overmoedig te zijn zoals mijn buurman hier in de straat met zijn jonge hond die weigert om hem een riem om te doen want : hij moet het maar leren .
Dan heb ik het over een straat waar auto's rijden .En waar ik dus ook de deur uitkom met mijn hond en die jonge hond naar me toe komt rennen.

Het gaat al maanden goed maar het is natuurlijk gewoon wachten op een keer dat de hond de verleiding niet kan weerstaan als hij een hond ziet of teef ruikt of kat ziet .Of schrikt van vuurwerk .
Ik kan er wel buikpijn van krijgen als ik het zie en ben echt niet verdrietig als die hond aangereden wordt maar boos .

Je ziet misschien het gevaar ook niet totdat het je overkomt.
Ik ging ook veel makkelijker met mijn honden om en zag veel minder gevaar totdat... daarna ben ik echt een paniekgeval geworden en zag ik ineens
overal gevaar en ben ik misschien wel overdreven voorzichtig geworden.

Caro. schreef:

Heavy schreef:

toots schreef:

twinkeltje schreef: Maar ik denk dat een ongelukje in een klein hoekje zit, je ruit schiet er misschien uit door vuurwerk ploep hond er door en weg en weet ik wat voor ongelukkig toeval maar ik denk toch dat veel onoplettendheid is

Maar wat maakt dat uit wat de oorzaak is? Het verdriet wordt er niet minder om.

Als ik met Toots loop moet ik altijd opletten en toch is er voor hem altijd een risico. Ik kan hem alleen beschermen door hem altijd achter een hek te houden waar geen andere honden komen. Daar pas ik voor. Net als dat mensen die oud jaar vieren op hun manier niet angstvallig de deur dicht houden. Maar hun visite ontvangen of per ongeluk een tuinhekje open laten staan of iets dergelijks. Het gebeurd niet expres en de mensen kunnen zich achteraf wel voor de kop slaan.

Soms is het ook gewoon door overmoedig te zijn zoals mijn buurman hier in de straat met zijn jonge hond die weigert om hem een riem om te doen want : hij moet het maar leren .
Dan heb ik het over een straat waar auto's rijden .En waar ik dus ook de deur uitkom met mijn hond en die jonge hond naar me toe komt rennen.

Het gaat al maanden goed maar het is natuurlijk gewoon wachten op een keer dat de hond de verleiding niet kan weerstaan als hij een hond ziet of teef ruikt of kat ziet .Of schrikt van vuurwerk .
Ik kan er wel buikpijn van krijgen als ik het zie en ben echt niet verdrietig als die hond aangereden wordt maar boos .

Je ziet misschien het gevaar ook niet totdat het je overkomt.
Ik ging ook veel makkelijker met mijn honden om en zag veel minder gevaar totdat... daarna ben ik echt een paniekgeval geworden en zag ik ineens
overal gevaar en ben ik misschien wel overdreven voorzichtig geworden.

Het is ook meer dat mensen het gevaar niet inzien denk ik inderdaad. Of denkt dat het alleen bij anderen gebeurd of zo zelden dat er weinig kans is. Ik ben nu bijvoorbeeld nadat Nola bijna gestikt is omdat Shira met haar kaak vast zat in Nola's halsband panisch voor halsbanden. Overal direct halsband af. Als ze bijvoorbeeld in de auto stappen of loslopen direct af, in huis was de halsband altijd al af. Maar ze mogen ook niet met andere honden die we tegenkomen in het bos spelen als die honden een halsband om hebben. Voorheen stond ik daar niet zo bij stil.

Ja dat denk ik ook, en sowieso zijn mensen gewoon vreselijk beroerd in het inschatten van risico's. Als je iets nog nooit zelf hebt meegemaakt schat je het te laag in, als je het wel zelf hebt meegemaakt weer te hoog, en alles daar tussenin. Meestal hebben we gewoon echt geen idee. De meeste mensen zullen bijvoorbeeld denken dat het gebruik van partydrugs als MDMA gevaarlijker is dan sporten maar de statistieken laten zien dat het helemaal andersom is. Dus emotie speelt ook een grote rol.

Sommige dingen zijn natuurlijk nogal obvious. Als je je hond los laat op een drukke vierbaansweg dan is de kans dat ie wordt overreden behoorlijk reeel. Maar alle dingen die minder obvious zijn, daarvoor lukt het me gewoon niet zo goed om mensen te veroordelen als ze het verkeerd hadden ingeschat. Dat is gewoon een menselijke tekortkoming. En als je wioa niet volgt op facebook en geen lid bent van het HF, je hond niet bang is voor vuurwerk en je ook niemand kent die het is overkomen, hoe moet je dan uberhaupt meekrijgen dat er zo veel (nouja, relatief nog steeds vreselijk weinig natuurlijk) hondjes kwijtraken met oud en nieuw? Dan bedenk je zelf vast nog wel dat je geen rotjes naar je hond moet gooien en waarschijnlijk dat het niet handig is om om 12 uur met je hond los te gaan lopen door de wijk maar je gaat dan gewoon geen maatregelen nemen zoals binnen aanlijnen en een sluizensysteem en nuchter blijven omdat het gewoon niet nodig lijkt. En overigens geldt het andersom ook: de mensen die wel wioa volgen, een bange hond hebben, hier lid zijn en/of zelf iemand kennen die met o&n een hond is kwijtgeraakt zullen het risico waarschijnlijk weer hoger inschatten dan het in werkelijkheid is.

je kunt natuurlijk ook gewoon op je hond letten, zonder dat je in de weer gaat met sluizen en weet ik wat nog voor toestanden.
denk eigenlijk niet dat je geniaal moet zijn om te beseffen dat oudjaarsavond een beetje anders is dan een doorsnee avond en dat het niet zo'n strak plan is om je hond (bang of niet) een soort van derde wereldoorlog in te laten lopen

Nou, als dat is wat je uit mijn post haalt dan heb je het niet goed begrepen

mijke schreef:Nou, als dat is wat je uit mijn post haalt dan heb je het niet goed begrepen

dat zal het zijn

Fotogravinnetje schreef:Veel mensen realiseren gewoon niet waar een hond in paniek toe in staat is. Hek van 2 meter hoogte is onder normale omstandigheden misschien wel voldoende voor je herder, maar wat als hij enorm schrikt van een knal? Ik denk dat er heel veel naïviteit aan ten grondslag ligt

Dat is zeker weten zo. Tessa springt niet over dingen heen, nooit. Leg een bezem op de grond en ze blijft erachter. Maar zodra er vuurwerk te horen is, probeert ze meteen over de 2 meter schutting heen te komen. Nu is het bij ons bekend, dus komt zij niet los in de tuin, maar we moeten haar dus enorm beperken de weken rond oud en nieuw, weken van te voren wordt er hier al regelmatig vuurwerk afgestoken en nu nog steeds. Dat betekent dus dat we haar nooit los kunnen laten en ze alleen aan de lange lijn zit.

Manuma schreef: Weet iemand hier van hun hond of hij deuren open maakt?
Heb je de hond in de tuin gelaten zonder lijn om op oud- en nieuwjaarsdag?
Retorisch.
En dan heb je nog de honden die nooit angst hebben getoond voor vuurwerk en, zoals bekend, ineens omslaan, zich plots in paniek uit hun tuig wurmen zodra de klap dichterbij klinkt. Je staat ernaar te kijken, probeert je hond nog te kalmeren maar je bent zo overdonderd dat je hem niet op tijd kunt vastpakken aan zijn vacht en weg.

Ik weet dat en daarom zit alles hier op slot, maar wij dachten de dag voor oudjaarsdag dat de twee die niet bang zijn nog wel konden klieren in de tuin na het wandelen. Winni had ik nog aan de lijn, omdat ik de poort dicht aan het doen was. Tot er inderdaad een enorme knal vlakbij was en Winni compleet in paniek raakte. Ik denk dat mijn geluk was dat Tay meteen de achterdeur open maakte en Winni dus achter hem aan vluchtte. Ja, ik had een lijn beet, maar jammer genoeg kunnen mijn handen zo'n plotselinge ruk niet aan.

malinois schreef:Zo'n 10 min geleden werd hier een lawinepijl afgestoken... daar kun je toch ook geen rekening meer mee houden. Bijna elke avond is t overigens nog raak... de ene keer een cobra de andere lawinepijlen...

Hier ook...

sbientje schreef:misschien is het wel zo dat juist mensen met honden die bang zijn voor vuurwerk beter opletten tijdens oud en nieuw? Mijn honden geven er niets om, en de enige reden waarom ze niet loslopen in de wijk is omdat ze op iedereen afjoekeren. Deden ze dat niet, liet ik ze op geschikte stukken best los. Zaterdag ontplofte er een container, recht voor onze neus, ze gaven amper een reactie. Ik verwacht gewoon niet dat ze zo erg zouden schrikken dus ik houd er ook niet zoveel rekening mee.

Weet je wat het is, sommige dingen vind ik wel gewoon dom van eigenaren. Maar ik snap ook dat ze er niet bij stil staan. Ik denk idd dat ik extra oplet, omdat wij al jaren proberen te dealen met Tessa. Dus deuren op slot, wij blijven altijd thuis (en omdat vrienden niks met honden hebben, zitten we ook al jaren samen, want wij gaan niet mee naar buiten ) Maar goed, Winni was dus wel een voorbeeld dat er altijd iets fout kan gaan. Als zij niet de tuin inrende en achter Tay aan het huis in ging, weet ik niet of we haar makkelijk hadden kunnen pakken. Misschien hadden wij dan wel moeten gaan zoeken.

Bij een hond waarvan je weet dat die bang is zijn er een hoop dingen die ik niet slim vind om te doen. Wij passen ons leven enorm aan op de honden en ik merk aan mijn omgeving dat ze dat vreselijk overdreven vinden. Vandaar dat onze oppasmogelijkheden op dit moment 0 zijn. Maar bij honden die nooit iets hebben laten zien qua vuurwerk angst, hoe moet je dan weten dat een hond in paniek ineens over een schutting heen vliegt, zich losrukt of spontaan deuren open kan maken? Ik vind het lastig.