Het HondenForum

Zolang er hier geen update wordt gegeven zullen we het niet weten


Het fijne is dat hij terug is maar het fijne weten we er nog niet van

Bedankt voor jullie duimen.

Ik werd 's avonds gebeld dat hij gevlucht was en ik kon toen niet meer wegkomen. 's Ochtends vroeg vertrokken en zodra ik op locatie kwam had net iemand van Dogsearch Nederland Cody gezien. Ik zag hem nog niet maar ik heb Uma gepakt en ben naar de plek gegaan. Ik moest vrij lang rondkijken tot ik hem zag. Hij stond met een wat verwarde blik en heel grote, gespitste oren naar me te kijken. Alsof ie dacht: huh jij hier? Ik zei heel blij zijn naam en heb mijn armen gespreid. Hij begon gelijk te huppelen op zijn plek en kwam dolblij naar me toe gerend, eerst moest hij Uma even gedag zeggen en daarna kwamen er allemaal gekke geluiden uit en kreeg ik een natte Cody in mijn armen. Mijn lieve vriendje, het arme ding.

ah. gelukkig zeg!

O man, het wordt zo niet makkelijker die hond ooit te laten gaan.....

Oh hartverwarmend , wat is hij gek op je !! En wat heerlijk dat hij er weer is

gelukkig niet zo lang weg als uma.

ellen

Och meid, wat moet jij geschrokken zijn! Kan me zo voorstellen dat al die angst en paniek toen met Uma weer boven kwam drijven.

Gelukkig is hij weer lekker thuis!

Helemaal gemist, wat fijn dat hij weer thuis is.

Fijn dat hij er weer is.

Moest je nu veel eerder terug naar huis?

Luna87 schreef:Och meid, wat moet jij geschrokken zijn! Kan me zo voorstellen dat al die angst en paniek toen met Uma weer boven kwam drijven.

Gelukkig is hij weer lekker thuis!

en dat kwam laatst hier nog ergens ter sprake, gelukkig is dit snel goed afgelopen.

Houd die jongen nu maar

Luna87 schreef:Och meid, wat moet jij geschrokken zijn! Kan me zo voorstellen dat al die angst en paniek toen met Uma weer boven kwam drijven.

Gelukkig is hij weer lekker thuis!

Ja direct. Ik begon gelijk te snikken dat ik het niet nog een keer kon.
Cody is gelukkig een stuk minder angstig en ik ben het enige dat in zijn wereld telt. Ik wist dat hij in elk geval op mijn roepen/geur/verschijnen af zou komen maar dat het zo snel zou gaan had ik niet verwacht. Gelukkig maar.

Gonnie, we zouden eigenlijk maandagmiddag of avond naar huis gaan.

Wat weer een avontuur heb jij beleefd . T lijkt mij ook vreselijk

Waren ze met zijn drieën bij de oppas . Of ieder apart ?
Kwam hij niet terug naar de andere honden?

Manuma schreef:

Luna87 schreef:Och meid, wat moet jij geschrokken zijn! Kan me zo voorstellen dat al die angst en paniek toen met Uma weer boven kwam drijven.

Gelukkig is hij weer lekker thuis!

Ja direct. Ik begon gelijk te snikken dat ik het niet nog een keer kon.
Cody is gelukkig een stuk minder angstig en ik ben het enige dat in zijn wereld telt. Ik wist dat hij in elk geval op mijn roepen/geur/verschijnen af zou komen maar dat het zo snel zou gaan had ik niet verwacht. Gelukkig maar.

Gonnie, we zouden eigenlijk maandagmiddag of avond naar huis gaan.

Gelukkig is hij erg aan je gehecht en hoefde je niet heel erg lang ongerust te zijn. Het is niet niks als je dit twee keer overkomt.

Wat heerlijk dat je hem weer zo snel terug hebt! Wat ik me afvraag is of hij nog erg dicht bij de plek van vermissing was?

tycha schreef:Wat heerlijk dat je hem weer zo snel terug hebt! Wat ik me afvraag is of hij nog erg dicht bij de plek van vermissing was?

Ja, hij was erg dichtbij gebleven.

Sulluna schreef:

tycha schreef:Wat heerlijk dat je hem weer zo snel terug hebt! Wat ik me afvraag is of hij nog erg dicht bij de plek van vermissing was?

Ja, hij was erg dichtbij gebleven.

Ja, zeg dat wel. Als ik me goed herinner liep Uma 2 keer de kust van Nederland op en neer...... OK, bijna dan

Ja uma maakte er een 11 stedentocht van

Ook al zo'n ontroerende foto's. Wat fijn dat hij jou zo vertrouwt en dat jij zijn wereld bent. Gelukkig kon je snel terugkomen! Wat moet dat een lange nacht voor je zijn geweest;)

Het lijkt trouwens net of wat jij met Cody hebt (en vice versa) Uma met je vriend heeft. Of zit ik er nu naast?

Anke schreef:Het lijkt trouwens net of wat jij met Cody hebt (en vice versa) Uma met je vriend heeft. Of zit ik er nu naast?

In de buurt Ik zou het niet moeten zeggen maar het is intenser.
Alledrie de honden zijn bijzonder voor me maar met Cody heb ik een intense klik. Wij kunnen naar elkaar lachen en ik vind het een heel fijn gevoel speciaal te zijn voor hem. Hij aanbidt me en ik kan daar zo blij van worden. De bangepoeperd die enge dingen trotseert zodat hij naast me kan lopen Hij maakt me elke dag trots.
Hij is ontzettend gevoelig en heeft elke emotie van mij sneller door dan dat ik dat heb. Hij reageert daar ook enorm op. Daarom was het nu ook goed dat hij mij eerder zag dan ik hem, ik kon nu oprecht verrast reageren.

Manuma schreef:

Anke schreef:Het lijkt trouwens net of wat jij met Cody hebt (en vice versa) Uma met je vriend heeft. Of zit ik er nu naast?

In de buurt Ik zou het niet moeten zeggen maar het is intenser.
Alledrie de honden zijn bijzonder voor me maar met Cody heb ik een intense klik. Wij kunnen naar elkaar lachen en ik vind het een heel fijn gevoel speciaal te zijn voor hem. Hij aanbidt me en ik kan daar zo blij van worden. De bangepoeperd die enge dingen trotseert zodat hij naast me kan lopen Hij maakt me elke dag trots.
Hij is ontzettend gevoelig en heeft elke emotie van mij sneller door dan dat ik dat heb. Hij reageert daar ook enorm op. Daarom was het nu ook goed dat hij mij eerder zag dan ik hem, ik kon nu oprecht verrast reageren.

Het lijkt me heel moeilijk om een hond waar je zo klik mee hebt te herplaatsen.

Sulluna schreef:

tycha schreef:Wat heerlijk dat je hem weer zo snel terug hebt! Wat ik me afvraag is of hij nog erg dicht bij de plek van vermissing was?

Ja, hij was erg dichtbij gebleven.

Heel goed van Cody

Manuma schreef:

Anke schreef:Het lijkt trouwens net of wat jij met Cody hebt (en vice versa) Uma met je vriend heeft. Of zit ik er nu naast?

In de buurt Ik zou het niet moeten zeggen maar het is intenser.
Alledrie de honden zijn bijzonder voor me maar met Cody heb ik een intense klik. Wij kunnen naar elkaar lachen en ik vind het een heel fijn gevoel speciaal te zijn voor hem. Hij aanbidt me en ik kan daar zo blij van worden. De bangepoeperd die enge dingen trotseert zodat hij naast me kan lopen Hij maakt me elke dag trots.
Hij is ontzettend gevoelig en heeft elke emotie van mij sneller door dan dat ik dat heb. Hij reageert daar ook enorm op. Daarom was het nu ook goed dat hij mij eerder zag dan ik hem, ik kon nu oprecht verrast reageren.

Gut, ik lees je bericht voor aan mijn vriend (en die heeft ook als regel, max. 2 honden ) en die zegt: oh maar als je zo'n klik zou hebben met een hond, dan zouden we hem wel houden. Ik moest lachen en zei, oh zal ik me ook maar opgeven als opvanggezin dan? Nee, nee zegt ie verschrikt, want jou kennende hebben we dan over twee weken al drie honden

Hopelijk maak je - voor jezelf - de juiste beslissing mbt herplaatsen van hem. Dat hij zo zijn ziel en zaligheid bij één persoon legt, is toch wel bijzonder. Ik kan me voorstellen dat een hond die jou aanbidt ook wel terug aanbeden móet worden. Geniet er maar van

Och wat een schrik, weer paar jaar van je leven Fijn dat je maatje weer terecht is

Wat fijn dat Cody weer thuis is

Anke schreef: Gut, ik lees je bericht voor aan mijn vriend (en die heeft ook als regel, max. 2 honden ) en die zegt: oh maar als je zo'n klik zou hebben met een hond, dan zouden we hem wel houden. Ik moest lachen en zei, oh zal ik me ook maar opgeven als opvanggezin dan? Nee, nee zegt ie verschrikt, want jou kennende hebben we dan over twee weken al drie honden

Hopelijk maak je - voor jezelf - de juiste beslissing mbt herplaatsen van hem. Dat hij zo zijn ziel en zaligheid bij één persoon legt, is toch wel bijzonder. Ik kan me voorstellen dat een hond die jou aanbidt ook wel terug aanbeden móet worden. Geniet er maar van

Ja, maar jouw vriend is Manu's vriend niet En Manu's vriend wil nou eenmaal geen 3 honden. In een relatie zul je er toch allebei achter moeten staan. En ja, da's niet leuk, maar zo is de situatie nou eenmaal. Het helpt niks als iedereen zegt dat het jammer is en dat ze Cody toch maar moet houden, jullie staan niet in haar schoenen.

Dat is geen persoonlijke aanval op jou, echt niet. Maar ik zie het zó vaak voorbij komen, in zowat elk topic over Cody. En ik kan me voorstellen dat dat het voor Manu niet makkelijker maakt.

Anke schreef: Hopelijk maak je - voor jezelf - de juiste beslissing mbt herplaatsen van hem. Dat hij zo zijn ziel en zaligheid bij één persoon legt, is toch wel bijzonder.

Als ik alleen had gewoond was de beslissing misschien wel anders geweest. Dan nog vind ik drie honden vrij veel, een aangelijnde wandeling is gewoon echt minder leuk sinds Cody er is. Dat ligt niet aan hem maar aan het feit dat ik met twee honden loop die van veel dingen op straat bang zijn en ik dus vaak in de knoop kom. Losloopwandelingen zijn leuk maar ik kan ze niet overal alledrie mee naartoe nemen omdat ik ogen tekort kom. Helemaal omdat Uma en Cody bij een schrikreactie als het ware op slot kunnen gaan en ik dring dan minder goed door. Je ziet het, dan lopen ze weg en ik kan dat echt niet nog een keer aan.
Ook oppas regelen is moeilijker en omdat ik nu eenmaal fulltime werk en dat in deze functie niet kan veranderen is dat wel iets waar ik afhankelijk van ben. Zie maar eens twee angstige honden en een extreme jager met een sterk karakter in goed vertrouwen bij iemand achter te laten. En dan moet diegene daar nog zin in hebben ook. Ik vind dat heel lastig.

Nu zegt mijn vriend gewoon nee. En ik begrijp dat wel. Hij heeft namelijk helemaal niets met Cody en Cody niets met hem. Los laten lopen kan hij niet want Cody komt echt niet naar hem toe. Aan de riem is Cody ook bang en trekt veel omdat hij de afstand zoveel mogelijk wil vergroten. En hij is echt heel lief voor hem maar ik denk dat de afstand die hij bewaart een enorme kloof tussen hen brengt. Ik heb nu al af en toe een rotgevoel tegenover hem dat hij de hele dag met een hond zit die hij eigenlijk niet (meer) wil. Zijn gezicht toen ik zei dat ik nú weg wilde van onze mini-vakantie omdat Cody weg was gerend. En het is niet dat hij honden haat of dat hij Cody helemaal niet leuk vindt maar het is hem gewoon teveel. Al 7 maanden. Hij zit al zo lang in de opvang, ik had dat ook niet verwacht. En dan wel aan moeten zien dat het mij met hem allemaal gemakkelijk vergaat.

IK begrijp dat wel hoor. Als je een derde hond wil doe je dat omdat je dat beide wilt. Je neemt samen de beslissing en gaat dan op zoek naar een hond die jullie beide aanstaat. Cody houden zou je dan doen omdat het nu eenmaal zo is, en niet omdat het de hond is welke jullie beide graag zouden willen hebben. Uiteindelijk zou dat wrijving gaan geven in de relatie, dat zou niet goed gaan.
Op foto's vond ik Cody een enorm leuke hond, en ik heb zelfs nog heel even getwijfeld na de dood van Tycha. Zijn angst issues hebben mij weerhouden omdat wij nu eindelijk, na 14 jaar een keer een ongecompliceerde hond wilde.
Ik hoop voor jou en Cody, dat de ideale baas zich toch een keer, binnen niet al te lange tijd aanbiedt. Volgens mij kun je er een wereld hond aan hebben, als je de tijd voor hem neemt en de klik met hem hebt.

Ik snap het heel goed en natuurlijk hoef jij je hier helemaal niet te verantwoorden.
Drie honden in je eentje vind ik ook wel echt veel Ik worstel hier ook vaak genoeg met wandelingen omdat ik ze zelden alle drie tegelijk meeneem. Dan kom ik inderdaad ogen tekort, Amy en Amoz hebben buitenshuis ook niet altijd een positieve invloed op elkaar (en er is nog onvoldoende appel in die situaties) en het zijn allebei honden waar ik nu nog steeds relatief veel werk aan heb - dat is gewoon veel voor één persoon. Het is dat ik veel tijd heb, Amoz relatief makkelijk is en ik een superfijne oppas heb aan huis, anders had ik het ook niet gedaan.

Wat jij hebt met Cody, had ik ook met opvanger Cee Lo (kwam ook extreem angstig bij mij) en ik heb toen ook behoorlijk getwijfeld of ik hem zou houden. Ook omdat ik me toch wat zorgen maakte of hij zich opnieuw zo aan iemand anders zou kunnen hechten. Maar hij zit nu bij baasjes waar hij meteen écht een klik mee had en uiteindelijk heeft hij zich daar ook 100% aan gehecht en voor opengesteld. Achteraf gezien had ik me daar dus voor niets zorgen om gemaakt, en daarvan heb ik ook wel geleerd mezelf te relativeren als het om opvangers ging.

Jeetje! Ik zag 'Cody' en ik dacht "Nee, toch niet Cody???". Maar wel dus! Jeetje wat een schrik dat hij kwijt was . Maar wat een geluk dat hij zo in de buurt was gebleven van waar hij weggelopen was en zo blij was om je te zien!