Waar kies je op?

[S@ndr@]

Fokker zit er dag en nacht met de neus boven op, best lekker hoor als er iemand met je meedenkt die het allemaal ziet en de ontwikkeling echt meemaakt..... als er een volgende CC pup gaat komen ga ik ook op het advies van de fokker af...... die weet wat ik zoek en wat ik wil

Tulijk, overleg is het fijnst. Het is ook niet zo dat ik blind alleen maar zelf die pup uit wil zoeken; advies wordt gewaardeerd en zéker meegenomen.
Zolang het maar niet dwingend is, zo van "jij neemt die pup en anders niks".

dat is weer het andere uiterste, maar- zo heb ik het nog nooit meegemaakt.... van je wilt een pup en dat is hem - dan kun je no hooguit kiezen van ja dan nee.

[Maeve]

Ik hoorde laatst van een fokker het verhaal dat er 1 pup was in een nest die bij niemand echt favoriet was. Tot ie een ander kleur (feller) bandje omkreeg Zeker bij rassen met 1 kleur kan dat gewoon heel veel schelen op foto's. Zelfde met tekening op een bonte hond denk ik, dat maakt voor het uiterlijk gewoon uit. En hoeveel pupkopers hebben in die 3-4-5 bezoekjes (max) nou een kristalhelder beeld van het karakter van al die pups? Weinig, denk ik zomaar.

5 keer ben ik bij mijn weten alleen bij de pups van Xavi wezen kijken en daar zou ik geen pup uit nemen dus heb er heel algemeen naar gekeken... de rest heb ik gemiddeld 3 x gezien denk ik. En daarvan wist ik genoeg... en t komt ook prima overeen tot op heden.

Maar jij hebt ook ruime ervaring met honden. Dat heeft de gemiddelde koper niet hoor, die zien in al die bezoekjes niet wat jij er uit haalt. Die zien gewoon een nest vol met schattige pups. Daarom zeg ik, het publiek op het HF representeert niet echt de gemiddelde koper

[veertje]

Ik zou maar wat graag advies krijgen van een fokker als die zou aangeven dat een andere pup beter bij me zou passen. Maar het zou geen doorslaggevend punt moeten zijn, ik wil dat het wel in overleg gaat. Dan kan het nog zo'n sportieve, gezellige hond zijn, maar als ik die klik niet voel gaat hij/zij gewoon niet mee.

En toch vraag ik me af hoe vaak zoiets gebeurd? Ik zou er alvast heel veel moeite mee hebben, daar ben ik heel eerlijk in. Dan lees je je in, zoekt fokkers, wacht op de dekking, leeft met het nestje mee en dan met 7 weken zeg je toch 'Nee, dan maar niet'. Volgens mij kan ik dat niet hoor. Nu moet het gevoel natuurlijk wel goed zijn, maar er moeten wel hele grote verschillen in een nestje zitten zou ik een hondje echt niet willen en een andere uit het nest wel.

[Lemuria]

Ik zou maar wat graag advies krijgen van een fokker als die zou aangeven dat een andere pup beter bij me zou passen. Maar het zou geen doorslaggevend punt moeten zijn, ik wil dat het wel in overleg gaat. Dan kan het nog zo'n sportieve, gezellige hond zijn, maar als ik die klik niet voel gaat hij/zij gewoon niet mee.

En toch vraag ik me af hoe vaak zoiets gebeurd? Ik zou er alvast heel veel moeite mee hebben, daar ben ik heel eerlijk in. Dan lees je je in, zoekt fokkers, wacht op de dekking, leeft met het nestje mee en dan met 7 weken zeg je toch 'Nee, dan maar niet'. Volgens mij kan ik dat niet hoor. Nu moet het gevoel natuurlijk wel goed zijn, maar er moeten wel hele grote verschillen in een nestje zitten zou ik een hondje echt niet willen en een andere uit het nest wel.

Ja het is vreselijk zuur en de een kan het wel, de ander niet. Maar als ik niet bij een pup zou denken "Jaaaaa, vandaag mag hij/zij mee!!" maar zou denken "Mja. Dan deze maar mee...", dan wacht ik het volgende nest wel af hoor. Zo'n beest gaat nogal een poos mee

[Maeve]

Ik zou maar wat graag advies krijgen van een fokker als die zou aangeven dat een andere pup beter bij me zou passen. Maar het zou geen doorslaggevend punt moeten zijn, ik wil dat het wel in overleg gaat. Dan kan het nog zo'n sportieve, gezellige hond zijn, maar als ik die klik niet voel gaat hij/zij gewoon niet mee.

En toch vraag ik me af hoe vaak zoiets gebeurd? Ik zou er alvast heel veel moeite mee hebben, daar ben ik heel eerlijk in. Dan lees je je in, zoekt fokkers, wacht op de dekking, leeft met het nestje mee en dan met 7 weken zeg je toch 'Nee, dan maar niet'. Volgens mij kan ik dat niet hoor. Nu moet het gevoel natuurlijk wel goed zijn, maar er moeten wel hele grote verschillen in een nestje zitten zou ik een hondje echt niet willen en een andere uit het nest wel.

Plus dat als die klik er is, het in ieder geval wat mij betreft vanzelfsprekend is dat diegene die pup krijgt Dat is juist heel mooi. Maar veel mensen hebben zo'n duidelijke klik niet en zweven qua mening maar iets in het midden. Dan is die sturing van een fokker echt niet verkeerd hoor.

[Marjoleine]

Daar komt ook nog bij dat veel mensen een verkeerd idee hebben van wat belangrijk is.
"Ja, die altijd vooraan staat is dominant!"
Of: "Die altijd achteraf zit is verlegen".

Nou, dat is dus niet zo. Ten eerste is het een momentopname, en ten tweede zijn de achteraf-zitters vaan heel pittige hondjes, terwijl de vooraanstaanders juist de types zijn die vooral praatjes hebben als de rest erbij is, maar die alleen vaak heel timide hondjes blijken, of minimaal bescheiden.

Dat soort verschillen zie je als fokker en er zijn best veel rassen waar je beide types in één nest hebt. En dan plaats ik de vooraanstaanders liever bij de beginners, en de zelfverzekerde achterafzitters bij de ervaren mensen.

[Gos]

Voor mezelf heb ik pas een keer een pup gekozen. Ik ben 3 keer een paar uur geweest, waarvan de eerste keer met mijn man erbij (die had meer ervaring met pups kiezen). Ik wilde een teef dus het enige reutje viel meteen af Ik had tweede keus teef, de eerste keus was van de fokker en zou naar Amerika gaan. Het teefje waarvan hij dacht dat ik het zou willen, was nou precies het hondje wat ik niet wilde: snel boos tegen haar nestgenoten, grote bek, totaal roekeloos. Nee laat maar. Die is uiteindelijk nar Amerika gegaan. Bij de andere teefjes hadden we allebei dezelfde voorkeur (pas na afloop van het bezoek besproken en bij de tweede keer kon ik mijn voorlopige voorkeur alvast kenbaar maken zodat bij het chippen mijn voorkeursnaam gekoppeld kon worden aan de stamboomnaam van dat hondje als de chipper kwam). Voorkeur was dezelfde gebaseerd op het gedrag: niet haantje de voorste, deed ook dingen in haar uppie, maar ook zowel ontspannen spel met nestgenoten als elkaar uitdagen en samen rond razen met speeltjes, reactie op onbekend voorwerp (kluitje honden ging samen kijken, zij ging in haar eentje kijken en onderzocht het meer). Contact met je zoeken deden ze allemaal wel dus dat was niet echt iets wat veel uitmaakte in het nest. Het beeld bleef wat dat betreft eigenlijk wel een beetje hetzelfde over de verschillende bezoeken heen. Daarnaast heb ik ook wat meer gekeken naar de bouw van de hondjes. Ik wilde heel graag een pup van die teef, en had de voorkeur voor een bouw die meer naar die van de teef neigde dan die van de reu (vooral wat hoekingen betreft). Toen bleven er twee hondjes over die ik wel had willen hebben. Mijn eerste keus was Faiza (en die kreeg ik dus ook). Mij tweede keus was misschien iets gemakkelijker uitgevallen in de training denk ik nu, maar goed ik zie het maar als een goede leerschool. Thuis is ze in ieder geval, na een eerste dagje met wat driftig protest, een heerlijke hond, gemakkelijk met de andere honden ondanks dat ze een draakje was, en ook rustig in haar kennel. In de training heb ik wel wat hobbels moeten nemen maar dat ligt vooral aan mijzelf. Ik heb er nog steeds lol in met haar, en ze was ook nog eens een erg fijne moeder met haar nest.

Verder hebben we thuis 2 nesten gehad waarvan mij man een keuze heeft gemaakt voor zichzelf (beide keren een reu). Daarbij heeft bij hem het karakter veruit de doorslag gegeven en daarnaast hield hij ook rekening mee met wat qua karakter het beste in onze thuissituatie past (meerdere honden, wel in eigen kennel maar buiten de kenneluren verder veel sociaal contact met elkaar en dan is het wel fijn om er geen twistgeval of onruststoker tussen te hebben). Ik vind dat hij daarin goed geslaagd is. Uit Faiza's nest had hij meteen een voorkeur, maar ging er later aan twijfelen omdat er 2 anderen langer bleven en een ervan weliswaar een ander type was maar ook heel veel sterke punten had, waardoor hij wat ging twijfelen. Het lot hielp een handje, zijn oorspronkelijke eerste keus bleek cryptorchide. De hond waar hij door ging twijfelen, is daardoor naar een zeer gemotiveerde eigenaar gegaan in Duitsland, die hem zelf heeft opgeleid en die er nu mee werkt als diensthond bij de duitse politie en aan hun eerste specialisatie bezig zijn na de algemene diensthond opleiding. Hij heeft er een prima diensthond aan die echt voor hem staat (en die prima kon opschieten met zijn andere diensthond, helaas is die inmiddels overleden), en wij hebben een fijne reu die heel goed past bij mijn man, waarmee hij met plezier traint en die perfect functioneert met de teven thuis.

[blondie]

Ik zou maar wat graag advies krijgen van een fokker als die zou aangeven dat een andere pup beter bij me zou passen. Maar het zou geen doorslaggevend punt moeten zijn, ik wil dat het wel in overleg gaat. Dan kan het nog zo'n sportieve, gezellige hond zijn, maar als ik die klik niet voel gaat hij/zij gewoon niet mee.

En toch vraag ik me af hoe vaak zoiets gebeurd? Ik zou er alvast heel veel moeite mee hebben, daar ben ik heel eerlijk in. Dan lees je je in, zoekt fokkers, wacht op de dekking, leeft met het nestje mee en dan met 7 weken zeg je toch 'Nee, dan maar niet'. Volgens mij kan ik dat niet hoor. Nu moet het gevoel natuurlijk wel goed zijn, maar er moeten wel hele grote verschillen in een nestje zitten zou ik een hondje echt niet willen en een andere uit het nest wel.

Hoe kies jij dan?
Heb dus 1x een pup gekregen/gekozen. Maar voor mezelf toen we naar de fokker toereden heb ik wel gezegd dat als het niet goed voelde dat ik het écht niet zou doen.
Ik had nog klein beetje dilemma, want er was van de filmpjes en foto's af nog een hondje dat me erg aansprak en zij was (volgens mij) ook nog beschikbaar toen. En de meeste pups waren er nog toen we gingen kijken. Gelukkig dus vond ik de Draak samen met het teefje dus voor mij/ons de leukste uit het nest. Er was nog een heel mooi reutje, maar die sprak mij persoonlijk niet zo aan. Na een jaar hadden we een gedeeltelijke reunie en de mooie jongen uit het nest was er ook. Leuke hond ook hoor, maar toch was het verschil tussen de broers voor mij wel groot.
Stel dat alleen hij beschikbaar had geweest destijds, dan denk ik écht dat ik nee had gezegd. Gewoon geen klik.

Zelf had ik wellicht een bepaald beeld. En gevoel. Bij mijn eerste hond zat het gevoel gewoon gelijk goed. Bij de tweede heb ik er hard aan moeten trekken. En voor mijzelf heb ik gewoon gezegd dat ik zo'n type niet een tweede keer wilde.
Mijn vriend maakte het allemaal niet zoveel uit, hij wilde graag een duitse herder erbij en hij had juist een hele goede klik met mijn tweede hond.
Had ik ja gezegd op Jantje, pietje, klaasje of Klazina, dan had hij het ermee eens geweest bij wijze van spreken.
We hebben een mix voor mijn gevoel van de karakters van mijn eerste en tweede hond, dus de keuze is reuze geweest

[veertje]

Ik zou maar wat graag advies krijgen van een fokker als die zou aangeven dat een andere pup beter bij me zou passen. Maar het zou geen doorslaggevend punt moeten zijn, ik wil dat het wel in overleg gaat. Dan kan het nog zo'n sportieve, gezellige hond zijn, maar als ik die klik niet voel gaat hij/zij gewoon niet mee.

En toch vraag ik me af hoe vaak zoiets gebeurd? Ik zou er alvast heel veel moeite mee hebben, daar ben ik heel eerlijk in. Dan lees je je in, zoekt fokkers, wacht op de dekking, leeft met het nestje mee en dan met 7 weken zeg je toch 'Nee, dan maar niet'. Volgens mij kan ik dat niet hoor. Nu moet het gevoel natuurlijk wel goed zijn, maar er moeten wel hele grote verschillen in een nestje zitten zou ik een hondje echt niet willen en een andere uit het nest wel.

Hoe kies jij dan?
(..)

Ik heb nooit eerder een pup uitgezocht, de twee pups die bij ons gekomen zijn, hebben mijn ouders uitgezocht/toegewezen gekregen Maar ik ben nu aan het zoeken naar een tweede hond, waarschijnlijk een pup. Zoals het nu gaat spreek ik met fokkers, ga bij ze langs om kennis te maken, ga naar shows/wedstrijden en wil dan uiteindelijk ergens op de wachtlijst komen. De fokker kent me dan een beetje en ik kan me vinden in hun denkwijze en manier van fokken. Wanneer het nestje er is wil ik een aantal keer langsgaan. Komt het dan op het kiezen van de pup neer, dan heb ik vast wel een voorkeur ontwikkeld voor een of meerdere hondjes, maar ik zal ook zeker het advies van de fokker ter harte nemen. Karakter gaat bij mij voor, maar als er gelijkwaardige hondjes zijn zou ik het leuk vinden er ook mee te showen. En aangezien ik daar geen verstand van heb mag de fokker daar best wat in bepalen.
Maar dit zijn dus plannen (deels in uitvoering), hoe het uiteindelijk zal gaan moet de tijd nog uitwijzen

[Fotogravinnetje]

Ik hoop eigenlijk, over een jaar of 7 ofzo, een zoon van Elco te mogen gaan kiezen. En dan hoop ik dat er meerdere pups tussen zitten die ons aanspreken. In dat geval kies ik daarvan de, naar mijn idee, meest belovende, aangezien ik showen toch best leuk vind. Maar karakter is voor mij het belangrijkste: snel herstel na schrik/iets onverwachts, sociaal niet te onhandig, niet te pushy, niet te teruggetrokken. Maar waarschijnlijk kunnen wij van elke Markiesje-pup wel een leuke hond maken, dus misschien dat we dan toch voor de mooiste reu gaan...
Al kan het natuurlijk ook zo zijn dat Elco een pup kiest, of een pup Elco kiest, en wij in die keuze mee gaan. We zullen het wel zien. Ik moet wel het vertrouwen hebben dat het karakter en energie-niveau bij ons past, anders gaat het niet door

[Brigitte]

Ik kies eigenlijk niet, ik wordt uitgekozen of andere mensen kiezen mijn pup/hond en het bevalt me prima de enigste van al mijn honden die ik echt zelf bewust heb uitgekozen was Alano. En heb van geen ene hond spijt.

[Anne&Taar]

Hier wordt over de excessen in eigenaar- en fokker gediscussieerd, terwijl iedereen weet dat er in beide groepen kaf onder het koren zit. Er zijn zat eigenaren die ik helemaal geen pup zou toevertrouwen, en zat fokkers waar ik geen pup van wil kopen. Dat weten beide partijen hier toch.

Overigens heb ik in het verleden zelf inderdaad een pup geweigerd met zeven weken. Ik kan je vertellen dat dat niet leuk is en ik dus echt een fokker weiger als ik geen inspraak heb en we niet als volwassenen met elkaar kunnen overleggen. Ook heel redelijk lijkt me.

[Sassy]

Bij onze laatste pup, Pearce ben ik meteen helemaal gevallen voor dat hondje...
We stonden niet eens op de wachtlijst, en het is een fokker die normaal gezien ook zelf de keuze maakt aan de hand van een puptest op 7 weken.

Maar ik wist toen ik de foto's zag op 3,5 week oud, en dat werd alleen maar bevestigd toen we met 5 weken op bezoek gingen dat Pearce "mijn pup" was.
Als ik die niet had kunnen kopen dan was het er geen geworden.

En volgens de fokker bleek uit de puptest ook wel dat wij als meest geschikte mensen voor hem uit de bus kwamen.
Er waren meer "gegadigden" voor Pearce, maar dat waren bijv. mensen die niet met de hond wilden gaan werken, of nog nooit eerder een bc pup gehad hadden, dat was zo gezien een geluk voor ons.

Aangezien de puptest alleen maar bevestigde wat we zelf ook dachten, dat Pearce een zelfbewuste pittige hond is, die een consequente hand nodig heeft, en het beste bij iemand met voldoende ervaring met borders geplaatst kon worden. Ongeacht op de hoeveelste plek iemand dan wel of niet op een wachtlijst stond.

Op de fokkersdag heb ik de mensen die Pearce ook graag hadden willen hebben ontmoet, die waren achteraf heel blij met hun eigen hondje, ze zeiden zelf ook Pearce is een hondje wat moet kunnen werken, en dat hadden wij hem nooit kunnen bieden...we vinden het nog steeds een prachtige hond, maar hij zit bij jullie echt op zijn plek, en de hond die we nu hebben zijn we zo gelukkig mee, die past echt in ons gezin...eind goed al goed dus, voor alle betrokkenen.

Bij het nest van Jacky stonden we ook niet van te voren op een wachtlijst, ik zag dat nest als interessante combi voorbijkomen, we hadden het net met iemand waar we trainden over de reu van dit nest gehad, en uit de beschrijvingen van de bewuste schaapsherder dacht ik dat zijn precies de eigenschappen waar ik naar zoek ik een werkhond. Mooi is ie niet, maar wel cool in de kop, en sterk aan de schapen.

Toen we gingen kijken wist ik wel meteen dat ik het andere teefje niet wilde, die vond ik te schuchter, en ik twijfelde tussen een prachtig langhaar reutje en Jacky, waarbij je ook met 3,5 week al duidelijk kon zien dat dit een echte korthaar ging worden. Maar dat kleine ding had iets...ondanks dat ik de reu van uiterlijk prachtig vond, en die ook steeds als eerste naar me toe kwam vond ik haar veel leuker.
Ik ben dan de week erna nog eens gaan kijken, weer hetzelfde gevoel erbij.
Dus ondanks dat ik het reutje mooier vond, toch op gevoel gekozen voor het teefje, en nog geen seconde spijt van gehad, ik vind het een heerlijke hond.

Dus ja, zeker bij een werkhond kies je van te voren een bepaalde combi uit vanwege de werkeigenschappen die je verwacht in dat nest, maar dan toch op gevoel een pup uitkiezen, en die waar je de beste klik mee hebt blijk je later vaak ook wat werken betreft het beste mee uit de voeten te kunnen.

Iemand zei ooit tegen me, als je je werkhond heel erg leuk vindt, en het je maatje is, dan is het ook niet zo erg als het in de training of het werk eens behoorlijk tegen zit, dan zul je zien dat je daar gemakkelijker mee om kunt gaan. Achteraf gezien klopt dat helemaal.

Ik zou dus nooit geen pup nemen waar ik niet helemaal voor gevallen ben, en zelf vind dat ik er een klik mee heb. Mocht het me gebeuren dat ik denk dit is voor mij de pup, en de fokker zou perse willen dat ik een andere neem waar ik me niet goed bij voel, tja, dan zou ik daar toch echt geen hondje kopen.

[remarelo]

Ik ga een aantal keren langdurig kijken en luister goed naar wat de fokker te vertellen heeft. Daarna kies ik zelf.

Ik fok ook. Ik werk ook met 1e, 2e, 3e keus etc, maar ik zal altijd met de toekomstige eigenaar praten over wat hij zoekt en wil. Ik geef gevraagd en ongevraagd mijn mening en laat dan de mensen lekker zelf de uiteindelijke keus maken. Ik heb één keer ingegrepen, waarbij de toekomstige eigenaar zo ontzettend NIET paste bij de hond die ze wilde, dat ik heb aangegeven dat ze elke (nog beschikbare) pup mocht hebben, BEHALVE die. Na uitleg ging ze akkoord (ze zag in wat mijn redenen waren) en koos ze een andere pup. Was ze niet akkoord gegaan, dan had ik haar geen pup laten meenemen. Ik zoek liever een ander baasje dan, dan na een paar maanden een pup terug te nemen omdat deze niet te handhaven is. Overigens had de uiteindelijke eigenaar van deze pup ook een behoorlijke kluif aan deze pup, en dat was een ervaren sporter.

[M@scha]

Zo was Biry en ja zo is ze ook opgegroeid Ze was als laatste over en dus voor ons. Ik zou haar voor geen goud ingeruild hebben, ondanks dat ze een uitdaging was als eerste hond.

Natuurlijk zou je dr nu niet meer willen missen, maar als je keus uit het hele nest had gehad, zou je dan het bange pupje zelf hebben gekozen?
(..)

Toen, ja dan was ze het ook geworden. We vonden haar het mooist. Zoals Maeve zegt dat de gemiddelde pupkoper een pup kiest
Nu ik iets mee verstand heb van honden is dat anders en het zou er maar net vanaf hangen wat voor hondje ik zou zoeken. Daarbij zou ik wel vertrouwen op de fokker die de pups in verschillende situaties mee maakt, zo'n 8weken lang. Een fokker die me zou zeggen 'kies er maar een' en zich er verder vanaf houdt zou ik niet willen. Dan denk ik echt dat het ze weinig interesseert waar de pups heen gaan.

Denk dat je dat erg verkeerd ziet.

dat lijkt mij inderdaad een compleet foute aanname.

bij mijn pups heb ik de eigenaren zwaar door de mangel gehaald. degenen die een pup konden kopen mochten vrij kiezen. op één pupje na. daar heb ik heel bewust een eigenaar voor gezocht omdat ik wist dat een normaal gezin hem niet zou kunnen begeleiden

[Kayltje]

Ik kies op gevoel.
Egan was alweer 14 jaar geleden onze eerste pup. Reu of teef maakte ons niet zoveel uit. Egan sprak ons het meest aan op 5 week. Lollig zelfstandig ventje, en het mooist getekend.
2 week later was hij nog steeds onze eerste keus.
En het was een goede keus, maar ik heb nog wel eens gedacht, hoe zouden de anderen geweest zijn? Ik had best de begeleiding van de fokker gewild.
Want. Hij is altijd een leuke actieve hond geweest, niet heel interactief met andere honden, maar een eigengereidde brombeer. Hij is gewoon echt een klein stuk chagrijn . Nu is hij zo dement als een banaan, maar dat doet niet af aan zijn karakter

Kayltje was er nog met haar zusje, op 13 week oud. Fokker wou een teef houden en had beide dames aangehouden. Toen had ik een beetje last van "ik kan met elke hond werken en van elke hond wat maken" dus hebben we de op het oog felste genomen.
Nah, dat klopte wel
Daarna durfde ik 12 jaar lang geen pup uit te zoeken.

Fitz zou helemaal niet komen. Maar ik zag hem op foto's en was verkocht.
Bij de fokker hadden we nog keuze uit 3 pups, een leuke goedgebouwde teef, de prachtige donkere laekenreu waar ik al zo'n poos van droomde, en die kortharige minkukel van me.
Maar hij was het gewoon. Puur gevoel. Ik grapte al met man dat het dan wel een monstertje moest zijn. Maar 3 maal is scheepsrecht, en hier had mijn gevoel helemaal en compleet gelijk!
Lollig detail is dat broertje laeken uiteindelijk ook een mechelvacht heeft gekregen.

[Mutt]

Bij Mazzel hadden we eerste keus wat betreft reuen (6), elke week wezen kijken vanaf dat ze 5 dagen waren. Elke had ook wel wat en iedereen in het gezin had eigenlijk wel een andere voorkeur. Mazzel was mijn voorkeur Ze kregen ook al nestnamen en de fokster begon Mazzel toen ook al Mazzel te noemen (we hadden verteld dat de hond Mazzel zou heten), voor we eigenlijk definitief gekozen hadden, maar toen is het dus Mazz geworden en wat een wereldhond heb ik eraan gehad voor 6 jaar. Achteraf gezien als eerste hond soms vrij pittig, maar ik had 'm zo weer genomen.

Bij Boef wilde we eigenlijk gaan voor een reu, maar de reu die ons aansprak was al door iemand anders gekozen en de andere reu sprak ons niet aan. Toen toch maar voor een teefje gekozen. Mijn moeder vond Boef het mooist getekend en koos daarom Boef. In totaal 3 keer wezen kijken en ze sprak ons ook erg aan. Boef past perfect bij ons en had ik ook zo weer gekozen.

Waar ik bij een volgende hond op zou kiezen weet ik eigenlijk niet zo goed, gevoel denk ik vooral en of het karakter past met wat ik wil ondernemen. Ik heb wel soms het idee dat mensen teveel verwachten van een "klik", maar misschien komt dat ook omdat ik met beide honden een enorme klik heb (gehad) en dat nooit met een hond van iemand anders.

[Maartje]

Ik kies het liefste op karakter. Maar ik heb tot nu toe maar twee keer een keuze gehad.

De eerste keer dat ik kon kiezen was bij mijn heidewachtel. Daarbij had ik zo veel keuze dat ik uiterlijk/ kleur wel heb laten meespelen in mijn keuze. Nadat ik een aantal teefjes had af laten vallen kon ik toen toch nog kiezen uit drie pups. Ze heeft mijn verwachtingen ruimschoots waar gemaakt.

Bij mijn huidige pup had ik ook keuze en ik heb gekozen voor de pup die qua karakter bij mij EN bij mijn andere honden zou passen. Ze is nu bijna 16 weken en het pakt heel erg goed uit. Als ik op uiterlijk had gekozen of ik geen andere honden zou hebben, had ik misschien wel haar zusje gekozen.

Het toewijzen in overleg vind ik ook nog wel een optie, maar omdat ik meer honden heb en ik meer ervaring heb met honden, is het makkelijk om mij een pittigere pup toe te wijzen. Maar als ik daar zelf geen behoefte aan heb, wil ik daar ook wel inspraak in hebben.

[veertje]

Toen, ja dan was ze het ook geworden. We vonden haar het mooist. Zoals Maeve zegt dat de gemiddelde pupkoper een pup kiest
Nu ik iets mee verstand heb van honden is dat anders en het zou er maar net vanaf hangen wat voor hondje ik zou zoeken. Daarbij zou ik wel vertrouwen op de fokker die de pups in verschillende situaties mee maakt, zo'n 8weken lang. Een fokker die me zou zeggen 'kies er maar een' en zich er verder vanaf houdt zou ik niet willen. Dan denk ik echt dat het ze weinig interesseert waar de pups heen gaan.

Denk dat je dat erg verkeerd ziet.

dat lijkt mij inderdaad een compleet foute aanname.

bij mijn pups heb ik de eigenaren zwaar door de mangel gehaald. degenen die een pup konden kopen mochten vrij kiezen. op één pupje na. daar heb ik heel bewust een eigenaar voor gezocht omdat ik wist dat een normaal gezin hem niet zou kunnen begeleiden

Maar dat lijkt me dan ook niet vallen onder 'een fokker die zich er verder vanaf houdt'

[malinois]

Toen, ja dan was ze het ook geworden. We vonden haar het mooist. Zoals Maeve zegt dat de gemiddelde pupkoper een pup kiest
Nu ik iets mee verstand heb van honden is dat anders en het zou er maar net vanaf hangen wat voor hondje ik zou zoeken. Daarbij zou ik wel vertrouwen op de fokker die de pups in verschillende situaties mee maakt, zo'n 8weken lang. Een fokker die me zou zeggen 'kies er maar een' en zich er verder vanaf houdt zou ik niet willen. Dan denk ik echt dat het ze weinig interesseert waar de pups heen gaan.

Denk dat je dat erg verkeerd ziet.

dat lijkt mij inderdaad een compleet foute aanname.

bij mijn pups heb ik de eigenaren zwaar door de mangel gehaald. degenen die een pup konden kopen mochten vrij kiezen. op één pupje na. daar heb ik heel bewust een eigenaar voor gezocht omdat ik wist dat een normaal gezin hem niet zou kunnen begeleiden

Maar dat lijkt me dan ook niet vallen onder 'een fokker die zich er verder vanaf houdt'

Maar dat is niet minder bij een werkhondenfokker... ik heb een vragen gehad van hier tot gunder bij een buitenlandse fokker. Alleen zijn de vragen wellicht wat anders dan voor een huishond. Maar daar werd ook erg goed gekeken wie je was en wat je wilde voor je uberhaupt op zn wachtlijst mocht. Helaas te weinig reuen in dat nest maar ik wil er ooit wel een pup van. Nu ook geen probleem meer hij kent mij redelijk en weet dat t goed is.
Maar t uitzoeken is geheel vrij.. voor de keus die jij hebt