Het HondenForum

Duitse Dog, Boxer en Bernersennen, geweldige leuke honden!

Maar die gezondheid maakt het toch echt een NO GO voor mij..

Elke ras wat door mens dusdanig gefokt is dat z'n gezondheid in gevaar komt (en dat zijn er nogal wat), honden van het formaat huiskat. Doe mij maar een bastaard......

Windhonden, terriers en schoothonden vind ik niks om zelf te hebben

Noordse honden, huskys, jachthonden, staande honden, sommige retrievers (oa nova scotia) JAA kom maar door
en border collie, australian sheperd, australian cattle dog ook geweldig

Duitse Jachtterrier. Zou ik wel willen hebben, maar is me toch te fel naar andere honden en vreemden.

Duitse Staander Draadhaar. Prachtige hond, maar te veel jachtdrift voor mij

Bracco Italiano. Mooiste gangwerk dat er bestaat in honden maar hele moeilijke honden om gewoon lekker mee rond te struinen in de bossen en de velden zonder riem.

" onclick="window.open(this.href);return false;

Een gamebred American Pitbull Terriër uit de VS. KWIJL

Maar goed, in combinatie met mijn intentie om met middenslag poedels te gaan fokken en ook al niet zo de potentie om een gevaarlijke waakhond te zijn, denk ik dat hij er nooit zal komen. Maar god wat die dieren mooi en wat hebben ze (buiten de hondagressie) een geweldig karakter. Er komt misschien nog wel ooit een APBT, maar dan wel uit iets minder extreme lijnen.

Tara schreef:

laeken schreef:Bracco Italiano. Mooiste gangwerk dat er bestaat in honden maar hele moeilijke honden om gewoon lekker mee rond te struinen in de bossen en de velden zonder riem.

" onclick="window.open(this.href);return false;

Valt best wel mee hoor, ze zijn niet moeilijker dan andere rasgroep7vertegenwoordigers.

Maar die vind ik allemaal moeilijk omdat ze zo willen jagen en ik niet op jachttraining oid wil. Wij hadden vroeger een prachtige pointer. Super hond! Lief, mooi, zachtaardig en enorm actief. Maar zij kon helaas niet normaal naar het bos. Elke keer als ze los mocht, en dat mocht ze iedere dag want anders was ze niet te houden, rende ze weg. Zoef! Weg hond. Dan liepen we een uur in het bos en dan moesten we de auto starten, door het bos gaan rijden en dan kwam ze op een gegeven moment weer aanrennen.

Ik weet dat dat niet kan maar vroegah kon dat nog. In elk geval had die hond de smaak van zelfstandig jagen te pakken en daar was ze niet vanaf te brengen. Die begon te jagen daar waar ze los kon breken. Schoot ze door de voordeur dan ging ze alleen naar het bos. Een km of 3-4 van huis. Dan kwam ze een halve dag later pas weer thuis en dan wist je gewoon dat ze zelf naar het bos was gegaan, uren had gejaagd en eindelijk moe zocht ze ons dan weer op. Onder de modder, uiterst tevreden en met de tong op de polsen....

Dat is niet representatief maar wel een angstbeeld van mij geworden. Een jachthond die echt niks anders wil dan jagen.

laeken schreef:Bracco Italiano. Mooiste gangwerk dat er bestaat in honden maar hele moeilijke honden om gewoon lekker mee rond te struinen in de bossen en de velden zonder riem.

" onclick="window.open(this.href);return false;

Die kunnen net zo makkelijk overal los als mijn weimen!

nathalie schreef:

laeken schreef:Bracco Italiano. Mooiste gangwerk dat er bestaat in honden maar hele moeilijke honden om gewoon lekker mee rond te struinen in de bossen en de velden zonder riem.

" onclick="window.open(this.href);return false;

Die kunnen net zo makkelijk overal los als mijn weimen!

Dat zal zeker kloppen. Maar jouw Weimen zijn misschien niet zo lastig. Ik ken toch 2 weimen die hem smeerden en die helaas daarbij om het leven zijn gekomen. De snelweg op gerend in hun jachtpassie. Ik ben herders gewend. Ik denk dat mensen die nooit een herder of een Bas gehad hebben een veel grotere tolerantie hebben voor wegrennen en dat die mensen ook veel meer energie in het trainen steken dan ik gewend ben. Ik loop met Bas door de polder en die reageert alleen op mij. Ziet ze een konijn dan rent ze 10 meter en komt vanzelf terug. Soms gaan wij wild kijken in het natuurgebied hier en dan let ik domweg een kwartier niet op Bas. Die is altijd bij ons. Dat ze ons volgt en nooit uit het oog verliest is volkomen vanzelfsprekend. Zit geen training in maar dat zit in de hond. Eva idem, wuilus idem, Dapper idem. Cleo was andere koek. Die had ook die jachtpassie. ZOEF! Weg hond. Ik vind dat maar lastig.

De buren hebben pas een terror-kitten gevonden. Loopt op alle honden af met een dikke staart en gaat ze uitdagen. Gister ook bij onze gevonden Lassie. Gewoon recht voor de neus gaan staan en sissen. Hij wil spelen, is honden gewend en dol op honden. Ik zie de gemiddelde Weim dat toch niet trekken. Dan is het hap kitten! Bas rent naar de kitten toe, stopt, loopt er dan langs alsof het niet bestaan en gaat snuffelen als een soort oversprong gedrag. Dat hele makkelijke vind ik echt heel prettig. Dat zie ik niet snel gebeuren bij een Weim of een Bracco. Die gaan er dan voor denk ik. Maar misschien is mijn beeld niet goed.

Wat me aanspreekt in de bracco is puur het gangwerk en het uiterlijk. Dat is geen basis om een hond te nemen.

Tara schreef:

laeken schreef:

Tara schreef:

laeken schreef:Bracco Italiano. Mooiste gangwerk dat er bestaat in honden maar hele moeilijke honden om gewoon lekker mee rond te struinen in de bossen en de velden zonder riem.

Valt best wel mee hoor, ze zijn niet moeilijker dan andere rasgroep7vertegenwoordigers.

Maar die vind ik allemaal moeilijk omdat ze zo willen jagen en ik niet op jachttraining oid wil.

Het gaat helemaal niet om jachttraining, het gaat om appel. Of een hond nou wel of niet opgeleid is voor de jachtpraktijk doet er helemaal niet toe. Het begint in de basis allemaal met appel, zonder appel heb je ook op jachttraining helemaal niks te zoeken.
Ik begrijp wel dat het voor jou een angstbeeld is, maar ik vind het wel jammer dat je daarmee de staande jachthond gelijk wegzet als notoire jagers die niet in de hand te houden zijn. Dat is namelijk gewoon niet zo. Ze zijn juist ontzettend goed te trainen en op te voeden, alleen zul je daar dan wel werk van moeten maken.

Oh, maar ik zet ze helemaal niet zo weg. Ik zet ze alleen weg als misschien ongeschikt voor mij. Als je goed leest zeg ik duidelijk dat ik meteen aanneem dat dit klopt. Alleen heb ik wel jachthonden gekend en gehad die toch lastiger onder controle te houden waren. Ik zeg volgens mij nergens dat dat de norm is. Onze pointer was gewoon goed in jagen. En na enkele fazanten, konijnen maar bv ook kippen was de passie echt ontwaakt. Ik kende ook een Duitse staande die hem altijd smeerde vroeger. En zelfs op dit forum zijn weimeraners doodgereden. Minimaal 1 maar ik meen 2 zelfs. Ook gesmeerd in een jachtmoment. Ik geloof zeker dat ze perfect trainbaar zijn.

Tara schreef:Gelul! Je moet en kunt "zo'n hond" het jagen helemaal niet afleren, dat moet je onder controle krijgen en onder appel houden. En dat is bij herders echt niet anders. Zoals ik al zei is het een appelkwestie, en ik vind het bijzonder aanmatigend zelfs maar te veronderstellen dat jachthonden die goed opgevoed zijn, en die niet beantwoorden aan het beeld van notoire weglopers en hetzers toevallig "makkelijke" honden zijn. Evenmin hebben mensen met "dit soort honden" een grotere tolerantie voor weglopen dan herdermensen of Basmensen. Je kunt de zaak ook omdraaien natuurlijk: het feit dat er honden zijn die niet betrouwbaar kunnen loslopen ligt in een heel groot aantal gevallen aan de baas die er bijhoort, en niet aan het feit dat het nou zulke lastige honden zijn.
Ook het feit dat een hond een goede jager is is een flutargument om te verklaren waarom die hond wegloperig was. Die hond was vermoedelijk vooral wegloperig omdat er te weinig aan gedaan werd om de hond tevreden te houden en onder appel te houden.
Mijn honden zijn allemaal praktijkbejaagd en ze zijn er echt ontzettend goed in. Toch lopen ze allemaal tegelijkertijd betrouwbaar los, ook in wildrijk gebied. Rarara, hoe zou dát nou toch komen? Niet omdat ze zo ontzettend uitzonderlijk makkelijk zijn hoor.

Ik hou van zelfstandige honden maar zeker niet van weglopers en jagers en laten veel Husky's dat nou zijn. Ik kreeg Akira met 7 maanden dus vanaf die tijd heb ik haar pas kunnen aanleren om op mij te letten en vooral om leuker te zijn dan de omgeving. Ik kan overal met haar lopen, zelfs met wild, en om de zoveel tijd komt ze even "touchen" en gaat weer haar eigen gang. En het maakt niet uit of ik alleen met haar loop of een groep honden.

- windhonden, want die moeten meestal aan de lijn omdat ze te eigenwijs zouden zijn om hun jachtintstinct te beteugelen.
- husky´s, evenzo.
- stafford terriërs. Heel energiek en meestal niet erg hond sociaal
- mechelaars, nerveus, en je moet er mee aan het werk
- hele grote rassen. Deze worden niet oud
- chihuahua's, zijn me te klein
- yorkshire terriërs, ook omdat ze me te klein zijn
- retrievers. Gaan over het algemeen in elk plasje water liggen dat ze kunnen vinden en worden erg modderig en vies. Daar heb ik te veel werk mee.

Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen, maar dat weet je ook niet van te voren.

ik zou zelf ook bang zijn dat ik de skills niet zo hebben om een staande hond op die manier op te voeden en dat het dus een wegloper zou worden. Misschien slaat het nergens op, maar dat zou ik erger vinden. Ik vind staande honden verder helemaal geweldig, qua karakter. Zeker nu ik er 2 van dichtbij meemaak vind ik ze eigenlijk alleen maar leuker Wel heel anders dan Pom, die blijft ook vanzelf in de buurt. Ze gaat alleen overal op af, qua andere mensen in het bos, maar das weer een heel ander ding. Ach, wie weet ooit komt er nog wel een staande hond

Een Weimaraner een vriendin heeft er een gehad en die was zo lief en geweldig.

Een Duitse herder. Ik zou dolgraag weer willen, maar na de medische problemen van mijn in augustus ingeslapen maatje durf ik niet (meer).

Inge O schreef:nee, daar ging het niet over, het ging erover dat laeken veronderstelt dat de weimaraners van nathalie makkelijke honden zijn omdat die blijkbaar wel gewoon los kunnen.

Een Weimpie is een gundog, gebruikshond dus.
Kan alleen als een hond voldoende will to please heeft cq makkelijk is te trainen.

Mijn hond schijnt ook een gemakkelijke Hus te zijn omdat ie luistert als ik roep.

Zal ik eens de topics die hier staan laten lezen?
Het is wel een kick, ik ben apetrots, al dat harde werk wat we hebben gedaan zodat hij nu op heel veel stukken los kan en terug komt als ik roep. Maar 1 ding weet ik zeker, makkelijk was het niet.
Gewoon een beetje tijd in stoppen Het gaat niet vanzelf maar juist dat vind ik wel leuk.

Op mijn verlanglijstje staat de Duitse Herder maar ik vind de heupen toch vaak erg slecht. Daar zal ik dus niet snel aan beginnen.
Verder vind ik boomertjes ook heel schattig maar het is niks voor mij. Ik wil een hond die mee kan sporten, uren door de bagger kan stampen en een lekker groot knuffellichaam heeft.
De Groenlander staat sinds kort ook op mijn lijst maar n.a.v. de info die ik hier nu over heb denk ik niet dat ik nu een goed tehuis kan bieden. Deze blijft wel nog even staan

Ik heb het idee dat mensen hier een beetje overdreven gaan reageren hoor. Wil niet lullig doen verder maar ik zou de eerste niet zijn die zijn Duitse staande niet onder controle krijgt als die een kat gaat mollen. De Weimeraners die ik gekend heb zijn vast en zeker niet goed opgevoed geweest. Dat zal zeker kloppen. Misschien ook niet maar dat laat ik voor de lieve vrede maar even in het midden. Onze pointer zal vast ook een heel stuk opvoeding gemist hebben. En de jachthonden waar ik gewoond heb en waar jachttraining gegeven werd waren ook niet zo heel makkelijk terug te roepen allemaal. Deels was zelfs aan de TT om nog controle te hebben. Dat wil ik dus niet. En natuurlijk zal dat allemaal wel aan de baasjes gelegen hebben maar ik verbaas me wel heel erg over het feit dat je niet eens mag zeggen dat een gemiddelde staande hond graag achter de haasjes aan wil en dat je daar toch een pittigere kluif aan hebt dan aan de gemiddelde herder die gewoon lekker bij de baas wil blijven. Wat Nanna zegt is ook gewoon mijn ervaring. Mijn herders hebben best wel eens gejaagd. Maar dan wel maar 100 meter en dan stoven ze weer terug omdat ze niets erger zouden vinden dan de connectie met mij verliezen. Onze pointer had dat dus niet hoor. Die was weg en bleef weg. En alleen een TT had haar op andere gedachte kunnen brengen maar die bestonden toen niet en daar wil ik ook niet aan verder. Dus dan vervalt de optie.

Geloof me, een hond waar geen jacht in zit is echt makkelijker los mee te nemen in het bos vol zwijnen hier dan een hond waar wel jacht in zit. Als ik door de polder loop steken de reeen over en lopen de hazen in de berm. Natuurlijk zijn er heel veel mensen met de kunde om hun jachthond dan onder controle te houden. Wat ik zoek is een hond die sowieso bij mij wil zijn en die die dieren niet perse achterna wil. Dan hoef ik ook niks onder controle te houden. Snap eigenlijk niet helemaal waar ik zo de mist in ga dat mensen zich hierdoor aangevallen voelen?

Ik geloof dus niet dat het wegrennen van een jachthond en het niet bij de baas weg willen gaan van een herder aan de opvoeding ligt. Dat zit gewoon in de hond. Herders jagen totaal anders dan honden die gefokt zijn op uitkammen van velden. Ik ben blijkbaar niet zo geschikt om die honden zover te krijgen dat ze overal los kunnen. Net zoals podenco's en galgo's. Misschien kan je daar de jacht ook uit trainen maar geloof me, dat is een stuk lastiger dan de jacht uit een Bas of een Dapper trainen. Die zijn gewoon niet zo gepassioneerd.

Inge O schreef:

laeken schreef:

nathalie schreef:Die kunnen net zo makkelijk overal los als mijn weimen!

Dat zal zeker kloppen. Maar jouw Weimen zijn misschien niet zo lastig. Ik ken toch 2 weimen die hem smeerden en die helaas daarbij om het leven zijn gekomen. De snelweg op gerend in hun jachtpassie.

ik vind dat zo de wereld op z'n kop : heb je een goed luisterende hond dan is het toevallig een makkelijke .

*edit quote hersteld

Tja, eigenlijk kan dus elke husky los, elke galgo los want de ene kan het wel en de andere kan het niet maar dat ligt aan de baas? Wat is nu precies het punt hier? Ik denk inderdaad dat je makkelijkere en moeilijkere honden hebt. Jij hebt toch ook honden die heel sociaal zijn en honden die minder sociaal zijn? De ene laat je misschien met een gerust hart bij kinderen en de andere niet? Waar ligt dat dan aan als je niet eens meer mag zeggen dat de ene hond makkelijker is dan de andere?

Ik heb echt een extreem moeilijke weimeraner gekend. En daarbij liep een scheet van een hond. Ook een weimeraner. De eigenaren waren het echt wel met mij eens dat de moeilijke hond tien keer lastiger was dan de makkelijke hond. Twee reuen. Een beet zelfs mensen. Jaagde op alles en vocht met elke reu. Zelfde huis, zelfde mensen, zelfde ras. Soms is de ene hond gewoon lastiger dan de andere hond. Of je hond maakt iets mee. Kan ineens een kat grijpen bv. En dan? Dan kan een staande hond een kattenjager worden. Zo simpel is het toch gewoon of ben je het helemaal niet met mij eens?

Manu schreef:Mijn hond schijnt ook een gemakkelijke Hus te zijn omdat ie luistert als ik roep.

Zal ik eens de topics die hier staan laten lezen?
Het is wel een kick, ik ben apetrots, al dat harde werk wat we hebben gedaan zodat hij nu op heel veel stukken los kan en terug komt als ik roep. Maar 1 ding weet ik zeker, makkelijk was het niet.
Gewoon een beetje tijd in stoppen Het gaat niet vanzelf maar juist dat vind ik wel leuk.

En dus zijn de hussen die niet los kunnen niet goed opgevoed? Want dat stel je nu? Volgens mij is jouw hus ook weggelopen en heel erg lang weg geweest. Ik zou niet uitsluiten dat dat weer kan gebeuren. En verder vraag ik me oprecht af of je denkt dat jij elke hus aan het luisteren krijgt omdat ze dan dus allemaal hetzelfde zouden zijn?

Ik zeg niet dat je niet beter je best hebt gedaan dan de gemiddelde eigenaar die zegt dat zijn hus niet los kan maar geloof me, de gemiddelde hus is moeilijker los te laten dan de gemiddelde mechelaar. En ik weet ook zeker dat je hussen hebt die je nog niet los klikt of ze gaan de wijde wereld in. Wat je ook doet. En ook jij krijgt die niet onder controle. Een sledehond in Alaska komt nooit los. Als die los komen gaan ze op jacht. Dan zie je ze pas dagen later weer terug. Of niet. En die mushers weten echt wel wat voor honden ze hebben en hoe ze die op moeten voeden. Ik kan me ook niks voorstellen van een wandeling met jou en je hus en mij en Bas in de polder hier. Zeg een ree per 250 meter en een haas per ongeveer 100 meter. Midden in het zicht, midden in een open polder. En dan smeert jouw hus hem niet zeg je nu? Dat kan ik dus bijna niet geloven.

Ellen. schreef:Een Chesapeake Bay Retriever, en een Cesky Fousek of (zwartschimmel) DS Draadhaar, Labrador Retriever uit werklijn.
Ken de eerste drie niet goed qua karakter, maar wil me er nog eens graag in verdiepen.

Oh correctie Het topic gaat over rassen die er nóóit gaan komen.
Dan klopt mijn reactie hierboven niet namelijk...

laeken schreef:Ik geloof dus niet dat het wegrennen van een jachthond en het niet bij de baas weg willen gaan van een herder aan de opvoeding ligt. Dat zit gewoon in de hond. Herders jagen totaal anders dan honden die gefokt zijn op uitkammen van velden. Ik ben blijkbaar niet zo geschikt om die honden zover te krijgen dat ze overal los kunnen. Net zoals podenco's en galgo's. Misschien kan je daar de jacht ook uit trainen maar geloof me, dat is een stuk lastiger dan de jacht uit een Bas of een Dapper trainen. Die zijn gewoon niet zo gepassioneerd.

Ik heb altijd staande jachthonden gehad, allemaal jagers als je ze hun gang liet gaan. Dus ik liet ze hun gang niet gaan. Kwestie van appèl, oren en ogen goed gebruiken en vooral je hond leren lezen.
Mijn honden gingen er niet vandoor als ik met ze liep.
Manlief kreeg ze nooit alleen mee, tenzij ze aangelijnd waren.

laeken schreef: Een sledehond in Alaska komt nooit los. Als die los komen gaan ze op jacht. Dan zie je ze pas dagen later weer terug. Of niet. En die mushers weten echt wel wat voor honden ze hebben en hoe ze die op moeten voeden.

Die honden kan je absoluut niet vergelijken met de Husky die ook als huishond gehouden wordt. Die beesten zitten met z'n allen in een kennel en worden er alleen uitgelaten als er getraind of wedstrijden gelopen worden. Is trouwens in Nederland ook bij een boel kennels. Ik zie wel degelijk het verschil tussen de Hussen die ook in huis komen en degene die alleen in kennels zitten.

Frolic schreef:

laeken schreef:Ik geloof dus niet dat het wegrennen van een jachthond en het niet bij de baas weg willen gaan van een herder aan de opvoeding ligt. Dat zit gewoon in de hond. Herders jagen totaal anders dan honden die gefokt zijn op uitkammen van velden. Ik ben blijkbaar niet zo geschikt om die honden zover te krijgen dat ze overal los kunnen. Net zoals podenco's en galgo's. Misschien kan je daar de jacht ook uit trainen maar geloof me, dat is een stuk lastiger dan de jacht uit een Bas of een Dapper trainen. Die zijn gewoon niet zo gepassioneerd.

Ik heb altijd staande jachthonden gehad, allemaal jagers als je ze hun gang liet gaan. Dus ik liet ze hun gang niet gaan. Kwestie van appèl, oren en ogen goed gebruiken en vooral je hond leren lezen.
Mijn honden gingen er niet vandoor als ik met ze liep.
Manlief kreeg ze nooit alleen mee, tenzij ze aangelijnd waren.

Maar daar moet je wel zin in hebben toch?
Kan me echt wel voorstellen dat niet iedereen zin heeft in een (staande) jachthond. Niet omdat de honden zo moeilijk zijn, maar het moet je wel liggen.

In mijn familie/vriendenkring zijn er ook echt een aantal mensen die mijn duo fantastisch vinden, maar ze echt niet zouden willen hebben. Die willen gewoon een hond die ze waar dan ook los kunnen gooien en ze in principe niet op hoeven te letten tijdens het wandelen.

Barsoi of Ierse Wolfshond, prachtig maar in de praktijk veel te groot...

laeken schreef:

Manu schreef:Mijn hond schijnt ook een gemakkelijke Hus te zijn omdat ie luistert als ik roep.

Zal ik eens de topics die hier staan laten lezen?
Het is wel een kick, ik ben apetrots, al dat harde werk wat we hebben gedaan zodat hij nu op heel veel stukken los kan en terug komt als ik roep. Maar 1 ding weet ik zeker, makkelijk was het niet.
Gewoon een beetje tijd in stoppen Het gaat niet vanzelf maar juist dat vind ik wel leuk.

En dus zijn de hussen die niet los kunnen niet goed opgevoed? Want dat stel je nu? Volgens mij is jouw hus ook weggelopen en heel erg lang weg geweest. Ik zou niet uitsluiten dat dat weer kan gebeuren. En verder vraag ik me oprecht af of je denkt dat jij elke hus aan het luisteren krijgt omdat ze dan dus allemaal hetzelfde zouden zijn?

Ik zeg niet dat je niet beter je best hebt gedaan dan de gemiddelde eigenaar die zegt dat zijn hus niet los kan maar geloof me, de gemiddelde hus is moeilijker los te laten dan de gemiddelde mechelaar. En ik weet ook zeker dat je hussen hebt die je nog niet los klikt of ze gaan de wijde wereld in. Wat je ook doet. En ook jij krijgt die niet onder controle. Een sledehond in Alaska komt nooit los. Als die los komen gaan ze op jacht. Dan zie je ze pas dagen later weer terug. Of niet. En die mushers weten echt wel wat voor honden ze hebben en hoe ze die op moeten voeden. Ik kan me ook niks voorstellen van een wandeling met jou en je hus en mij en Bas in de polder hier. Zeg een ree per 250 meter en een haas per ongeveer 100 meter. Midden in het zicht, midden in een open polder. En dan smeert jouw hus hem niet zeg je nu? Dat kan ik dus bijna niet geloven.

Dat zeg ik helemaal niet, ik zeg dat ik er heel veel tijd in gestoken heb en dús nu mijn hond wel los kan. En dat is niet omdat hij makkelijk is terwijl sommigen dat wel beweren nu hij wél luistert.
Grappig dat je refereert naar het weglopen van mijn Hus, dat is precies waarom ik naar mijn topics verwijs. Jij stelde eerder wat onhandig dat Nathalie wel makkelijke honden zou hebben als die van haar zouden luisteren. Ik stel haar bericht even kracht bij door te vertellen dat ik dan zeker ook wel een makkelijke hond heb.
JOH, zou het, wat jij vertelt is niets nieuws. Gelukkig weet jij alles en de honden die jij kent zijn allen een vertegenwoordiger van het ras. Als het makkelijker gaat dan bij een ander omdat de baas er veel tijd en moeite in heeft gestopt is een hond niet direct makkelijk.
Natuurlijk zit daar een stuk persoonlijkheid in van de hond en je moet niet verwachten dat je een raseigenschap weg kunt trainen, je kunt wel leren ermee om te gaan.

Een wandeling met jou in de polder zie ik dan ook niet zo zitten nee. Ik zou mijn hond daar niet los kunnen laten, en dat hoeft ook helemaal niet. Want ik weet wat ik heb en houd daar rekening mee. Op veel andere stukken kan het gelukkig wel. Het irriteert mij dat jij stelt dat de hond dan wel makkelijk zou zijn als die de raseigenschap niet of nauwelijks vertonen die JIJ gewend bent van die hond van de buurvrouw, of die je wekelijks in de polder tegenkomt, of van je oma, of van de kennis van een nichtje van een vriend.
Maar gelukkig is Bas dan wel weer bijzonder in alles.

Oh, ik zou ook je leesbril pakken:

Manu schreef:zodat hij nu op heel veel stukken los kan en terug komt als ik roep

Manu schreef:

laeken schreef:

Manu schreef:Mijn hond schijnt ook een gemakkelijke Hus te zijn omdat ie luistert als ik roep.

Zal ik eens de topics die hier staan laten lezen?
Het is wel een kick, ik ben apetrots, al dat harde werk wat we hebben gedaan zodat hij nu op heel veel stukken los kan en terug komt als ik roep. Maar 1 ding weet ik zeker, makkelijk was het niet.
Gewoon een beetje tijd in stoppen Het gaat niet vanzelf maar juist dat vind ik wel leuk.

En dus zijn de hussen die niet los kunnen niet goed opgevoed? Want dat stel je nu? Volgens mij is jouw hus ook weggelopen en heel erg lang weg geweest. Ik zou niet uitsluiten dat dat weer kan gebeuren. En verder vraag ik me oprecht af of je denkt dat jij elke hus aan het luisteren krijgt omdat ze dan dus allemaal hetzelfde zouden zijn?

Ik zeg niet dat je niet beter je best hebt gedaan dan de gemiddelde eigenaar die zegt dat zijn hus niet los kan maar geloof me, de gemiddelde hus is moeilijker los te laten dan de gemiddelde mechelaar. En ik weet ook zeker dat je hussen hebt die je nog niet los klikt of ze gaan de wijde wereld in. Wat je ook doet. En ook jij krijgt die niet onder controle. Een sledehond in Alaska komt nooit los. Als die los komen gaan ze op jacht. Dan zie je ze pas dagen later weer terug. Of niet. En die mushers weten echt wel wat voor honden ze hebben en hoe ze die op moeten voeden. Ik kan me ook niks voorstellen van een wandeling met jou en je hus en mij en Bas in de polder hier. Zeg een ree per 250 meter en een haas per ongeveer 100 meter. Midden in het zicht, midden in een open polder. En dan smeert jouw hus hem niet zeg je nu? Dat kan ik dus bijna niet geloven.

Dat zeg ik helemaal niet, ik zeg dat ik er heel veel tijd in gestoken heb en dús nu mijn hond wel los kan. En dat is niet omdat hij makkelijk is terwijl sommigen dat wel beweren nu hij wél luistert.
Grappig dat je refereert naar het weglopen van mijn Hus, dat is precies waarom ik naar mijn topics verwijs. Jij stelde eerder wat onhandig dat Nathalie wel makkelijke honden zou hebben als die van haar zouden luisteren. Ik stel haar bericht even kracht bij door te vertellen dat ik dan zeker ook wel een makkelijke hond heb.
JOH, zou het, wat jij vertelt is niets nieuws. Gelukkig weet jij alles en de honden die jij kent zijn allen een vertegenwoordiger van het ras. Als het makkelijker gaat dan bij een ander omdat de baas er veel tijd en moeite in heeft gestopt is een hond niet direct makkelijk.
Natuurlijk zit daar een stuk persoonlijkheid in van de hond en je moet niet verwachten dat je een raseigenschap weg kunt trainen, je kunt wel leren ermee om te gaan.

Een wandeling met jou in de polder zie ik dan ook niet zo zitten nee. Ik zou mijn hond daar niet los kunnen laten, en dat hoeft ook helemaal niet. Want ik weet wat ik heb en houd daar rekening mee. Op veel andere stukken kan het gelukkig wel. Het irriteert mij dat jij stelt dat de hond dan wel makkelijk zou zijn als die de raseigenschap niet of nauwelijks vertonen die JIJ gewend bent van die hond van de buurvrouw, of die je wekelijks in de polder tegenkomt, of van je oma, of van de kennis van een nichtje van een vriend.
Maar gelukkig is Bas dan wel weer bijzonder in alles.

Oh, ik zou ook je leesbril pakken:

Manu schreef:zodat hij nu op heel veel stukken los kan en terug komt als ik roep

Werkelijk. JIJ begint op mij te reageren en je hond als voorbeeld te gebruiken hoor. En nu een beetje lullig gaan doen ook nog. Volgens mij reageer ik helemaal niet lullig op jou reactie. Ik stel gewoon dat ik in de polder wil wandelen met een hond die hem niet smeert. Krijg ik husky en jachthondmensen in mijn nek en nog een sneer over Bas ook. Rot op zeg. Ik wil lopen waar ik wil en ben wie ik ben. Heb mijn keuze daarop gebaseerd. Niks mis mee lijkt me.

Jezus wat een stom topic zeg. Je kan niks zeggen of mensen zijn op hun pik getrapt omdat je zo'n hond als zij hebben niet bij je vindt passen. Omdat je toch wel gelooft in individuele karakters EN raseigenschappen. Ga maar lekker samen hier. Na de sneer over Bas en totaal onbegrip ga ik hier geen woord meer aan vuil maken. Je kan elkaar ook gewoon willen begrijpen ipv altijd moeilijk doen en zout op elke slak leggen.

Inge O schreef:

Nanna schreef:

Inge O schreef: ik word er bv. goed moe van dat mensen (niet speciaal hier op het forum maar gewoon om me heen, ook op de hondenclub) mijn honden als makkelijk bestempelen omdat ze alles zo snel leren of zo braaf doen.

Ik zou dat ook kunnen zeggen Denk ook wel dat een Hovawart makkelijk en snel leert, en ja, dat helpt enorm in de training.
Krijg een Afghaan net zo ver en ik maak een diepe buiging voor je

Ik denk wel dat je het verschil moet zien tussen makkelijk ZIJN en makkelijk LEREN.

ja, hovawarten staan er echt om bekend om heel erg makkelijk, meegaand en trainingslustig te zijn - allemaal. en picards ook. en engelse setters, gordon setters, duitse staanden, franse lopende honden, cairns, cattle doggen : allemaal watjes die opgevoed geboren worden - die van mij dan toch.

en overigens heb ik het niet over het verschil tussen een hovawart en een afghaan maar wel tussen een hovawart of picard en een viszla, om maar eens een voorbeeldje te noemen van een baas die trainingstechnisch vreselijk stond te prutsen met zijn (heel leuke en baasgerichte) pup maar 'die van mij' (kwastje), ja, dat was alweer een makkelijke .

ik geef het je op een briefje : geef dat viszlaatje in handen van iemand die er goed mee omgaat en na één week doet die alles nog veel beter dan welke hond dan ook.

en dat ben ik zat, ja.

je bent je beaucje vergeten...... doe die maar op de boot naar hier dan