Het HondenForum

Ack Kit, mijn vrouw en ik hebben wel eens gekscherend gezegt tegen elkaar, zo makkelijk en rustig als King thuis was, onze vorige hond, daar kun je er onder die omstandigheden wel zowat 20 van hebben op een flatje
Hangt dus ook erg van het type hond af.

Je hebt honden waarbij bij 1 exemplaar meteen je huis vol is.
Je hebt ze er ook bij waar je amper doorhebt dat je er uberhaupt 1 hebt??

ik moet er niet aandenken zonder hond te moeten leven.
heb vanaf mijn 8 ste al een hond. In al die jaren 2 jaar geen hond gehad en heb in die 2 jaar de oren van mijn ouders zijn kop gezeurd schijnbaar.
een tijdje terug noodgedwongen toch na moeten denken of ik mijn honden wel kon bieden wat ze nodig hadden en werd al gek van het idee dat ik ze weg zou moeten doen.
Mijn vriend is totaal geen honden liefhebber maar begrijpt dit gelukkig wel

Inge O schreef: kan best dat ik ooit even een paar weken hondloos zal zijn door omstandigheden maar als het moment zou komen dat ik om gezondheidsredenen geen hond meer kan/mag hebben zit het er voor mij op, zo simpel is het.

Zo denk ik er ook over

Nanna schreef:

jip007 schreef:

Inge O schreef: kan best dat ik ooit even een paar weken hondloos zal zijn door omstandigheden maar als het moment zou komen dat ik om gezondheidsredenen geen hond meer kan/mag hebben zit het er voor mij op, zo simpel is het.

Zo denk ik er ook over

Hier ook. Ik ga niet een hond een 'minder' leven aandoen alleen omdat ik niet zonder kan. Zo'n beest moet zich kunnen uitkuren.
En er is ook nog wel wat anders dan honden. Als ik de deur niet meer uit kan wegens gezondheidstoestanden dan neem ik een paar siamezen.

volgens mij bedoelen zij wat anders...?

tekkel schreef:

Nanna schreef:

jip007 schreef:

Inge O schreef: kan best dat ik ooit even een paar weken hondloos zal zijn door omstandigheden maar als het moment zou komen dat ik om gezondheidsredenen geen hond meer kan/mag hebben zit het er voor mij op, zo simpel is het.

Zo denk ik er ook over

Hier ook. Ik ga niet een hond een 'minder' leven aandoen alleen omdat ik niet zonder kan. Zo'n beest moet zich kunnen uitkuren.
En er is ook nog wel wat anders dan honden. Als ik de deur niet meer uit kan wegens gezondheidstoestanden dan neem ik een paar siamezen.

volgens mij bedoelen zij wat anders...?

Volgens mij ook ,ik denk dat Inge bedoelt dat het leven er voor haar op zit terwijl Nanna zegt zonder honden vrolijk verder te gaan met siamezen.

tineke schreef:

tekkel schreef: volgens mij bedoelen zij wat anders...?

Volgens mij ook ,ik denk dat Inge bedoelt dat het leven er voor haar op zit terwijl Nanna zegt zonder honden vrolijk verder te gaan met siamezen.

psies

Nanna schreef:Ik ga er toch geen eind aan breien omdat ik er, notabene, geen hónd meer op na kan houden
Ik maak er pas een eind aan als ik van anderen afhankelijk ben om mijn kont af te vegen.

Nou niemand zegt toch dat je dat moet doen
Maar het ging hier toch ook niet om jou

Wij hebben nu 2 honden een jack russel en een sint bernard.Mijn hele leven al honden gehad, zelfs op elke babyfoto sta ik met een hond.

Mijn man en ik hebben besloten om na deze 2 geen hond/honden meer te nemen. We hebben afgesproken dat we zowiezo een half jaar hondloos zullen zijn en dat we na dat half jaar gaan bepalen wat we gaan doen.

Gr,Zonta

Na Sophie neem ik voorlopig geen honden meer. Mijn situatie is de afgelopen 2 jaar zo veranderd, dat ik niet vind dat dit een handige situatie is om weer opnieuw een hond te nemen. Ik heb een kindje gekregen en de tweede is onderweg en ik ben van baan veranderd (ik had eerst een baan waarbij Sophie mee kon) waardoor een hond naar mijn mening (te) lang alleen zit.

Ik wil pas weer een hond als ik minder werk en dus meer tijd heb en pas wanneer mijn kinderen ouder zijn want ik merk dat ik de combi hond + kleine kinderen, en helemaal een hondje als Sophie dat geen minuut alleen kan zijn, niet de meest ideale vind. Dus; voor mij na Soofje voorlopig geen honden meer. Het lijkt me eerlijk gezegd best wel eens prettig als ik weg kan zonder te moeten zoeken naar een oppas voor Sophie, of om eens met de hele familie een middagje ongepland naar Artis of de kinderboerderij te gaan. Of naar het zwembad. Nu doen we dat bijna nooit, omdat Sophie niet alleen kan zijn. Het lijkt me heel raar, want met hond is gezelliger, maar het is niet anders. Ik vind dat ik een hond nu niet kan bieden wat hij verdient.

Eigenlijk hier een beetje zoals bij Geer.
Wij hebben nu 3 honden en ik merk dat ik het soms teveel vind om goed te kunnen combineren.
Nu komt dat ook vooral doordat ik de honden niet met zn 3'tjes tegelijk mee uit kan nemen. Ik moet dus altijd 2x op de dag een flinke wandeling maken om ze allemaal tevreden te houden en dat wil gewoon niet zo gemakkelijk meer met kinderen die ook van alles moeten/willen. En dan ben ik overdag nog wel gewoon altijd thuis.

Wij willen dus wel terug naar 1 of hooguit 2 honden. En dan 1 grotere (herder) en 1 kleintje erbij.
Maar goed, Woopy heeft zo'n sterk gestel dat hij w.s. wel met gemak een jaar of 18 gaat worden en Cash is nog jong dus die gaat ook nog tijden mee hoop ik.
Hera kwakkelt heel erg met haar heup en heeft allerlei bultjes dus ik ga er vanuit dat zij er geen jaren meer zal zijn.
Dan houden we het dus voorlopig mooi bij 2 honden.

Woopy en Cash is ook een leuk stel samen. Kunnen samen mee uit, zijn in huis leuk met elkaar, spelen met elkaar etc.

1 klein hondje lijkt mij soms ook wel errug handig. Maar ik gok dat er hier toch altijd wel een herdertype rond zal lopen.

Geer schreef:Het lijkt me eerlijk gezegd best wel eens prettig als ik weg kan zonder te moeten zoeken naar een oppas voor Sophie, of om eens met de hele familie een middagje ongepland naar Artis of de kinderboerderij te gaan. Of naar het zwembad. Nu doen we dat bijna nooit, omdat Sophie niet alleen kan zijn. Het lijkt me heel raar, want met hond is gezelliger, maar het is niet anders. Ik vind dat ik een hond nu niet kan bieden wat hij verdient.

Dit nog even citeren want dat is dus waar wij ook vooral tegenaan lopen met honden en de kinderen.
Het lijkt mij dus ook heerlijk om op zondagochtend te besluiten de auto te pakken en hup een eind weg te rijden naar weet ik veel wat zonder rekening te hoeven houden met honden die te lang alleen thuis zitten.
Wij doen dus heel veel apart. Frank blijft nu vaak thuis zodat ik met de kinderen een dagje naar de dierentuin kan of een speelparadijs.
Nu kunnen onze honden prima alleen thuis zijn maar wij vinden het gewoon niet nodig dat ze een hele dag alleen zitten. Dan knaagt er een enorm schuldgevoel aan mij.
Soms lijkt het mij ook heerlijk om spontaan een weekendje weg te boeken. Gaat nu ook niet want 3 honden....ben je niet welkom op de Landal parken e.d.

Ik vraag mij weleens af hoe anderen dat hier op het forum doen die de combinatie kinderen en honden hebben?

Cash schreef:Ik vraag mij weleens af hoe anderen dat hier op het forum doen die de combinatie kinderen en honden hebben?

Nu niet meer, maar in het verleden wel natuurlijk die combi in huis gehad.
Ik ging elk jaar op vakantie met kinderen ,met soms de kleine hondjes ,en de grote bleef dan thuis.
Ik had een fijn opvangadres voor hem ben ook vrienden die voor hem zorgde als ik aan het werk was.
De kleintjes nam ik dan ook mee
Maar inderdaad spontaan inpakken en hele dagen weggaan was er niet bij ,er moest altijd iets voor hun geregeld worden.
Maar op zich kon ik dat best makkelijk realiseren dus wij ondernamen best dingen zonder honden.

ik heb die luxe niet dat ik de energie heb iets te ondernemen, ben als we gaan allang blij dat we halverwege de dag weer naar huis gaan voor de hond, want den ben ik half dood .
moet ik 6 weken bijkomen.
dus eigenlijk gaan we nooit weg, en als we weg gaan niet langer dan een halve dag
jammer voor de kinderen dat dan weer wel

Mama Sanneke schreef:Nou, ik wil geen hond meer na Luka.
Dat staat nu al vast. Kzie hem doodgraag, maar na 8 jaar ellende heb ik echt geen zin meer.
Langs een kant vind ik het jammer, dat ik mezelf de kans niet geef om te ondervinden hoe het is om
met een normale hond te leven.

Gut, dit klinkt sneu zeg.

Ik heb de eerste 29 jaar van mijn leven zonder hond geleefd, ging prima Maar mét is het toch een stuk leuker!

Cash schreef:

Geer schreef:Het lijkt me eerlijk gezegd best wel eens prettig als ik weg kan zonder te moeten zoeken naar een oppas voor Sophie, of om eens met de hele familie een middagje ongepland naar Artis of de kinderboerderij te gaan. Of naar het zwembad. Nu doen we dat bijna nooit, omdat Sophie niet alleen kan zijn. Het lijkt me heel raar, want met hond is gezelliger, maar het is niet anders. Ik vind dat ik een hond nu niet kan bieden wat hij verdient.

Dit nog even citeren want dat is dus waar wij ook vooral tegenaan lopen met honden en de kinderen.
Het lijkt mij dus ook heerlijk om op zondagochtend te besluiten de auto te pakken en hup een eind weg te rijden naar weet ik veel wat zonder rekening te hoeven houden met honden die te lang alleen thuis zitten.
Wij doen dus heel veel apart. Frank blijft nu vaak thuis zodat ik met de kinderen een dagje naar de dierentuin kan of een speelparadijs.
Nu kunnen onze honden prima alleen thuis zijn maar wij vinden het gewoon niet nodig dat ze een hele dag alleen zitten. Dan knaagt er een enorm schuldgevoel aan mij.
Soms lijkt het mij ook heerlijk om spontaan een weekendje weg te boeken. Gaat nu ook niet want 3 honden....ben je niet welkom op de Landal parken e.d.

Ik vraag mij weleens af hoe anderen dat hier op het forum doen die de combinatie kinderen en honden hebben?

En hier gaat het niet eens om de hele dag weg, want dan regelen we een oppas. Net als de dagen dat we werken, dan breng ik haar voor het werk en haal ik haar na het werk op. Het zijn die uurtjes dat ik even boodschappen/geitjes voeren/kleine visites/winkelcentrumpjes/zwembad wil doen waarbij ze niet mee kan. Even op de fiets een rondje om. De ongeplande dingen die, vooral met een kind, regelmatig voorbij komen. En waarbij het regelen van een oppas gewoon niet lukt, omdat je (en terecht) niet te pas en te onpas je hond bij een ander naarbinnen kunt schuiven. Gewoon even een uurtje weg kunnen; dat kan nu niet. Soms doe ik het wel hoor, de dagelijkste boodschappen moeten er toch komen, maar met een gestrest gevoel en in de wetenschap dat Soof zit te loeien als ik thuiskom. Of ik neem haar mee en laat haar in de auto. Maar dan hoor ik haar waar ik ben loeien in de auto, En doe ik allemaal kleine roteindjes met de auto die ik eigenlijk gewoon zou willen fietsen.

Cash schreef:
Ik vraag mij weleens af hoe anderen dat hier op het forum doen die de combinatie kinderen en honden hebben?

Ik kan alleen spreken over hoe we het vroeger thuis deden en daar ging de hond gewoon mee. Twee weken naar Ouddorp, twee weken Scheveningen en ook mee nar Oostenrijk.

Hier geen kinderen, maar tot nu ging Tirsa gewoon mee op vakantie. Voor Yentle heb ik waarschijnlijk een oppasadres gevonden, dus wie weet, als dat goed bevalt, zit er in de toekomst een korte vakantie in.

tineke schreef:

Cash schreef:Ik vraag mij weleens af hoe anderen dat hier op het forum doen die de combinatie kinderen en honden hebben?

Nu niet meer, maar in het verleden wel natuurlijk die combi in huis gehad.
Ik ging elk jaar op vakantie met kinderen ,met soms de kleine hondjes ,en de grote bleef dan thuis.
Ik had een fijn opvangadres voor hem ben ook vrienden die voor hem zorgde als ik aan het werk was.
De kleintjes nam ik dan ook mee
Maar inderdaad spontaan inpakken en hele dagen weggaan was er niet bij ,er moest altijd iets voor hun geregeld worden.
Maar op zich kon ik dat best makkelijk realiseren dus wij ondernamen best dingen zonder honden.

Dat speelt bij ons ook wel mee; dat Hera gewoon niet door iemand anders uit te laten is. Tenminste, ik durf dat risico gewoon niet te nemen. Dan zit ik ook alleen maar in de stress tijdens zo'n dagje.
Er is 1 iemand die ik met haar vertrouw en that's it.
Woopy is ook geen hond die je aan jan en alleman mee kunt geven. Die heeft ook zijn gebruiksaanwijzing.
Dan zou ik echt op zoek moeten naar iemand hier in de buurt maar tot nog toe is er niemand hier in de buurt waarvan ik denk "nou bij haar/hem ga ik gerust een dagje op stap".
Plus dat je dat dan weer moet plannen van te voren. En juist dat "goh waar zullen we zo eens naar toe gaan?" vind ik zo leuk. Het spontane zeg maar.

Vakantie gaan wij ook wel hoor. In de zomer kamperen en daarnaast in het najaar/voorjaar een huisje.
Het is een hoop gezoek maar er is genoeg te vinden. Maar ook met kamperen zit je weer dat je niet weg kunt om iets te bezoeken met zn allen; musea, pretpark, dorpjes hier en daar.

Neeltje schreef:

Cash schreef:
Ik vraag mij weleens af hoe anderen dat hier op het forum doen die de combinatie kinderen en honden hebben?

Ik kan alleen spreken over hoe we het vroeger thuis deden en daar ging de hond gewoon mee. Twee weken naar Ouddorp, twee weken Scheveningen en ook mee nar Oostenrijk.

Hier geen kinderen, maar tot nu ging Tirsa gewoon mee op vakantie. Voor Yentle heb ik waarschijnlijk een oppasadres gevonden, dus wie weet, als dat goed bevalt, zit er in de toekomst een korte vakantie in.

1 hond vind ik dan nog weer veel minder een probleem, zeker als dat hondje dan formaat maltezer ofzo is.
Die kan vrijwel altijd wel mee. En vaak zijn dat ook wel hondjes waar je jan en alleman voor zou kunnen vragen om uit te laten.
Hier hebben we 3 honden en dan ben je toch veel minder tot niet welkom.
En dan dus ook nog honden met een gebruiksaanwijzing.

@Geer; ja dat ishelemaal lastig als je zelfs een uurtje weg al niet kunt.

Nanna schreef:Hier ook. Ik ga niet een hond een 'minder' leven aandoen alleen omdat ik niet zonder kan. Zo'n beest moet zich kunnen uitkuren.
En er is ook nog wel wat anders dan honden. Als ik de deur niet meer uit kan wegens gezondheidstoestanden dan neem ik een paar siamezen.

Voor mij net zoiets. Ik neem geen hond als ik zo'n beestje niets kan bieden, dan houd 't gewoon op en worden het weer alleen katten.

Ik wil na Rhodi en Branco (hopelijk duurt dat nog HEEL erg lang) eigenlijk een tijdje zonder hond. Ik wil dan graag weer eens op vakantie naar mijn lievelingscamping in Kroatie (vanwege Rhodi's gedrag zitten dat soort dingen er al jaren niet meer in) en even kijken hoe een leven zonder honden bevalt.
Ik weet alleen ook al dat ik ze héél erg zou missen, dat ik me zeker eenzamer zou voelen... en ook onveiliger. Ik voel me rustiger en prettiger met een hond in huis.

Hoe dan ook komt er dan wel weer een kat, ik deel al mijn hele leven het huis met katten en dat vind ik prettig. Helemaal huisdier-loos zou me slopen, daar kan ik echt niet mee om gaan.

ArCee schreef:Sommige zullen het misschien NOOIT meemaken, anderen hebben het misschien wel meegemaakt maar, kun jij een leven voorstellen zonder hond?
Niet per se je huidige hond, maar in het algemeen, een leven zonder een hond om je heen?
Denk jij dat er straks een moment aanbreekt waarin je besluit er geen meer te nemen, en denk je dat je het aankan?
Zijn er mensen die dit hebben meegemaakt, en waar liep of loop je momenteel tegen aan? Is het wat je dacht dat het zou zijn zonder je trouwe maatje? Of is het misschien wel nog moeilijker?

Ik heb mensen gesproken die dachten, zometeen de kinderen het huis uit, hondje weg en lekker tijd voor ons zelf. Achteraf bleken tegen een muur van gemis aan te lopen, te stil, te saai, te alles. Er kwam dus weer een hond, want het klopte allemaal niet meer, het leven werd te inhoudsloos voor ze.
Ik heb het zelf ook aan den lijve ondervonden dit jaar na het verliezen van mijn beide honden. Ik zou een tijdje, en dat is een rekbaar begrip, zonder hond gaan leven, maar ik liep tegen zoveel ellende aan, dat ik gewoon niet zonder hond bleek te kunnen. Geheel tegen mijn eigen verwachting in overigens. Er valt namelijk veel meer weg als dat je van te voren inschat, maar dat ervaar je pas achteraf. Wat dat aangaat ben ik ook wel van mijzelf geschrokken, dat ik er zo emotioneel onder bleek te zijn. Ik heb mezelf, wat dat aangaat, geheel verkeerd ingeschat, en ben mijzelf tegen gekomen.

Zijn er meer mensen die dit hebben meegemaakt, of zijn er daadwerkelijk mensen die bewust geen volgende hond meer hebben genomen na de laatste? Nu weet ik niet of dat soort mensen op dit forum zitten, maar ik waag het erop.
Hoe ziet je leven er nu uit zonder hond, en vind je het een verbetering> Maakt het je leven makkelijker?
Zijn er mensen, net als ik, die zeiden, voorlopig even niet, en die er op terug gekomen zijn? Zo ja, waarom?
Wat is jouw ervaring?

ja die mensen zijn er zeker, na het plotselinge wegvallen van siem, dachten wij, nooit nooit meer dit verdriet.
nooit meer een hond.

maar ging niet zonder hond. kan iedereen gek vinden maar dat gemis was intens. sjaak is geen vervanging voor siem, maar een nieuw maatje. wij zeggen altijd we hebben niet 1 hond maar meerdere honden waarvan er nog maar 1 met ons mee leeft.

ondanks het fulltime werken zou ik niet zonder honden willen
nu niet en in de toekomst ook niet

Heb altijd graag dieren om mij heen gehad...het liefst de honden,en wilde tot nu toe ook echt niet zonder.
Maar denk dat ik het na deze zeker wel probeer.......maar ja...Liz is pas twee,en hopelijk gaat ze ook nog wel een jaar of 12 of meer mee ...dus wie dan leeft die dan zorgt hè?

ArCee schreef: Z of zijn er daadwerkelijk mensen die bewust geen volgende hond meer hebben genomen na de laatste? Nu weet ik niet of dat soort mensen op dit forum zitten, maar ik waag het erop.
Hoe ziet je leven er nu uit zonder hond, en vind je het een verbetering> Maakt het je leven makkelijker?

Toen Bertus oktober 2010 overleed heb ik daarna geen hond meer genomen. Toen ik aan honden begon was mijn situatie ideaal. Ik had mijn eigen hondenuitlaatservice en Sandro en Yildah gingen gewoon de hele dag mee.Toen ze allebei overleden (binnen 3 weken tijd ) Overleed het baasje van Bertus (zij was klant bij mij) Ik heb Bertus in huis genomen omdat we dat hadden afgesproken als zij zou komen te overlijden. Bertus was al oud en na een jaar stopte ik met de uitlaatdienst en ging parttime werken. Bertus kon absoluut niet alleen zijn en het was een aantal jaren flink aanpassen en schipperen om een planning te maken als we voor langere tijd weg gingen (een paar uur of een lange vakantie) Omdat hij al oud en mopperig was, was het soms moeilijk om hem onder te brengen. Helemaal toen ik naar Amersfoort verhuisde (50 km van de ideale oppas die altijd zo goed voor hem zorgde) Na een paar maanden heb ik hem in laten slapen en is er geen andere hond meer gekomen.

Ik werk nu nog steeds parttime (3 dagen per week) en wil (voorlopig) geen hond meer. Ik geniet nu even van de vrijheid die ik heb. Ik kan gaan en staan waar ik wil. Hoef me niet druk te maken omdat er thuis een hond zit te wachten, geen zorgen als de hond ziek is oid. Maar heel vaak mis ik wel de aanwezigheid van een hond in huis, het wandelen of samen fietsen, het kroelen, het lachen om zijn/haar streken. S'avonds het laatste rondje (alhoewel, met dit weer is het ook wel weer fijn om niet eruit te hoeven)
Ook het feit dat ik drie dagen werk telt mee. Ik wil een hond niet de hele dag alleen thuis laten en op zoek moeten naar een goede uitlaat/oppas. Omdat ik zelf veel honden heb uitgelaten en weet wat er allemaal rond wandelt en zich uitlaatdienst noemt, maakt dat ik erg kritisch ben.

Voorlopig dus geen hond maar ooit komt er zeker, zeker weten weer een hond in huis. (tot dan toe wandel ik af en toe met forum hond Shendor van Moosje)