Je kunt op diverse manieren tegen dit aankijken.
Er zijn oudere mensen die werkelijk niemand hebben. Geen man meer (misschien nooit gehad), geen kinderen etc.
Mijn vrouw heeft in een bejaardenhuis gewerkt waar een oud vrouwtje zat van, ik meen, 94 jaar oud, die al haar kinderen al had zien gaan.
Dat hoort niet maar zo ging het. Sterker nog, zij was al iets van 15 jaar geleden opgegeven, en ze liep nog op deze wereld. Welliswaar maar het een en ander aan pennen etc in haar lichaam, maar ze was er nog, en vrij gezond van lijf en geest.
Dat soort mensen kunnen en zullen verpieteren als ze niets om handen hebben. Zeker als zij een groot deel van hun leven dieren gehad hebben. Ik kan in dat geval begrijpen dat zij niet zonder kunnen. Nu is het sowieso al verschrikkelijk moeilijk om een (bejaarden) tehuis te vinden waarbij dieren zijn toegestaan, zo "normaal"is dat namelijk al helemaal niet. Mijn schoonmoeder zit na een bereorte in een verzorgingstehuis waar het wel mag, mits men er zelf voor kan zorgen. Gun dat soort mensen, als ze er behoefte aan hebben, een hond, kat, van mijn part een vissenkom.
Een andere kant is dit:
Ik kwam, toen ik ook nog dagelijks in het bos liep met King en Hayleigh, elke dag een oudere vrouw tegen met een joekel van een Pyrenese Berghond. Dag in, dag uit, weer of geen weer, WIJ liepen daar, soms alleen zij en ik met de honden.
Zie haar nog staan op regenachtige dagen. Lange regenjas, rubber laarzen, maar ze ging wel.
Dan loop je met elkaar op, je leut wat met elkaar blabla
Die vrouw die ik rond achter in de vijftig gokte, was dus al 72 jaar oud en zo kwiek als ik weet niet wat
Zwaar respect!!
Helaas overleed haar Pyr al eerder als mijn honden. Hond had al suiker, werd op een gegeven moment blind, maar ze bleven lopen, maar op een gegeven moment was haar hond op.
Ik kwam haar daarna tegen, omdat ze nu met een vriendin mee liep maar een roedel Collies. Maar toch...........toch was dat anders volgens haar, omdat dit geen eigen honden waren. Ze was ook van mening dat zij te oud was om nog aan een hond te beginnen.
Ik zei: Meid, je bent kwiek genoeg, je zou nog wel 20 jaar kunnen hebben, maar niemand heeft een blanco garantie. Ik kan morgen ook dood gaan tijdens een auto ongeval, zo moet je niet denken. Als je per se een hond nodig hebt en wilt, kijk dan desnoods voor een wat ouder hondje van een jaar of 6 of zo?
Nou, daar ging ze toch over nadenken want deze vrouw geef ik echt nog wel een jaar of 20 a misschien zelfs 30 zoals ze erbij loopt.
Laatste voorbeeld:
Een vrouw hier op de buurt heeft haar leven lang Bouviers gehad, als laatste een blonde. Ze was al een tijd gescheide en alleenn, enige kind het huis uit, dus ze had ook niet anders als haar hond. Dat was het enige waardoor ze nog een sociaal leven had. Ze is nu denk ik, rond de 68 of zo (als ik te hoog zit dan hoop ik dat ze geen account heeft op dit forum).
In ieder geval kwam ik haar ook overal tegen met haar Bouvier, tot deze overleed. Zij vond het ook een slecht idee om weer een hond te nemen vanwege haar leeftijd. Vervolgens zagen we haar nooit meer. Achteraf bleek dat zij zich zelf een beetje begon op te sluiten, ze had niets meer. Ik hoorde van Carla (haar dochter) dat ze echt begon af te takelen vanwege het alleen zijn en niet meer uit huis komen.
Haar dochter zag dat gelukkig ook, en heeft haar naar een maand of 6 een Cocker Spaniel kado gedaan. Geen grote Bouvier meer omdat ze wat ouder werd en deze gewoon niet meer hield, maar een kleiner hondje. Je komt er nu weer overal tegen en ziet haar gewoon weer (op)leven.
Ik zeg, gun mensen het gezelschap en de liefde van een hondje. Geef ze het voorrecht om ergens voor te moeten zorgen. Geef ze een reden om eruit te gaan, vele hebben het nodig, blijven hierdoor veel langer aktief, en zijn gewoon gelukkiger.
Onze tijd komt namelijk ook nog wel.
Zo iemand zou geen pup van mij krijgen, maar het advies voor een oudere herplaatser 
Maar ze lieten foto's zien van de vorige honden die ze hadden gehad, allemaal vrij 'pittig' spul, en zij hadden dus ook hun zoon als 'backup', mocht er iets gebeuren waardoor ze niet meer voor de hond konden zorgen. 
)
