Maligne lymfoom... chemo?

[Benji&Brenda]

We zijn ontroostbaar, onze lieve schat heeft maligne lymfoom oftewel lymfeklierkanker.
Het gaat allemaal heel snel, het begon vorige week dinsdag met opgezwollen lymfeklieren en nu is de uitslag definitief.

Bij zijn keel heeft hij ondertussen 2 bulten aan elke kant vlak naast elkaar. Bij zijn hals zitten 2 bulten zo groot als tennisballen en in zijn oksel voel je ook al wat. Hij drinkt enorm veel en sinds vandaag wil hij zijn gewone brokjes waar hij anders alles voor doet, niet meer eten.
Mee uit wil hij nog wel, maar wandelen niet echt. Thuis is hij ook chagrijnig.

Prognose? 6 weken maximaal, maar als we zien hoe snel hij nu al achteruit is gegaan in een week... Hij ademt ook al zwaarder.

Chemotherapie is een optie. Er zijn maar enkele klinieken in Nederland die het doen. We hebben contact gehad met diverse dierenartsen. Degene die het zelf toepassen zijn er positief over, maar de anderen zeggen eigenlijk: niet doen...
Als we het zouden doen zou hij morgen al moeten beginnen. Dan krijgt hij een injectie van 500 euro die hij na een week weer moet krijgen. Tevens moet hij onder een roesje gebracht worden om een hapje uit zijn klier te nemen. Het hangt ervan of of de B of C lymfocyten geinfecteerd zijn wat de prognose is. Verder moeten er foto's van longen en buik genomen worden om te kijken of er uitzaaiingen zijn. Wij vrezen dat die er al zullen zijn en een da die we hebben gesproken zei dat ook, omdat het zo snel gaat en er al zoveel klieren dik zijn.
De derde injectie die hij zou moeten krijgen zou hij ziek van worden waarschijnlijk omdat dan de echte chemo begint. Je kan kiezen voor een korte (5 maanden) of lange behandeling (1,5 jaar). Totaal komt de korte behandeling al op zo'n 2500 euro.
De chemo is niet ongevaarlijk. Je mag niet met hem knuffelen en hij mag je niet likken. Dan kom je namelijk ook met de chemo in aanraking.
Mijn hond is een echte knuffelkont dus alleen dat al...
Verder tast het zijn immuunsysteem natuurlijk aan en hij is eigenlijk al gevoelig...

Vorig jaar heeft hij hersenvliesontsteking gehad, bacterieel. 1000 euro waren we toen ook al ruim kwijt. We hebben het voor hem over, en oh wat waren we blij toen we dat hadden overwonnen.

Alles bij elkaar genomen, met het idee dat het misschien toch al te ver is, dat het zijn immuunsysteem weer verder aantast, dat hij alles moet doorstaan, dat het waarschijnlijk alleen maar rekken van zijn leven is (want grote kans op genezing is er niet). Hij is een echte knuffelkont, en dan mag je hem niet knuffelen en hij mag je niet likken enz. Je kan hem niet uitleggen waar het voor is...
We moeten niet alleen aan onszelf denken maar ook aan Benji. We hadden min of meer besloten het niet te doen, maar toch komt er weer die twijfel, we willen en kunnen hem niet missen, maken we wel de goede beslissing :cry2: :cry2: :cry2:

[fes/lou]

Wat zijn z'n kansen als je hem laat behandelen?
Eerlijk gezegd denk ik niet dat ik mijn hond aan zo'n behandeling zou laten beginnen. Ik werk zelf met chemopatienten, en ook met mensen met maligne lymfoom, en de behandeling is zwaar, en de resultaten zijn niet altijd even goed. DAarbij wordt bij mensen erg veel onderzoek verricht, en ik vraag me af hoe dat bij dieren zit.
Twijfels alom dus, heel veel sterkte

[Angeniet]

Wat een dilemma zeg!
Je krijgt een wel heel beroerde uitslag over de gezondheid van Benji en dan moet je op erg korte termijn beslissen wat je gaat doen....
Het lijkt mij een zeer zware behandeling voor Benji, met daarbij de vraag of hij dat aankan?
Ik kan je alleen heel veel sterkte wensen!

[Marja]

Oh wat vreselijk verdrietig!
Ik denk dat wij pas kunnen zeggen wat we zouden doen als we er zelf voor zouden staan!
Heel veel sterkte hoor!

[qyan]

oh wat erg :cry2:
wat je moet doen, dat kunnen jullie alleen beslissen en als dat ene beslissing is waar jullie achter staan, dan is dat goed.

wil wel een tip geven, mochten jullie besluiten voor een chemokuur te kiezen.
indien je voor een chemokuur gaat, mag je hond absoluut geen prednison hebben, anders kan je niet met de kuur beginnen.

een chemokuur kan helpen, zeker met de nieuwste chemokuur voor lymfeklierkanker die wordt uitgevoerd bij johan de vos van de ottenhorst kliniek.
de rottweiler van vrienden van ons had vorig jaar (nu al langer als ene jaar geleden), rond dezelfde tijd als qyan, ook de uitslag lymfeklierkanker door het hele lichaam. alleen deze hond had het echt.
ze hebben de hond geen prednison laten geven en zijn met hem naar johan de vos gegaan.
die heeft hun begeleid in het wel of niet geven van chemo en wat de kansen waren.
ze hebben toen besloten om het wel te doen.
eerst heeft de hond een injectie gekregen om de lymfeklieren te doen slinken.
indien de klieren slonken zou na een maand begonnen worden met de chemokuur.
slonken ze niet dan raadde hij de chemo af.
na 2 injecties begonnen de klieren te slinken en de daaropvolgende maand werd begonnen met de chemo.
voor de chemokuur was de hond van 4 heel lullig gezegd al een oude hond waar geen leven en geen speellust meer inzat.
de chemokuur en de injecties zijn goed aangeslagen en nu vandaag de dag (langer als een jaar verder) leeft de hond weer een goed leven, zonder pijn, speelt en rent weer en kan weer naar het bos.
hoe lang dit nog duurt kan niemand zeggen, maar voor deze hond heeft het gewerkt.
misschien ene idee om contact op te nemen met johan de vos? als je dit niet al had gedaan natuurlijk.
chemotherapie heeft bij honden verder in tegenstelling tot mensen, geen tot weinig bijwerkingen.
waar mensen doodziek worden heeft het overgrote deel van de honden geen last en hebben ze wel last, kan bij honden vaak nog de chemo omlaag.
als je twijfelt, laat je goed informeren, ga dsnoods met benji langs een arts.

wat je ook mag besluiten, wel of geen chemo, ik wil jullie heel veel sterkte wensen!!!

gr wendy

[jip007]

ach jeetje wat verschrikkelijk triest , onze dog Bodyguard kreeg het toen hij 5 jaar was Wij hebben geen chemo gedaan , omdat de DA er niet voor was. Hij heeft nog 3 fijne maanden zonder pijn gehad op de prednison , daarna hebben we onze kanjer laten gaan Ik wens je heel veel sterkte

[antoinette]

Probeer hem pijnvrij te houden en blijf goed naar hem kijken. Ik heb zo'n beslissing pas 1 keer hoeven nemen,maar je ziet echt aan je dier wanneer het genoeg is geweest. Ik zou hem zelf niet door chemo's sleuren,die hebben een behoorlijke impact. Ik wil je wel heel veel sterkte wensen.

[Hutsje]

Heel veel sterkte met alles. Ik heb geen idee wat ik zou doen. Ik heb wel veel gehoord dat honden in het algemaan weinig last hebben van chemokuren.

[Real_love]

Wat erg voor jou en je hond. :cry2:
Ik was er al bang voor,daar ik alle symptomen herkende.

Mijn hond Jasper heb ik 4 weken geleden in laten slapen, hij had bloedkanker,met exact dezelfde symptomen.
Zijn lever was daarbij ook zeer vergroot.
Chemo was voor mij geen optie,omdat het:
1 geen zekerheid bood
2 een enorme aanslag voor mijn hond zou hebben betekend
3 de dierenarts het ook afraadde,gezien zijn conditie snel achteruit ging.
Ik vertrouwde mijn dierenarts, omdat hij zeer gespecialiseerd is en altijd de mogelijkheden die er zijn en die zinvol zijn voor een hond, zal proberen. In het geval van Jasper was het een kwestie van 2 weken.
Ik heb hem dan ook de dag na de uitslag in laten slapen.

Ik vond het AFSCHUWELIJK ook omdat hij nog vrolijk was, wilde spelen,(maar daarna wel total loss).Ook bij hem ging de eetlust achteruit en werd zijn ademhaling steeds zwaarder. Ik wilde hem lijden besparen.
Ik heb niet gekozen voor prednison,omdat het rekken is en ook daar niet altijd goed op wordt gereageerd.

Ik vind het echt heel erg voor je,want dit is een wrede ziekte.
Daarnaast heb je niet veel tijd voor een keuze, zoals er soms met andere ziektes nog wel is.

Ik wens je dan ook erg veel sterkte, welke beslissing je ook neemt, het blijft moeilijk.

[Benji&Brenda]

Bedankt voor jullie meningen en ervaringen in ieder geval.

We hebben besloten geen chemo te gaan doen. Voor Benji is het beter, het is toch al een stresskipje en dat willen we hem allemaal niet aandoen. Plus dat hij dan ook nog grote kans heeft om nog andere infecties te krijgen omdat zijn afweersysteem er weer verder op achteruit gaat. En we kunnen hem niet uitleggen dat hij na het krijgen van een chemo niet mag likken en niet geaaid kan worden...

Nu het volgende probleem. Prednison of niet? Onze eigen dierenarts zegt: niet doen. Maar we hebben nu met diverse dierenartsen contact gehad en die we net spraken zei toch dat we heel goed prednison konden geven. Als het aanslaat dan voelt hij zich stukken beter en kan hij nog een tijdje vooruit. Okay, het is alleen maar rekken want beter worden doet hij er echt niet van, maar het geeft ons wel de tijd om rustig afscheid van hem te nemen. Bovendien kan hij dan voor de laatste maal nog mee op vakantie wat hij altijd zo leuk vind. We hebben speciaal voor hem ook een vakantie uitgezocht waar je lekker kan wandelen enzo.
Doen we niks dan zullen we hem waarschijnlijk volgende week al in moeten laten slapen.

Hij heeft nu al moeite met eten etc. Maar die dierenarts zegt dat door de prednison het wel slinkt en hij zich gewoon weer lekker zal voelen. Ik weet wat voor paardenmiddel prednison is, maar klopt dit? Als dat zo is zouden we hem graag nog een laatste supertijd willen geven...

[Rea]

Doen wat je hart je ingeeft en als ik je zo hoor wil je gewoon de tijd nog ff rekken niets mis mee zolang 't niet ten koste van hem gaat dus dan zou de pretnison een goede opti zijn.
Woef had ook erg opgezetten klieren en kreeg ook pretnison, en bij hem konden we 't ook rekken met behoud van levensvreugde.
Wanneer zijn tijd is gekomen merk en zie je dat echt vanzelf.
Heel veel sterkte en geniet nog van 'm zolang 't nog kan.

[Benji&Brenda]

Woef had ook erg opgezetten klieren en kreeg ook pretnison, en bij hem konden we 't ook rekken met behoud van levensvreugde.

En wat had Woef en hoelang heeft hij zich nog goed gevoeld met prednison?

[fes/lou]

Gewoon Prednison proberen, je merkt vanzelf of het aanslaat.
Als het aanslaat, kan hij misschien nog even vooruit.
Heel veel sterkte

[Baily]

Zo erg is prednison ook niet op het moment dat je het gebruikt. Als je het gaat afbouwen en het gaat te snel dan wordt het vervelender. Ik heb zelf ook een aantal malen zo'n prednison kuur gehad in een infuus. Je knapt er op het moment zelf wel van op. Ook omdat je het zou gebruiken als palliatief beleid hoef je je geen zorgen te maken over de gevolgen van het gebruik op langere termijn.

En je kunt inderdaad misschien op deze manier voor je hond goed afscheid nemen, je kunt hem misschien nog heel bewust een leuke tijd bezorgen. Maar ja, ieder moet daarin zijn eigen beslissing nemen, moeilijk.

Veel sterkte.

[qyan]

prednison kan zeker helpen, en kan er ook voor zorgen dat hij iig weer wat beter gaat eten en zich voor zolang ook beter gaat voelen.
natuurlijk is het een paardenmiddel, maar er valt niets te verliezen, hoog uit nog een mooie tijd met jullie hond te winnen totdat de tijd daar is dat jullie hem moeten laten gaan.

doe wat je hart je ingeeft, dan is het altijd goed!

[Benji&Brenda]

We hebben ervoor gekozen op prednison te proberen. Het is het proberen waard...
Vandaag dus zijn eerste tablet gehad.
Hoe snel zal het werken? Ik weet dat het snel werkt, maar hoe snel?

Hij wilde vanmiddag wel wandelen, ook al heeft hij geen tempo...
Hij drinkt ook in vlagen veel. Er zijn al een paar ongelukjes in huis gebeurt, ook al was hij niet zo lang geleden al uitgelaten

We vrezen dat er misschien al veel meer in aangetast in zijn lichaam... zal de prednison nog effect hebben??? We hopen het zo en we zullen het verder zien...
We hebben 30 tabletten meegekregen en hij mag er 1 per dag (5 mg en Benji weegt zo'n 10 kilo..). Over 2 weken (aangenomen dat het aanslaat dan) moet hij op controle komen om naar de grootte van de klieren te kijken...

Als de prednison aanslaat dan kan hij toch wel mee op vakantie? Dat vond hij altijd zo leuk... We gaan 3 weken naar Frankrijk... 10 juli tot 31 juli...
Is er enigzins wat op te zeggen hoe lang hij zich met prednison goed zal voelen of is dat echt per hond gigantisch verschillend? En heeft inspanning/stress nog invloed op de werking?

[Rea]

Woef had ook erg opgezetten klieren en kreeg ook pretnison, en bij hem konden we 't ook rekken met behoud van levensvreugde.

En wat had Woef en hoelang heeft hij zich nog goed gevoeld met prednison?

Woef kreeg enkele maanden voor hij overleden is ineens grotere klieren in z'n hals en eigenlijk overal. Omdat z'n conditie toen (hart) toen ook al niet meer je van het was beloten om geen onderzoek te doen. Maar gelijk met de pretnison te beginnen en daar knapte hij behoorlijk van op en heeft toen nog enkele maanden verder gekund en uiteindelijk overleden omdat z'n hart 't opgaf. Dus 't een en ander zal niet in die ergnstige mate zijn geweest als bij Benji.
Ook meer drinken en ongelukjes gebeurden hier, geregeld.
De pretnison werkt heel snel, wij hadden druppeltjes door z'n eten.
Hoe 't verloop bij Benji zal zijn kan ik je geen idee van geven en een DA ook nooit precies. Maar ik denk dat ik gewoon eerst de komende twee weken af zou wachten en nog niet zou denken aan meegaan op vakantie.
Als hij er dan nog is gaat hij mee, kan ik me goed voor stellen.
Ook in 't buitenland kun je voor hem hulp krijgen.
Zoals ik al zei haal eruit wat er voor Benji en jullie inzit ook deze tijd is zeer waardevol. Maak je geen zorgen over de medicatie dat is nu niet meer van belang.

[sandraw]

ik kan je alleen onze ervaring vertellen, en die was heel positief ik heb in de vorm van een verhaal 1 jaar geleden geschreven, dit is inmiddels 1 1/2 jaar geleden. Met Benno gaat het nog steeds goed, alleen hebben ze nu ondekt dat hij artrose in zijn rug (spondylose) heeft, dit is door medicijnen goed te behandelen en staat helemaal los van het maligne lymfoom. Ik wens je heel veel sterkte toe en een knuffel

1 jaar geleden………..

Het is een paar dagen na dierendag (2002) dat we in de ontlasting van Benno vers bloed constateren.
We zijn in 1e instantie niet echt ongerust, want we vermoeden dat dit van een varkensoor komt die hij met dierendag heeft gehad.
We wachten een paar dagen af maar het gaat niet weg, hij krijgt moeite met poepen dus word er een afspraak bij de dierenarts gemaakt. Daar word in het laatste stuk van de darm een verdikking geconstateerd en het advies gegeven om een afspraak in Utrecht te maken. Een week later kunnen we al in Utrecht terecht.

In Utrecht worden er allerlei onderzoeken gedaan waaronder een echo om te kijken of er uitzaaiingen in de buikholte zijn……..uitzaaiingen de schrik slaat ons om het hart, waar hebben we mee te maken……..ik dacht zelf dat het een soort cyste was omdat Bowie onze andere labrador daar ook ooit last van gehad heeft. Gelukkig er is niets op de echo te zien. Er word besloten om te opereren en hetgeen wat er zit weg te halen.

Op 29 oktober wordt Benno opgenomen in Utrecht en op 30 oktober word hij geopereerd. De professor zegt dat hij belt als de operatie klaar is maar dat we niet te veel van de uitslag moeten verwachten want dat heeft tijd nodig, omdat het onderzocht moet worden. We moeten ons vriendje achterlaten, tranen heb ik gelaten, zeker omdat hij begint te piepen als ik weg wil gaan.

Het is 30 oktober, mijn verjaardag en om 11.00 uur gaat de telefoon het is de professor en hij begint te vertellen. Toen ze met de operatie bezig waren kwamen ze bij iets uit wat ze niet hadden verwacht, een duidelijk zichtbare kwaadaardige tumor.
Ze hebben zoveel mogelijk weggehaald, maar niet alles want dat was niet mogelijk. Nu is het wachten op de uitslag en of opereren/behandeling mogelijk is.

We kunnen 31 oktober Benno op gaan halen en moeten ongeveer drie weken wachten op de uitslag.

Drie zenuwslopende weken gaan voorbij, waarbij je jezelf van alles in je hoofd haalt, en anderzijds je niet voor kunt stellen dat hij zoiets ernstigs heeft, hij is nog maar 7 jaar en omdat het met Benno eigenlijk heel goed gaat. Met uitzondering van de kale plek op zijn kont van de operatie, is er niets aan hem te zien of te merken hij speelt, eet, drinkt is eigenlijk dezelfde Benno als altijd.

De telefoon gaat en mijn angst word werkelijkheid. Benno heeft het maligne lymfoom, m.a.w. lymfklierkanker………maar gaat de arts verder, hij is te behandelen!
Hij is te behandelen, mijn hart maakt voorzichtig een blij sprongetje, ze verteld dat behandeling mogelijk is door middel van een chemokuur. Ze vraagt of we er over na willen denken omdat het enerzijds heel veel energie kost van de baas en anderzijds heel kostbaar is. Ik hoef geen moment na te denken, nog niet te overleggen met mijn man, we gaan dat doen en een afspraak wordt gemaakt.

We komen terecht bij een oncoloog, die uitlegt hoe alles in zijn werking gaat, hij verteld ook nadrukkelijk dat hij niets kan garanderen. Het is namelijk op een plek waar het maligne lymfoom normaal niet voorkomt en ze hebben bijna geen vergelijkbare situatie. Dat maakt ons niet uit we gaan ervoor!

Vanaf dat moment komen we met regelmaat in Utrecht voor de chemobehandeling. Voor ons een hele rit omdat wij bij Eindhoven in de buurt wonen maar dat maakt ons helemaal niets uit, als ons vriendje maar beter wordt!

Van de chemokuur zelf merkt Benno weinig, hij is wel moe maar dat komt van de lange reis. Hij is 1 keer ziek geweest, maar het is de vraag of dat van de kuur komt.
Normaal is Benno bijna het hele jaar door in de rui, nu is wel opvallend dat die haren niet aangroeien en dat zijn vacht wat dunnere plekken heeft. Als we een half jaar verder zijn feliciteert de oncoloog ons dat het nog steeds goed gaat.

Aan de chemokuur komt na 8 behandelingen een eind, dit is volgens een protocol.
Ik vind dat best eng want ineens is dat kleine stukje zekerheid weg, maar de kuur moet voldoende zijn. Of de kuur aangeslagen is moet blijken in de maanden die volgen. We moeten met regelmaat op controle naar Utrecht en zelf heel alert blijven of zich veranderingen voordoen.

Maar die doen zich niet voor en alle controles gaat het goed met Benno.
We zijn 23 oktober weer naar Utrecht geweest en we zijn intussen het jaar rond, de oncoloog vertelde dat hij nog een hond onder behandeling heeft die hetzelfde had als Benno. Die hond is anderhalf jaar verder en heeft de stempel genezen verklaard gekregen. De oncoloog zegt voorzichtig dat het misschien met Benno die kant ook wel eens op kan gaan.

Dankzij het alerte handelen van de dierenarts en de kundigheid in Utrecht zijn we nu 1 jaar verder, wie had dat gedacht, hadden we geen chemokuur gedaan, dan had hier een heel ander verhaal gestaan.


Groetjes Sandra

[Benji&Brenda]

Wat fijn dat het nu zo goed gaat met Bono...

Bij Benji hebben we er dus voor gekozen geen chemo te doen.

Hij krijgt nu prednison (1 maal daags 1 tablet van 5 mg en Benji weegt 10 kg, is dit de minimale dosering??) en voelt zich wel beter. Hij is echter wel heel erg moe...