vreselijk gewoon! ze zette het meteen op een krijsen en het was zo naar om te zien! ik begon natuurlijk ook meteen te huilen, ik voelde me ZO schuldig!
ze wilde niet meer op haar pootje leunen, en als ze wou gaan zitten of liggen jankte ze van de pijn, arme meid

ik natuurlijk meteen naar de DA. heel aardig zijn ze daar, zonder afspraak was ik meteen aan de beurt.
daar ging de DA overal voelen bij haar, en af en toe zette ze het weer op een schreeuwen.
ze weten niet zeker of het gebroken is of niet, maar ze zit nu op allemaal pijnstillers en is DOODMOE!
ze MOET nu ook even de hele dag in de bench blijven

oh, god ik voel me zo schuldig!
ik hoop dat ze niet te veel pijn heeft

wil iemand iets zeggen zodat ik me beter voel, of heeft iemand tips?