We begonnen met een oefening die de voorbode is van het volgen. Het
volgen zelf doen we nog niet, het zijn meer aandachtsoefeningen in beweging en zonder commando. Doordat je zelf elke keer een andere kant op loopt en geluidjes/brokjes gebruikt moet de pup het leuk vinden om met je mee te lopen en te komen. Ean deed het hartstikke goed; prima geconcentreerd en volop aandacht voor mij zonder dat ik hem met een brokje moest lokken. Wel belonen natuurlijk maar niet met mijn brok als een tom-tom hem erachter aan laten lopen. Ging prima dus!
Daarna zit (1x commando, met een brokje etc.) en aandachtsoefeningen nu nog zonder commando; dus tegen de hond praten met een brokje onder je kin en kijken of je hem vijf seconden lang geboeid kunt houden. Omdat je er nog geen commando aan hebt gekoppeld kan er ook nog niets mis gaan. Als dat goed gaat, mag er een commando bij gegeven worden. Dat gaat bij Ean ook al heel lekker, al wel een tijdje met commando om heel eerlijk te zijn. Maar hij is heel geconcentreerd en zoekt elke keer oogcontact met me. Ook als er tijdens de les iets uitgelegd wordt en hij gaat liggen of kijkt naar me, geef ik hem daarvoor een beloning. De Flatcoated staat er nu eenmaal niet om bekend dat het een van de rustigste honden is
en ik heb daar helaas met Charly meer dan voldoende ervaring in. Ik ben nu dus al heel erg bezig met het belonen van rust en concentratie, boven alles eigenlijk. En dat lijkt zijn vruchten al een klein beetje af te werpen (of ik heb gewoon een superpup 
)Daarna komen op de fluit; nu komen ze allemaal nog als een speer, benieuwd hoe lang dat duurt
Daarna het leukste van allemaal (vind ik dan); het apporteren. Vorige week hadden we een pluche beestje meegekregen om te oefenen en we moesten even laten zien hoe dat nu ging. Ean neemt het wel mee, hij apporteert dus wel, maar ziet het nog wel echt als een spel. Weer laten vallen, oppakken en zo.
Daarom nu met een klein apportje. De trainster gooit het voor hem neer met prrrrr en dan moeten we er langs lopen. Als hij het oppakt gelijk belonen met de stem, als hij het laat vallen gewoon doorlopen (zonder te trekken natuurlijk maar wel doorgaan) zodat hij het apportje kwijt raakt en gemotiveerd raakt om het weer te gaan pakken. Dan weer terug lopen en als hij het goed vast heeft belonen en aanpakken. Dat gaan we deze week dan maar eens goed oefenen aan de lijn. Denk dat ik het afgelopen week teveel los gedaan heb en inderdaad op een iets te speelse manier nog. Nu gaat er ook nog niet echt druk op natuurlijk, maar er is wel een consequentie als hij het niet goed vastpakt; dan verliest hij zijn apportje en dat vindt hij toch wel jammer..
Als afsluiting nog even heel kort spelen, niet zozeer voor het spel maar wel voor het schot van het alarmpistool. Ean kan schrikkerig zijn voor harde geluiden (blaffen vindt ie eng
, aandachtspunt bij de socialisatie!) maar gelukkig ging dit redelijk. Helemaal ontspannen was hij er niet bij, hij kwam wel even iets steun zoeken bij me,maar ik hoop en verwacht dat dit de volgende keer al wat beter gaat als we dit maar vaak genoeg nog doen. Al met al weer een leuke les. Ben erg tevreden over de positieve opbouw en aanpak, ook al is het even zoeken geweest..
?
.
.
. ondanks dat ze gevaccineerd was heeft ze toch een hondenziektebesmetting opgelopen (was toen nog veel frequenter aanwezig), stom genoeg dan nog door haar te willen afhelpen van een angst : als pup was ze eens zo erg geschrokken van een blaffende hond dat ze er echt een blaffobie aan had overgehouden (gek, want anders was ze wel een vrij stabiele hond) - ze ging echt rennen als ze waar dan ook maar een hond hoorde blaffen 
