Nou, dat ligt aan de hond zelf natuurlijk, je kan er eentje hebben waar je je handen vol aan hebt
Maar Heavy vind wellicht een maatje wel veel gezelliger. Of ze is juist alle slaap en rust aan het inhalen?
Moderator: moderatorteam
Precies, en dat laatste vooral ook.Nanna schreef: ↑24 jun 2021 12:24 Ik vind één hond geen hond. Dat heeft voor een roedeldier pur sang iets tragisch. En jajajahaha, je hebt altijd lijers die geen andere hond dulden maar dat vind ik geen normale honden. Die zijn krom in de kop gefokt. Die hoef ik dan ook niet. Maar een normale hond vind een leuk maatje fijn.
En ze nemen je ook een hoop gedoe uit handen. Spelen? Met elkaar. Alleen thuisblijven? Nooit, ze hebben elkaar.
of een leuke wat oudere herplaatser? De keuze is reuze
Ja ik ook. Xygan en Xanu zijn echt geweldig met elkaar, het is af en toe net een getrouwd stel . Xavi vindt t wel gescheten maar toch diep in zn hartje vindt ie andere honden om zich heen best lekker. Zolang ze maar niet willen spelen met hem, want een stoere waakhond speelt niet vindt ie. Maar ik merk wel verschil met wandelen bijv met hem alleen of met t hele roedel. Ik wil ook nooit meer 1 hond, en als t kan alleen maar combi's als Xygan en Xanu. Ik kan er dagen naar kijkenNanna schreef:Ik vind één hond geen hond. Dat heeft voor een roedeldier pur sang iets tragisch. En jajajahaha, je hebt altijd lijers die geen andere hond dulden maar dat vind ik geen normale honden. Die zijn krom in de kop gefokt. Die hoef ik dan ook niet. Maar een normale hond vind een leuk maatje fijn.
En ze nemen je ook een hoop gedoe uit handen. Spelen? Met elkaar. Alleen thuisblijven? Nooit, ze hebben elkaar.
Een pup of DE pup?
Misschien is Heavy zich wel aan het voorbereiden op een pup, denkend aan jouw onrust
Wat lief zo in dat karretje Alleen daarom al zou ik er ook nog een kleine hond bij willen.Nanna schreef: ↑24 jun 2021 13:56 Ik heb hier nu een ouwe baklaplogee van 15 lopen. Dat gaat prima met mijn drukke Puli’s. De logee gaat 1x per dag mee per Texmobiel en voor de rest laat ik mijn eigen honden ook nog apart uit en kan zij het doen met een plasje voor de deur.
Het regelt zich allemaal vanzelf. Ze ontleent ook nog wat aan die Hongaren want aan hen ziet ze dat het etenstijd is, hahahaha.
Ik snap de denkwijze niet dat twee of meerdere honden je werk besparen. Het wordt in alle opzichten meer; meer verzorging, meer voeding, supplementen, het huishouden. Ze kunnen meer gefocust op elkaar zijn en zeker eens wat ongein gaan uitvreten. Ik zie ze vaak ook gesterkt in hun gedrag. Het kan heel indrukwekkend zijn om twee zelfverzekerde teven op je af te hebben als alleenhond. Ik zie het elke dag. Juist als ik er eentje uit logeren heb gestuurd is er veel meer oog voor mij en kan ik beter met ze trainen dan in tweespan.Nanna schreef: ↑24 jun 2021 12:24 Ik vind één hond geen hond. Dat heeft voor een roedeldier pur sang iets tragisch. En jajajahaha, je hebt altijd lijers die geen andere hond dulden maar dat vind ik geen normale honden. Die zijn krom in de kop gefokt. Die hoef ik dan ook niet. Maar een normale hond vind een leuk maatje fijn.
En ze nemen je ook een hoop gedoe uit handen. Spelen? Met elkaar. Alleen thuisblijven? Nooit, ze hebben elkaar.
Haha, en dan "nee" zeggen als er eentje voor je is?Heavy schreef: ↑21 aug 2021 21:53Wij willen juist van 2 naar 1 hondranetje schreef: ↑21 aug 2021 16:03 Ik heb vaak twee honden, maar ook regelmatig een hond.
Een hond is geen hond vind ik wel erg stellig.
Mijn honden kunnen goed met elkaar overweg, maar ze zijn veel meer op mij gericht dan op elkaar.
Omdat ik met ze bezig ben en individueel aandacht geef denk ik?
Samen buiten spelen doen ze af en toe.
Spelen met een andere hond doen ze ook ........ af en toe.
En als ik verder loop komen ze weer achter me aan, of ze nou alleen mee zijn of met zijn tweeën.
Als er eentje dood gaat lijkt de ander die wel even te missen, maar legt zich al snel neer bij het feit dat die ander er niet meer is.
Gaat eigenlijk niet met drama gepaard.
Daarnaast vind ik eigenlijk dat het lijkt alsof daarmee alle mensen met één hond een beetje raar zijn en egoïstisch of zoiets?
Is het dan egoïstisch als je niet het geld hebt voor de verzorging van twee honden om er dan wel ("maar") een te hebben?
Of als je fysiek niet (meer) in staat bent om twee honden te verzorgen, moet je dan maar geen een hond meer hebben?
Maar het zal ook de situatie zijn
Heavy is natuurlijk al ouder en dat gaat nu ineens erg opvallen
Als ze nog heel jong was geweest had ik er waarschijnlijk anders over gedacht
Er komt er nu eentje bij maar het is toch echt de bedoeling om als Heavy er niet meer is het bij 1 hond te houden
Al laat ik me wel weer op de wachtlijst zetten voor een smous
Ik heb hetzelfde. Maar mijn mazzel is dat ik doordat ik een hond uit het buitenland wil heel snel een nieuw maatje voor Guus heb als er ooit iets met Bas gebeurd. Ik hoef niet te wachten maar kan kiezen uit 100 alleen al op marktplaats. En dan is mijn hartje snel gevuld met een van die honden. Bas doe ik geen plezier met een speelse jonge teef terwijl dat precies is wat ik Guus ga geven als Bas er niet meer is. Of een reu. Want daar kan hij ook prima mee. Dus ik wil graag naar 3 om een onverwacht gat op te vangen maar dat hoeft niet omdat ik dat gat in een week kan opvullen als Bas zou doodgaan onverhoopt. Bas is wat me nu remt dat te doen. Guus hadden we na 3 weken al in huis. Dat heeft iets langer geduurd omdat wij het verlies en trauma rondom de dood van Tom even moesten verwerken. We hebben hem nog weken Tom genoemd maar geen seconde spijt van hem.natalie schreef: ↑24 aug 2021 14:31 Ik zie best op tegen het moment dat Jip er niet meer is en Abel alleen overblijft. Niet dat ze veel spelen of ondernemen samen, maar Jips aanwezig heeft wel invloed op Abel. Voor mij zou dat zelfs een reden kunnen zijn om voor een derde hond te kiezen; dan blijft Abel tenminste niet alleen achter. Dat zie ik op het moment nog helemaal niet zitten, dus dat is niet aan de orde nu. Maar het speelt soms wel door mijn hoofd.
Daar ben ik het mee eensFrootje schreef: ↑24 aug 2021 14:37Ja, zo vreemd is dat toch ook niet? Ik kan me op zich wel voorstellen dat er mensen met één hond zijn die de behoefte voelen zich te verweren als er wordt gezegd dat een hond in z’n eentje zielig is, zeker als zij dat bij hun hond helemaal niet zo ervaren. Het maakt mij persoonlijk niet (meer) zoveel uit hoe anderen over dergelijke kwesties denken, want ik ken mijn hond en zolang ik het idee heb dat zij gelukkig is hoef ik me geen zorgen te maken, maar als anderen zeggen dat honden die alleen worden gehouden zielig zijn en iets tekort komen vind ik het eigenlijk niet vreemd dat mensen die maar één hond hebben zich dat aantrekken.
Wat betreft het bench nodig hebben en niet alleen kunnen blijven, ik vraag me af of dat niet ook een stukje opvoeding is? Honden die samen zijn kunnen dingen van elkaar afkijken dus ik zou me kunnen voorstellen dat je er bij sommige honden wat meer moeite in moet steken als er geen andere hond is om van af te kijken. Froo heeft echter ook nog nooit in een bench gezeten, of iets gesloopt, en ze kon altijd prima alleen zijn. Deels is dat haar karakter (makkelijke hond op dat gebied), maar ik heb er ook wel wat moeite in gestoken. Mowin is ook in zijn eentje opgegroeid en die gaat er net zo goed mee. De hond daarvoor idem. Wij hebben daar echt nog nooit problemen mee gehad bij honden die alleen waren, maar we hebben er wel altijd wat voor gedaan. Terwijl ik er bij Saar, die direct bij een andere hond in huis kwam, veel minder naar om heb gekeken, zij keek alles gewoon van de ander af en dat verliep heel soepeltjes, ik hoefde er zelf weinig voor te doen. Dat kan natuurlijk niet als er geen andere hond is.