Ster topic:

Kijk je naar goedkopere alternatieven voor je hond nu alle de prijzen zo uit de bocht vliegen?
Ster topic! [url=https://www.hondenforum.nl/plaza/viewtopic.php?t=338121]Klik hier om te reageren


Ben je nieuw en wil je een account maken? Klik hier!
Een (zeer) beknopte handleiding voor nieuwe leden vind je hier: Klik!
Het hondenforum team stelt zich hier voor: Klik!


Laatste wijziging 23-03-2022
Wil je deze forummededeling niet meer zien? klik dan rechtsboven in dit vak

Wild van wild

Forum waar men kan praten over het gedrag en de opvoeding van puppies en volwassen honden (of de eigenaar).

Moderator: moderatorteam

Persistence
Zeer actief
Berichten: 4745
Lid geworden op: 17 jan 2016 20:05

Wild van wild

Ongelezen bericht door Persistence »

We zitten even in een huisje in bosrijke omgeving met uitzicht op een groot weiland, waar ‘s avonds de hazen overheen hupsen.
Bella wordt er hysterisch van en vliegt bijna door de ramen heen als ze er eentje ziet. Ze verstijft, gilt, en wilt er het liefst achteraan. Buiten is het dus ook zo, maar ze blijft dan in de hysterische gilmodus hangen. Hetzelfde als bij katten. En herten. En ganzen of andere grote watervogels.
In het bos pakt ze ook allerlei sporen op. Ik weet niet waar ik goed aan doe, haar gewoon meetrekken of juist samen het spoor volgen, of stimuleer ik haar dan juist om zelfstandig sporen uit te werken?
En wat doe je bij zo’n hysterische bui? Op dat moment zit ze zo in haar opwinding dat ik haar niet kan bereiken.

Gewoon even benieuwd hoe jullie omgaan met jachtinstinct.

Ps. Met flirtpole zit te beheersing er wel in, maar das niet te vergelijken met wegrennende dieren.
Gebruikersavatar
Hylos
Zeer actief
Berichten: 7776
Lid geworden op: 13 dec 2012 16:36
Aantal honden: 2
Locatie: Friesland

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door Hylos »

Euh :mrgreen: Als Voske in zo'n bui is (wat ze is als ze hazen enzo ziet) dan til ik haar op en zet haar pas neer als ze weer bereikbaar is.
En doorlopen! :L:
Maar Vos is er zo te horen wat sneller uit te krijgen dan Bella, want Vos doet dat alleen als ze ze heeft gezien of als ze écht dichtbij zijn.
Afbeelding
Afbeelding
natalie
Zeer actief
Berichten: 2669
Lid geworden op: 07 aug 2017 08:47
Aantal honden: 2

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door natalie »

Abel vertoonde echt hysterisch gedrag bij het zien van schapen in de wei. Ik heb er met 'Look at That' aan gewerkt en dat heeft echt onwijs geholpen. Maar bij schapen is dat veel eenvoudiger dan bij hazen, want schapen staan vrijwel altijd op dezelfde plek en dan ben je er goed op voorbereid. Ik ontweek ze in eerste instantie zo veel mogelijk of liep er op grote afstand langs. En iedere keer als hij rustig keek, was hij de knapste hond van de wereld. Al na een maand of 3 à 4 kon ik redelijk dicht langs de weilanden lopen. En tegenwoordig zijn schapen gewoon als lucht; totaal niet meer interessant. Bij katten heb ik hetzelfde kunnen bereiken, maar bij hazen en eekhoorns nog niet. Die zijn er 'opeens' en die zijn ook nog eens vliegensvlug, dus extra interessant. Maar toch merk ik wel vooruitgang, ook bij hazen. Waar hij eerst nog gillend aan het einde van de lijn hing (en inderdaad onbereikbaar), kan hij steeds sneller schakelen terug naar mij. Ik wil dan graag even zijn aandacht en dat kwartje begint langzaamaan te vallen. Maar ik heb dan ook altijd mijn zakken gevuld met heel veel lekkers en op dat soort momenten ben ik heel royaal met het uitdelen daarvan. Haas = kaas bij de baas. Abel heeft veel jachtpassie maar is ook erg voergericht, dus dit werkt wel bij hem.

Als Abel geen wild ziet maar wel ruikt, mag hij van mij kort dat spoortje volgen maar ik voorkom dat de opwinding te groot wordt. Ik zou bijvoorbeeld direct stoppen als hij bijna niet meer te houden is. Samen even (rustig!) een spoortje volgen vind ik prima, maar ik wil wel graag dat hij ook in staat is om terug te schakelen naar een gewone wandeling en niet als een idioot nog maar één kant op wil.
Kaylee#
Actief
Berichten: 180
Lid geworden op: 29 jul 2017 19:59
Aantal honden: 6

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door Kaylee# »

ik heb twee herders gehad die zo op konijnen reageerde in de duinen. Ik heb toen iedere keer als ik een konijn zag dus net voor ze gek werden en er achteraan wilde, met een hoge gil aandacht getrokken en direct een bal de andere kant op gegooid. Werkte echt super. Van een uur kwijt zijn achter een kudde zwijnen, en een konijn dood gebeten naar los kunnen in de duinen waar het stikt van de konijnen en nu om de bal vragen als ze wilt zien
blondie
Zeer actief
Berichten: 30331
Lid geworden op: 29 jun 2007 23:44
Aantal honden: 2

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door blondie »

Bij Bluf heb ik het ook zo op kunnen lossen zoals Kaylee. Maar goed, veel oefenen en gek maken van beloning. Daar moet je wel een hond naar hebben.

Chara ging in begin ook gillen bij katten, totaal niet uit die focus te halen. Dagmar geloof ik gaf me toen een "tip" om dan maar voetjes van de vloer te doen. Dat heb ik dus ook een aantal keren gedaan, domweg aan tuig opgetild en zo verder gelopen.
Daarna ook bewust wél laten kijken bij bijvoorbeeld katten die stil blijven zitten, en op tijd (voor de spanning bij de hond te hoog wordt) aandacht vragen en belonen voor niet reageren.
Luistert wel een beetje nauw.

Bij schapen vertoont ze hetzelfde gedrag, maar daar oefen ik niet meer op want de spanningsboog is nu te hoog en er lopen lammetjes bij. Dus vind ik oefenen op dit moment niet ok.

Vogels had ze het gillen en achteraan gaan ook bij, maar ook dat is nu meer onder controle. Ook met laten kijken en belonen/afleiden dat om weten te buigen.

Los neem ik de gok nog niet, ze is daarin toch nog niet betrouwbaar genoeg met andere dieren, zeker als ze wegrennen..
Gebruikersavatar
GrethavW
Zeer actief
Berichten: 5698
Lid geworden op: 22 apr 2013 20:54
Mijn ras(sen): Amerikaanse Staffordshire Terrier
Kruising
Aantal honden: 2
Locatie: Noordoostpolder

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door GrethavW »

Bij Bronco is er niets aan te doen. Dus loop ik door en sleur hem mee.
Nu hij ouder wordt kalmeert hij wel sneller, maar daar heb ik dus 8 jaar op moeten wachten.
Tux reageert ook goed op een bal bij waterwild en zelfs zonder bal kan ik haar dan terug roepen. Maar haarwild is een ander verhaal, dan is ze weg.
Die blijven rennen natuurlijk en dat maakt het onweerstaanbaar.
Ik zorg dat ik zelf scherp blijf en zie aan haar houding dat ze geur oppikt of wat ziet. Als ik dan a la minuut roep komt ze bij me en lijn ik haar aan, maar je moet geen milliseconde te laat zijn.
Het scheelt dat ze van mij in wildrijk gebied niet van het pad af mag, dan heb ik over het algemeen tijd genoeg om te reageren.
Aan de lijn mogen ze best wel een spoortje uitwerken, maar ook dan alleen op het pad. Gaat het spoor het bos in, dan is het klaar en loop ik weer door.
Afbeelding
Gebruikersavatar
ranetje
Zeer actief
Berichten: 54872
Lid geworden op: 10 apr 2006 11:41
Mijn ras(sen): Griffon Korthals
Aantal honden: 1
Locatie: Gelderland

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door ranetje »

Een Terriër zal flink wat moeite hebben om afgeleid te kunnen worden.
Er zit nogal wat jachtpassie in en killerinstinct.
Jouw Bella heeft dat nogal meegekregen kennelijk.
(Klopt toch dat zij een foxterriër in haar bloed heeft?)

Het beste is voor nu om te zorgen dat ze het niet kan zien als jullie in het huisje zijn.
Buiten zou je kunnen oefenen met alleen kijken naar ("Look at that") maar of het zal lukken?
In ieder geval zal je haar daarbij goed vast moeten kunnen zetten zodat ze er niet vandoor kan.
De lijn niet zelf vasthouden, maar vastzetten dus aan een paal of boom.
Elke beweging in de lijn is een trigger om uit haar dak te gaan denk ik.
Afbeelding
"The perfection of a life with a gundog, like the perfection of an autumn, is disturbing because you know, even as it begins, that it must end.
Time bestows the gift and steals it in the process."
(citaat van George Evans)
Persistence
Zeer actief
Berichten: 4745
Lid geworden op: 17 jan 2016 20:05

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door Persistence »

Vanavond zat er weer een haas, ze zit dan helemaal te trillen en gespannen als een veer van opwinding en blijft maar krijsen en tegen het raam springen. Heb een snack letterlijk tegen haar neus gehouden maar nee, ze wilde er niks van weten op dat moment. Ze blijft ook volledig gefixeerd naar die plek kijken als de haas allang weg is. Heb uiteindelijk alle gordijnen maar dichtgedaan terwijl het nog licht was. Het is een prachtig uitzicht met ramen tot aan de grond over 2 hoeken van het huisje.
Hylos schreef: 27 mei 2021 18:04 Euh :mrgreen: Als Voske in zo'n bui is (wat ze is als ze hazen enzo ziet) dan til ik haar op en zet haar pas neer als ze weer bereikbaar is.
En doorlopen! :L:
Dat doe ik inderdaad ook weleens als ze zo tekeergaat bij katten op straat, wel goeie tip, dankje!
natalie schreef: 27 mei 2021 18:23 Abel vertoonde echt hysterisch gedrag bij het zien van schapen in de wei. Ik heb er met 'Look at That' aan gewerkt en dat heeft echt onwijs geholpen. Maar bij schapen is dat veel eenvoudiger dan bij hazen, want schapen staan vrijwel altijd op dezelfde plek en dan ben je er goed op voorbereid. Ik ontweek ze in eerste instantie zo veel mogelijk of liep er op grote afstand langs. En iedere keer als hij rustig keek, was hij de knapste hond van de wereld. Al na een maand of 3 à 4 kon ik redelijk dicht langs de weilanden lopen. En tegenwoordig zijn schapen gewoon als lucht; totaal niet meer interessant. Bij katten heb ik hetzelfde kunnen bereiken, maar bij hazen en eekhoorns nog niet. Die zijn er 'opeens' en die zijn ook nog eens vliegensvlug, dus extra interessant. Maar toch merk ik wel vooruitgang, ook bij hazen. Waar hij eerst nog gillend aan het einde van de lijn hing (en inderdaad onbereikbaar), kan hij steeds sneller schakelen terug naar mij. Ik wil dan graag even zijn aandacht en dat kwartje begint langzaamaan te vallen. Maar ik heb dan ook altijd mijn zakken gevuld met heel veel lekkers en op dat soort momenten ben ik heel royaal met het uitdelen daarvan. Haas = kaas bij de baas. Abel heeft veel jachtpassie maar is ook erg voergericht, dus dit werkt wel bij hem.

Als Abel geen wild ziet maar wel ruikt, mag hij van mij kort dat spoortje volgen maar ik voorkom dat de opwinding te groot wordt. Ik zou bijvoorbeeld direct stoppen als hij bijna niet meer te houden is. Samen even (rustig!) een spoortje volgen vind ik prima, maar ik wil wel graag dat hij ook in staat is om terug te schakelen naar een gewone wandeling en niet als een idioot nog maar één kant op wil.
Is ‘Look at that’ laten kijken op afstand en die afstand steeds verkleinen? Dat heb ik wel bij paarden geoefend, dan laat ik haar zitten en mag ze kijken naar het paard en zodra ze even naar mij kijkt, dat belonen. We kunnen nu soms op een paar meter afstand langs een paard lopen maar dan vraag ik toch haar aandacht met een voertje of een bal.

Ik vind een maand of 3-4 al lang klinken, maar ik heb dan een behoorlijk ongeduldig persoon :engel:
Fijn dat het bij jou al zo zichtbaar verbeterd is, knap!
Kaylee# schreef: 27 mei 2021 18:34 ik heb twee herders gehad die zo op konijnen reageerde in de duinen. Ik heb toen iedere keer als ik een konijn zag dus net voor ze gek werden en er achteraan wilde, met een hoge gil aandacht getrokken en direct een bal de andere kant op gegooid. Werkte echt super. Van een uur kwijt zijn achter een kudde zwijnen, en een konijn dood gebeten naar los kunnen in de duinen waar het stikt van de konijnen en nu om de bal vragen als ze wilt zien
Klinkt goed! Hoe lang ben je daar ongeveer mee bezig geweest om dat te trainen?
Wat zul je peentjes gezweet hebben toen ze er zo lang vandoor waren.
blondie schreef: 27 mei 2021 19:30 Bij Bluf heb ik het ook zo op kunnen lossen zoals Kaylee. Maar goed, veel oefenen en gek maken van beloning. Daar moet je wel een hond naar hebben.

Chara ging in begin ook gillen bij katten, totaal niet uit die focus te halen. Dagmar geloof ik gaf me toen een "tip" om dan maar voetjes van de vloer te doen. Dat heb ik dus ook een aantal keren gedaan, domweg aan tuig opgetild en zo verder gelopen.
Daarna ook bewust wél laten kijken bij bijvoorbeeld katten die stil blijven zitten, en op tijd (voor de spanning bij de hond te hoog wordt) aandacht vragen en belonen voor niet reageren.
Luistert wel een beetje nauw.

Bij schapen vertoont ze hetzelfde gedrag, maar daar oefen ik niet meer op want de spanningsboog is nu te hoog en er lopen lammetjes bij. Dus vind ik oefenen op dit moment niet ok.

Vogels had ze het gillen en achteraan gaan ook bij, maar ook dat is nu meer onder controle. Ook met laten kijken en belonen/afleiden dat om weten te buigen.

Los neem ik de gok nog niet, ze is daarin toch nog niet betrouwbaar genoeg met andere dieren, zeker als ze wegrennen..
Haha ja die tip van Dagmar heb ik ook ter harte genomen, alleen til ik haar dan zelf op.
Ik dacht dat gillen een windhondending was maar er hebben dus meer honden ‘last’ van.
Goed dat je al zover bent in toch korte tijd, ik snap wel dat je de schapen nu even links laat liggen.
Persistence
Zeer actief
Berichten: 4745
Lid geworden op: 17 jan 2016 20:05

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door Persistence »

GrethavW schreef: 27 mei 2021 20:17 Bij Bronco is er niets aan te doen. Dus loop ik door en sleur hem mee.
Nu hij ouder wordt kalmeert hij wel sneller, maar daar heb ik dus 8 jaar op moeten wachten.
Tux reageert ook goed op een bal bij waterwild en zelfs zonder bal kan ik haar dan terug roepen. Maar haarwild is een ander verhaal, dan is ze weg.
Die blijven rennen natuurlijk en dat maakt het onweerstaanbaar.
Ik zorg dat ik zelf scherp blijf en zie aan haar houding dat ze geur oppikt of wat ziet. Als ik dan a la minuut roep komt ze bij me en lijn ik haar aan, maar je moet geen milliseconde te laat zijn.
Het scheelt dat ze van mij in wildrijk gebied niet van het pad af mag, dan heb ik over het algemeen tijd genoeg om te reageren.
Aan de lijn mogen ze best wel een spoortje uitwerken, maar ook dan alleen op het pad. Gaat het spoor het bos in, dan is het klaar en loop ik weer door.
Oh, dan hoef ik nog maar 7 jaar uit te zitten :mrgreen:
Tux heeft ook een flinke scheut terriër natuurlijk. Fijn dat ze wel zo scherp luistert! Dat is hier ook nog wel een puntje. Ze kan heel goed ‘hierkomen’, maar bij andere verleidingen is het soms nog lastig. Ik laat haar ook niet los in wildrijk gebied sinds ze een keer het spoor van een hert heeft opgepikt en daar achteraan is gegaan.
ranetje schreef: 27 mei 2021 20:31 Een Terriër zal flink wat moeite hebben om afgeleid te kunnen worden.
Er zit nogal wat jachtpassie in en killerinstinct.
Jouw Bella heeft dat nogal meegekregen kennelijk.
(Klopt toch dat zij een foxterriër in haar bloed heeft?)

Het beste is voor nu om te zorgen dat ze het niet kan zien als jullie in het huisje zijn.
Buiten zou je kunnen oefenen met alleen kijken naar ("Look at that") maar of het zal lukken?
In ieder geval zal je haar daarbij goed vast moeten kunnen zetten zodat ze er niet vandoor kan.
De lijn niet zelf vasthouden, maar vastzetten dus aan een paal of boom.
Elke beweging in de lijn is een trigger om uit haar dak te gaan denk ik.
Boerenfox, maar das ook terriër natuurlijk. Een stukje hierboven heb ik beschreven dat ik het met paarden wel op die manier oefen maar met andere dieren lukt dat nog niet. Heb haar tegenwoordig regelmatig aan een stevige heuplijn, want ze is ondanks haar 11 kilo beresterk als ze eenmaal wat ik haar koppie heeft. Je verwacht het niet als je haar ziet, dat kleine ding.
Gebruikersavatar
billy
Zeer actief
Berichten: 12510
Lid geworden op: 22 apr 2002 06:04
Mijn ras(sen): Fox en Duitse Jacht terrier
Aantal honden: 1

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door billy »

Zal een lange adem worden, wel veel succes gewenst :ok:
Afbeelding
Gebruikersavatar
Crescent
Zeer actief
Berichten: 8549
Lid geworden op: 21 dec 2012 20:40
Aantal honden: 2
Locatie: Aan zee!

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door Crescent »

Volgens mij heb je gewoon het grote geluk om een hond te hebben die niet moe te krijgen is. Dus in huis: gordijnen dicht. Met wild in de neus: geitenkaas / frikandellen / gehaktballen / foie gras aanbieden of gewoon heel die wandelingen in rust afschrijven.

Hoe ikzelf omga met jachtinstinct is tamelijk eenvoudig. Ik ren al scheldend en struikelend door de bossen tot snoekduik nummer drie en ik mn hond (had de tijd van haar leven) eindelijk weer vast heb. Je snapt dat ik dus geen enkel risico meer neem.

Op een breed strand mogen ze samen los. Maar natuurgebieden rijk aan (kleinwild), zelfs in het stadsbos met weinig wild mocht er een neusfluitje worden geslaakt, hang ik erboven als een fanatieke sumoworstelaar met de vraag wat we ook precies gaan doen nu?
What do you hear, Starbuck?
-Nothing but the rain…
natalie
Zeer actief
Berichten: 2669
Lid geworden op: 07 aug 2017 08:47
Aantal honden: 2

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door natalie »

Persistence schreef: 27 mei 2021 23:02
Is ‘Look at that’ laten kijken op afstand en die afstand steeds verkleinen? Dat heb ik wel bij paarden geoefend, dan laat ik haar zitten en mag ze kijken naar het paard en zodra ze even naar mij kijkt, dat belonen. We kunnen nu soms op een paar meter afstand langs een paard lopen maar dan vraag ik toch haar aandacht met een voertje of een bal.

Ik vind een maand of 3-4 al lang klinken, maar ik heb dan een behoorlijk ongeduldig persoon :engel:
Fijn dat het bij jou al zo zichtbaar verbeterd is, knap!
Ik ben anderhalf jaar bezig nu ;-). Als die passie er in dergelijke mate in zit, heb je dat niet binnen een paar weken onder controle. Dat is niet realistisch. Wij hebben veel wild hier in het bos en om daar te komen, moeten we langs de schapen. Dus ik wilde het serieus aanpakken. Ik wil niet iedere dag die strijd voeren. Dus ik heb daar toen we najaar 2019 gingen verhuizen, mijn grootste prioriteit van gemaakt. Voorjaar 2020 werd de grote test omdat toen - na een paar rustige wintermaanden - weer overal schapen en lammetjes in de wei stonden. Heel even moest ik Abel aan “onze afspraak” helpen herinneren, maar dat was binnen een week al weer opgelost. Schapen gaan goed, het varken bij de buren op het erf gaat goed, de kippen gaan goed en katten gaan goed. En dan bedoel ik; ik hoef hem niet af te leiden en ik hoef niets aan hem te vragen. Hij kijkt er naar en loopt rustig door. Dat vind ik al best een prestatie. Daar heb ik hopelijk nog 10 jaar profijt van, dus daar wil ik gerust een half jaar aan werken.

Daarna ben ik aan de slag gegaan met het wild in het bos; herten, zwijnen, reeën, etc. Dat gaat nu in 80% van de gevallen ook al heel goed. Alleen als ze echt dichtbij staan heb ik nog een steigerende hond aan de lijn. Volgende stap is het kleinwild zoals hazen en konijnen. Dat vind ik het lastigst, omdat ik die het vaakst over het hoofd zie. Dan heeft Abel ze eerder gespot dan ik.

Bij Look at That begin je al met belonen als de hond naar de trigger kijkt. Dat is de eerste stap. Je hoeft niet te wachten tot ze de aandacht naar jou verlegt, dat komt daarna wel. En je moet inderdaad het ‘hysterische’ voor zijn, want dan zijn ze meestal niet meer bereikbaar. Dus het is heel logisch dat ze niet op een biefstuk reageert als ze al helemaal door het lint gaat. Als ik te laat een trigger zie, doe ik niets. Ik word niet boos, ik ga ‘m niet meesleuren, ik wacht gewoon. Ik wacht tot hij weer contact maakt met mij en dan zeg ik; “Ha fijn, je bent er weer” :F: :Q: Ik kan Abel niet optillen en met boos worden vergroot ik de opwinding alleen maar. Ik wacht tot hij weer bereikbaar is en contact zoekt. Waarschijnlijk ligt dan op grond nog wat lekkers op hem te wachten, wat hij pas opmerkt als hij niet meer zo hysterisch doet. Toch blijf ik dat lekkers wel geven (op de grond dus) want ik merk dat die hysterische reacties steeds minder lang duren.
Gebruikersavatar
GrethavW
Zeer actief
Berichten: 5698
Lid geworden op: 22 apr 2013 20:54
Mijn ras(sen): Amerikaanse Staffordshire Terrier
Kruising
Aantal honden: 2
Locatie: Noordoostpolder

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door GrethavW »

Persistence schreef: 27 mei 2021 23:09
GrethavW schreef: 27 mei 2021 20:17 Bij Bronco is er niets aan te doen. Dus loop ik door en sleur hem mee.
Nu hij ouder wordt kalmeert hij wel sneller, maar daar heb ik dus 8 jaar op moeten wachten.
Tux reageert ook goed op een bal bij waterwild en zelfs zonder bal kan ik haar dan terug roepen. Maar haarwild is een ander verhaal, dan is ze weg.
Die blijven rennen natuurlijk en dat maakt het onweerstaanbaar.
Ik zorg dat ik zelf scherp blijf en zie aan haar houding dat ze geur oppikt of wat ziet. Als ik dan a la minuut roep komt ze bij me en lijn ik haar aan, maar je moet geen milliseconde te laat zijn.
Het scheelt dat ze van mij in wildrijk gebied niet van het pad af mag, dan heb ik over het algemeen tijd genoeg om te reageren.
Aan de lijn mogen ze best wel een spoortje uitwerken, maar ook dan alleen op het pad. Gaat het spoor het bos in, dan is het klaar en loop ik weer door.
Oh, dan hoef ik nog maar 7 jaar uit te zitten :mrgreen:
Tux heeft ook een flinke scheut terriër natuurlijk. Fijn dat ze wel zo scherp luistert! Dat is hier ook nog wel een puntje. Ze kan heel goed ‘hierkomen’, maar bij andere verleidingen is het soms nog lastig. Ik laat haar ook niet los in wildrijk gebied sinds ze een keer het spoor van een hert heeft opgepikt en daar achteraan is gegaan.

Bij Tux overheerst inderdaad het Terriër en Pincher bloed. Behoorlijk pittig en met een flinke jachtdrift.
Maar ook met een enorme focus op mij en dolgraag iets voor je willen doen.
En altijd honger, dat helpt ook :LOL:
Afbeelding
natalie
Zeer actief
Berichten: 2669
Lid geworden op: 07 aug 2017 08:47
Aantal honden: 2

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door natalie »

Ik heb Abel hier overigens altijd aan de lijn. Los kan echt niet. Daarvoor rijd ik naar losloopgebied zonder wild.
gonnie
Zeer actief
Berichten: 23574
Lid geworden op: 11 jan 2011 10:51
Mijn ras(sen): Duitse Pinschers
Aantal honden: 2

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door gonnie »

Tanja reageert zo op katten en hazen als ze aan de lijn loopt. Is dan ook niet meer te bereiken. Het is alleen raar de ene keer blijft ze gewoon rustig als ze een kat ziet en de andere keer is het een springende gillende keukenmeid.
Als ze rustig blijft beloon ik haar direct.
Bij hazen is het nog het ergst. En er zitten hier steeds hazen achter het flatgebouw.
Afbeelding

Tama, Nikkie, Jarah en Bijou.
Groetjes Gonnie.
Er is geen spreker die het van de zwijger wint.
S@ndr@
Zeer actief
Berichten: 63931
Lid geworden op: 24 jul 2006 14:13

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door S@ndr@ »

Ik weet niet hoe trainbaar ze is hoor, maar zou het kunnen dat je gaat oefenen van losjes aan de lijn meelopen eerst heel afgesloten en dan later steeds meer afleiding zodat aan de lijn lopen altijd onder elke omstandigheid losjes is hoe of waar dan ook.. ( dat zou denk ik mijn keuze zijn als het tenminste bij haar een opti is)
Gebruikersavatar
DeDiana
Zeer actief
Berichten: 19319
Lid geworden op: 13 nov 2011 13:17
Mijn ras(sen): Schotse herdershond langhaar en Spaanse schonen
Aantal honden: 4
Locatie: Spanje

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door DeDiana »

Ik heb het precies zo aangepakt als natalie met Amy die ook hysterisch werd bij alle soorten wild en vee. Het is in het begin wel heel belangrijk dat je kunt werken op een afstand/in een situatie dat de hond nog enige interesse heeft in voer; je clickt en geeft voer de seconde dat je hond de trigger waarneemt en voordat de hysterie toeslaat. Ik vind het makkelijker met clicker omdat het zeker in het begin echt precisiewerk is en je superweinig tijd hebt als je hond zo snel en hevig reageert. Als je dat een aantal keer op de juiste afstand doet, zul je zien dat de hond al heel snel bij het waarnemen van de trigger automatisch naar jou gaat omdraaien voor het voertje en vanaf dan ga je dat moment clickeren en belonen. Dat kun je dan langzaam uitbouwen naar dichterbij de trigger.
Het is wel een stuk lastiger met bijvoorbeeld konijnen en hazen die opeens uit het niets verschijnen, dat zijn voor Amy ook de grootste triggers. Maar bij haar merkte ik dat deze aanpak zich toch ook veralgemeniseerde naar anders triggers, dus ik had het gestructureerd geoefend met paarden, schapen en katten op straat en daarna herhaalde ze uit zichzelf het trucje ook bij andere dieren. Soms zag ik haar stilstaan, naar me omdraaien en voor me gaan zitten (dat was haar eigen invulling, het zitten is bij look at that op zich niet nodig) en dan had ik nog niet eens gezien wat zij had gezien, maar dan zat er dus ergens een beestje ;-)
Het grote voordeel vind ik dat de hond zelf een actieve rol heeft en jij dus niet zelf altijd de hond moet blijven afleiden of commanderen in zulke situaties en je dus pech hebt als je hond het eerder opmerkt dan jij. Je counterconditioneert op rustig gedrag en zelf de aandacht verleggen naar jou, zonder dat je daarbij commando's hoeft te geven en na voldoende oefening hoef je dus niets meer te doen ;-)

Hier een filmpje van Amy toen we pas vrij kort bezig waren met de look at that-training. We zaten wel al in het stadium dat ik niet meer beloonde bij het spotten van de trigger, maar als Amy uit zichzelf de aandacht naar mij verlegde, maar waren dat nog op grotere afstand aan het oefenen. Hier konden we niet omkeren omdat het een doodlopende, smalle landtong is en die pony's niet over een halfuur of een uur opeens weg zouden zijn, dus we moesten de proef op de som nemen en er vlak langs lopen (zo dichtbij hadden we het nog niet eerder geoefend en zeker niet met loslopende pony's).Je ziet ook goed hoe haar initiële lichte spanning vanzelf afneemt, ze zelf een ruimere boog om de pony's wil maken en zelfs gaat snuffelen - dat was enkele maanden of zelfs weken daarvoor nog compleet ondenkbaar geweest, toen wilde ze alleen maar gillend juist naar paarden en pony's toe.
Gebruikersavatar
ranetje
Zeer actief
Berichten: 54872
Lid geworden op: 10 apr 2006 11:41
Mijn ras(sen): Griffon Korthals
Aantal honden: 1
Locatie: Gelderland

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door ranetje »

Persistence schreef: 27 mei 2021 23:09
ranetje schreef: 27 mei 2021 20:31 Een Terriër zal flink wat moeite hebben om afgeleid te kunnen worden.
Er zit nogal wat jachtpassie in en killerinstinct.
Jouw Bella heeft dat nogal meegekregen kennelijk.
(Klopt toch dat zij een foxterriër in haar bloed heeft?)

Het beste is voor nu om te zorgen dat ze het niet kan zien als jullie in het huisje zijn.
Buiten zou je kunnen oefenen met alleen kijken naar ("Look at that") maar of het zal lukken?
In ieder geval zal je haar daarbij goed vast moeten kunnen zetten zodat ze er niet vandoor kan.
De lijn niet zelf vasthouden, maar vastzetten dus aan een paal of boom.
Elke beweging in de lijn is een trigger om uit haar dak te gaan denk ik.
Boerenfox, maar das ook terriër natuurlijk. Een stukje hierboven heb ik beschreven dat ik het met paarden wel op die manier oefen maar met andere dieren lukt dat nog niet. Heb haar tegenwoordig regelmatig aan een stevige heuplijn, want ze is ondanks haar 11 kilo beresterk als ze eenmaal wat in haar koppie heeft. Je verwacht het niet als je haar ziet, dat kleine ding.
Ik werd vroeger nog wel eens door mijn teckels meegesleurd als ze eer ree ontwaarden, dus ik voel met je mee :mrgreen:
De passie er uit krijgen zal je niet lukken.
Onder controle krijgen lukt misschien wel min of meer.

Zoals DeDiana het heeft beschreven kan je wel een eind in de goede richting helpen :ok:
Afbeelding
"The perfection of a life with a gundog, like the perfection of an autumn, is disturbing because you know, even as it begins, that it must end.
Time bestows the gift and steals it in the process."
(citaat van George Evans)
Gebruikersavatar
DeDiana
Zeer actief
Berichten: 19319
Lid geworden op: 13 nov 2011 13:17
Mijn ras(sen): Schotse herdershond langhaar en Spaanse schonen
Aantal honden: 4
Locatie: Spanje

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door DeDiana »

ranetje schreef: 28 mei 2021 10:49
Persistence schreef: 27 mei 2021 23:09
ranetje schreef: 27 mei 2021 20:31 Een Terriër zal flink wat moeite hebben om afgeleid te kunnen worden.
Er zit nogal wat jachtpassie in en killerinstinct.
Jouw Bella heeft dat nogal meegekregen kennelijk.
(Klopt toch dat zij een foxterriër in haar bloed heeft?)

Het beste is voor nu om te zorgen dat ze het niet kan zien als jullie in het huisje zijn.
Buiten zou je kunnen oefenen met alleen kijken naar ("Look at that") maar of het zal lukken?
In ieder geval zal je haar daarbij goed vast moeten kunnen zetten zodat ze er niet vandoor kan.
De lijn niet zelf vasthouden, maar vastzetten dus aan een paal of boom.
Elke beweging in de lijn is een trigger om uit haar dak te gaan denk ik.
Boerenfox, maar das ook terriër natuurlijk. Een stukje hierboven heb ik beschreven dat ik het met paarden wel op die manier oefen maar met andere dieren lukt dat nog niet. Heb haar tegenwoordig regelmatig aan een stevige heuplijn, want ze is ondanks haar 11 kilo beresterk als ze eenmaal wat in haar koppie heeft. Je verwacht het niet als je haar ziet, dat kleine ding.
Ik werd vroeger nog wel eens door mijn teckels meegesleurd als ze eer ree ontwaarden, dus ik voel met je mee :mrgreen:
De passie er uit krijgen zal je niet lukken.
Onder controle krijgen lukt misschien wel min of meer.

Zoals DeDiana het heeft beschreven kan je wel een eind in de goede richting helpen :ok:
Precies. het is niet het doel om het jachtinstinct als sneeuw voor de zon te laten verdwijnen, dat gaat natuurlijk nooit lukken. Maar je kunt het gedrag (aan de lijn) wel veel beheersbaarder maken. Los lukt het soms ook met Amy tegenwoordig als het konijn ver genoeg weg is en Amy kalm is, en dat is mooi meegenomen, maar was nooit echt het streven. Zij weet natuurlijk zelf ook dondersgoed dat ze er toch niet achteraan kan als ze aan de lijn zit en als ze los is wel, dus een rennend konijn vlakbij kan ze dan echt niet weerstaan.
Gebruikersavatar
lucie
Zeer actief
Berichten: 5528
Lid geworden op: 29 jun 2014 11:51
Mijn ras(sen): Duitse herders (x), Beauceron, Hongaarse windhond, Bodeguero
Aantal honden: 5
Locatie: Frankrijk

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door lucie »

Persistence schreef: 27 mei 2021 23:02
Ik dacht dat gillen een windhondending was maar er hebben dus meer honden ‘last’ van.
mijn windhonden krijs(t)en niet hoor; dat zijn stille sluipmoordenaars die hun aanwzigheid niet kenbaar willen maken (ze kunnen ook haast onhoorbaar door het bos rennen).
Mara wordt wel hysterisch als ze schapen of geiten ziet rennen. Daar moet ze dan iets mee vindt ze, en van de frustratie gaat ze dan hyperen. Die drang is er nou eenmaal en dat krijg je er niet uit, net als jachtinstinct. Maar dat hysterische, waardoor ze onbereikbaar worden, is wel trainbaar om de aangegeven manier. Ik train dat ook met Mara op mijn eigen geiten. Naar me luisteren met loslopende geiten om haar heen. Na 10 minuten is ze bekaf van de (in)spanning :mrgreen: .
Afbeelding
Persistence
Zeer actief
Berichten: 4745
Lid geworden op: 17 jan 2016 20:05

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door Persistence »

Zo, we zijn weer terug. Ik dacht, leuk een paar daagjes weg met de honden bij de bossen en dan met de gordijnen dicht moeten zitten :LOL: Dat hielp overigens wel want ze viel nu 's avonds meteen in slaap.
Bedankt voor jullie reacties, daar kan ik wel wat mee.
billy schreef: 27 mei 2021 23:21 Zal een lange adem worden, wel veel succes gewenst :ok:
Dankje!
Crescent schreef: 27 mei 2021 23:24 Volgens mij heb je gewoon het grote geluk om een hond te hebben die niet moe te krijgen is. Dus in huis: gordijnen dicht. Met wild in de neus: geitenkaas / frikandellen / gehaktballen / foie gras aanbieden of gewoon heel die wandelingen in rust afschrijven.

Hoe ikzelf omga met jachtinstinct is tamelijk eenvoudig. Ik ren al scheldend en struikelend door de bossen tot snoekduik nummer drie en ik mn hond (had de tijd van haar leven) eindelijk weer vast heb. Je snapt dat ik dus geen enkel risico meer neem.

Op een breed strand mogen ze samen los. Maar natuurgebieden rijk aan (kleinwild), zelfs in het stadsbos met weinig wild mocht er een neusfluitje worden geslaakt, hang ik erboven als een fanatieke sumoworstelaar met de vraag wat we ook precies gaan doen nu?
Dat valt wel mee, ze heeft veel energie maar er zit gelukkig ook wel een uit-knopje op. Door de haas was ze echt geobsedeerd.
Lou kon alleen wel makkelijker los, toch?
natalie schreef: 27 mei 2021 23:48 Ik ben anderhalf jaar bezig nu ;-). Als die passie er in dergelijke mate in zit, heb je dat niet binnen een paar weken onder controle. Dat is niet realistisch. Wij hebben veel wild hier in het bos en om daar te komen, moeten we langs de schapen. Dus ik wilde het serieus aanpakken. Ik wil niet iedere dag die strijd voeren. Dus ik heb daar toen we najaar 2019 gingen verhuizen, mijn grootste prioriteit van gemaakt. Voorjaar 2020 werd de grote test omdat toen - na een paar rustige wintermaanden - weer overal schapen en lammetjes in de wei stonden. Heel even moest ik Abel aan “onze afspraak” helpen herinneren, maar dat was binnen een week al weer opgelost. Schapen gaan goed, het varken bij de buren op het erf gaat goed, de kippen gaan goed en katten gaan goed. En dan bedoel ik; ik hoef hem niet af te leiden en ik hoef niets aan hem te vragen. Hij kijkt er naar en loopt rustig door. Dat vind ik al best een prestatie. Daar heb ik hopelijk nog 10 jaar profijt van, dus daar wil ik gerust een half jaar aan werken.

Daarna ben ik aan de slag gegaan met het wild in het bos; herten, zwijnen, reeën, etc. Dat gaat nu in 80% van de gevallen ook al heel goed. Alleen als ze echt dichtbij staan heb ik nog een steigerende hond aan de lijn. Volgende stap is het kleinwild zoals hazen en konijnen. Dat vind ik het lastigst, omdat ik die het vaakst over het hoofd zie. Dan heeft Abel ze eerder gespot dan ik.

Bij Look at That begin je al met belonen als de hond naar de trigger kijkt. Dat is de eerste stap. Je hoeft niet te wachten tot ze de aandacht naar jou verlegt, dat komt daarna wel. En je moet inderdaad het ‘hysterische’ voor zijn, want dan zijn ze meestal niet meer bereikbaar. Dus het is heel logisch dat ze niet op een biefstuk reageert als ze al helemaal door het lint gaat. Als ik te laat een trigger zie, doe ik niets. Ik word niet boos, ik ga ‘m niet meesleuren, ik wacht gewoon. Ik wacht tot hij weer contact maakt met mij en dan zeg ik; “Ha fijn, je bent er weer” :F: :Q: Ik kan Abel niet optillen en met boos worden vergroot ik de opwinding alleen maar. Ik wacht tot hij weer bereikbaar is en contact zoekt. Waarschijnlijk ligt dan op grond nog wat lekkers op hem te wachten, wat hij pas opmerkt als hij niet meer zo hysterisch doet. Toch blijf ik dat lekkers wel geven (op de grond dus) want ik merk dat die hysterische reacties steeds minder lang duren.
Snap ik hoor dat het er niet zomaar uit is. Maar dit was de eerste keer dat ze überhaupt een haas zag en was een beetje overweldigd voor haar reactie. Als er een kat door de tuin gelopen zou hebben, zou de reactie hetzelfde geweest zijn. Maanden geleden had ik haar alleen mee in een losloopgebied in een bos, en toen pikte ze een spoor van een hert op waar ze dus ook achteraan ging. Vandaar dat ik haar sowieso niet meer los durf te laten in een bos met wild.
Ik vind het knap wat je met Abel bereikt hebt, maar je hebt er dan ook de nodige moeite in gestoken. Ik merk dat als ik binnen een keer of 10 nog geen 'succes' heb, ik al snel denk: laat maar want het werkt toch niet. Mijn gebrek.
Bedankt voor je uitleg van Look at That, ik denk dat ze al niet meer bereikbaar is op het moment dat ze de trigger ziet, maar dat zal ongetwijfeld ook een kwestie van afstand nemen zijn. Ik heb dit gister en vandaag geoefend bij de koeien in de wei. Op afstand kan ze rustig zitten en kijken, maar zodat ik dichterbij kom flipt ze toch. Ik wil te snel denk ik.
GrethavW schreef: 27 mei 2021 23:56 Bij Tux overheerst inderdaad het Terriër en Pincher bloed. Behoorlijk pittig en met een flinke jachtdrift.
Maar ook met een enorme focus op mij en dolgraag iets voor je willen doen.
En altijd honger, dat helpt ook :LOL:
Haha dat werkwillige is wel heul fijn!
gonnie schreef: 28 mei 2021 06:31 Tanja reageert zo op katten en hazen als ze aan de lijn loopt. Is dan ook niet meer te bereiken. Het is alleen raar de ene keer blijft ze gewoon rustig als ze een kat ziet en de andere keer is het een springende gillende keukenmeid.
Als ze rustig blijft beloon ik haar direct.
Bij hazen is het nog het ergst. En er zitten hier steeds hazen achter het flatgebouw.
Dan kunnen we elkaar de hand schudden.
S@ndr@ schreef: 28 mei 2021 06:39 Ik weet niet hoe trainbaar ze is hoor, maar zou het kunnen dat je gaat oefenen van losjes aan de lijn meelopen eerst heel afgesloten en dan later steeds meer afleiding zodat aan de lijn lopen altijd onder elke omstandigheid losjes is hoe of waar dan ook.. ( dat zou denk ik mijn keuze zijn als het tenminste bij haar een opti is)
Dat is wel een beetje een utopie denk ik. Ze is een enorme snuffelaar en wilt ook vaak dingen bekijken, ze loopt daarom ook (nog) niet zo netjes aan de lijn. Ze kan gerust een stukje nest naast lopen of volgen, maar dan moet ik constant contact houden en belonen. Dat oefen ik vooral als we iemand of iets moeten passeren.
Persistence
Zeer actief
Berichten: 4745
Lid geworden op: 17 jan 2016 20:05

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door Persistence »

Heel blij met jouw uitleg en filmpje! Wat ben je toch zelf altijd rustig.
Met paarden heb ik inderdaad met een clicker (en een trainer) gedaan. Wat ik bij Nathalie ook zei, ik denk dat ik te snel wil gaan en te snel de afstand verklein. Even benieuwd, zou Amy nu los langs paarden op die afstand kunnen?
DeDiana schreef: 28 mei 2021 08:36 Ik heb het precies zo aangepakt als natalie met Amy die ook hysterisch werd bij alle soorten wild en vee. Het is in het begin wel heel belangrijk dat je kunt werken op een afstand/in een situatie dat de hond nog enige interesse heeft in voer; je clickt en geeft voer de seconde dat je hond de trigger waarneemt en voordat de hysterie toeslaat. Ik vind het makkelijker met clicker omdat het zeker in het begin echt precisiewerk is en je superweinig tijd hebt als je hond zo snel en hevig reageert. Als je dat een aantal keer op de juiste afstand doet, zul je zien dat de hond al heel snel bij het waarnemen van de trigger automatisch naar jou gaat omdraaien voor het voertje en vanaf dan ga je dat moment clickeren en belonen. Dat kun je dan langzaam uitbouwen naar dichterbij de trigger.
Het is wel een stuk lastiger met bijvoorbeeld konijnen en hazen die opeens uit het niets verschijnen, dat zijn voor Amy ook de grootste triggers. Maar bij haar merkte ik dat deze aanpak zich toch ook veralgemeniseerde naar anders triggers, dus ik had het gestructureerd geoefend met paarden, schapen en katten op straat en daarna herhaalde ze uit zichzelf het trucje ook bij andere dieren. Soms zag ik haar stilstaan, naar me omdraaien en voor me gaan zitten (dat was haar eigen invulling, het zitten is bij look at that op zich niet nodig) en dan had ik nog niet eens gezien wat zij had gezien, maar dan zat er dus ergens een beestje ;-)
Het grote voordeel vind ik dat de hond zelf een actieve rol heeft en jij dus niet zelf altijd de hond moet blijven afleiden of commanderen in zulke situaties en je dus pech hebt als je hond het eerder opmerkt dan jij. Je counterconditioneert op rustig gedrag en zelf de aandacht verleggen naar jou, zonder dat je daarbij commando's hoeft te geven en na voldoende oefening hoef je dus niets meer te doen ;-)

Hier een filmpje van Amy toen we pas vrij kort bezig waren met de look at that-training. We zaten wel al in het stadium dat ik niet meer beloonde bij het spotten van de trigger, maar als Amy uit zichzelf de aandacht naar mij verlegde, maar waren dat nog op grotere afstand aan het oefenen. Hier konden we niet omkeren omdat het een doodlopende, smalle landtong is en die pony's niet over een halfuur of een uur opeens weg zouden zijn, dus we moesten de proef op de som nemen en er vlak langs lopen (zo dichtbij hadden we het nog niet eerder geoefend en zeker niet met loslopende pony's).Je ziet ook goed hoe haar initiële lichte spanning vanzelf afneemt, ze zelf een ruimere boog om de pony's wil maken en zelfs gaat snuffelen - dat was enkele maanden of zelfs weken daarvoor nog compleet ondenkbaar geweest, toen wilde ze alleen maar gillend juist naar paarden en pony's toe.
Nanna schreef: 28 mei 2021 09:40 Als die jachtdrift er zó in zit krijg je dat er eigenlijk niet uit. Of je moet met stroom gaan werken.
Je denkt toch niet serieus dat een zo wildscherpe hond een stukje frikandel verkiest boven het najagen van een haas ;-)
Bij mijn konijnenfreak Topsi liet ik het gewoon zo. Ze flitste met veel plezier door het bos maar dacht niet aan weglopen. Een ander wild interesseerde haar niet.
Maar ja, met een hond die sporen gaat uitwerken ligt dat anders. Ik zou haar in wildrijk gebied aangelijnd houden en voor de volgende hond iets met minder jachtdrift uitkiezen ;-)
:LOL: Misschien naïef gedacht, maar ik had niet verwacht dat een kruising sheltie - boerenfox blijkbaar zoveel jachtdrift zou hebben. Ik had 'rattenvanger' niet direct in hetzelfde rijtje als 'wildjager' geschaard.
Ben al voor een andere uitdaging bezig met een band met piepjes en vibraties en dat gaat aardig, maar dan is de opwinding niet ZO groot.
Stroom hoeft voor mij niet meteen, eerst maar op de manier van Nathalie en Diana trainen. Ze gaat toch niet meer los in wildrijk gebied.
ranetje schreef: 28 mei 2021 10:49 Ik werd vroeger nog wel eens door mijn teckels meegesleurd als ze eer ree ontwaarden, dus ik voel met je mee :mrgreen:
De passie er uit krijgen zal je niet lukken.
Onder controle krijgen lukt misschien wel min of meer.

Zoals DeDiana het heeft beschreven kan je wel een eind in de goede richting helpen :ok:
:mrgreen:
Eruit krijgen hoeft ook niet, het hoort ook bij haar. Maar beheersbaar zou wel fijn zijn inderdaad.
lucie schreef: 28 mei 2021 13:30 mijn windhonden krijs(t)en niet hoor; dat zijn stille sluipmoordenaars die hun aanwzigheid niet kenbaar willen maken (ze kunnen ook haast onhoorbaar door het bos rennen).
Mara wordt wel hysterisch als ze schapen of geiten ziet rennen. Daar moet ze dan iets mee vindt ze, en van de frustratie gaat ze dan hyperen. Die drang is er nou eenmaal en dat krijg je er niet uit, net als jachtinstinct. Maar dat hysterische, waardoor ze onbereikbaar worden, is wel trainbaar om de aangegeven manier. Ik train dat ook met Mara op mijn eigen geiten. Naar me luisteren met loslopende geiten om haar heen. Na 10 minuten is ze bekaf van de (in)spanning :mrgreen: .
Wil Mara drijven dan? Of ook jagen? Handig als je op eigen dieren kan trainen, ik geloof dat ze kapot is van trainen daarmee!
Tamara81 schreef: 28 mei 2021 14:36 Feta heeft ook enorme jachtinstinct. Ja, dat haal ik er niet uit. Op de stranden rent ze aalscholvers achterna in vlucht, kan weinig kwaad. Ik denk niet dat het stress oplevert voor deze vogels.
Konijnen laat ik gaan, net zoals Nanna deed bij haar hond. Feta houd me nog altijd in de gaten en werkt geen sporen uit verder.
Als ik in het broedseizoen op wildrijke plaatsen wandel dan hou ik haar bij me door dummy training te doen. Daar is ze gek op.

Verder mag ze gewoon muizen vangen van mij, dus graven is een grote hobby.

Lanai vind mij nog altijd het allerleukste en haar jachtinstinct heeft alleen de overhand als ze een kat ziet op straat. In de wijk loopt ze sowieso meestal aangelijnd dus dit heeft nooit problemen opgeleverd.

Dat piepen en gillen en naar buiten willen omdat Feta ergens wild heeft gespot ken ik wel. Dat heb ik ook wel eens meegemaakt in vakantiehuisjes. Nou, dan maak ik haar even moe door haar naast de fiets te laten lopen. Daarna kan ze redelijk de rust vinden.

Ik vind het ook wel iets moois hebben, dat jachtinstinct. Je kunt het met wat uitproberen in goede banen leiden.

Je zou misschien het topic van Diana over Amy kunnen doornemen; volgens mij heeft ze er een speciaal topic over geschreven.
Bella rent ook wel achter meeuwen aan op het strand, maar dat laat ik eigenlijk ook toe. Dat heeft ze van Vic geleerd...oeps.
Fijn dat Feta ook zo'n aandacht voor jou heeft. Ik moet nog vaak alle zeilen bijzetten daarvoor, al moet ik zeggen dat het nu al wel beter gaat dan een halfjaar geleden.
Gebruikersavatar
DeDiana
Zeer actief
Berichten: 19319
Lid geworden op: 13 nov 2011 13:17
Mijn ras(sen): Schotse herdershond langhaar en Spaanse schonen
Aantal honden: 4
Locatie: Spanje

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door DeDiana »

Persistence schreef: 29 mei 2021 17:37 Heel blij met jouw uitleg en filmpje! Wat ben je toch zelf altijd rustig.
Met paarden heb ik inderdaad met een clicker (en een trainer) gedaan. Wat ik bij Nathalie ook zei, ik denk dat ik te snel wil gaan en te snel de afstand verklein. Even benieuwd, zou Amy nu los langs paarden op die afstand kunnen?
Ik denk het wel als ze van tevoren ook rustig is (dus niet als ze nog 'aan staat' omdat er bijvoorbeeld een konijn voor haar langs schoot tijdens de wandeling). Maar als er iets raars en onverwachts zou gebeuren en de pony's zouden opeens allemaal gaan rennen, durf ik mijn hand er niet voor in het vuur te steken. Dus ik lijn haar wel aan in dergelijke situaties, maar we kunnen er nu ontspannen op een paar meter afstand langs lopen. Ze kijkt even alert als ze het opmerkt en dat is het wel.
Gebruikersavatar
DeDiana
Zeer actief
Berichten: 19319
Lid geworden op: 13 nov 2011 13:17
Mijn ras(sen): Schotse herdershond langhaar en Spaanse schonen
Aantal honden: 4
Locatie: Spanje

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door DeDiana »

Nog even een toevoeging: Amy wordt nooit een Mila (en dat zal wel net zo gelden voor Bella en Vic) - bij Mila kan ik er blind op vertrouwen dat ze in elke situatie luistert, ook bijvoorbeeld als ze heel erg schrikt of als een situatie opeens chaotisch en onoverzichtelijk is. Amy schiet heel snel door in een dusdanige opwinding dat ik dan dat appel niet meer 100% vertrouw. Dus daar ga ik geen risico's mee nemen en dan wil ik toch die extra controle van de lijn hebben, want áls ze gaat, dan is er geen houden meer aan.
Er rustig langslopen geldt overigens voor vee dat ergens staat te staan, en ook wel bij paarden die in stap lopen. Alles wat sneller beweegt gaat wel enorm veel beter dan het jaren geleden ging, maar echt rustig zou ik het niet willen noemen. :F: Ze is ook wel alert op groot wild in het bos, maar is dan veel makkelijker weer bij de les te krijgen dan wanneer het gaat om een konijn, haas of eekhoorn bijvoorbeeld.
Persistence
Zeer actief
Berichten: 4745
Lid geworden op: 17 jan 2016 20:05

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door Persistence »

DeDiana schreef: 29 mei 2021 20:02 Nog even een toevoeging: Amy wordt nooit een Mila (en dat zal wel net zo gelden voor Bella en Vic) - bij Mila kan ik er blind op vertrouwen dat ze in elke situatie luistert, ook bijvoorbeeld als ze heel erg schrikt of als een situatie opeens chaotisch en onoverzichtelijk is. Amy schiet heel snel door in een dusdanige opwinding dat ik dan dat appel niet meer 100% vertrouw. Dus daar ga ik geen risico's mee nemen en dan wil ik toch die extra controle van de lijn hebben, want áls ze gaat, dan is er geen houden meer aan.
Er rustig langslopen geldt overigens voor vee dat ergens staat te staan, en ook wel bij paarden die in stap lopen. Alles wat sneller beweegt gaat wel enorm veel beter dan het jaren geleden ging, maar echt rustig zou ik het niet willen noemen. :F: Ze is ook wel alert op groot wild in het bos, maar is dan veel makkelijker weer bij de les te krijgen dan wanneer het gaat om een konijn, haas of eekhoorn bijvoorbeeld.
Heel herkenbaar wat je zegt. Heb gezocht naar jouw topic over het trainen van Amy hierin maar ik kan die niet vinden, weet je de titel daarvan nog?
Cleva schreef: 29 mei 2021 20:32
Quotes én reacties verkloot. :S: ga niet alles opnieuw tikken nu, korte samenvatting: bedankt voor je tips :mrgreen:
Gebruikersavatar
DeDiana
Zeer actief
Berichten: 19319
Lid geworden op: 13 nov 2011 13:17
Mijn ras(sen): Schotse herdershond langhaar en Spaanse schonen
Aantal honden: 4
Locatie: Spanje

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door DeDiana »

Dit is het topic: viewtopic.php?f=9&t=317874
blondie
Zeer actief
Berichten: 30331
Lid geworden op: 29 jun 2007 23:44
Aantal honden: 2

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door blondie »

"Bella rent ook wel achter meeuwen aan op het strand, maar dat laat ik eigenlijk ook toe. Dat heeft ze van Vic geleerd...oeps.
Fijn dat Feta ook zo'n aandacht voor jou heeft. Ik moet nog vaak alle zeilen bijzetten daarvoor, al moet ik zeggen dat het nu al wel beter gaat dan een halfjaar geleden."

Bij Bluf die toen ook al wat ouder was heb ik echt nul komma nul toegelaten toen ik merkte dat ze gewoonweg niet meer te bereiken was als ze wat spotte.
Bij haar was het echt van alles, katten, konijnen in duin, meerkoetjes etc.
Bij navraag eigenaar bleek dat ze inderdaad wel ook een koet eens had gegrepen, en een keer toen ze logeren was werd ze ineens ingezet om de kat van de buren te verjagen :80: . Die kat had wat geflikt bij kippen, maar ineens werd Bluf vrijgelaten om de kat op te jagen. Ik snapte de frustratie toen van de andere eigenaresse, maar ik vond het niet zo heel grappig omdat in mijn eigen omgeving het barstte van de katten :hmmm:

Energie kon ze genoeg kwijt bij me met spel etc. maar dat hyper en ongecontroleerd reageren wilde ik echt onder controle krijgen. In topic van DeDiana heb ik dat toen ook benadrukt, voor een wat meer volwassen hond die dus sterk de neiging heeft om te gaan en qua gewenning al gewend is/was om te gaan vond ik absolute niets toelaten in mijn geval de beste oplossing.
Het vergt geduld, opletten, tijdig aanlijnen, afleiding en na verloop van tijd ook wel eens een correctie.

Zo sta ik er met Chara nu ook in. Bij Aki anders, maar die is van pup af aan eigenlijk al "begeleid" in dit proces. Hij kijkt en "vraagt toestemming" (reigers... oeh subliem om op te laten vliegen :cheer: )
Kat, konijn.. neee :neenee: laat de kat en konijntjes maar lekker zitten :wink:

Maar ook daar ben ik alert op geweest toen hij opgroeide, niet iedere meeuwenkolonie op strand stond daar voor zijn genot zullen we maar zeggen :engel:

Vind er zelf wel verschil in als je vanaf pup er al op let, of dat je met een hond te maken krijgt die je op wat oudere leeftijd krijgt en die al wat gevormd is met jaaggedrag.

En wat DeDiana ook hier aangeeft, het blijft altijd opletten, had ik met Bluf ook. Ineens een haas onder mijn voeten vandaan op een veld en whoppa daar ging Bluf. Kon wel janken toen. Maar toch keek ze om en toonde ik haar beloningsbal waardoor ze toch terug kwam zetten. Spel met mij zag ze op een bepaald moment als een grotere beloning dan door blijven jakkeren achter iets aan.
Dat vond ik de belangrijkste winst. En de meest veilige.
blondie
Zeer actief
Berichten: 30331
Lid geworden op: 29 jun 2007 23:44
Aantal honden: 2

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door blondie »

toevoeging, toen het dus meer onder controle was liet ik wel zo nu en gang even de gang gaan, ook bij Aki. Het is soms natuurlijk uitermate grappig om een vogel op te laten vliegen.
Maar echt pas toen ik redelijk wist terug te roepen of te stoppen. Het moeten geen blinde vlekken gaan worden, of velden waarbij autowegen vlak langs liggen, dat was mijn grootste angst namelijk vanwege waar ik liep/loop.
Gebruikersavatar
DeDiana
Zeer actief
Berichten: 19319
Lid geworden op: 13 nov 2011 13:17
Mijn ras(sen): Schotse herdershond langhaar en Spaanse schonen
Aantal honden: 4
Locatie: Spanje

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door DeDiana »

Ik sta met Amy ook niets meer toe behalve graven naar muisjes. Het gaat vroeg of laat altijd fout bij Amy. Zo mocht ze een hele tijd op een open land met water aan alle kanten de ganzen opjagen, die haar al vanaf honderden meters aan zagen komen en dus al lang en breed opgevlogen waren als ze enigszins in de buurt kwam. Tot er dus op een keer een slome gans bij zat die niet op tijd weg vloog, die was binnen een seconde dood :ugh: Voor die tijd was ze nooit heel erg geïnteresseerd in watervogels omdat die toch wegvlogen, maar daarna was het hek ook wat betreft (water)vogels van de dam :boos: :hmmm:
Taartje mocht van mij wel jagen wat ze wilde, die ving nooit wat :mrgreen: Tot we naar Spanje verhuisden en ze op 13-14 jarige leeftijd opeens een vogel te pakken had. Maar dat is ook haar enige (levende) vangst geweest in die drie jaar bij mij.
Laatst gewijzigd door DeDiana op 31 mei 2021 23:25, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
DeDiana
Zeer actief
Berichten: 19319
Lid geworden op: 13 nov 2011 13:17
Mijn ras(sen): Schotse herdershond langhaar en Spaanse schonen
Aantal honden: 4
Locatie: Spanje

Re: Wild van wild

Ongelezen bericht door DeDiana »

Tamara81 schreef: 31 mei 2021 14:24 Jullie hebben wel een punt, Blondie en Diana, met dat najagen op vogels of het soms toelaten niet handig is. Zelf vind ik het mooi om te zien hoe Feta op volle snelheid langs de vloedlijn rent... maar wie weet vangt ze wel een keer wat en is ze vanwege die succes ervaring niet meer te bereiken. En het gedrag kan natuurlijk extreem worden... ik zag het al eens bij Feta die echt een gigantisch eind de rivier in zwom, een watervogel achterna. Ik was bang dat ze nog de stroming in zou zwemmen; en ik doe er niks aan. Op dat moment was ze dus onbereikbaar; ik kan dan wel roepen, maar dat instinct overheerst toch wel.

Gelukkig is het zwemseizoen voor de honden begonnen. Als Feta dummy's of speelgoed uit het water mag halen heeft ze verder geen aandacht meer voor watervogels.
Precies dat. Nadat Amy die gans ving en geobsedeerd raakte door watervogels, heeft ze eens drie kwartier achter een fuut aan gezwommen, ik had mijn camera met telelens bij me waardoor ik haar nog als stipje kon zien, ik dacht echt dat ze zou bezwijken midden op dat meer en ik kon alleen maar wachten tot ze er zelf genoeg van had :-( Ze is ook een keer bijna de hele Waal in de winter overgezwommen omdat er aan de overkant een gans zat; het water stond toen heel hoog, dus de rivier was erg breed en het was natuurlijk ijskoud.
Ik doe het dus gewoon niet meer, want vroeg of laat heeft ze succes en dan is er helemaal niks meer met haar aan te vangen.
Voordat ze die gans ving, kon ze altijd nog veilig los op plekken waar alleen water omheen was, maar daarna was dat dus ook niet echt veilig meer.
Plaats reactie

Terug naar “Gedrag en opvoeding”