Doyaquba schreef:Tamaartje schreef:
Ik zeg heel duidelijk dat ik weg ga,maar of ze me echt hoort dat vraag ik me af. Ze is alleen zo druk met de likmat, dat ik me afvraag of ze door heeft dat ik ga.
Er zal meer geoefend moeten worden vrees ik.
Maar het is toch niet zo lastig te oefenen? Een bepaald ritueel voor je weg gaat is wel handig inderdaad, hier is het koekje en 'tot zo'.
Maar als pup ja dan ging ik ook wel een kwartiertje onkruid wieden op de oprit, dat weet die pup toch niet
En heel makkelijk om dan op tijd weer terug te gaan. En elke dag een minuutje langer. Als ik met de anderen ging wandelen ofzo was er ook drama, het heeft wel een paar maanden gekost dat hij echt alleen alleen kon zijn, dus zonder de meiden, dat gaat pas sinds hij ongeveer 8 maanden was echt goed. Maar goed het is wel iets wat je moet oefenen, dat het normaal is en je gewoon terugkomt. En dan moet je wel het piepen en janken voor zijn natuurlijk
maar dat is met die camera wel makkelijk lijkt me, dan kan je ongeveer inschatten wanneer er onrust komt
Dat ja. Ik ben ook nog steeds aan het 'oefenen'. Ik merk dat ze minder 'paniek' heeft als ik haar gewoon los laat en ze daadwerkelijk ziet dat ik de deur uitga. Eerder liet ik haar in de bench, of in de woonkamer, maar nu mag ze dus ook in de gang. Ze blijft dan wel op de mat liggen wachten, maar ok.
Een adaptilbandje helpt hier ook wel, verwacht er geen wonderen van, maar ik vind het prettig om te zien dat ze niet zo onrustig is als ik even weg ben.
Eerst praatte ik pas door de webcam als ze al aan het blaffen of janken was, maar het helpt eigenlijk beter als ik dat al doe op het moment dat ze begint te piepen, dan slaat het niet door in piepen/janken.
En de ene keer gaat het beter dan de andere keer, opbouwen met minuten en soms een stapje terug. We zitten nu ongeveer op max. zo'n 45 minuten, in 3 maanden tijd… (ze is 10 maanden)
Misschien helpt het voor jezelf een schemaatje te maken en meerdere dagen per week te oefenen. En niet altijd de max op te zoeken (die neiging heb ik zelf).