Ster topic:

Kijk je naar goedkopere alternatieven voor je hond nu alle de prijzen zo uit de bocht vliegen?
Ster topic! [url=https://www.hondenforum.nl/plaza/viewtopic.php?t=338121]Klik hier om te reageren


Ben je nieuw en wil je een account maken? Klik hier!
Een (zeer) beknopte handleiding voor nieuwe leden vind je hier: Klik!
Het hondenforum team stelt zich hier voor: Klik!


Laatste wijziging 23-03-2022
Wil je deze forummededeling niet meer zien? klik dan rechtsboven in dit vak

Pyreneese Berghond

Wat is dat nu voor een ras?

Moderator: moderatorteam

Gebruikersavatar
Caro.
Zeer actief
Berichten: 31794
Lid geworden op: 23 apr 2002 03:52
Mijn ras(sen): Spaanse Draak
Aantal honden: 1
Contacteer:

Pyreneese Berghond

Ongelezen bericht door Caro. »

Pyreneese Berghond
(met dank aan Anja)
Afbeelding

Algemene beschrijving

In het land van herkomst wordt hij ook liefdevol Patou genoemd.
Het woord pastou (uitspreken: patou), komt van pastreâ dit betekent herder in het Frans. Patou verwijst dus naar een herdershond zoals men het woord in de oude tijd uitsprak.
In Engeland is men, toen de Pyreneese Berghond daar populair werd, de bijnaam Lord in white voor het ras gaan gebruiken. In Nederlandse Kynologische werken heeft men dit vertaald als edelman in wit.
De Franse bijnaam slaat op het oorspronkelijke werk van het ras; de Engelse op de edele aard en het waardige uiterlijk.

Zoals de naam al zegt, is hij thuis in de Franse Pyreneen.Zijn taak was het om de kuddes vee, meestal schapen, in de bergen te bewaken en te verdedigen.
Zowel tegen dierlijke als ook tegen menselijke rovers.

Tot de vijanden hoorden vooral beren, wolven en lynxen.

Op enkele plaatsen in de Pyreneen vervult hij ook heden nog zijn taak als bewaker, zij het dat de roofdieren inmiddels bijna uitgestorven zijn.

Verder werd hij gehouden op kastelen en grote landerijen om deze tegen indringers te beschermen. Deze taak werd meestal door meerdere honden verricht, 2 of 3, die ieder vanuit een strategisch belangrijke plek toezicht hielden.
Mocht er een roofdier opduiken, dan was nooit de kudde onbewaakt, wanneer de rover aangevallen werd.

In de Verenigde Staten van Amerika en Canada wordt op grote schaal gebruik gemaakt van de Pyreneese Berghond, om alle mogelijke soorten vee te bewaken.
Er is bijvoorbeeld een opvangcentrum voor gehandicapte wilde dieren, die gebruik maken van de Pyreneese Berghond als bescherming tegen andere (gezonde) wilde dieren.

Dit werk doet hij zonder veel tussenkomst van de eigenaren, op een heel instinctmatige en zelfstandige manier. Zodoende zijn de karaktereigenschappen van de Pyr te verklaren.

De Pyr is een rustige hond, die niet nerveus rondloopt, maar veelal op een plek blijft liggen, van waar hij zijn omgeving goed kan overzien.

Onafhankelijkheid, betweterigheid, eigenzinnigheid en koppigheid staan in zijn vaandel. Samen met zijn gigantische uitstraling, intelligentie, humor en eenmaal gewonnen trouw en aanhankelijkheid maken zij het een uitdaging om met dit ras om te gaan.

Dit ras is niet geschikt voor alleen maar kennelhouding, hij moet veel contact met zijn mensen hebben, anders kan hij afwijkend gedrag en/of agressie vertonen.

Laat je hem los op eigen terrein lopen, dan heb je wel een behoorlijke afrastering nodig. De Pyr heeft de neiging om te zwerven en op ontdekkingstocht te gaan.

Door zijn terughouding tegenover vreemden kan het moeilijk zijn om te herkennen of het nu echt terughouding is, of angst. Dus een goede socialisatie tegenover mensen is erg belangrijk.

Herkomst:
Frankrijk

Datum van uitgave van de inwerking tredende oorsprongstandaard:
13-03-2001
FCI nr. 137/02.04.2001/F

Verantwoording voor de vertaling in het Nederlands:
N.V.L.P.H., De Nederlandse Vereniging voor Liefhebbers van de Pyreneese berghond.

Gebruik:
Waakhond en verdediger van de kudde in de bergen.

Indeling F.C.I.:
Groep 2: Pinschers en Schnauzers, Molossers en berghonden en Zwitserse sennenhonden.
Sectie 2.2: Molossers van het type berghond

Kort historisch overzicht:
De Pyreneese berghond komt sinds mensenheugenis in de Pyreneeën voor, in de Middeleeuwen bekend en gebruikt als kasteelbewaker, in de XIVe eeuw genoemd door Gaston Phoebus. In de 17e eeuw geliefd als gezelschapshond en zeer populair bij het hof van Lodewijk XIV. Deze hond wordt het eerst beschreven in 1887 in het boek van de Graaf van Bylandt.
Tien jaar later worden de eerste rasclubs opgericht en in 1923 kwam de union de Amateurs de Chiens, op initiatief van de heer Bernard SENAC-LAGRANGE, die de officiële standaard bij de S.C.C. heeft laten inschrijven. De huidige standaard staat nog heel dicht bij die van 1923, er zijn voornamelijk nadere details aan toegevoegd.

Algemeen voorkomen:
Een hond van grote maat, indrukwekkend en krachtig gebouwd, maar met een zekere sierlijkheid. ( gratie)

Voorname verhoudingen:
- De maximale breedte van de schedel is gelijk aan de lengte van de schedel.
- De snuit is lichtelijk korter dan de schedel
- De lengte van het lichaam, vanaf het punt van de schouder tot het punt van de bil, is lichtelijk groter dan de hoogte van de hond op schofthoogte.
- De hoogte van de borst is gelijk aan de helft van de schofthoogte of lichtelijk lager.

Gedrag, Karakter:
De Pyreneese berghond wordt gebruikt om, in zijn eentje, de bewaking van de kudde te verzekeren tegen aanvallen van roofdieren. Zijn selectie berust op zijn aanleg als waker en verdediger evenals zijn gehechtheid voor de kudde.
De voornaamste kwaliteiten die hieruit voortkomen zijn: kracht en lenigheid alsook zachtheid en gehechtheid naar diegenen toe die hij beschermt. Deze waakhond heeft een neiging naar onafhankelijkheid en een gevoel van initiatief die een zeker gezag van zijn baas vergt.

Afbeelding

Hoofd:
Het hoofd mag niet te zwaar zijn in verhouding tot de grootte van de hond.
De zijkanten van het hoofd zijn tamelijk vlak.

Schedelgedeelte:
Schedel: de maximale breedte van de schedel is gelijk aan de lengte van de schedel. De schedel is licht gewelfd; daar de achterhoofdsknobbel duidelijk te voelen is.
De achterhoofdsknobbel is zichtbaar, de schedel en het achterste gedeelte zijn wigvormig.
De wenkbrauwbogen zijn niet vooruitstekend, de middengroef is nauwelijks te voelen tussen de ogen.
Stop: licht gewelfd.

Aangezichtsgedeelte:
Neus: geheel zwart.
Snuit: breed, iets korter dan de schedel, smaller naar de neus toe. Van bovenaf gezien heeft de snuit de vorm van een V met een afgeknot Uiteinde. Hij is goed gevuld onder de ogen.
Lippen: vallen iets naar beneden en bedekken nog net de onderkaak; ze zijn zwart of in sterke mate zwart, evenals het gehemelte.
Kaken/Gebit: het gebit dient compleet te zijn met gezonde, witte tanden.
Het is een schaargebit en de snijtanden van de bovenkaak bedekken net die van de onderkaak, maar blijven echter met elkaar in aanraking. Het tanggebit en de twee middelste ondertanden iets naar voren gericht zijn toegestaan.
Ogen: ze zijn vrij klein, amandelvormig, amberkleurig en iets schuin geplaatst. De ogen hebben een intelligente, aandachtige uitdrukking.
De zwart omrande oogleden sluiten goed aan. De blik is zacht en dromerig.
Oren: ze zijn op ooghoogte aangezet, vrij klein, driehoekig van vorm en aan het uiteinde afgerond. Ze liggen vlak tegen het hoofd aan; alleen als de hond alert is worden ze wat hoger gedragen.

Hals:
De hals is krachtig, tamelijk kort en met weinig ontwikkelde keelhuid.

Lichaam:
De lengte van het lichaam, vanaf de punt van de schouder tot de punt van de bil, is iets groter, dan de hoogte van de hond op schofthoogte.
De hoogte van het borstbeen tot de grond is ongeveer gelijk aan de helft van de schofthoogte, maar nooit minder.
Bovenbelijning: de bovenbelijning moet goed strak zijn.
Schoft: breed.
Rug: van een goede lengte en stevig
Lendenen: van middelmatige lengte.
Kruis: iets schuin, met nogal geprononceerde heupen.
Flanken: weinig aflopend.
Borst: niet te veel aflopend, maar breed en diep. De borst daalt tot de hoogte van de elleboog, maar niet lager. De hoogte van de borst is gelijk of iets minder dan de helft van de hoogte van de hond gemeten op schofthoogte.

Staart:
Deze dient tenminste tot de punt van het spronggewricht te reiken. De staart is goed behaard en vormt een pluim. Laag gedragen in rust, met aan het uiteinde bij voorkeur een haak.
De staart wordt in een krul boven de rug gedragen en alleen het uiteinde raakt de lendenen, wanneer de hond alert is.

Ledematen:

Voorste ledematen:
Ze zijn recht en krachtig.
Schouder: staan iets schuin.
Bovenarm: gespierd, van gemiddelde lengte.
Onderarm: recht, krachtig en goed bevederd.
Pols (carpus): staat in het verlengde van de onderarm.
Middenvoetsbeen ( metacarpus): staat ietwat schuin.
Voet: compacte, niet te lange voeten, met licht gewelfde tenen.

Achterste ledematen:
Deze hebben meer en langere en vollere beharing dan de voorste ledematen. Van achteren gezien staan ze loodrecht op de grond.
Dijen: goed gespierd, maar weinig aflopend en ietwat schuin,fikse dijen
Knie: middelmatig gehoekt en in de lijn van het lichaam.
Been: van gemiddelde lengte en krachtig.
Sprongen: breed, droog en gemiddeld gehoekt.
Voet: compacte, niet te lange voeten, met licht gewelfde tenen.
Hubertusklauwen: de achterste ledematen hebben elk dubbele, goed gevormde Hubertusklauwen. De voorste ledematen hebben soms enkele of dubbele klauwen.

Gangwerk:
De Pyreneese berghond heeft een zeer vlot gangwerk; nooit gebruik makend van logheid, integendeel, zeer elegant; zijn hoekingen zorgen voor een krachtig gangwerk.

Huid:
Deze is dik en soepel en vertoont dikwijls pigmentvlekken op het hele lichaam.

Beharing:
Vacht: volle vacht, vlak, vrij lang en soepel, langer bij de staart en rond de hals, waar de vacht licht golvend mag zijn. De broekbeharing is fijner, wolliger en zeer dicht. De ondervacht is eveneens zeer dicht.
Kleur : wit of wit met grijze vlekken ( daskleurig), lichtgele, wolfgrauwe of oranje ( arrouye) vlekken, op het hoofd, oren en bij de staartaanzet. De daskleurige ( blaireau ) vlekken worden het meest gewaardeerd. Sommige honden hebben enkele vlekken op het lichaam.

Hoogte:
Reuen: 70 tot 80 cm.
Teven: 65 tot 75 cm.
Een tolerantie van 2 cm daarboven is toegestaan voor perfect getypeerde honden.
Afbeelding

Persoonlijke noot:
De Pyreneese berghond is een ongelofelijk trouwe hond voor zijn baasjes en overige dieren; ook onze katten en kippen worden door Pepper beschermd.
Ze is al eens een hond die onze kat nazat in de nek gesprongen!

Echt weglopen doet onze Pepper niet en ze gaat ook los mee met wandelen maar ze heeft geen gebrek aan eigen initiatief! Je moet wel haar aandacht zien te houden want anders is zij vertrokken, met name toen ze jonger was heeft dit weleens enige sprintjes opgeleverd.
Wil je een volgzame hond, begin dan niet aan een Pyreneese berghond.
Als je ze iets vraagt zullen ze daar eerst het nut van in moeten zien want ze blinken uit in eigenzinnigheid en onafhankelijkheid. Zijn respect zul je moeten verdienen; die dwing je niet af en bereik je ook niet door hardhandigheid. Ondanks zijn stoere uiterlijk is de Pyr. een gevoelige hond die een vriendelijke, consequente opvoeding nodig heeft.

Persoonlijk vind ik het een uitdaging om met rassen van dit soort karakter om te gaan. Ze zijn ontzettend lief, trouw en aanhankelijk en natuurlijk ontzettend mooi!

De gegevens voor deze rasstandaard zijn afkomstig van de Nederlandse Vereniging van Liefhebbers van de Pyreneese Berghond ( NVLPH )


Afbeelding


Rasgroep 2
Gebruikersavatar
fenneke
Zeer actief
Berichten: 22875
Lid geworden op: 24 apr 2002 18:40
Mijn ras(sen): zwitserse witte herder en nu hûn
Aantal honden: 1
Locatie: Drenthe

Ongelezen bericht door fenneke »

mijn dochter heeft een pyreneese berghond :cheer:


geweldig beest

""De voornaamste kwaliteiten die hieruit voortkomen zijn: kracht en lenigheid alsook zachtheid en gehechtheid naar diegenen toe die hij beschermt. Deze waakhond heeft een neiging naar onafhankelijkheid en een gevoel van initiatief die een zeker gezag van zijn baas vergt. "'

klopt :mrgreen: maar een knuffelkont eerste klas :ok:
Fenneke en Baloe
Afbeelding
Melanie 74

Ongelezen bericht door Melanie 74 »

Mooi :ok:
Ik hou wel van de "berghonden" :love:
Gebruikersavatar
Rikkie
geregistreerd lid
Berichten: 9
Lid geworden op: 29 nov 2006 12:13
Locatie: Vlaams Brabant (Belgie)

Ongelezen bericht door Rikkie »

Onze ervaringen met een Pyrenese berghond

Als je een Patou in huis haalt moet je wel op het één en ander voorbereid zijn:
1. Je moet een grote, omheinde tuin hebben. Sluit geen Patou op in een ren of bench want dat is tegen zijn natuur. Patou gaan ook graag op wandel, dus laat zeker de poort niet open. Patou leeft het liefst dag en nacht buiten. Alleen aan regen heeft hij een grondige hekel. Koude en sneeuw deren hem niet. Extreme hitte vind hij minder leuk, dus vakantie met Patou naar de Costa Kweetnietwaar mag je vergeten.
2. Een Patou kan je niet temmen, je kan hem wel opvoeden. Het ganse opvoedprocess duurt ongeveer 2 jaar en vraagt heel veel energie en doorzettingvermogen van de meester. Men moet Patou vanaf het pup-stadium zijn plaats in zijn nieuwe roedel kenbaar maken.
3. Twee maal per jaar gaat Patou in de rui en dan verliest hij voldoende haar om een hoofdkussen te vullen.
4. Patou is geen speelvogel die apporteerd. Hij denkt “waarom zou ik iets terughalen dat toch telkens weer wordt weggegooid”. Ook balspelletjes ziet hij niet zitten en agility is gezien zijn lichaamsbouw helemaal niet aan hem besteed. Patou geeft de voorkeur aan een stevige wandeling die je een paar keer onderbreekt met een rustpauze, alwaar hij kan genieten van je aanwezigheid.
5. Gun Patou op tijd zijn rust, jakker hem niet de ganse dag af.
6. Een vriend des huizes zal hij enthousiast onthalen, maar een vreemde zal hij steeds nauwlettend van op afstand in het oog houden.
7. Haal geen Patou in huis als je moeilijke buren hebt. Vooral s’nacht laat Patou zijn stem regelmatig horen bij verdachte geluiden.
8. Patou heeft plaats en ruimte nodig. Hij is zich wel bewust van zijn grote gestalte en stapt rustig rond in huis. Patou stop je echter niet in een Smart of een R5. Denk er ook aan dat je Patou niet snel even optilt om in de wagen te zetten.
9. Uit veiligheidsoverwegingen laat je Patou nooit vrij rondlopen tijdens een wandeling. Bedenk dat er ook mensen zijn die minder goede herinneringen hebben aan honden, laat staan aan zo’n imposante verschijning.
10. Laat je niet verleiden door zijn knuffelbeer-uitstraling als ze pup zijn. Op de leeftijd van 5 maanden hebben ze al de hoogte van een volwassen Labrador, en ook dan gaat het nog door ....
11. Patou heeft een ijzersterke gezondheid. Enige zwak punt bij onze eerste Patou was een gevoelige maag maar dat werd opgevangen met aangepast voedsel.
12. Patou is geen zwemmer, verplicht hem dus niet om in het water te gaan. De voeten nat maken is OK, maar dat vind hij meer dan voldoende om af te koelen.
13. Patou vraagt relatief weinig onderhoud. Eén maal per week een goede borstelbeurt (tijdens de rui alle 2 dagen), regelmatig de oren reinigen, en tijdig de wolfsklauwen laten bijknippen. Doe dit nooit zelf, want indien te kort afgeknipt, bloeden ze en dat kan moeilijk gestelpt worden. Patou zeker nooit trimmen of wassen. Patou is een fiere hond en houd zichzelf schoon.

Tot slot:
Hou er ook rekening mee dat je met een “bezienswaardigheid” op stap bent en heel veel mensen spreken je aan. Velen zijn nieuwsgierig en meestal krijg je leuke en positieve opmerkingen. Anderen verklaren je gek omdat je zo’n “beest” in huis haalt. Een gepast antwoord legt deze laatsten meestal snel het zwijgen op. Drijf dit echter niet te ver want iemand met een grote hond wordt altijd met de vinger gewezen.

Je krijgt van Patou heel veel genegenheid. Hij is hondstrouw (hoe kan het anders) aan zijn roedel, hij heeft echter maar 1 baas. Hij zal alles doen om zijn roedel te plezieren en te beschermen, maar hij kan ook koppig zijn en dan moet je kordaat optreden. Hij is een goede waker en er zal niemand je eigendom betreden als iedereen van huis is.
Baïla
Zeer actief
Berichten: 591
Lid geworden op: 06 mar 2006 17:50
Mijn ras(sen): Mastin de los Pirineos
Aantal honden: 3
Locatie: Neede
Contacteer:

Ongelezen bericht door Baïla »

:ok: Leuk verhaal en zeer herkenbaar :mrgreen:

Wat betreft punt 12, er zijn uitzonderingen, en dit is uit vrije wil. :wink:

Afbeelding
Afbeelding
Groetjes van Anja, Appie, Perla en Daisy
In liefdevolle herinnering Effendy, Bertus, Pepper, Baïla en Guus
Gebruikersavatar
Rikkie
geregistreerd lid
Berichten: 9
Lid geworden op: 29 nov 2006 12:13
Locatie: Vlaams Brabant (Belgie)

Ongelezen bericht door Rikkie »

@Baila

Tja, het was dan ook onze persoonlijke ervaring dat ik hier probeerde weer te geven van onze eerste Patou. We hebben wel de indruk dat onze huidige patou minder vies is van water.
Gebruikersavatar
fenneke
Zeer actief
Berichten: 22875
Lid geworden op: 24 apr 2002 18:40
Mijn ras(sen): zwitserse witte herder en nu hûn
Aantal honden: 1
Locatie: Drenthe

Ongelezen bericht door fenneke »

panda van mijn dochter is ook een lekkere zwemmer--vind ze heerlijk

Afbeelding

alleen moeten we nu wel water zoeken waar ze zelf uit kan lopen een stijle slootkant lukt vanwege haar leeftijd niet meer :mrgreen:

als ze vol water zit is ze natuurlijk loeizwaar
Fenneke en Baloe
Afbeelding
Baïla
Zeer actief
Berichten: 591
Lid geworden op: 06 mar 2006 17:50
Mijn ras(sen): Mastin de los Pirineos
Aantal honden: 3
Locatie: Neede
Contacteer:

Ongelezen bericht door Baïla »

O...Fenneke wat een mooie Pyr!! En wat een mooie foto zo met z'n tweetjes. :ok:

Hou oud is Panda dan?
Afbeelding
Groetjes van Anja, Appie, Perla en Daisy
In liefdevolle herinnering Effendy, Bertus, Pepper, Baïla en Guus
Gebruikersavatar
fenneke
Zeer actief
Berichten: 22875
Lid geworden op: 24 apr 2002 18:40
Mijn ras(sen): zwitserse witte herder en nu hûn
Aantal honden: 1
Locatie: Drenthe

Ongelezen bericht door fenneke »

Fenneke en Baloe
Afbeelding
Gebruikersavatar
Ryan
Vaste gebruiker
Berichten: 73
Lid geworden op: 16 sep 2007 02:37
Locatie: Gemert

Ongelezen bericht door Ryan »

Helemaal herkenbaar. Onze beide dames zijn rustig, vooral binnenshuis, buiten over het algemeen ook rustig en beheerd, maar ga gerust even opzij wanneer ze de dolle vijf hebben en de tuin willen omploegen. een keurige tuin met bloemperkjes zal het niet overleven.
Onaangelijnd in het bos gaat even goed, vooral in een vreemde omgeving. Wanneer ze de weg denken te kennen, willen ze graag alleen op onderzoek in"hun"gebied.
Verder inderdaad bijzonder eigenwijs, ze moeten echt winst zien of ruiken willen ze komen. Wat dat betreft heb je zeker zelf rust, maar vooral ook humor nodig om deze kanjers te kunnen begeleiden. Verder zijn ze ontzettend knuffelig ( wanneer het hen uitkomt natuurlijk) en kindvriendelijk. En, niet onbelangrijk in deze tijd, behoorlijk waaks.
Afbeelding
Afbeelding
Pyreneers zijn het helemaal!!
S.Bijlsma1
Vaste gebruiker
Berichten: 38
Lid geworden op: 02 jan 2008 12:48
Locatie: Marssum

Ongelezen bericht door S.Bijlsma1 »

Maar als ze zelf op verkennig gaan, hoe doen ze dit dan. Gaan ze er gerust een uur (of meer) vandoor terwijl jij op ze staat te wachten, of blijven ze wel in de buurt? En wat als je vanaf dag een heel positief traint op hierkomen? De Pyrenese berhond is een geweldige hond, ik hou er alleen niet zo van om een hond altijd alleen aangelijnd uit te laten. Als het niet anders kan dan moet het, maar los kunnen ze tenminste hun energie goed kwijt.
Gebruikersavatar
Ryan
Vaste gebruiker
Berichten: 73
Lid geworden op: 16 sep 2007 02:37
Locatie: Gemert

Ongelezen bericht door Ryan »

Wij dachten zelf ook: dat lukt ons wel. Voorheen hebben wij retrievers gehad, die perfect onder appel stonden. Onze beide pyr's hebben we vanaf dag een dat we ze hadden, los mee in het bos laten lopen. veel spelletjes gedaan, verstoppertje in het bos, bal, stok, denneappels, lekker kletsen en spelen, veel roepen, aanlijnen, en dan weer los,aandachtspelletjes e.d. Ook puppycursus gedaan.Tot een maand of 9 ging dit prima, toen ging het een tijd minder. in die periode hebben we met onze eerste een cursus bij Marin Gaus gelopen, ging prima. Uiteindelijk verloochende de aard van de pyr zich niet, en lukte het in "onze bossen"niet meer. De pyr is van oudsher gewend en geselecteerd op het desnoods dagenlang alleen, zonder herder, bewaken van zijn kudde, en dus niet gewend om commando's aan te nemen. Opvoeden vergt veel geduld en humor. eenmaal volwassen heerlijk, relaxed, maar los blijft moeilijk. Vinden wij zelf ook nog steeds een nadeel.
Pyreneers zijn het helemaal!!
Gebruikersavatar
Misterygirl
Vaste gebruiker
Berichten: 80
Lid geworden op: 30 mei 2005 12:11
Locatie: Schoten
Contacteer:

Ongelezen bericht door Misterygirl »

Mijn tante had er vroeg ook één "gizma" superbeest vond ik! Zo één zou ik later ook kunnen aanschaffen.
Groetjes Stéfanie,
Bij mijn ouders thuis: Snoopy (Maltezer, 18/07/1999),Max (Labrador, 28/08/2005) en Flurk (Mechelse herder x Duitse herder, nov 2007)
Gebruikersavatar
ArCee
Zeer actief
Berichten: 1655
Lid geworden op: 17 nov 2010 12:27
Mijn ras(sen): Nikan, kruising Rottweiler x Beauceron vanuit Spanhe.
Aantal honden: 1
Locatie: Heerhugowaard.

Re: Pyreneese Berghond

Ongelezen bericht door ArCee »

Ik denk dat het zwerven per Pyr verschilt? Bij de 1 is het sterker aanwezig als bij de ander.
Wellicht kun je bij een fokker kunnen informeren hoe de ouders hiermee waren, of dit erg sterk aanwezig was of niet? Dan krijg je in ieder geval een indicatie denk ik, en kun je altijd nog besluiten of de pup van die fokker wel jouw pup word of niet.

Nu lees ik in deze ervaringsverhalen dat je tuin goed omheind moet zijn als je een Pyr hebt omdat hij zo de tuin uitloopt, en rondjes rond het huis loopt aangaande het waakse karakter.
Maar hoe zit het dan met mensen die een Pyr hebben in een gewone woonwijk en die in een rijtjeshuis wonen?
Ik ken er een aantal die een Pyr op deze wijze houden, de mensen klagen niet en de honden lijken ook gezond en gelukkig?
Wel maken ze minimaal 1 grote wandeling van minimaal 1 a anderhalf uur per dag door het bos bij ons. Bij deze Pyrs loopt de 1 los, de ander word aan de lijn gehouden.
Ik vraag mij inderdaad af hoe zo'n grote hond zijn energie kwijt raakt als hij/zij alleen maar aan de lijn achter het baasje aan loopt te sukkelen? :80:

Is het niet zo, dat een Pyr ook bij je blijft uit bescherming, maar eventueel ook als je iemand bij je hebt met een hond die wel in de buurt blijft?
Met een huis vol dieren, valt er altijd iets te vieren
Toen ik de mensen leerde kennen, ging ik mijn hond meer verwennen
Gebruikersavatar
Ryan
Vaste gebruiker
Berichten: 73
Lid geworden op: 16 sep 2007 02:37
Locatie: Gemert

Re: Pyreneese Berghond

Ongelezen bericht door Ryan »

ik denk dat informeren bij fokkers niet zoveel zin heeft! zij gaan vaak uit van hun ervaringen uiteraard, maar ik weet dat de fokker van onze honden zijn honden vrijwel nooit los laat in een bos of zo. ze hebben een erg groot stuk grond waar ze vaak kunnen rennen en spelen.
Wij wonen met twee kids en onze twee pyreneers van 6 en bijna 5 jaar in een ruim vrijstaand huis,met redelijk wat grond. van de grond heb ik een deel afgezet waar ze vrij kunnen spelen ( anders graaft fenne overal kuilen, en loopt faya alles om.
we lopen elke dag in het bos, en vrijwel elke dag lopen ze allebei los. Fenne , de oudste altijd, Faya een beetje hoe druk het is, en hoe haar stemming is. als zij al even flink gewandeld heeft, kan ze meestal ook los.
Ik heb niet echt de ervaring dat ze bij je blijven om je te beschermen, hoewel de jongste, Faya, met het meest oorspronkelijke karakter, dit wel in zich heeft. toen ik onlangs met hen wandelde, en mijn voet net in het gips had, was ze alerter, en gromde ze zelfs tegen een bekende die wat dicht bij mij kwam.
Pyreneers zijn het helemaal!!
mips
geregistreerd lid
Berichten: 11
Lid geworden op: 19 jul 2014 18:47
Aantal honden: 2
Locatie: Nederland

Re: Pyreneese Berghond

Ongelezen bericht door mips »

weg
Plaats reactie

Terug naar “Rasstandaards”