Toen ik aan het posten was werd ik he-le-maal gek gemaakt door zogenaamde tolken. Koude rillingen hadden ze want ze zat zo dichtbij, ze was bang en verdrietig. Ik moest stil zijn en rustig blijven want dan kwam ze. Oh ze loopt weer verder weg, ze twijfelt, ze is weer bang, ze voelt je aanwezigheid Ik kreeg toen zoveel spanning van al dat hysterische gelul dat ik naar huis ben gegaan omdat ik helemaal over de zeik was en Uma dan nooit meer zou komen.Machie schreef:Dikke onzin die dierentolken. Bij Csiv dr vermissing stonden ze ook ineens vooraan en niet 1 had t goedhakunamatata schreef:Wat een fijn nieuws! Dus toch nog in het mais verstopt. Maar nu gelukkig lekker veilig warm thuis, iedereen bijkomen van het avontuur
Ik las wel eerder dat dierentolken (of hoe noem je ze?) hadden aangegeven dat ze uit het mais was en verderop zat. Ik ben daar al niet zo van, te vaak dat ze mensen hoop gaven (was dier al dood) of verkeerde kant op stuurden. Maar nu zaten ze er dus ook volledig naast?
Eén heeft ook gebeld dat ze bij water was en mijn hulp heel snel nodig had omdat ze zou verdrinken. Zit je daar, half 1 's nachts en je hond kan in een straal van 20 km zijn. Met een heel groot slaaptekort, emotioneel afgebroken en de wanhoop nabij of zelfs voorbij. Nou welterusten.
Ik heb er alleen maar veel meer spanning en verdriet gehad van de hysterie die ze brachten of veroorzaakten.