Op het eerste filmpje zie ik een hele gespannen, gestreste hond die zich afkeert en probeert te vermijden. Hij luistert omdat hij geleerd heeft te luisteren.kimmx3 schreef:Ik dacht net ineens, waarom laat ik niet gewoon even een filmpje maken. Daarbij komt veel beter over wat ik bedoel. Op het eerste filmpje zien jullie hoe Sammy eigenlijk altijd is. Erg onderdanig. Op het bed was hij niet anders. Het is dus niet dat ik deze signalen herkende, omdat ze er altijd wel zijn. Wat ik al zei, ik heb wel een aantal jaar nog angst gehad als ik een soort blik in z'n ogen had. Nu heb ik geleerd dat hij die gewoon heel vaak heeft.
En een tweede filmpje met commando's (nu met een koekje gedaan, maar hoe doet hij ook zonder)
Ben benieuwd wat jullie hiervan vinden...
Op dat moment 'af' zeggen en zeker nog eens op zijn rug, geeft een enorm gespannen situatie.
Hij is gespannen, hij ligt onderdanig (half op zijn rug) en daar bovenop komt jouw hand van bovenaf (!) nog eens aan.... om je kapot te schrikken!
Als hij had gebeten op dit moment, had ik het niet vreemd gevonden.
Ik zou als hij zo gespannen is, hem of negeren of uit die spanning proberen te halen door spel en luchtigheid, maar absoluut niets van hem eisen.
Op het tweede filmpje zie ik een ontspannen hond (oortjes neutraal, staart neutraal) die het leuk vindt om bezig te zijn en dan kan je dus
lekker met hem aan de slag op een vrolijke manier.
Kijk uit met de gespannenheid in het eerste filmpje, dat zijn momenten dat het mis kan gaan dus zoek dan de confrontatie niet op en ga ook
niet met een hand van bovenaf naar hem toe (altijd van onderaf).
Als je het goed herkent zijn lichaamstaal, dan kan je zelf ook je angst weer kwijtraken, want ik kan me best voorstellen dat je bang bent om
gebeten te worden. Hou gewoon afstand als hij zo gespannen is en zoek niet de confrontatie op.
Hij is wel een droppie hoor Toewerken naar hoe hij is naar het tweede filmpje