Kotsen.

[teckeltoos]

Peer stond mij vanmiddag ineens dringend aan te kijken en uitte zijn "attentie" brommetje om daarop voor de deur te gaan staan kuchen.
Helaas had ik toen pas in de gaten wat hij mij wilde vertellen n.l. "Ik moet kotsen !!!!"
Gelukkig kwam de brut op het laminaat in het halletje terecht en de rest buiten.

[Sterre]

Mijn vorige hond Sterre deed het altijd op het kleed als ik niet snel genoeg was om het haar op het parket te laten doen. Luka doet het waar ze toevallig staat. Maar die heeft pas 1 keer overgegeven in de drie jaar dat ze hier is. Maar aangeven om het buiten te doen heeft nog geen een van mijn honden ooit gedaan.

[Lucia]

Anders : alle honden die ik heb gehad presteerden het om op te staan en naar een kleedje te lopen om die onder te kotsen.

[DeDiana]

Mijn honden kotsen eigenlijk nooit.
Mila moest vroeger wel eens wat gal spugen 's ochtends en dat deed ze dan gewoon waar ze stond.
Verder kan ik me één keer herinneren dat Amy heeft gekotst, maar dat gebeurde toen we al buiten waren.
Geen idee dus of ze het zouden melden.

[Tineke]

Hier wordt zelden gekotst maar als het gebeurt bij voorkeur op het kleed

[sbientje]

Ik zie het vaak wel aankomen maar dan is het meer om hoe ze doen dan dat ze het echt komen melden.

[Wilma]

Ik zie het vaak wel aankomen maar dan is het meer om hoe ze doen dan dat ze het echt komen melden.

Ja, zo gaat het hier ook meestal en meestal wordt het dan binnen ergens eruit gegooid.

[lor1_1984]

Mahdu gooit het eruit waar hij op dat moment staat/zit/ligt/loopt en Dívka zoekt een handdoek/kleedje/zwervend kledingstuk oid op om het daarop te lozen.

[Domor]

Gal spugen doet Noa waar ze staat. Echt kotsen doet ze bij voorkeur op iets niet-spetterends. Kleine Boris doet het op een veilige plek: onder het dressoir, onder de salontafel of in zijn mand.

Dus ze houden het een soort van op (indien het lukt), maar niet om het buiten te deponeren. Met diarree overigens (gelukkig) wel.

[sbientje]

Bij mij hebben ze altijd wel een lange aanloop, ze halen het vaak van ver. Zeker bij gal, dan gaan ze wel echt flink kokhalzen vooraf. Als ze te snel gegeten hebben niet, dan is het braaaak waar ze staan. Maar dan eten ze het ook gewoon weer op haha

[Barkley]

Fred wil niet kotsen in de slaapkamer dus dan meld hij zich wel om vervolgens op t woonkamertapijt te kotsen.

[Tamara81]

Als ze te snel gegeten hebben niet, dan is het braaaak waar ze staan. Maar dan eten ze het ook gewoon weer op haha

Is ook nog goed te eten, lijkt me. Hebben ze twee keer een maaltijd, alleen is de tweede maaltijd al even in de slokdarm of maag geweest

Lanai heeft als pup wel af en toe gal overgegeven ivm lege maag. Met voor het slapen gaan wat droog brood was dat over.

Verder moet ze zelden overgeven, en als ze moet overgeven doet ze het waar ze zit of ligt. Feta heeft twe keer overgegeven over de rand van het bed, gelukkig.

[Cleva]

Er wordt hier echt nooit gekotst. Ik zou het ook niet normaal gaan vinden, laat staan dat ik er maniertjes omheen zou gaan ontwikkelen.

[~Suzanne~]

Bij voorkeur OP de bank, op het nieuwe vloerkleed of, ook leuk, op bed ;-((
Komen melden met "ik wil naar buiten NU"... eh.. nee.. helaas.

Suzanne

[sbientje]

Als ze te snel gegeten hebben niet, dan is het braaaak waar ze staan. Maar dan eten ze het ook gewoon weer op haha

Is ook nog goed te eten, lijkt me. Hebben ze twee keer een maaltijd, alleen is de tweede maaltijd al even in de slokdarm of maag geweest

Lanai heeft als pup wel af en toe gal overgegeven ivm lege maag. Met voor het slapen gaan wat droog brood was dat over.

Verder moet ze zelden overgeven, en als ze moet overgeven doet ze het waar ze zit of ligt. Feta heeft twe keer overgegeven over de rand van het bed, gelukkig.

Jahoor, vreet maar weer op
Komt niet vaak voor gelukkig

[Frootje]

Froo gaf heel soms wel eens wat gal over, als dat gebeurde was het altijd 's ochtends in verband met een lege maag. Ze gaf het dan niet aan, ze gaf gewoon over hoor. Gelukkig gebeurt dat niet meer omdat ik er tegenwoordig rekening mee houd dat ze 's avonds voor het slapengaan nog even wat moet eten.

[Ptje]

Het komt bijna nooit voor maar rustig op de plaats waar ze net waren, op bed of op de bank

[Nanna]

Ze kotsen maar hoogst zelden.
Maar als ze het doen gebeurt dat met zo’n aanloopje. Dat je dan het gevreesde boepboepboepboep geluid hoort, compleet met van die keelbewegingen. Daar word ik trouwens vanuit mijn diepste slaap wakker van, iets dat een luide wekker maar met moeite lukt.
Maar die voor-geluiden geven me wel een voordeel. Ik ben meestal nog net op tijd om de patiënt de tuin in te zwiepen alwaar dan de kústelijke maaltijd achter de hortensia gedeponeerd wordt.
En dan denk ik, dat ruim ik aanstonds wel op. Dat vergeet ik dus en zo mag ik beleven dat drie dagen later opeens een neus de lucht ingaat en dat ik smakgeluiden hoor achter diezelfde hortensia.
Nou ja, betaald was het al

[Galga's]

Hier wordt zelden gekotst, hooguit wat gal. Kennelijk klinkt het anders als er eten gekotst wordt of gal, want als er gal gekotst wordt, blijft de rest rustig liggen. Maar als er eten gekotst wordt, staan ze te dringen totdat de goddelijke maaginhoud gepresenteerd wordt aan de buitenwereld. Delicatesse.

Moet er een kat kotsen, staan er 6 gulzigaards om het arme beest heen.

Straks begint het grasseizoen weer, dan wordt er meer gekotst. Dan voornamelijk buiten tijdens de wandeling.

[Lieske_1977]

Joy staat op uit haar mand of springt van het bed als ze moet kotsen en gooit haar maaginhoud dan op de laminaatvloer. Daar kan ik mee leven. Net nog heeft ze haar (flinke) zalmkop iets te snel naar binnen gewerkt, waardoor die er deels weer uitkwam. Was prima recyclebaar

[yodi]

De enkele keer dat het gebeurd, gaat ze voor de tuindeuren staan, oh die geluiden daar wordt ik heel solidair van brrr.

[lucie]

Ze kotsen maar hoogst zelden.
Maar als ze het doen gebeurt dat met zo’n aanloopje. Dat je dan het gevreesde boepboepboepboep geluid hoort, compleet met van die keelbewegingen. Daar word ik trouwens vanuit mijn diepste slaap wakker van, iets dat een luide wekker maar met moeite lukt.
Maar die voor-geluiden geven me wel een voordeel. Ik ben meestal nog net op tijd om de patiënt de tuin in te zwiepen alwaar dan de kústelijke maaltijd achter de hortensia gedeponeerd wordt.
En dan denk ik, dat ruim ik aanstonds wel op. Dat vergeet ik dus en zo mag ik beleven dat drie dagen later opeens een neus de lucht ingaat en dat ik smakgeluiden hoor achter diezelfde hortensia.
Nou ja, betaald was het al

dit. de signalen zijn duidelijk. zodra ze een beetje ongemakkelijk gaan lopen en er wordt gesmakt, worden ze buiten geparkeerd. als ik er niet (op tijd) bij ben, wordt het gewoon gedeponeerd waar het hen uitkomt.

[Laura84]

anders, altijd op het kleed

[~Tine~]

Hidde geeft dat aan, gaat als mogelijk zelf naar buiten om te kotsen. Dat is eigenlijk gekomen nadat ik een keer hard gevloekt heb nadat ze (weer eens) in de auto kotste als jonge hond .
Beetje zielig natuurlijk, want ze kon daar ook niets aan doen. Maar zij is echt het type hond dat heel snel dingen onthoudt en dan ook niet meer vergeet. Ze heeft nadien ook praktisch nooit meer in de auto gekotst .

[Antonetta]

Balou spuugt meestal als hij niet lekker is en vaak wilde hij dan ook niet eten maar hij laat het moment niet weten. Lotus gaf wel eens s'morgens vroeg maagzuur op wat met een paar brokjes laat op de avond inmiddels verholpen is, dit lag dan op haar dekbed. De kat is andere koek die gaat zo zielig en hard janken dat ik gelijk weet wat er loos is.

[HillieS]

Ze kotsen maar hoogst zelden.
Maar als ze het doen gebeurt dat met zo’n aanloopje. Dat je dan het gevreesde boepboepboepboep geluid hoort, compleet met van die keelbewegingen. Daar word ik trouwens vanuit mijn diepste slaap wakker van, iets dat een luide wekker maar met moeite lukt.
Maar die voor-geluiden geven me wel een voordeel. Ik ben meestal nog net op tijd om de patiënt de tuin in te zwiepen alwaar dan de kústelijke maaltijd achter de hortensia gedeponeerd wordt.
En dan denk ik, dat ruim ik aanstonds wel op. Dat vergeet ik dus en zo mag ik beleven dat drie dagen later opeens een neus de lucht ingaat en dat ik smakgeluiden hoor achter diezelfde hortensia.
Nou ja, betaald was het al

Dat dikgedrukte absoluut! En voor de rest ook wel herkenbaar. Ik heb dus gekozen voor de optie 'ja', maar dan vooral door de aanloop. Jamie heeft geen enorm sterke maag, en als er te lang zit tussen de maaltijden, dan kotst hij wel eens. Gelukkig al een tijdje dat 't beter gaat. Meestal heb ik dan voldoende tijd om hem (of Yara als zij moet) van de bank/het kleed/waar ze ook op liggen af te zwiepen, zodat 't gewoon op de grond kan gebeuren. De tuin in is vaak een te langdurig proces.

[Sandra&co]

Ik kan me de laatste keer dat er gekotst is niet eens meer herinneren. Dus waarschijnlijk hebben we er geen protocolletje voor ontwikkeld.

[Persistence]

Op de één of andere manier heeft Vic geleerd het op de deurmat voor of achter te doen, als hij moet overgeven of aan de diarree is en het niet kan ophouden.
Dat komt gelukkig weinig voor, en die matten vervang je ook zo als er geen schoonmaakmiddel meer tegenop kan.

Dat was les 1 bij een nieuwe hond: laat niet je mooie tapijt liggen. Nog steeds vind ik het zonde dat die niet meer schoon te krijgen was, maarja.

[thom]

Jazeker geeft hij het goed aan, eerste hond trouwens die dat doet. Hij komt het echt bij ons melden en gaar voor de schuifpui zitten piepen, hebben we het dan nog niet door, dan gaat hij echt kokhalzen, maar we hebben het meestal meteen door, hij wil gewoon niet binnen kotsen, braaf ventje.

[maart]

De 2 oudsten maken ook de buikgeluiden .
Treskor heeft nog maar 1 keer gekotst, nadat hij net een kilo eten teveel gepikt had dat kwam er geluid loos uit.
Hij liep er voor wel wat ongemakkelijk rond bedacht ik me achterna, maar ik had de link niet gelegd.