Bedankt voor je reactieJackira schreef:Wanneer de kleine hond het niet uitlokt vind ik het zeker de verantwoordelijkheid van de baas van de grote opjagende hond. Ik voorkom zulke situaties altijd. Want als het kleine hondje wegrent en niet naar de baas komt en de grote gaat er achteraan, of met meerdere honden die meegetrokken worden door het gedrag van die grote hond kost het veel moeite om alles weer in het gareel te krijgen. Ze zitten dan al behoorlijk in de jaagmodus.DeDiana schreef:Lastig, ik vind dat de verantwoordelijkheid daar eigenlijk meer ligt bij de baas van de grote hond, die dan dus het spel moet stoppen of zijn hond er überhaupt niet aan moet laten beginnen als hij weet dat het sowieso een opjaagspelletje wordt.Floortje schreef:En hoe zou de kleine hondjesbaas daarop kunnen anticiperen?DeDiana schreef: Als je weet dat je grotere hond echt (op)jaaggedrag vertoont naar kleinere hondjes, moet je die situatie gewoon voorkomen, vind ik. Dat is voor niemand leuk.
Ik denk dat je als baas van een klein hondje niet veel meer kunt doen dan je hondje bij je roepen (en evt. optillen als de grote hond dan nog doorgaat) en uit de situatie gaan, zodat je hondje in ieder geval weet dat ze bij jou veilig is en jij dat oplost, en niet in de toekomst juist verder weg gaat vluchten.
Waar ik me vaak aan erger is dat ik dus die situaties voorkom, maar dat zo'n kleine hondjes eigenaar het blijkbaar niet ziet en vertederd gaat lachen omdat die kleine maar om mijn honden heen blijft springen en uitdagen. Gewoon normaal gedrag natuurlijk maar ik roep ze niet voor niks terug. Ik ben overdreven streng hierin tegenover mijn honden maar het is gewoon omdat ik vaak dat jaag gedrag zie ontstaan tijdens spel, niet eens bij mijn eigen honden maar in van die groepjes die je inderdaad veel op een losloopveld aantreft. In het bos zijn er ook van die gelegenheidsroedels. Ik heb echt wel eens ingegrepen, ook wanneer het om andere honden ging.
En dat ingrijpen houd dan in dat ik uitleg wat ik zie gebeuren. En dat ik de eigenaar van het kleine hondje zeg dat zijn of haar hond het konijn is geworden. Meestal zien ze het dan ook wel en wordt de kleine hond ontzet.
Kleine honden kunnen prima met grote honden spelen, bijvoorbeeld met stokjes afpakken onderling maar jaag en ren spelletjes vind ik persoonlijk er niet geschikt voor.
Wat niet betekend dat iemand het niet goed doet, maar wees je gewoon bewust van wat er gebeurd. Jaaggedrag is zeker een risico en ik denk dat je dat goed in hebt geschat. Als je gevoel zegt dat het niet leuk meer is, en je reageert niet vanuit een niet reeele angst, dan is dat ook zo.
Fijn om de andere kant te horen. Ik vind (leuk) rennen ook schattig en ben juist extra voorzichtig met stokjes (of ballen of wat dan ook) afpakken. Ik heb juist altijd het idee dat dat de vlam in de pan kan doen slaan.
In dit spelletje is het stokje gevonden inderdaad en niet afgepakt van de grote hond.Jackira schreef:Zo speelt Jack dus ook met een kleine hond, hij wil zijn poot erop zetten want dan gaat het kleine hondje rennen en hij er achter aan. Ik laat het nooit nooit zover komen. Ze doen allebei niks verkeerd maar het past inderdaad niet. Samen met een stokje spelen mag wel want dan ligt de focus op het stokje.laeken schreef:Lieve honden maar een combinatie van niks. De reu maakt al flink maaiende bewegingen om een poot op haar te krijgen en ik weet zeker dat zodra dat lukt ze gekneusde ribben of erger heeft. Ik breek dat soort spel meteen af. Hoe goed de bedoelingen aan twee kanten ook zijn. Honden die duidelijk proberen een poot op een klein hondje te kunnen krijgen moet je eigenlijk ver van zo'n jong klein hondje houden. Guus heeft inmiddels een knieblessure en Bas heeft twee kapotte knieën en een slechte heup. Zodra zo'n kleine een flinke klap krijgt zit er zo iets in de rug of waar dan ook. Voor een hondje met potlood dikke botten is deze kangalmiks? van 50 kilo echt geen speelmateriaal zolang hij je hondje probeert te pletten.Floortje schreef:Hier een filmpje hoe Rakoes een grote hond verleidt tot spelen. Ik vind het beschaafd. Er wordt wel wat gesprongen, maar ze gaat steeds op de grond liggen en gaat niet over grenzen, in mijn ogen dan. Puppygedrag wat mij betreft. (of toch niet?)
@Laeken: Dit is geen kangalmix, maar een stamboom Broholmer van 7 maanden.
En in die breekbaarheid zit mijn dilemma ook. Ze weegt 6,5 kilo, maar ze is een kruising tussen Sofi en een Jack hussel, beide wel klein, maar toch niet echt breekbaar. Ik ben zelf ook al een paar keer op haar gaan staan en ik ben zwaarder dan een kangalmix
@Kipper: Wordt dat gedrag dan niet juist steeds erger?
Wij hebben voor voor stadse begrippen ook best wat ruimte: Vrijstaand, met een klein weilandje en een oprit. Maar wel in de randstad, dus best wat volk wat voorbij komt. Ik probeer het patrouilleergedrag juist wat binnen de perken te houden.